СОЛОМОНЫ ДУУН
1 Соломоны дуунуудын дуун*.
2 «Уруулаараа чи минь намайг үнсэг.
Учир нь хайр энхрийлэл чинь дарснаас ч илүү таатай билээ.
3 Түрхсэн тосны чинь анхилуун үнэр юутай таатай вэ!
Чиний минь нэр толгой дээр асгасан анхилуун үнэрт тос адил билээ.
Иймээс л бүсгүйчүүд чамд минь сэтгэл алдардаг юм.
4 Намайг аваад яваач. Хамт гүйцгээе.
Учир нь хаан намайг дотоод өрөөндөө орууллаа.
Хоёул хамтдаа баярлан баясаж,
Дарснаас ч таатай хайр энхрийллийг чинь магтъя.
Тэд чамд сэтгэл алдардаг нь аргагүй юм.
5 Иерусалимын охид оо, миний царай Кедарын майхнууд,
Соломоны майхнууд шиг бор ч гэсэн би хайр татам билээ.
6 Бор царайнаас минь болж над руу бүү ширтээч.
Учир нь намайг нар түлсэн юм.
Ах нар минь надад уурлаж,
Усан үзмийн талбайнуудаа арчлуулсан юм.
Тиймээс би өөрийнхөө усан үзмийн талбайг арчилж чадаагүй.
7 Хамгаас их хайрладаг чи минь
Сүргээ хаана бэлчээдгээ,
Үд дунд хаана хэвтүүлдгээ хэлээч.
Нөхдийн чинь сүргийн дунд
Би юунд гивлүүр* зүүсэн эмэгтэй шиг явах ёстой юм бэ?».
8 «Хамгийн үзэсгэлэнтэй бүсгүй минь ээ,
Хэрэв чи мэдэхгүй бол
Сүргийн мөрөөр дагаж яван
Хоньчдын майхны хажууд ишигнүүдээ бэлчээ».
9 «Хонгор чамайгаа би фараоны тэргэнд хөллөсөн гүүтэй* зүйрлэнэ.
10 Унжлага зүүлтний* цаанаас цухуйх хацар чинь,
Хэлхсэн зүүлттэй хүзүү чинь юутай дур булаам!
11 Бид чамд мөнгө шигтгэсэн
Толгойн алтан гоёлууд хийж өгье».
12 «Хааныг дугуй ширээндээ суухад
Миний үнэртэн анхилдаг.
13 Хайрт минь наддаа энгэртээ нааж хонуулах
Дотроо мирртэй анхилуун үнэрт уут мэт билээ.
14 Хайрт минь наддаа Енгедигийн усан үзмийн талбайн дундах
Хенна цэцгийн хонгорцог билээ».
15 «Хонгор минь, чи юутай үзэсгэлэнтэй вэ!
Чи минь юутай үзэсгэлэнтэй вэ! Нүд чинь тагтааных гэлтэй».
16 «Хайрт минь, чи царайлаг, сэтгэл татам залуу.
Зүлэг ногоо бидний ор билээ.
17 Бидний байшин хуш модон хөндлөвч болон
Арц модон дээвэртэй билээ.
2 «Охидын дундаас хонгор минь чи
Өргөст ургамлын дундах сараана мэт билээ».
3 «Залуусын дундаас хайрт минь чи
Ойн дундах алимны мод адил билээ.
Сүүдэрт нь суухыг би ямар их хүснэ вэ!
Жимс нь юутай чихэрлэг вэ!
4 Тэр минь намайгаа найрын өргөөнд дагуулж очоод
Хайрынхаа тугийг миний дээр мандууллаа.
5 Наддаа үзэм, алим өгч
Тамир тэнхээг минь сэргээгээч.
Учир нь би дурлалаасаа болж шаналж гүйцлээ.
6 Тэр зүүн гараараа толгойд минь хүрч,
Баруун гараараа намайг тэвэрнэ.
7 Иерусалимын охид оо,
Хээрийн зээр, согоогоор надад тангарагла.
Цаг нь болоогүй байхад хайрыг бүү өдөө, бүү сэрээ.
8 Хайртынхаа ирж байгааг би сонслоо!
