၂ “ဟီဘရူးကျွန်တစ်ယောက်ကို ဝယ်ထားရင်+ ခြောက်နှစ်ပဲ ကျွန်ခံခိုင်းရမယ်။ ခုနစ်နှစ်မြောက်ကျရင် အဖိုးအခမတောင်းဘဲ လွှတ်ပေးရမယ်။+

၁၀ နှစ် ၅၀ မြောက်ကို ဘုရားသခင်ဆီ ဆက်ကပ်ပြီး ပြည်သူပြည်သားအားလုံး လွတ်လပ်ခွင့်ရကြောင်း ကြေညာရမယ်။+ အဲဒီနှစ်ဟာ လွတ်လပ်ခွင့်ရတဲ့နှစ်* ဖြစ်ပြီး လူတိုင်း ကိုယ့်မြေ၊ ကိုယ့်မိသားစုဆီ ပြန်ရမယ်။+

၃၉ “‘အိမ်နီးချင်း  အစ္စရေးလူတစ်ယောက် ဆင်းရဲသွားလို့ သူ့ကိုယ်သူ လာရောင်းရင်+ ကျွန်လို မခိုင်းနဲ့။+ ၄၀ သူ့ကို  စာရင်းငှားတစ်ယောက်လို၊+ လာရောက်အခြေချသူလို ဆက်ဆံပါ။ လွတ်လပ်ခွင့်ရတဲ့နှစ်အထိ သူအလုပ်လုပ်ပေးလိမ့်မယ်။ ၄၁ ပြီးရင်တော့  သူနဲ့သူ့သားသမီးတွေက ထွက်သွားပြီး ဆွေမျိုးတွေဆီ ပြန်ရမယ်။ ဘိုးဘေးတွေပိုင်တဲ့မြေကို ပြန်သွားရမယ်။+ ၄၂ အစ္စရေးလူမျိုးဟာ  အီဂျစ်ပြည်ကနေ ငါခေါ်ထုတ်လာတဲ့ ငါ့ကျွန်တွေဖြစ်တဲ့အတွက်+ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ကျွန်အဖြစ် မရောင်းရဘူး။

၁၂ “ကိုယ့်လူမျိုးချင်း ဟီဘရူးယောက်ျား ဒါမှမဟုတ် မိန်းမတစ်ယောက်ကို ဝယ်ထားတယ်ဆိုရင် သူ ခြောက်နှစ် ကျွန်ခံပြီးနောက် ခုနစ်နှစ်မြောက်မှာ လွှတ်ပေးရမယ်။+