၁၀ “အစ္စရေးကို ငါတွေ့တုန်းက သူဟာ တောကန္တာရထဲက စပျစ်သီးတွေနဲ့ တူတယ်။+
မင်းရဲ့ဘိုးဘေးတွေကို တွေ့တုန်းက သူတို့ဟာ သဖန်းပင်ရဲ့ သီးဦးသီးဖျားတွေနဲ့ တူတယ်။
ဒါပေမဲ့ ဗာလပေဂုရဆီ သူတို့သွားကြတယ်။+
ရှက်ဖွယ်ကောင်းတဲ့ ဘုရားဆီ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဆက်ကပ်ကြတယ်။+
သူတို့ကြည်ညိုတဲ့အရာလိုပဲ ရွံရှာဖွယ်ဖြစ်လာတယ်။