Fanatanterahana Isan’andro ny Voadintsika
1 Voatosika hanambara toy izao tamin’i Jehovah i Davida, mpanao salamo: “Izany no hankalazako ny anaranao mandrakizay, mba hanefako isan-andro ny voadiko.” (Sal. 61:8). Fantatr’i Davida fa ny fanaovana voady dia safidin’ny tena manokana tanteraka. Kanefa, takany koa fa raha nanao voady izy, dia nanana adidy hanatanteraka azy io. Na dia izany aza, dia nidera an’i Jehovah izy noho ny fahafahany hanatanteraka isan’andro ny voadiny.
2 Rehefa nanao ny fanoloran-tenantsika ho an’i Jehovah isika, dia nivoady an-tsitrapo hanao ny sitrapony. Nanda ny tenantsika isika ary nanao ny fanompoana an’i Jehovah ho ny zavatra hokatsahintsika voalohany eo amin’ny fiainana. (Lioka 9:23). Noho izany, isika koa dia tsy maintsy manefa isan’andro ny voadintsika. (Mpit. 5:3-5). Ny fanambarana ampahibemaso nataontsika tamin’ny fotoan’ny batisa tao anaty rano dia tsy maintsy hita taratra eo amin’ny rafitry ny fiainantsika manontolo, satria fantatsika fa ‘amin’ny vava no anaovana fanambarana ampahibemaso hahazoana famonjena’. (Rom. 10:10, NW ). Tafiditra amin’izany ny fitoriana ny vaovao tsara. (Heb. 13:15). Samy hafa be ny toe-javatra manokana misy ny tsirairay amintsika, nefa isan’andro isika rehetra dia afaka mifantoka hatrany amin’ny maha-zava-dehibe ny fizarana ny vaovao tsara amin’ny hafa.
3 Mamoròna fahafahana hitory isan’andro: Ny fizarana ny vaovao tsara amin’ny olon-kafa dia fanandraman-javatra mahafaly. Mba hanaovana izany isan’andro, dia tsy maintsy mamorona fahafahana hitory isika isaky ny mamela hanao izany ny toe-javatra misy antsika. Fanandraman-javatra nahasambatra maro no hitan’ireo izay nanao ny dingana voalohany hanao fanambarana tsy ara-potoana tamin’ny olona tany am-piasana na tany an-tsekoly sy tamin’ireo mpifanila trano na ny hafa izay mifanena aminy isan’andro. Na dia ny fanoratana taratasy na ny fampiasana telefaonina aza dia afaka ny ho fomba fanaovana fanambarana amin’ny hafa. Ny fanararaotana ireo fomba rehetra ireo ary koa ny fanokanana fotoana tsy tapaka ho amin’ny fanaovana fanambarana isam-baravarana sy ny fanaovana fiverenana mitsidika, dia afaka mitarika ho amin’ilay fifaliana manokana entin’ny fitarihana fampianarana Baiboly any an-tokantrano. Eny, isan’andro dia mety ho afaka hamorona fahafahana hitory isika.
4 Ny anabavy iray dia nanomboka namaky ny Fandinihana ny Soratra Masina Isan’andro nandritra ny fiatoana tamin’ny asany. Nanasa mpiara-miasa iray hiara-mamaky ny teny natao hovakina ho an’ny andro taminy izy, ary tsy ela izany dia nitarika ho amin’ny fampianarana Baiboly niaraka tamin’ilay vehivavy. Nianatra nandritra ny antsasak’adiny isan’andro izy ireo, indimy isan-kerinandro. Nandinika ny fianaran’izy ireo isan’andro ny mpiara-miasa hafa iray. Tamin’ny farany izy dia nampahafantatra ny tenany ho rahalahy tsy mitory intsony. Voatosiky ny zotom-pon’ilay anabavy izy, ka niresaka tamin’ny loholona iray mba hanjary hiverina hitory indray. Nanana fitaomana nanorina teo amin’ny fiainan’olon-kafa roa ilay anabavy noho izy nanohy nanatanteraka ny voadiny isan’andro.
5 Rehefa voatosiky ny fo safononoky ny fankasitrahana noho ny zava-tsoa rehetra nataon’i Jehovah ho antsika isika, ny fanatanterahantsika ny voadim-panoloran-tenantsika amin’ny fomba tsara indrindra araka izay azontsika atao isan’andro dia hitondra fifaliana sy fahafaham-po ho antsika. Toy ny mpanao salamo, dia afaka manambara isika hoe: “Hidera Anao amin’ny foko rehetra aho, Andriamanitro Tompo ô; hanome voninahitra ny anaranao mandrakizay aho.” — Sal. 86:12.