Хараач! Уул толгод дээгүүр дүүлэн цойлсоор
Хайрт минь ирж байна.
9 Миний хонгор идэр буга, зээр мэт билээ.
Тэр минь ирчхэж! Хананы цаана зогсоод
Цонхоор, сараалжны цаанаас харж байна.
10 Хайрт минь надтай ярьж, ингэж хэлсэн юм.
“Хонгор минь нааш ир.
Үзэсгэлэн гоо бүсгүй минь, надтай хамт яваач.
11 Өвөл өнгөрч,
Бороо орохоо болилоо.
12 Хээр талд цэцэг дэлгэрч,
Модоо арчилж тайрах цаг ирлээ.
Нутагт минь өрнийн хүүрзгэний дуу сонсогдож байна.
13 Инжрийн модны эхний инжрүүд боловсорч,
Усан үзмийн мод нахиалж, үнэр нь анхилна.
Хонгор минь нааш ир, явъя.
Үзэсгэлэн гоо бүсгүй минь, надтай хамт яваач.
14 Хад асганд хоргодож,
Хавцалд нуугдсан тагтаахан минь,
Надад харагдаж, дуугаа сонсгооч.
Дуу хоолой чинь юутай уянгалаг,
Дүр төрх чинь юутай үзэсгэлэнтэй вэ!”»
15 «Усан үзмийн талбайг сүйтгэгч үнэгнүүдийг,
Тэдгээр гаврыг барьж ав.
Учир нь усан үзэм маань ургаж байгаа билээ».
16 «Хайрт минь ганцхан минийх, би зөвхөн түүнийх.
Тэр минь сараана цэцэгсийн дунд хонио хариулж яваа.
17 Сэрүү орж, сүүдэр арилахаас өмнө,
Чи, бид хоёрыг зааглаж буй уулсын* дээгүүр
Зээр, идэр буга мэт давхиж,
Наддаа хурдан ирээч, хайрт минь.
3 Би шөнө орон дотроо
Хайртыгаа санагалздаг.
Хонгор түүнтэйгээ уулзахын хүслэн болсон ч
Тэр минь байсангүй.
2 Би босож, хотоор явъя.
Гудамж, талбайгаар хайртыгаа хайя.
Хайгаад хайгаад түүнийгээ олж чадсангүй.
3 Хотод эргүүл хийж явсан харуулууд надтай таарахад
Би тэднээс “Хайртыг минь харав уу?” гэж асуулаа.
4 Тэднээс дөнгөж салаад
Сэтгэлтэй түүнийгээ би оллоо.
Түүнээсээ тас зуурсаар эхийнхээ гэрт очиж,
Намайг олж тээсэн эхийнхээ дотоод өрөөнд оруултлаа
Түүнийгээ тавьж явуулсангүй.
5 Иерусалимын охид оо,
Хээрийн зээр, согоогоор надад тангарагла.
Цаг нь болоогүй байхад хайрыг бүү өдөө, бүү сэрээ».
6 «Мирр, анхилуун үнэрт давирхай,
Худалдаачдын зардаг бүх үнэртнийг анхилуулан
Хээрээс ирж яваа утаан багана шиг тэр юм юу вэ?».
7 «Хар даа! Соломоны жууз тэрэг* байна.
Эргэн тойронд нь Израйлын хүчит эрсээс
Жаран хүчит эр явж байна.
8 Тэд бүгд илдтэй,
Дайн тулаанд гаршсан эрс.
Шөнийн аймшгаас хамгаалахаар
Бүгд илдээ ташаандаа зүүжээ».
9 «Энэ бол Соломон хааны өөртөө зориулж
Ливаны модоор хийлгэсэн жууз тэрэг байна.
10 Мөнгөн багана,
Алтан түшлэгтэй бөгөөд
Суудлыг нь нил ягаан ноосон даавуугаар бүрж,
Дотор талыг нь Иерусалимын охид гараа гарган чимэглэжээ».
11 «Сионы охид оо, гарч
Соломон хааныг харцгаа!
4 «Хайрт минь, чи юутай үзэсгэлэнтэй вэ!
Юутай гоо үзэсгэлэнтэй вэ!
Гивлүүрийн цаадах нүд чинь тагтааных гэлтэй.
Чиний минь үс Гилеадын уулсаас уруудах
Ямаан сүрэг мэт билээ.
2 Чиний минь шүд
Дөнгөж хяргуулаад угаагдсан хонин сүрэг мэт аж.
Тэд бүгд ихрийг тээдэг.
Нэг нь ч хээл хаядаггүй.
3 Уруул чинь час улаан тууз мэт,
Үг яриа чинь аядуу зөөлөн,
Гивлүүрийн чинь араас туяаран харагдах хацар чинь
Талласан анар мэт билээ.
4 Хүзүү чинь чулуу өрж барьсан
Давидын цамхаг мэт аж.
Дээр нь мянган бамбай өлгөжээ.
Бүгд хүчит эрсийн дугуй бамбайнууд аж.
5 Хоёр хөх чинь
Сараана цэцэгсийн дунд идээшлэх
Зээрийн ихэр янзага мэт билээ».
6 «Сэрүү орж, сүүдэр арилахаас өмнө
Би миррийн уул,
Анхилуун үнэрт давирхайн толгод руу явна».
7 «Хайрт минь чи үзэмж төгс,
Ямар ч өө сэвгүй билээ.
8 Сүйт бүсгүй минь, надтай хамт Ливанаас яваач.
Хоёулаа Ливанаас явъя.
Аманагийн оргил, Сенирийн оргил, Хермоны оргил,
Арслангийн хэвтэр, ирвэсийн уулсаас бууцгаая.
9 Хонгор дүү минь, сүйт бүсгүй минь,
Хормын зуур над руу харахад чинь
Зүрх сэтгэл минь догдолсон.
Зүүлтний чинь ганцхан шүр
Зүрх сэтгэлийг минь булгилууллаа.
10 Хонгор дүү минь, сүйт бүсгүй минь,
Хайр энхрийлэл чинь юутай сайхан!
Хайр энхрийлэл чинь дарснаас ч илүү таатай,
Чиний минь үнэртэн ямар ч үнэртнээс илүү анхилуун билээ.
11 Сүйт бүсгүй минь, чиний уруул зөгийн бал дуслуулдаг.
Хэлэн доор чинь зөгийн бал, сүү байдаг.
Хувцасны чинь анхилуун үнэр Ливаны ой адил билээ.
12 Хонгор дүү минь, сүйт бүсгүй минь цоожтой цэцэрлэг,
Тийм ээ цоожтой цэцэрлэг, хааж лацадсан булаг мэт юм.
13 Чиний нахиа* бол анарын диваажин* билээ.
Тэнд шилмэл жимснүүд, хенна, нард,
14 Хач гүргэм, нишингэ*, шанц,
Бүх төрлийн анхилуун үнэрт мод, мирр, агар,
Хамгийн сайхан үнэртэй ургамлууд бий.
15 Чи минь цэцэрлэг дэх булаг, цэнгэг устай худаг,
Ливанаас эх авсан горхи юм.
16 Умардын салхи аа сэр,
Өмнөдийн салхи аа ир,
Цэцэрлэгт минь намуухан үлээж,
Анхилуун үнэрийг нь тараа».
«Хайрт минь цэцэрлэгтээ ирэг.
Хамгийн шилмэл жимсийг нь идэг».
5 «Дүү минь, сүйт бүсгүй минь,
Би цэцэрлэг рүүгээ орлоо.
Мирр, анхилуун үнэрт ургамлаа түүж,
Зөгийн сархинаг, балаа идэж,
Сүү, дарсаа уулаа».
«Анд нөхөд минь ээ, идэж уун
Хайр энхрийлэлдээ согтоцгоо!».
2 «Би унтаж байсан ч зүрх сэтгэл минь сэрүүн байлаа.
Тэгтэл хонгор түүний минь хаалга тогших нь сонстов.
“Хонгор дүү минь, сүйт бүсгүй минь,
Тагтаа минь, төгс төгөлдөрхөн минь, хаалгаа надад тайлаач!
Толгой минь шүүдэрт,
Үс минь шөнийн чийгт норчихлоо”.
3 Би дээлээ тайлчихсан.
