ХҮҮЕ, та минь! Энд юу болоод байна аа? Газар хэвтэж байгаа хүү айхтар гэмтсэн юм уу даа? Хараач! Гэрээс гарч ирж байгаа хүмүүсийн нэг нь Паул байна! Тэнд бас Тимот байгааг харж байна уу? Хүү арай цонхноос уначихсан юм биш биз дээ?

Тийм ээ, үнэхээр тэгжээ. Паул Трой хотод шавь нартай ярилцаж байлаа. Маргааш өдөр нь усан онгоцонд суугаад, энэ хотоос явах ёстой тул тэдэнтэй дахин уулзахгүй удна гэдгээ мэдэж байсан юм. Тиймээс шөнө дунд хүртэл ярилцсан аж.

Тэгтэл Юутух гэдэг энэ хүү цонхны тавцан дээр сууж байгаад, нойрондоо дийлдээд унтчихав. Тэгснээ гурван давхрын цонхноос газар ойчлоо! Хүмүүс яагаад ингэж их санаа зовсныг чи одоо ойлгосон байх. Тэд хүүг үхчихсэн байх вий гэж айж байлаа. Тэгээд өргөж аваад хартал хүү үнэхээр үхчихсэн байв!

Паул, хүүг үхсэнийг мэдмэгц, дээр нь хэвтээд тэврэв. Тэгээд: «Бүү зов. Тэр зүв зүгээр!» гэлээ. Үнэхээр тийм байв! Энэ бол гайхамшиг байлаа! Паул түүнийг амилуулжээ! Бүгд хөөрөн баярлав.

Тэд буцаад дээд давхарт гарч, хооллолоо. Паул тэдэнтэй үүр цайтал ярилцжээ. Харин Юутух дахиж нойрмоглоогүй нь ойлгомжтой! Дараа нь Паул, Тимот болон тэдэнтэй хамт аялагч шавь нар усан онгоцонд суув. Тэд хаашаа явж байгааг чи мэдэх үү?

Паул гурав дахь удаагийн дэлгэрүүлэх аяллаа дөнгөж сая дуусгаад, гэртээ харих замдаа гарч байна. Паул энэ удаагийн аяллаараа ганц Ефес хотод л гэхэд гурван жил байсан билээ. Тийм учраас энэ нь хоёр дахь аяллаас удаан үргэлжилжээ.

Усан онгоц Тройгоос гараад, Милетэд түр зогсов. Эндээс Ефес хүртэл хэдхэн километр зайтай учраас Паул сүүлчийн удаа ярилцахаар Ефес хотын хурлын ахлагчдыг Милетэд ир гэж дуудсан байлаа. Дараа нь усан онгоц хөдлөх цаг болж, Паулыг явахад тэдэнд хэчнээн гунигтай байсан гээч!

Эцэст нь усан онгоц Кайсари хотод ирлээ. Паулыг Филип гэдэг шавийн гэрт байхад зөнч Агаб түүнд сэрэмжтэй байхыг сануулав. Тэр зөнч Паулыг Иерусалимд очмогцоо шоронд орно гэж хэлжээ. Гэтэл үнэхээр ийм юм болсон. Сүүлд, Паулыг Кайсари хотын шоронд хоёр жил хорьсны дараа «цезарь» буюу Ромын захирагчийн өмнө шүүхээр Ром уруу явуулжээ. Тийшээ очих замд юу тохиолдсоныг үзэцгээе.

УСАН ОНГОЦ сүйрчихсэн байгааг хараач! Бүр хэдэн хэсэг болчихжээ! Ус уруу үсэрч орсон хүмүүсийг харж байна уу? Зарим нь аль хэдийн далайн эрэгт гараад ирчихэж. Тэр Паул уу даа? Түүнд юу тохиолдсоныг мэдэцгээе.

Паул Кайсари хотын шоронд хоёр жил хоригдсон шүү дээ. Дараа нь түүнийг бусад хоригдолтой хамт усан онгоцоор Ром уруу авч явжээ. Тэд Крет арлын хажуугаар өнгөрч явахдаа аймшигт далайн шуурганд өртөв. Шуурга улам ширүүссээр онгоцыг залахын аргагүй болголоо. Өдөр нь нар, шөнө нь од ч харагдахгүй байв. Олон өдөр өнгөрч, эцэс сүүлдээ усан онгоцонд байсан хүмүүс бүгдээрээ аврагдах найдвар тасарчээ.

Тэгтэл Паул босож зогсоод: «Та нараас нэг ч хүн амиа алдахгүй. Гагцхүү усан онгоц л сүйрнэ. Урьд шөнө Бурхны тэнгэр элч над дээр ирээд: „Паул аа, бүү ай! Чи Ромын цезарийн өмнө зогсох ёстой. Бурхан чамтай хамт яваа бүх хүнийг аварна“ гэсэн» гэв.

Далайн шуурга дэгдсэнээс хойш 14 дэх өдрийн шөнө дундын үед далайчид ус гүехэн болж байгааг анзаарчээ! Тэд харанхуйд хад мөргөхөөс айн, зангуугаа усанд хаяв. Маргааш өглөө нь далайн тохой олж харлаа. Тэгээд онгоцоо шууд эргийн зүг залахаар шийдлээ.

Тэднийг эрэгт дөхөж явтал онгоц нь элсэнд хайргадав. Тэгтэл давалгаа онгоцыг хэмх цохиж, хэдэн хэсэг болгон буталж эхлэв. Ялтнуудыг харгалзаж явсан цэргийн дарга: «Эхлээд, сэлж чаддаг хүмүүс нь далай уруу үсэрч, эрэг уруу сэлцгээ. Үлдсэн нь тэдний хойноос үсрээд, живэхгүйн тулд онгоцны хэлтэрхийнээс барьж ав» гэж тушаалаа. Тэд хэлсэн ёсоор нь хийв. Ийнхүү усан онгоцонд байсан 276 хүн бүгдээрээ, тэнгэр элчийн амласан ёсоор, эрэгт эсэн мэнд хүрчээ.

Тэр арлыг Мальт гэдэг ажээ. Тэндхийн хүмүүс их сайхан сэтгэлтэй байсан болохоор усан онгоцноос ирсэн хүмүүсийг асран халамжилжээ. Тэнгэр сайхан болоход Паулыг өөр онгоцонд суулган, Ром уруу авч явлаа.