“Indro ny mpanompoko, Izay nofidiko, ny Malalako, Izay sitraky ny foko indrindra; hapetrako ao aminy ny Fanahiko, ary hitory ny rariny amin’ny jentilisa Izy; tsy hifanditra, na hiantso mafy Izy; ary tsy hisy handre ny feony any an-dàlana; tsy hotapahiny ny volotara torotoro, ary tsy hovonoiny ny lahin-jiro manetona, ambara-pamoakany ny rariny ho mpandresy; ary ny anarany no hitokian’ny jentilisa.”

Etsy andaniny koa, Jesosy dia nitondra ny hafany fampaherezana ho an’ireo olona izay, raha lazaina ara-panoharana, dia volotara torotoro, miforoporotra sy hitsahin’ny tongotra. Izy ireny dia tahaka ny lahin-jiro manetroka izay saika maty ny tselak’aina farany nananany. Tsy nanitsaka ny volotara torotoro i Jesosy na nitsoka ny lelafo mipendrampendran’ny lahin-jiro. Mifanohitra amin’izany, tamim-pahalemem-panahy sy fitiavana, dia hainy ny nanandratra ny manetry tena. Jesosy no tena ilay azon’ireo firenena antenaina! Matio 12:15-21; Marka 3:7-12; Isaia 42:1-4.