၁၈ အဲဒီအချိန်ကျရင် နားမကြားသူတွေက စာစောင်ထဲက စကားတွေကို ကြားရလိမ့်မယ်။

မျက်မမြင်တွေကလည်း မှောင်မိုက်နဲ့ အမှောင်ထုကနေ လွတ်မြောက်ပြီး မြင်ရလိမ့်မယ်။+

၁၀ “ဘယ်သူ့ကို ငါပြောရမလဲ။ ဘယ်သူ့ကို သတိပေးရမလဲ။

ဘယ်သူ နားထောင်မှာလဲ။

နားပိတ်ထားတော့ အာရုံမစိုက်နိုင်ကြဘူး။+

ယေဟောဝါရဲ့ နှုတ်ထွက်စကားဟာ သူတို့အတွက် နှာခေါင်းရှုံ့စရာ ဖြစ်နေပြီ။+

သူတို့ မနှစ်သက်ကြဘူး။

၃၂ အဲဒီမှာ နားမကြား၊ စကားမပြောနိုင်တဲ့ လူတစ်ယောက်ကို ယေရှုဆီ ခေါ်လာပြီး+ သူ့အပေါ်မှာ လက်တင်ဖို့ အသနားခံကြတယ်။ ၃၃ ယေရှုက သူ့ကို လူအုပ်ထဲကနေ သီးသန့်ခေါ်ထုတ်သွားပြီး သူ့နားနှစ်ဖက်ထဲ လက်ညှိုးကို သွင်းလိုက်တယ်။ အဲဒီနောက် တံတွေးထွေးပြီး သူ့လျှာကို တို့တယ်။+ ၃၄ ကောင်းကင်ကို မော့ကြည့်ရင်း အသက်ပြင်းပြင်းရှူပြီး “ဧဖသ” လို့ပြောတယ်။ “ပွင့်စေ” ဆိုတဲ့ အဓိပ္ပာယ်ရှိတယ်။ ၃၅ အဲဒီအချိန်မှာပဲ အဲဒီလူ နားကြားပြီး+ စကားပြောနိုင်လာတယ်။

၂၂ ဒါကြောင့် ယေရှုက “ခင်ဗျားတို့မြင်ရ၊ ကြားရတဲ့ ဒီသတင်းအားလုံး ယောဟန်ကို ပြန်ပြောပြလိုက်ပါ။ မျက်မမြင်တွေ ပြန်မြင်လာပြီ။+ ခြေမသန်သူတွေ လမ်းလျှောက်နိုင်ပြီ။ အနာကြီးရောဂါသည်တွေ ပြန်ကောင်းလာပြီ။ နားမကြားသူတွေ ကြားရပြီ။+ သေလွန်သူတွေ အသက်ပြန်ရှင်လာပြီ။ ဆင်းရဲသားတွေ သတင်းကောင်း ကြားရပြီ။+