တမန်တော်
၇ အဲဒီအခါ ပုရောဟိတ်မင်းက “သူတို့ပြောတာ အမှန်ပဲလား” လို့မေးတော့၊ ၂ သတေဖန်က “ညီအစ်ကိုတို့၊ လူကြီးမိဘတို့၊ နားထောင်ကြပါ။ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ဘိုးဘေး အာဗြဟံက ခါရန်မြို့မှာ+ မနေခင် မက်ဆိုပိုတေးမီးယားပြည်မှာ ရှိနေတုန်း ဘုန်းတန်ခိုးကြီးတဲ့ ဘုရားသခင်က သူ့ဆီ ရောက်လာပြီး၊ ၃ ‘နေရင်းပြည်နဲ့ ဆွေမျိုးသားချင်းတွေကို ထားခဲ့ပြီး ငါပြမယ့်ပြည်ကို သွားပါ’+ လို့ ပြောတယ်။ ၄ အာဗြဟံလည်း ခါလဒဲပြည်ကနေ ထွက်ပြီး ခါရန်မြို့မှာ နေထိုင်တယ်။ သူ့ဖခင် သေဆုံးပြီးနောက်+ ဘုရားသခင်က ခင်ဗျားတို့ အခုနေထိုင်တဲ့ ဒီပြည်မှာ သူ့ကို ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်စေခဲ့တယ်။+ ၅ အဲဒီအချိန်မှာ ခြေချလောက်တဲ့ မြေနေရာကိုတောင် သူ့အတွက် အမွေမပေးသေးဘူး။ ဒါပေမဲ့ သူနဲ့ သူ့မျိုးနွယ်ကို အဲဒီပြည် အပိုင်ပေးမယ်ဆိုပြီး ဘုရားသခင် ကတိပေးခဲ့တယ်။+ အဲဒီတုန်းက သူ သားသမီးတောင် မရသေးဘူး။ ၆ ဒါ့အပြင် သူ့မျိုးနွယ်ဟာ တခြားတိုင်းပြည်မှာ တိုင်းတစ်ပါးသားအဖြစ် နေရလိမ့်မယ်၊ အဲဒီမှာ နှစ်ပေါင်း ၄၀၀ ကျွန်ခံပြီး ညှဉ်းဆဲခံရလိမ့်မယ်လို့+ ဘုရားသခင် ပြောခဲ့တယ်။ ၇ ‘သူတို့ကို ကျွန်အဖြစ် ခိုင်းစေတဲ့ လူမျိုးကို ငါတရားစီရင်မယ်။+ ပြီးတဲ့နောက် သူတို့ဟာ အဲဒီပြည်ကနေထွက်ပြီး ဒီနေရာမှာ ငါ့ကို ဝတ်ပြုကြလိမ့်မယ်’+ လို့လည်း ပြောခဲ့တယ်။
၈ “ဘုရားသခင်က အရေဖျားဖြတ်ခြင်းနဲ့ဆိုင်တဲ့ ပဋိညာဉ်ကိုလည်း အာဗြဟံနဲ့ ဖွဲ့ခဲ့တယ်။+ အာဗြဟံက သားအိဇက်ကို ရပြီးတော့+ ရှစ်ရက်မြောက်နေ့မှာ အရေဖျား ဖြတ်ပေးတယ်။+ အိဇက်က သားယာကုပ်ကို ရတယ်။* ယာကုပ်က ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ဘိုးဘေးဖြစ်လာမယ့် သား ၁၂ ယောက်ကိုရတယ်။ ၉ ဘိုးဘေးတွေက ညီယောသပ်ကို မနာလိုဖြစ်ပြီး+ အီဂျစ်ပြည်ဆီ ရောင်းစားလိုက်ကြတယ်။+ ဒါပေမဲ့ ဘုရားသခင်ဟာ ယောသပ်နဲ့အတူရှိတဲ့အတွက်၊+ ၁၀ ဒုက္ခဆင်းရဲ အမျိုးမျိုးထဲကနေ သူ့ကို ကယ်တင်ခဲ့တယ်။ အီဂျစ်ဘုရင် ဖာရောမင်းရှေ့မှာ မျက်နှာသာရစေပြီး ဉာဏ်ပညာကိုပေးတဲ့အတွက် ဖာရောမင်းက ယောသပ်ကို အီဂျစ်ပြည်နဲ့ နန်းတော်တစ်ခုလုံး အုပ်ချုပ်ဖို့ ခန့်အပ်ခဲ့တယ်။+ ၁၁ ဒါပေမဲ့ အီဂျစ်ပြည်နဲ့ ခါနန်ပြည်တစ်ဝန်းလုံးမှာ အငတ်ဘေးဆိုက်ပြီး အကြီးအကျယ် ဒုက္ခရောက်တော့ ဘိုးဘေးတွေမှာ စားစရာမရှိ ဖြစ်ခဲ့တယ်။+ ၁၂ အီဂျစ်ပြည်မှာ အစာရေစာရှိတယ်ဆိုတဲ့ သတင်းကို ယာကုပ်ကြားတဲ့အခါ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ဘိုးဘေးတွေကို ပထမအကြိမ် လွှတ်လိုက်တယ်။+ ၁၃ ဒုတိယအကြိမ်မှာ ယောသပ်က သူဘယ်သူလဲဆိုတာ အစ်ကိုတွေကို အသိပေးတယ်။ ဖာရောမင်းကလည်း ယောသပ်ရဲ့အမျိုးတွေကို သိသွားတယ်။+ ၁၄ ယောသပ်က ဖခင် ယာကုပ်နဲ့ ဆွေမျိုးသားချင်းအားလုံး၊ စုစုပေါင်း ၇၅ ယောက်ကို+ အီဂျစ်ပြည်ကိုလာဖို့ ခေါ်လိုက်တယ်။+ ၁၅ ဒါနဲ့ ယာကုပ်က အီဂျစ်ပြည်ကို ရောက်လာတယ်။+ နောက်ဆုံး သူရောကျွန်တော်တို့ရဲ့ ဘိုးဘေးတွေပါ အဲဒီမှာ ကွယ်လွန်သွားတယ်။+ ၁၆ အရိုးတွေကို ရှေခင်မြို့ဆီ သယ်သွားကြတယ်။ အဲဒီမြို့မှာ ဟာမော်ရဲ့ သားတွေဆီကနေ အာဗြဟံ ငွေပေးဝယ်ခဲ့တဲ့ ဂူထဲမှာ သင်္ဂြိုဟ်ကြတယ်။+
၁၇ “အာဗြဟံကိုပေးခဲ့တဲ့ ဘုရားရဲ့ကတိ ပြည့်စုံချိန် နီးလာတဲ့အခါ အီဂျစ်ပြည်မှာ အစ္စရေးလူမျိုး တိုးပွားများပြားလာတယ်။ ၁၈ နောက်တော့ အီဂျစ်ပြည်မှာ ယောသပ်ကိုမသိတဲ့ ဘုရင်တစ်ပါး နန်းတက်လာတဲ့အခါ၊+ ၁၉ ကျွန်တော်တို့ရဲ့လူမျိုးကို အကောက်ကြံတော့တယ်။ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ဘိုးဘေးတွေကို မတရားညှဉ်းဆဲပြီး မွေးကင်းစ ကလေးတွေကို အရှင်မထားဘဲ စွန့်ပစ်ခိုင်းတယ်။+ ၂၀ အဲဒီအချိန်မှာ ချစ်စရာကောင်းတဲ့* မောရှေ မွေးဖွားလာတယ်။ သူ့ကို ဖခင်ရဲ့အိမ်မှာ သုံးလတိတိ ပြုစုစောင့်ရှောက်ခဲ့တယ်။+ ၂၁ နောက်ဆုံး သူ့ကို စွန့်လွှတ်လိုက်ရပေမဲ့+ ဖာရောမင်းရဲ့ သမီးတော်က ကောက်ယူပြီး သားအဖြစ် မွေးစားလိုက်တယ်။+ ၂၂ မောရှေဟာ အီဂျစ်လူမျိုးတွေရဲ့ အတတ်ပညာအားလုံးကို သင်ယူခဲ့ရပြီး ပြောတတ်ဆိုတတ်သူ၊ လုပ်ရည်ကိုင်ရည်ရှိသူ ဖြစ်လာတယ်။+
