Номлогчийн үгс

6 Нарт хорвоод хүмүүсийн дунд нийтлэг байдаг бас нэг эмгэнэлт явдлыг би харав. 2 Жинхэнэ Бурхан эд баялаг, өмч хөрөнгө, нэр алдрыг хүнд хайрлажээ. Тиймээс хүн юугаар ч үл дутах бөгөөд хүссэн бүхэн нь түүнд бий. Гэвч жинхэнэ Бурхан энэ бүхнийг эдлэх боломжийг түүнд олгосонгүй. Харин танихгүй хүн тэдгээрийг нь эдэлж хэрэглэх ажээ. Энэ нь бас л утгагүй бөгөөд гунигт явдал мөн. 3 Эр хүн зуун хүүхэдтэй болж, он удаан жил амьдарч, урт насаллаа ч өөртөө байгаа сайн сайхан бүхнийг эдэлж амжилгүй булшинд орвол амьгүй төрсөн хүүхэд илүү дээр гэж би хэлнэ. 4 Учир нь энэ хүүхэд орчлонд дэмий ирж харанхуйд уусан одсон билээ. Түүнд нэр ч байхгүй. 5 Тэр хэзээ ч нар үзээгүй, юу ч мэдэхгүй. Гэхдээ л өнөөх хүнээс илүү дээр ажээ. 6 Мянган жил эсвэл бүр хоёр мянган жил амьдарлаа ч жаргал үзэхгүй бол ямар хэрэг байх вэ? Бүгд л нэг газар луу явдаг биз дээ?

7 Хүн гэдсээ дүүргэхийн тулд л ажиллаж хөдөлмөрлөдөг. Гэхдээ хүслээ хэзээ ч хангаж чадахгүй. 8 Цэцэн нь тэнэгээс юугаараа илүү юм бэ? Ядуу хүн бэрхшээлийг яаж даван туулахыг мэддэг байлаа гээд ямар ашигтай юм бэ? 9 Олж авч чадахгүй юмаа хүссэнээс, харж байгаа зүйлдээ сэтгэл хангалуун байсан нь дээр. Энэ нь бас л утгагүй, салхины хойноос хөөцөлдөхтэй адил юм.

10 Оршин буй бүхэн аль хэдийн нэр авсан. Хүн гэгч юу болох нь тодорхой ажээ. Тэрбээр өөрөөсөө хүчээр давуу нэгэнтэй маргаж* үл чадна. 11 Үг* хэдийчинээ олон байна, төдийчинээ утгагүй. Энэ нь хүнд ямар ашигтай юм бэ? 12 Сүүдэр мэт өнгөрөх утгагүй амьдралынхаа цөөхөн хэдэн өдөр хүн юу хийвэл сайн болохыг хэн мэдэх билээ? Өөрөөс нь хойш нарт хорвоод юу болохыг хэн түүнд хэлж чадах вэ?