Ахиад өмсөх гэж үү?
Хөлөө угаачихсан.
Дахиад шороо болгох гэж үү?
4 Хайртыгаа цоожны* нүхээс гараа авахад
Сэтгэл минь түүн рүүгээ тэмүүлэв.
5 Хонгор түүндээ хаалгаа тайлахаар би бослоо.
Гар, хуруунаас минь миррийн тос
Хаалганы түгжээн дээр дусалж байлаа.
6 Намайг хайртдаа хаалгаа тайлж өгөхөд
Тэр минь явчихсан байв.
Явчихсан болохоор нь би гуниглалаа*.
Түүнийгээ хайсан ч олсонгүй.
Дуудсан ч тэр минь хариулсангүй.
7 Хотод эргүүл хийж явсан харуулууд надтай таарч,
Намайг цохиж, бэртээв.
Хэрмийн харуулууд толгойн алчуурыг минь авчхав.
8 Иерусалимын охид оо, хайртыг минь олбол
Дурлалдаа шаналж байгааг минь
Дуулгана гэж тангараглаач».
9 «Хамгаас үзэсгэлэнтэй бүсгүй минь,
Хайрт чинь бусад эрээс юугаараа илүү юм бэ?
Бусад эрээс юугаараа илүү болоод
Биднээр тангараглуулна вэ?».
10 «Миний хайрт хараа булаам, улаа бутарсан царайтай,
Түмэн эрийн дундаас онцгойрдог.
11 Толгой нь алт, бүр шижир алт.
Үс нь намилзан буй дал модны мөчир* мэт бөгөөд
Хэрээ адил тас хар билээ.
12 Хоёр нүд нь гэвээс горхины дэргэдэх,
Сүүнд булхаж буй,
Бялхам устай цөөрмийн дэргэдэх* тагтаанууд мэт юм.
13 Хацар нь үнэрт ургамлын цэцэрлэг,
Анхилуун үнэрт ургамалтай толгод адил билээ.
Уруул нь миррийн тос дуслуулах сараана цэцэг.
14 Гарынх нь хуруунууд алт, хумс нь алтан чулуу
Хэвлий нь индранилаар бүрсэн зааны өнгөлсөн соёо.
15 Хөл нь шижир алтан суурьтай гантиган багана,
Төрх нь Ливаны нутаг, нуруу нь хуш мод мэт билээ.
16 Уруул нь чихэрлэг.
Түүний минь бүх юм сайхан.
Иерусалимын охид оо, миний хонгор, миний хайрт ийм билээ!».
6 «Хамгаас үзэсгэлэнтэй бүсгүй минь,
Хайрт чинь хаашаа явсан юм бэ?
Аль зүг рүү явсан бол?
Алив бид чамтай хамт хайлцъя».
2 «Хайрт минь цэцэрлэг рүүгээ,
Тансаг үнэртний цэцэрлэг рүүгээ явсан.
Цэцэрлэгүүдийн дунд хонио хариулж,
Сараана цэцэг түүхээр явсан.
3 Хайрт минь минийх,
Би түүнийх.
Тэр минь сараана цэцэгсийн дунд хонио хариулж яваа».
4 «Хонгор минь, чи Тирза* шиг үзэсгэлэнтэй,
Иерусалим шиг сэтгэл татам,
Тугаа мандуулсан их цэрэг шиг сүрдэм сайхан билээ.
5 Нүд чинь намайг эзэмдэж байгаа учир
Над руу бүү ширтээч.
Үс чинь Гилеадын уулсаас уруудах
Ямаан сүрэг мэт аж.
6 Чиний минь шүд
Нэг нь ч хээл хаяагүй, бүгд ихрийг тээсэн,
Дөнгөж угаагдаад гарсан
Хонин сүрэг мэт билээ.
7 Гивлүүрийн цаадах хацар чинь
Таллан хуваасан анар мэт билээ.
9 Гэвч тагтаа минь, өө сэвгүй нэгэн минь цор ганц.
Тэр минь эхийнхээ ганц охин,
Төрүүлсэн эхийнхээ энхрий үр нь билээ.
Бүсгүйчүүд түүнийг хараад жаргалтай эмэгтэй гэж хэлдэг.
