Fianarana tokony hotsoahina avy amin’ny Soratra Masina: Fitomaniana 1:1 ka hatramin’ny 5:22

Manome fanantenana Jehovah ao anatin’ny vanim-potoam-pahoriana

JEHOVAH dia “Andriamanitra manome fanantenana”, na dia ao anatin’ny vanim-potoam-pahoriana aza (Romana 15:13, MN ). Manamarina izany ny bokin’ny Fitomaniana izay tamin’ny 607 alohan’ny fanisan-taona iraisana no nahavitan’i Jeremia, vavolombelona sady mpaminanin’i Jehovah, ny fanoratana azy. Aoka hodinihintsika ny sasantsasany amin’ireo fampianarana omeny.

Ny tarehin-javatra nampalahelo nisy an’i Jerosalema

Tsy mitondra fifaliana mihitsy ny fahotana. Mitoetra ho manirery Jerosalema, tanàna mpanota, renivohitry ny tanin’ny Joda be mponina aoka izany teo aloha. Noho ny fahafoanany, Joda dia azo ampitahaina amin’ny andriambavy mitomany mafy satria mpitondrantena. Izay rehetra “tia azy”, tahaka an’i Egypta, dia tsy nanafaka aazy tamin’ny fanafihana babyloniana tamin’ny 607 alohan’ny fanisan-taona iraisana. Tsy nisy olona tonga tao Ziona intsony hankalaza ireo andro firavoravoana. Babo ireo zanany ary nihomehy noho ny firodanany ireo fahavalony. Nisy olona tsy madio, hafa firenena, nandoto ny tempoly, ary voatery nanome ny zava-tsarobidiny ny olona mba hahazoana sakafo. Izany rehetra izany dia noho ny fahotany! — 1:1-11.

Miseho ho marina Jehovah amin’ny fanasaziana ny mpanota. Toy ny hoe Jerosalema mihitsy no miteny eto. Manontany izy raha mba misy fahoriana sahala amin’ny nampiharin’Andriamanitra taminy. Nandefa afo Andriamanitra mba handrava ny tempoly. Tonga toy ny zioga ny fahotan’ilay tanàna, ary nikoriana be dia be avy amin’ny “famiazam-boaloboka” ny ra rehefa nohosihosen’i Jehovah. Naninjitra ny tanany Ziona ho mariky ny alahelo sy ny fitalahoana, nefa tsy nahita mpampionona mihitsy izy; niseho ho marina Jehovah tamin’ny fanasaziana an’i Jerosalema niodina. Enga anie izy mba hanasazy mafy toy izany koa ireo fahavalony izay entanin-kafaliana! 1:12-22.

Ny “fahatezeran’i Jehovah”

Manjary meloka ireo izay notendrena hiampanga noho ny ota raha tsy manao izany. Nazeran’Andriamanitra “avy tany an-danitra ho amin’ny tany” Jerosalema, ary navelany ho rava niaraka tamin’ny “fitoeran-tongony”, dia ny tempoly (Salamo 132:7). Tamin’izany no ‘tsy nanamasinany ny fanjakan’ny’ Joda. Noravan’ny fahavalo toy ny trano bongo fotsiny io tempoly io, ka nanao antsoantsom-pandresena sahala amin’ny fihobiana amin’ny andro firavoravoana izy ireo. Nisy zaza efa ho faty nitalaho tamin-dreniny mba hanome hanina azy. Iza anefa no tompon’andraikitra lehibe indrindra tamin’izany tarehin-javatra izany. Ireo mpaminany sandoka izay tsy niampanga an’i Jerosalema noho ny fahotany, fa nanao fanambarana mamitaka (Jeremia 14:13). Mety ny mivavaka rehefa olona be dia be no lavo tamin’io “andro fahatezeran’i Jehovah” io! —2:1-22.

Maharitra ny famindrampon’i Jehovah

Tokony hanantena an’i Jehovah amim-paharetana isika. Miharihary izany amin’ny tenin’i Jeremia izay nitey tamin’ny anaran’ny vahoaka ory. Tampenan’Andriamanitra ny vavaka nataony ary tonga fototry ny hirahira fanarabiana ataon’ireo tonga fahavalony ilay mpaminany. Toa rava ny “fanantenany” na fiandrasany an’i Jehovah. ‘Hiandry’ an’i Jehovah anefa izy, satria “tsara Jehovah amin’izay manantena Azy”. —3:1-27.

Mamindra fo amin’ireo izay mibebaka tokoa Andriamanitra. Natanjaka noho izany fiaikena izany i Jeremia ka nandefa izao famporisihana izao: “Aoka isika (...) hiverina indray amin’i Jehovah.” Tao anatin’ny fahatezerany, dia notampenan’Andriamanitra toy ny tamin’ny rahona be ny vavaka rehetra natao taminy, noho ny fahotan’ny olony. Nanao izao vavaka izao anefa i Jeremia: “Jehovah ô, niantso ny anaranao (...) aho. Aza tampenana ny sofinao, raha mitaraina mitady izay mba hiainana kely aho.” Mazava ho azy fa tsy maintsy haringana ireo fahavalo izay tsy hibebaka. — 3:28-66.

