Kapitlu 48

Jitlaq mid-​Dar taʼ Ġajru u Jerġaʼ Jżur Nazzaret

KIEN jum li fih Ġesù kellu ħafna x’jagħmel​—ivvjaġġa bil-​baħar mid-​Dekapolis, fejjaq lill-​mara li kienet tnixxi d-​demm, u rxoxta lil bint Ġajru. Imma l-​jum għadu ma spiċċax. Milli jidher malli Ġesù jitlaq mid-​dar taʼ Ġajru, żewġt irġiel għomja jibdew mexjin warajh u jgħajtu: “Ikollok ħniena minna, Bin David.”

Billi qed jindirizzawh bħala “Bin David,” dawn l-​irġiel qegħdin b’hekk jesprimu t-​twemmin tagħhom li Ġesù hu l-​eredi tat-​tron taʼ David, jiġifieri li hu l-​Messija mwiegħed. Ġesù, madankollu, donnu li jinjora l-​għajjat tagħhom għall-​għajnuna, forsi biex jara kemm huma persistenti. Imma l-​irġiel ma jaqtgħux qalbhom. Huma jsegwu lil Ġesù sa fejn joqgħod, u meta hu jidħol fid-​dar, huma jidħlu ġewwa warajh.

Hemm Ġesù jistaqsi: “Għandkom fidi li jien nistaʼ nagħmel dan?”

“Iva, Mulej,” iwieġbu huma b’mod fiduċjuż.

Mela, waqt li jmissilhom għajnejhom, Ġesù jgħid: “Skond il-​fidi tagħkom ħa jseħħilkom.” F’daqqa waħda jistgħu jaraw! Ġesù mbagħad iwissihom serjament: “Araw li ħadd ma jsir jaf b’dan.” Imma mimlijin bil-​ferħ, huma jinjoraw il-​kmand taʼ Ġesù u jitkellmu dwaru mal-​kampanja kollha.

Hekk kif jitilqu dawn l-​irġiel, in-​nies iġibu raġel ippossessat minn demonju li mmutah. Ġesù jkeċċi lid-​demonju, u minnufih ir-​raġel jibda jitkellem. Il-​folol jibqgħu ċċassati b’dawn il-​mirakli u jgħidu: “Qatt ma dehret ħaġa bħal din f’Iżrael.”

Il-Fariżej ukoll huma preżenti. Huma ma jistgħux jiċħdu l-​mirakli, imma fin-​nuqqas taʼ twemmin tagħhom, taʼ nies ħżiena li huma, jirrepetu l-​akkuża dwar is-​sors taʼ xogħlijiet setgħana taʼ Ġesù billi jgħidu: “Huwa permezz tal-​ħakem tad-​demonji li hu jkeċċi d-​demonji.”

Ftit wara dawn il-​ġrajjiet, Ġesù jerġaʼ lura lejn il-​belt taʼ Nazzaret fejn trabba, din id-​darba akkumpanjat mid-​dixxipli tiegħu. Xi sena qabel, hu kien żar is-​sinagoga u għallem hemmhekk. Għalkemm in-​nies għall-​ewwel iċċassaw bil-​kliem sabiħ tiegħu, iktar tard huma ħassewhom offiżi mit-​tagħlim tiegħu u ppruvaw joqtluh. Issa, b’att taʼ ħniena, Ġesù jagħmel attentat ieħor biex igħin lill-​ġirien taʼ qabel tiegħu.

Waqt li f’postijiet oħra n-​nies imorru bi ħġarhom għand Ġesù, hawnhekk milli jidher ma jagħmlux hekk. Mela, f’jum is-​Sibt, hu jmur fis-​sinagoga biex igħallem. Il-​biċċa l-​kbira taʼ dawk li jisimgħuh jistagħġbu. “Dar-raġel minfejn ġab dan il-​għerf u dawn ix-​xogħlijiet taʼ qawwa?” huma jistaqsu. “Dan mhux bin il-​mastrudaxxa? Ommu mhux Marija jisimha, u ħutu Ġakbu u Ġużeppi u Xmun u Ġuda? U ħutu l-​bniet, mhux kollha qegħdin magħna? Minfejn, mela, ġab dar-raġel dawn l-​affarijiet kollha?”

‘Ġesù hu sempliċi bniedem bħalna li trabba fostna,’ huma jirraġunaw. ‘Rajnieh jikber, u nafu l-​familja tiegħu. Kif jistaʼ hu jkun il-​Messija?’ Mela minkejja l-​evidenza kollha​—il-​għerf kbir tiegħu u l-​mirakli​—huma jiċħduh. Minħabba l-​familjarità intima tagħhom, saħansitra qrabatu stess jieħdu gambetta fih, tant li Ġesù jikkonkludi: “Profeta mhux bla unur ħlief fit-​territorju tiegħu u fost qrabatu u f’daru stess.”

Tabilħaqq, Ġesù jistagħġeb bin-​nuqqas taʼ fidi tagħhom. Mela ma jwettaq ebda mirakli hemm ħlief li jmidd idu fuq xi ftit nies morda u jfejjaqhom. Mattew 9:​27-34; 13:​54-58; Mark 6:​1-6; Isaija 9:7.

▪ Billi jindirizzawh bħala “Bin David,” l-​irġiel għomja x’juru li jemmnu?

▪ Il-​Fariżej liema spjegazzjoni għall-​mirakli taʼ Ġesù għażlu li jemmnu?

▪ Għala hu att taʼ ħniena minn Ġesù li jerġaʼ lura biex igħin lil dawk f’Nazzaret?

▪ Ġesù kif jintlaqaʼ f’Nazzaret, u għala?