പുരാതന ഇസ്രാ​യേ​ലി​ലെ നൃത്തങ്ങൾ

ഒരു മന്ദതാ​ള​ക്ര​മ​ത്തിൽ തുടങ്ങി ഭ്രാന്ത​മായ ഉന്മാദാ​വ​സ്ഥ​വരെ എത്താവുന്ന, മിക്ക​പ്പോ​ഴും സംഗീ​ത​ത്തി​ന്റെ അകമ്പടി​യോ​ടെ​യുള്ള താളല​യാ​ത്മ​ക​മായ അംഗവി​ക്ഷേ​പങ്ങൾ. ഒരാളു​ടെ വികാ​ര​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും ഭാവഹാ​വാ​ദി​ക​ളു​ടെ​യും—പലപ്പോ​ഴും സന്തോഷം, ആനന്ദനിർവൃ​തി എന്നിവ​യു​ടെ​യും അപൂർവ​മാ​യി വിദ്വേ​ഷം, പ്രതി​കാ​രം (യുദ്ധനൃ​ത്ത​ങ്ങ​ളിൽ പ്രകടി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ) എന്നിവ​യു​ടെ​യും—പ്രകട​ന​മാ​ണു നൃത്തം. നൃത്തത്തിൽ പ്രകടി​പ്പി​ക്കുന്ന വികാ​രാ​നു​ഭൂ​തി​കൾ അനു​യോ​ജ്യ​വർണ​ങ്ങ​ളി​ലുള്ള വേഷഭൂ​ഷാ​ദി​കൾ, അതോ​ടൊ​പ്പ​മുള്ള പ്രത്യേക അർഥങ്ങ​ളുള്ള തൊങ്ങ​ലു​കൾ എന്നിവ​യാൽ തീവ്ര​മാ​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു.

നൃത്തക​ല​യു​ടെ ആവിർഭാ​വം വളരെ പുരാ​ത​ന​മാണ്‌. അതി​പ്രാ​ചീ​ന​കാ​ലം മുതൽക്കേ തങ്ങളുടെ വികാ​രാ​നു​ഭൂ​തി​ക​ളു​ടെ പ്രകാ​ശ​ന​ത്തി​നുള്ള ഒരു മാധ്യ​മ​മെ​ന്ന​നി​ല​യിൽ എല്ലാ ജനവർഗ​ങ്ങ​ളും തന്നെ അതുപ​യോ​ഗ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രു​ന്നു, പ്രത്യേ​കി​ച്ചും ആരാധ​ന​യിൽ. “നൃത്തം​ചെയ്യൽ,” “വർത്തു​ള​നൃ​ത്തം” “നൃത്തം,” “ചുറ്റും നൃത്തം​ചെ​യ്യുക,” “തുള്ളി​ക്ക​ളി​ക്കുക” എന്നിങ്ങനെ പരിഭാ​ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രി​ക്കുന്ന നിരവധി പദപ്ര​യോ​ഗങ്ങൾ എബ്രാ​യ​തി​രു​വെ​ഴു​ത്തു​ക​ളി​ലുണ്ട്‌.

ഈജി​പ്‌തു​കാ​രെ നശിപ്പി​ച്ച​സ​മ​യത്തു യഹോ​വ​യു​ടെ വിശ്വാ​സോ​ദ്ദീ​പ​ക​മായ ശക്തി​പ്ര​ക​ട​ന​ത്തി​നു സാക്ഷ്യം​വ​ഹി​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ ഇസ്രാ​യേ​ലി​ലെ നർത്തകർ യഹോ​വക്ക്‌ അവരുടെ ഹൃദയ​പൂർവ​ക​മായ നന്ദിയും സ്‌തു​തി​യും പ്രകാ​ശി​പ്പി​ച്ചു. പുരു​ഷ​ന്മാർ മോശ​യോ​ടൊ​പ്പം ഒരു ജയഗീതം ആലപി​ച്ച​പ്പോൾ മിര്യാം തപ്പു​കൊ​ട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടു നൃത്തം​ചെ​യ്യുന്ന സ്‌ത്രീ​കളെ നയിച്ചു. (പുറപ്പാ​ടു 15:1, 20, 21) ആഴമായ മതവി​കാ​ര​ങ്ങ​ളാൽ പ്രേരി​ത​മായ മറ്റൊരു വിജയ​നൃ​ത്തം അമ്മോ​ന്യ​രെ കൈക​ളിൽ ഏല്‌പി​ച്ചു​കൊ​ടു​ത്ത​തി​നു യഹോ​വയെ സ്‌തു​തി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രുന്ന തന്റെ പിതാ​വി​നോ​ടൊ​പ്പം ചേരാൻവേണ്ടി വന്ന യിഫ്‌താ​ഹി​ന്റെ മകളു​ടേ​താണ്‌. (ന്യായാ​ധി​പ​ന്മാർ 11:34) യഹോവ ഫെലി​സ്‌ത്യ​രു​ടെ​മേൽ വിജയം വരിച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോൾ ഇസ്രാ​യേ​ലി​ലെ സ്‌ത്രീ​കൾ വീണയു​ടെ​യും തപ്പി​ന്റെ​യും സംഗീ​ത​ത്തി​നൊ​പ്പി​ച്ചു നൃത്തം​ചെ​യ്‌തു​കൊണ്ട്‌ യുദ്ധം കഴിഞ്ഞു മടങ്ങിവന്ന ശൗലി​നെ​യും ദാവീ​ദി​നെ​യും വരവേറ്റു. (1 ശമൂവേൽ 18:6, 7; 21:11; 29:5) യഹോ​വ​യു​ടെ ആരാധ​ന​യോ​ട​നു​ബ​ന്ധി​ച്ചു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന ചില വാർഷി​കാ​ഘോ​ഷ​ങ്ങ​ളിൽ നൃത്തത്തിന്‌ ഒരു പങ്കുണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. (ന്യായാ​ധി​പ​ന്മാർ 21:19-21, 23) സങ്കീർത്ത​ന​ങ്ങ​ളും നൃത്തത്തെ യഹോ​വയെ ബഹുമാ​നി​ക്കു​ന്ന​തി​നും സ്‌തു​തി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​മുള്ള ഒരു മാർഗ​മാ​യി സാക്ഷ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. “യഹോ​വയെ സ്‌തു​തി​പ്പിൻ . . . അവർ നൃത്തം ചെയ്‌തു​കൊ​ണ്ടു അവന്റെ നാമത്തെ സ്‌തു​തി​ക്കട്ടെ; തപ്പി​നോ​ടും കിന്നര​ത്തോ​ടും കൂടെ അവന്നു കീർത്തനം ചെയ്യട്ടെ.” “തപ്പി​നോ​ടും വർത്തു​ള​നൃ​ത്ത​ത്തോ​ടും കൂടെ അവനെ സ്‌തു​തി​ക്കുക.”—സങ്കീർത്ത​നങ്ങൾ 149:1, 3; 150:4, NW.