‘Ampivereno izahay’

Mitarika ho amin’ny fandringanana ny fanotana an-tsitrapo. Noho ny fahotan’ny Joda, ny “zanaka mahafinaritr’i Ziona” dia tsy nasiana vidiny toy ny atao amin’ny vakivakim-bilany tany. Nandritra ny fanaovana fahirano, dia naleo matin-tsabatra toy izay maty mosary. ‘Naidin’i Jehovah tokoa ny fahatezerany mirehitra’. Mirenireny toy ny jamba ireo mpaminany sy mpisorona voaloto, ary babo ny mpanjaka Zedekia, “voahosotr’i Jehovah”. Hihaino an’i Edoma mpanota izao Andriamanitra. 4:1-22.

Jehovah irery ihany no manome ny tena fanantenana amin’ny fotoam-pahoriana. Izany no tsapan’i Jeremia rehefa nanao izao vavaka izao izy: “Jehovah ô, tsarovy izay nanjo anay.” Ny tranonay afindra ho an’ny hafa firenena. Mivesatra ny heloky ny razanay izahay, ary nisy ankizy madinika nivembena nitondra ny hazo.’ Nanantena ny famindrampon’Andriamanitra anefa i Jeremia, ka nivavaka taminy tamin’izao teny izao: “Jehovah ô, ampivereno aminao izahay, mba hiverenanay.” — 5:1-22.

Aoka hosaintsainintsika ireo fampianarana ao amin’ny bokin’ny Fitomaniana ireo: Tsy mitondra fifaliana mihitsy ny fahotana. Miseho ho marina Andriamanitra amin’ny fanasaziana ny mpanota ary heveriny ho meloka izay notendrena hiampanga ny fahotana, nefa tsy manao izany. Tokony haneho faharetana isika ka hanantena an’i Jehovah, matoky fa mamindra fo amin’ireo izay tena mibebaka izy, fa mety hitarika antsika ho amin’ny fandringanana kosa ny fanotana an-tsitrapo. Manome toky antsika koa io boky io fa Jehovah irery ihany no manome ny tena fanantenana amin’ny fotoam-pahoriana.

[Efajoro, pejy 27]

FANDINIHANA ANDININY VITSIVITSY AO AMIN’NY BAIBOLY

◻ 1:15 — “Ny Tompo [Jehovah, MN ] nanosihosy an’i Joda zanakavavy virijina toy ny eo amin’ny famiazam-boaloboka”, satria izy no nandidy sy nanome lalana tamin’izay nitranga.” Joda zanakavavy virijina dia mampiseho an’i Jerosalema, oharina eto amin’ny vehivavy iray izay, araka ny finoana, dia tsy hisy hanao an-keriny azy mihitsy. Ny fandravan’ny Babyloniana ny renivohitr’i Joda tamin’ny 607 alohan’ny fanisan-taona iraisana dia niteraka fandatsahan-dra nahatsiravina sahala amin’ny fanosihosena voaloboka ao anatin’ny famiazana azy. Hataon’i Jehovah izay hahatonga ny fivavahana lazaina fa kristiana, Jerosalema nasehon’ny tandindona, hohosihosena toy izany koa.

◻ 2:6 — Ny ‘trano fihaonan’ny [trano bongo, MN ] an’Andriamanitra, dia nanondro ny tempoly tany Jerosalema. Nanome lalana ny Babyloniana Andriamanitra handrava ny fitoerany masina, ‘hitondra azy an-keriny’ toy ny hoe trano bongo kely ao an-jaridaina fotsiny izany. Nazera toy ny fialofana vonjimaika amin’ny hainandro fotsiny izany.

◻ 3:16 — Ireo teny manaraka dia milazalaza loza hafa koa nataon’i Jehovah tonga tamin’ilay Jerosalema nahatoky, noho ny nandrodanan’ny Babyloniana azy: “Notorotoroiny tamin’ny sila-bato ny nifiko.” Teny an-dalana ho any amin’ny fahababoana ny Isiraelita dia toa tsy maintsy nahandro ny mofony tao amin’ny lavaka natao anaty tany mihitsy. Nisy vatokely àry tao amin’ny mofony, ka nety ho tapaka ny nifin’izay nihinana izany.

◻ 4:3 — Ny fahasian’ny reny amin’ireo zanany eto dia ampifanoherina amin’ny fanolokoloan’ny amboadia ny zanany madinika. Na dia heverina ho dia aza matetika ireny biby ireny, dia “manolotra nono hampinonoany ny zanany” ny vavy aminy. Noho ny mosary lehibe nitranga nandritra ny fanaovana fahirano an’i Jerosalema, ireo reny jiosy noana, izay tsy afaka nampinono, dia nampiseho fahasiahana nihinana ny zanany mihitsy mba hahavelomana (Fitomaniana 2:20). Tonga sahala amin’ny ostritsa izay nandao ny atodiny koa izy ireny.

◻ 5:7 — Voatery nizaka ny fahadisoan’ireo razambeny ny Jiosy tamin’ny andron’i Jeremia. Kanefa tsy milaza akory izany fa manasazy mivantana ny zanaka noho ny fahotan’ny ray aman-dreniny Jehovah. Raha ny marina, dia misy akony eo amin’ireo taranaka manaraka ny vokatra manimban’ny ota (Jeremia 31:29, 30). Tsy tokony hohadinointsika àry fa hadinina eo anatrehan’Andriamanitra noho ny nataon’ny tenantsika ihany isika. — Romana 14:12.