L-​objettiv tal-​ktieb tal-​Proverbji huwa spjegat fil-​kliem tal-​ftuħ tiegħu: “Il-​proverbji taʼ Salamun bin David sultan taʼ Iżrael: biex jagħrfu l-​bnedmin l-​għerf u t-​tagħlim [“id-​dixxiplina,” “NW”], biex jifhmu kliem l-​għaqal, biex jieħdu tagħlim tajjeb, skond il-​ġustizzja, id-​dritt u s-​sewwa; biex jingħata dehen liċ-​ċkejknin [“lil dawk taʼ bla esperjenza,” “NW”], l-​għerf u l-​għaqal liż-​żgħażagħ.”—Proverbji 1:1-4.

Nies għaqlin huma meqjusin u ma jibilgħux kollox bħal mazzun. (Proverbji 14:15) Huma kapaċi jagħrfu minn qabel li jkun ġej xi gwaj u jippreparaw għalih. U l-​għerf jgħinna nifformaw ħsibijiet u ideat edifikanti li jagħtu direzzjoni bi skop fil-​ħajja. L-​istudju tal-​proverbji Bibliċi huwa tabilħaqq premjanti għaliex dawn ġew dokumentati sabiex aħna nagħrfu l-​għerf u d-​dixxiplina. Saħansitra “dawk taʼ bla esperjenza” li jiftħu widnejhom għall-​proverbji se jiksbu l-​għaqal, u ż-​“żgħażagħ” jiksbu l-​għarfien u l-​abbiltà tal-​ħsieb.