Хатад, татвар эмс ч түүнийг магтдаг.
10 “Үүрийн туяа адил гэрэлтсэн,
Тэргэл саран шиг үзэсгэлэнтэй,
Нар мэт гийсэн,
Тугаа мандуулсан их цэрэг шиг сүрдэм энэ бүсгүй хэн бэ?”».
11 «Би самрын моддын цэцэрлэг рүү явлаа.
Хөндийд* өвс ургамал нахиалсныг,
Усан үзмийн модод соёолсныг,
Анарын модод цэцэглэснийг үзэхээр явсан юм.
12 Би хүсэлдээ хөтлөгдөн явсаар санамсаргүй
Язгууртнуудын морьт тэрэгнүүд дээр ирлээ».
13 «Буцаад ирээч Шуламмит аа, буцаад ир!
Буцаад ир, буцаад ир!
Бид чамайг харъя!».
«Та нар юунд Шуламмит намайг ширтэнэ вэ?».
«Тэрбээр Маханаимын бүжиг* шиг юм!».
7 «Эрхэм бүсгүй минь,
Шаахайтай хөл чинь юутай сайхан бэ!
Ташаа гуяны чинь хэлбэр
Урлаач хүний гараа гаргаж бүтээсэн чимэглэл мэт билээ.
2 Хүйсний чинь нүх хул аяга билээ.
Амтат дарсаар үргэлж бялхаж байг.
Хэвлий чинь сараана цэцэгсээр хүрээлэгдсэн
Буудайн овоо юм.
3 Хоёр хөх чинь
Зээрийн ихэр янзага мэт билээ.
4 Чиний хүзүү зааны ясан цамхаг адил,
Чиний нүд Бат-раббимын дааман хаалганы дэргэдэх
Хешбоны цөөрөм адил,
Чиний хамар Дамаск руу харах
Ливаны цамхаг адил билээ.
5 Толгой чинь сүндэрлэн буй Кармел уул шиг,
Үс чинь нил ягаан ноос мэт билээ.
Намирсан гэзэг чинь хааны сэтгэлийг эзэмджээ.
6 Хайрт бүсгүй минь ээ, үзэмж төгс бүхнээс илүү чи
Юутай үзэсгэлэнтэй, юутай сэтгэл татам бэ!
7 Нуруу чинь дал мод адил,
Хөх чинь хасарваанийн хонгорцог мэт билээ.
8 Би: “Хонгорцог жимсийг нь барихаар
Тэр дал модонд авиръя” гэж хэлсэн юм.
Хөх чинь усан үзмийн хонгорцог адил,
Амьсгал чинь алим мэт анхилуун,
9 Уруул* чинь хамгийн сайн дарс мэт байх болтугай!».
«Уруул дээгүүр алгуурхан урсаж тавтай нойрсуулдаг
Энэ дарсыг хайрт минь зөөлөн залгилаг.
10 Би түүнийх билээ.
Хайрт минь намайг хүсэн мөрөөддөг.
11 Хонгор минь ээ, ирээч.
Хамтдаа хээр тал руу зугаалъя.
Хенна цэцэгсийн бутан дунд амаръя.
12 Эрт босож
Усан үзмийн мод гөлөглөсөн эсэхийг,
Цэцэгс нь цоморлогоо дэлгэсэн эсэхийг,
Анарын мод цэцэглэсэн эсэхийг үзэхээр
Усан үзмийн талбай руу явъя.
Тэнд би чамайг энхрийлж хайрлая.
13 Жимсний анхилам үнэр үнэртэж байна.
Хамаг сайн жимс манай үүдэнд бий.
Хонгор минь ээ, би чамдаа
Шинэ болон өмнөх ургацын жимсийг хадгалсан юм.
8 Эхийн минь хөхийг хөхөж өссөн
Ах шиг минь байсан ч болоосой, чи!
Тэгвэл чамтай гадаа тааралдаад үнсэхэд минь
Хэн ч намайг жигшихгүй байх байсан.
2 Би чамд замчлах сан.
Надад олон зүйлийг заасан
Эхийнхээ гэрт аваачих сан.
