Tsy ho mpanao jadona

Ahoana no tokony hampiharan’ny lehilahy ny fahefany? Amin’ny fanarahana ny ohatra tsara dia tsara nomen’ny Zanak’Andriamanitra. Hoy ny Baiboly hoe: “Ny lahy no lohan’ny vavy, dia tahaka an’i Kristy koa no Lohan’ny fiangonana [kongregasiona, MN]; ary Izy no mpamonjy ny tena. Hianareo lehilahy, tiava ny vadinareo, dia tahaka ny nitiavan’i Kristy ny fiangonana [kongregasiona, MN] ka nanolorany ny tenany hamonjy azy.” (Efesiana 5:23, 25). Fitahiana ho an’ny kongregasiona ny fampiharan’i Jesosy Kristy ny fitarihany. Tsy mpanao jadona izy. Tsy nanao izay hahatsapan’ny mpianany ho voateritery na ampahorina izy. Nahazo ny fanajan’ny rehetra kosa izy noho ny fitiavany sy ny fitondrana azy ireo tamim-pangorahana. Ohatra tsara harahina re izany ho an’ny lehilahy eo amin’ny fitondrany ny vadiny!

Misy anefa lehilahy tsy manaraka io ohatra tsara dia tsara io. Mampiasa ny fitarihana nomen’Andriamanitra azy amim-pitiavan-tena izy fa tsy mba hahasoa ny vadiny. Mifehy ny vadiny amin’ny fomba jadona izy amin’ny fitakiana fanekena feno ary matetika tsy mamela azy hanao fanapahan-kevitra manokana na inona na inona. Mora takatra avy amin’izany fa manana fiainana tsy misy fahasambarana ny vadin’ny lehilahy toy izany matetika. Ary ny lehilahy toy izany koa dia mijaly noho izy tsy afaka mahazo ny fanajana feno fitiavan’ny vadiny.

Marina fa takin’Andriamanitra ny hanajan’ny vehivavy ny toerana tanan’ny vadiny amin’ny maha-loham-pianakaviana. Nefa raha toa ilay lehilahy ka maniry hahazo ny fanajany amim-pahatsorana amin’ny maha-olona, dia tsy maintsy manao izay hahazoana izany izy, ary ny fomba tsara indrindra hanaovana izany dia amin’ny fanaovan-javatra amim-pahatsapana andraikitra sy amin’ny fambolena toetra tsara dia tsara sy araka an’Andriamanitra amin’ny maha-lohan’ny ankohonana.

Voafetra ny fanekena

Tsy feno ny fahefan’ny lehilahy iray amin’ny vadiny. Amin’ny fomba sasany, ny faneken’ny vehivavy dia azo ampitahaina amin’ny faneken’ny kristiana iray ny mpanapaka eo amin’izao tontolo izao. Mandidy Andriamanitra fa ny kristiana iray dia tsy maintsy ‘manaiky ny manam-pahefana ambony’. (Romana 13:1, MN). Kanefa izany fanekena izany dia tsy maintsy mifandanja mandrakariva amin’izay tokony homentsika an’Andriamanitra. Hoy i Jesosy hoe: “Aloavy ho an’i Kaisara izay an’i Kaisara, ary ho an’Andriamanitra izay an’Andriamanitra.” (Marka 12:17). Raha mitaky ny hanomezantsika azy izay an’Andriamanitra i Kaisara (ny fitondrana tsy ara-pivavahana), dia hitadidy izay nolazain’ny apostoly Petera toy izao isika: “Andriamanitra no tsy maintsy ankatoavinay ho mpanapaka fa tsy olona.” — Asan’ny apostoly 5:29, MN.

Ny lehilahy iray dia hitana hatrany ny fitiavana sy ny fanajan’ny vadiny rehefa manome taratry ny toetra araka an’Andriamanitra ananan’ilay lohany, dia i Jesosy Kristy izay nandidy ny mpanara-dia azy hifankatia. (Jaona 13:34). Na dia mety diso sady tsy tanteraka aza ny lehilahy iray, raha toa izy ka mampihatra ny fahefany mifanaraka amin’ny fitarihana ambonin’i Kristy, dia manamora kokoa ny hahitan’ny vadiny fahasambarana amin’ny fananana azy ho filoha. (1 Korintiana 11:3). Raha toa ny vehivavy iray ka mamboly toetra kristiana toy ny fanetren-tena sy hatsaram-panahy miharo fitiavana, dia tsy ho sarotra aminy ny hanaiky ny vadiny.

Tokony hambolena ao amin’ny kongregasiona ny fihetsika toy izany. Ary tokony hambolena indrindra eo amin’ny mpivady ao amin’ny tokantrano kristiana ireo. Ny lehilahy iray dia afaka mampiseho ny fitiavany sy ny fahalemem-panahiny amin’ny fihainoana ireo fanipazan-kevitra avy amin’ny vadiny. Tokony hihevitra ny fomba fihevitry ny vadiny izy alohan’ny hanaovana fanapahan-kevitra mahakasika ny fianakaviana. Tsy hoe tsy misaina ny vehivavy kristiana. Azony atao matetika ny manome fanipazan-kevitra misy vidiny ny vadiny, sahala amin’ny nataon’i Saraha tamin’i Abrahama vadiny. (Genesisy 21:12). Etsy an-danin’izany, ny vehivavy kristiana iray dia tsy ho mpitaky tsy amim-pahalalana ny antonony amin’ny vadiny. Hampiseho ny hatsaram-panahiny sy ny fanetren-tenany izy amin’ny fanarahana ny fitarihany sy amin’ny fanohanana ireo fanapahan-keviny, na dia mety ho hafa noho izay tiany manokana aza izany indraindray.

Ny lehilahy iray mahalala ny antonony, sahala amin’ny loholona iray mahalala ny antonony, dia mora hatonina sady tsara fanahy. Ny vehivavy iray manam-pitiavana dia mamaly amin’ny fananana fangorahana sy fahari-po, amin’ny fankasitrahana ireo fiezahana ataon’ny vadiny hanatanterahana ireo andraikiny na dia eo aza ny tsy fahatanterahana sy ny faneren’ny fiainana. Rehefa volen’ny mpivady ny fihetsika toy izany, dia tsy ho tonga zava-manahirana ny fanekena ao amin’ny fanambadiana. Loharanom-pifaliana sy filaminana ary fahafahampo maharitra kosa aza izany.