၃ လေးလပိုင်း၊ ကိုးရက်နေ့ရောက်တော့ မြို့ထဲမှာ အကြီးအကျယ် အငတ်ဘေး ဆိုက်တဲ့အတွက်+ မြို့သားတွေ စားစရာ မရှိတော့ဘူး။+

 ၈ အခုတော့ သူတို့ရုပ်ရည်ဟာ ကျပ်ခိုးထက်တောင် မည်းနေပြီ။

လမ်းမှာ သူတို့ကို မမှတ်မိတော့ဘူး။

အရိုးပေါ် အရေတင် ဖြစ်နေပြီ။+ ထင်းတုံးလို ခြောက်နေပြီ။