Чамдаа амтат дарс,
Анарын цэвэр шүүс уулгах сан.
3 Тэр минь зүүн гараараа миний толгойд хүрч,
Баруун гараараа намайг тэвэрнэ.
4 Иерусалимын эмэгтэйчүүд ээ, надад тангараглаач.
Цаг нь болоогүй байхад хайр сэтгэлийг минь бүү өдөө, бүү сэрээ».
5 «Хайртыгаа налаад
Хээрээс ирж яваа тэр эмэгтэй хэн бэ?».
«Би чамайгаа алимны модон доор сэрээсэн.
Чиний эх тэнд чамайг төрүүлэхээр дуншсан.
Чамайг төрүүлсэн эмэгтэй тэнд дуншсан.
6 Намайгаа энгэр болон гарандаа зүүсэн тамгат бөгж мэт
Үргэлж санаж яваарай.
Учир нь хайр бол үхэл мэт хүчтэй,
Нэхэл хатуу Булш* мэт чин үнэнч байхыг шаарддаг.
Хайр бол дүрэлзэх галын дөл, Яагаас* эхтэй дөл.
7 Оволзох их ус хайрыг унтрааж дийлэхгүй,
Гол ус ч хайрыг хаман одож дийлэхгүй.
Хүн гэр орныхоо хамаг эд хөрөнгөөр хүний хайрыг татах гэвэл
Энэ нь* жигшил төрүүлэх нь гарцаагүй».
8 «Хөх нь ургаагүй,
Бяцхан дүүг минь
Хүн гуйж ирэх тэр өдөр
Бид яах билээ?».
9 «Дүү маань хана хэрэм бол
Дээр нь титэм мэт мөнгөн орой барья.
Харин хаалга бол
Хуш банзаар битүүлье».
10 «Би бол хана хэрэм,
Хөх минь цамхаг.
Иймээс би түүнийхээ нүдэнд
Амар тайван харагддаг.
11 Соломон Баал-хамонд усан үзмийн талбайтай байв.
Талбайгаа тариаланчдад түрээслүүлсэн юм.
Тариаланч бүр ургацынхаа төлөө 1 000 мөнгөн шекел төлдөг байв.
12 Соломон оо, 1 000 мөнгөн шекел нь таных,
200 мөнгөн шекел нь тариаланчдынх билээ.
Гэвч би өөрийнхөө усан үзмийн талбайг арчлахыг илүүд үзэж байна».
13 «Цэцэрлэгт суугч аа,
Анд нөхөд минь чиний дуу хоолойг сонсох гэж хүлээдэг.
Надад бас сонсгооч».
14 «Хурдан ирээч, хайрт минь.
Зээр, идэр буга мэт
Үнэрт ургамалт уулсыг даваад
Түргэн ирээч».
Эсвэл «Соломоны шилдэг дуу»
Эсвэл «гашуудлын гивлүүр»
Эсвэл «өөрийнхөө гүүтэй»
Эсвэл «Сүлжсэн үсний чинь» гэсэн бололтой.
Үгч. «хач гүргэм»
Эсвэл «хавцалт уулсын» гэсэн бололтой. Эсвэл «Бетерийн уулсын»
Хүндтэй хүнд зориулсан бүхээгтэй тэрэг
Эсвэл «цэцгэн титэмтэй»
Эсвэл «арьс» гэсэн бололтой.
Эсвэл «цэцэрлэг»
Анхилуун үнэрт зэгс
Үгч. «хаалганы»
Эсвэл «Түүнийг ярихад би ухаан алдах дөхөв» гэсэн бололтой.
Эсвэл «хасарвааны хонгорцог» гэсэн бололтой.
Эсвэл «Усан оргилуурын захад буй» гэсэн бололтой.
Эсвэл «Таатай сайхан хот»
Эсвэл «Сайрт»
Эсвэл «хоёр бүлэг хүмүүсийн бүжиг»
Үгч. «Тагнай»
Евр. «шеол». «Үгийн тайлбар»-аас «Булш»-ийг үзнэ үү.
«Яа» бол Ехова гэдэг нэрийн товчлол.
Эсвэл «Тэрбээр» гэсэн бололтой.