നിയമ​പെ​ട്ട​കം യെരു​ശ​ലേ​മി​ലെ​ത്തിയ സന്ദർഭം വളരെ മഹത്തായ ഒന്നായി​രു​ന്നു, പ്രത്യേ​കി​ച്ചു ദാവീ​ദിന്‌. അവൻ ആവേശ​ഭ​രി​ത​മായ ഒരു നൃത്തത്തി​ലൂ​ടെ തന്റെ ഹൃദയ​വി​കാ​രങ്ങൾ പ്രകടി​പ്പി​ച്ചു. “ദാവീദ്‌ . . . പൂർണ​ശ​ക്തി​യോ​ടെ യഹോ​വ​യു​ടെ മുമ്പാകെ നൃത്തം ചെയ്‌തു . . . യഹോ​വ​യു​ടെ മുമ്പാകെ കുതിച്ചു നൃത്തം ചെയ്യു​ന്നതു” കണ്ടു. (2 ശമൂവേൽ 6:14-17) അതിന്റെ സമാന്ത​ര​വാ​ക്യ​ത്തിൽ ദാവീദ്‌ “തുള്ളി​ച്ചാ​ടുന്ന”തായി വർണി​ക്കു​ന്നു.—1 ദിനവൃ​ത്താ​ന്തം 15:29, NW.

ഇസ്രാ​യേ​ലിൽ നൃത്ത​പ്ര​ക​ട​നങ്ങൾ സംഘങ്ങ​ളാ​യി​ട്ടാ​യി​രു​ന്നു നടത്തി​യി​രു​ന്നത്‌, പ്രത്യേ​കി​ച്ചു സ്‌ത്രീ​കൾ. പുരു​ഷ​ന്മാർ നൃത്തത്തിൽ പങ്കു​ചേ​രു​മ്പോൾ അവർ പ്രത്യേ​ക​സം​ഘ​ങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്നു; അവരുടെ നൃത്തങ്ങ​ളിൽ സ്‌ത്രീ​പു​രു​ഷ​ന്മാർ ഇടകലർന്നു കളിക്കാ​റേ​യി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. നൃത്തങ്ങ​ളിൽ ഘോഷ​യാ​ത്ര​കൾപോ​ലെ​യു​ള്ള​വ​യും വർത്തു​ള​മാ​യ​വ​യും ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. എന്നാൽ ഈ രീതികൾ അവയെ വിജാ​തീ​യ​രു​ടെ ഘോഷ​യാ​ത്രാ​നൃ​ത്ത​ങ്ങ​ളോ വർത്തു​ള​നൃ​ത്ത​ങ്ങ​ളോ പോ​ലെ​യാ​ക്കി മാറ്റി​യില്ല. (ന്യായാ​ധി​പ​ന്മാർ 21:21; 2 ശമൂവേൽ 6:14-16) നൃത്തങ്ങൾക്കു പിന്നി​ലുള്ള യഥാർഥ പ്രചോ​ദ​ന​ങ്ങ​ളും ലക്ഷ്യങ്ങ​ളും, നൃത്തത്തി​ന്റെ പ്രഖ്യാ​പിത ഉദ്ദേശ്യം, നൃത്തം ചെയ്യു​ന്ന​വ​രു​ടെ അംഗച​ല​നങ്ങൾ, അത്തരം അംഗവി​ക്ഷേ​പങ്ങൾ കാണി​കൾക്കു പകർന്നു​കൊ​ടു​ക്കുന്ന ആശയങ്ങൾ എന്നിവ​യാ​ണു നൃത്തരൂ​പ​ങ്ങ​ളു​ടെ സമാന​തകൾ താരത​മ്യം ചെയ്യു​മ്പോൾ പരിഗ​ണി​ക്കേണ്ട പ്രധാ​ന​പ്പെട്ട സംഗതി​കൾ.