“Aza Mitsahatra ny Miambina”
1 Rehefa nilaza ireo teny voarakitra an-tsoratra ao amin’ny Matio 26:38-41 (NW) i Jesosy, dia nihananatona ny fotoan-tsarotra indrindra tamin’ny fisiany tamin’ny naha-olombelona azy izy. Voaporofo ho ny fotoana lehibe indrindra teo amin’ny tantaran’ny olombelona hatramin’izay izany. Voakasika ny famonjena ny olombelona rehetra. Nila ny ‘tsy nitsahatra ny niambina’ ireo mpianatr’i Jesosy.
2 Amin’izao andro izao isika dia mijoro eo an-tokonan’ny fahatongavan’i Jesosy amin’ilay anjara asa roa sosona, dia ny an’ny mpanafaka sy mpampihatra didim-pitsarana. Amin’ny maha-Kristiana miambina antsika, izay mahatsapa fa mahadodona ny fotoana, dia tsy manohon-tanana sy miandry fotsiny ny fanafahana isika. Fantatsika fa tsy maintsy vonona amin’ny fotoana rehetra isika. Tena ilaintsika ny ‘mikely aina sy miezaka’ eo amin’ny fanompoantsika an’i Jehovah. (1 Tim. 4:10). Ahoana ny amin’ny tsirairay avy amintsika isam-batan’olona? Moa ve isika tsy mitsahatra ny miambina?
3 Fandinihan-tena: Nampitandrina toy izao koa i Jesosy: “Mitandrema”. (Lioka 21:34, 35). Tsy maintsy mitandrin-tena isika, ka manao izay hahazoana antoka fa isika dia “tsy manan-tsiny sady tsy misy fitaka (...) eo amin’ny firenena meloka sy maditra”. (Fil. 2:15). Moa ve isika miaina isan’andro amin’ny maha-Kristiana, manahaka an’i Jesosy sy mandeha mifanaraka amin’ireo fotopoto-pitsipika voasoritra ao amin’ny Tenin’Andriamanitra? Tsy maintsy manalavitra ny fitondran-tena tsy kristiana izay mampiavaka ny tontolo iray “mipetraka eo amin’ilay ratsy avokoa”, isika. (1 Jaona 5:19; Rom. 13:11-14). Rehefa mandini-tena avy amin’ny fahazavan’ny Soratra Masina isika, moa ve isika tena miambina tokoa araka ny toromarika nomen’i Jesosy?
4 Ireo loholona dia tsy maintsy mailo mba hazoto amin’ny fanatontosana ireo asa anendrena azy ao amin’ny kongregasiona, amin’ny fahatsapana fa hampamoahina ny amin’ny fomba ikarakarany ny andian’ondry izy ireo. (Heb. 13:17). Ireo loham-pianakaviana dia manana adidy manokana hitarika ny ankohonany eo amin’ny lalan’i Jehovah. (Gen. 18:19; Josoa 24:15; ampitahao amin’ny 1 Timoty 3:4, 5.) Afa-tsy izany koa, dia tena zava-dehibe toy inona moa ny anatanterahantsika rehetra ny baiko araka ny Soratra Masina mba hifankatia! Izy io no mariky ny Kristianisma marina. — Jaona 13:35.
5 Aoka ianao ho mailo mba hampitandrina ny hafa: Ny tsy fitsaharana miambina dia mahafaoka mihoatra noho ny fitandreman-tena. Nirahina hanao mpianatra ny hafa isika. (Matio 28:19, 20). Ny fitiavana ny mpiara-belona dia tokony hanosika antsika hampitandrina ny hafa mba hahafahany ho tafita velona amin’ilay fandringanana hatrehin’itỳ tontolo itỳ. Izany dia andraikitra mipetraka eo amin’ny Kristiana rehetra. Tapany tena ilaina amin’ny fanompoam-pivavahantsika izy io. (Rom. 10:9, 10; 1 Kor. 9:16). Matetika isika dia tojo tsy firaikana na fanoherana tsotra izao an’io asa famonjena aina io. Manana adidy hanana fikirizana isika, na dia minia tsy mahalala ny fampitandremantsika aza ny ankamaroan’ny olona. (Ezek. 33:8, 9). Hanosika antsika haharitra ny fitiavana marina an’Andriamanitra sy ny mpiara-belona.
6 Tsy fotoana ahatsapana fahafaham-po amin’ny tena izao. Tsy tokony hamela ny fanahiana eo amin’ny fiainana andavanandro hanelingelina antsika isika na hanjary ho revo aoka izany amin’ny fahafinaretan’itỳ fandehan-javatra itỳ, hany ka hiseho ho fandrika izy ireny. (Lioka 21:34, 35). Raha misy ny ilana ny hahatsapana fa mahadodona ny fotoana, dia amin’izao ankehitriny izao izany. Mihamanatona haingana ny fotoana hampiharan’i Jesosy Kristy ny didim-pitsarana amin’itỳ fandehan-javatra ratsy itỳ. Ireo izay mifoha sy mailo ary miambina ihany no ho tafita velona. Raha mitandrina ny toromarik’i Jesosy isika ary ‘hahery ka handositra izany zavatra ho avy rehetra izany’, dia ho velom-pisaorana toy inona moa isika! — Lioka 21:36, NW.