၂၃ “မောရှေက အသက် ၄၀ ပြည့်တဲ့အခါ ညီအစ်ကို အစ္စရေးလူမျိုးတွေဆီ လည်ပတ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။+ ၂၄ အစ္စရေးတစ်ယောက်ကို အီဂျစ်လူ ညှဉ်းဆဲနေတာ မြင်တဲ့အခါ ညှဉ်းဆဲခံရသူကို ကာကွယ်ပေးပြီး အီဂျစ်လူကို လက်စားချေတဲ့အနေနဲ့ ရိုက်သတ်ပစ်လိုက်တယ်။ ၂၅ သူ့ကိုသုံးပြီး အစ္စရေးတွေကို ဘုရားသခင် ကယ်တင်တော့မယ်ဆိုတာကို ညီအစ်ကိုတွေ နားလည်မယ်လို့ သူထင်ခဲ့ပေမဲ့ သူတို့ နားမလည်ကြဘူး။ ၂၆ နောက်တစ်နေ့ သူတို့ဆီ ပြန်သွားတဲ့အခါ လူနှစ်ယောက် ရန်ဖြစ်နေတာကို တွေ့တော့ ‘မင်းတို့ဟာ ညီအစ်ကိုတွေပဲ။ ဘာလို့ အချင်းချင်း အနိုင်ကျင့်နေတာလဲ’ လို့ပြောပြီး ဖျန်ဖြေပေးဖို့ ကြိုးစားတယ်။ ၂၇ ဒါပေမဲ့ အနိုင်ကျင့်တဲ့သူက မောရှေကို တွန်းဖယ်ပြီး ‘မင်းကို ဘယ်သူ ခေါင်းဆောင်ခန့်ထားလို့လဲ။ ဘယ်သူက တရားသူကြီး လုပ်ခိုင်းလို့လဲ။ ၂၈ မနေ့က အီဂျစ်လူကို သတ်သလို ငါ့ကို သတ်ချင်လို့လား’ ဆိုပြီး ပြောတယ်။ ၂၉ ဒါကိုကြားတဲ့အခါ မောရှေထွက်ပြေးပြီး မိဒျန်ပြည်မှာ တိုင်းတစ်ပါးသားအဖြစ် နေထိုင်တယ်။ အဲဒီပြည်မှာ အိမ်ထောင်ကျပြီး သားနှစ်ယောက်ရတယ်။+
၃၀ “နှစ်ပေါင်း ၄၀ ကြာပြီးတဲ့နောက် ဆိုင်းနိုင်းတောင်အနီး တောအရပ်မှာ ကောင်းကင်တမန်တစ်ပါးက ချုံပုတ်မှာလောင်နေတဲ့ မီးအသွင်နဲ့ ပေါ်လာတယ်။+ ၃၁ ဒါကို မောရှေ မြင်တဲ့အခါ အံ့သြပြီး အနီးကပ်ကြည့်ဖို့ အနားတိုးသွားတယ်။ အဲဒီအခါ ယေဟောဝါ* ဘုရားက၊ ၃၂ ‘ငါဟာ ဘိုးဘေးတို့ရဲ့ဘုရား၊ အာဗြဟံရဲ့ဘုရား၊ အိဇက်ရဲ့ဘုရား၊ ယာကုပ်ရဲ့ ဘုရားပဲ’ လို့ ပြောလိုက်တာကို သူကြားတယ်။+ ဒါနဲ့ သူ ထိတ်လန့်ပြီး ရှေ့မတိုးရဲတော့ဘူး။ ၃၃ ယေဟောဝါ* ဘုရားက ‘မင်းရပ်နေတဲ့နေရာဟာ သန့်ရှင်းမြင့်မြတ်တဲ့ မြေဖြစ်လို့ ဖိနပ်ချွတ်ပါ။ ၃၄ အီဂျစ်ပြည်မှာ ငါ့လူတွေ ဖိနှိပ်ခံနေရတာ ငါအသေအချာမြင်တယ်။ သူတို့ရဲ့ ညည်းတွားသံကို ငါကြားတယ်။+ သူတို့ကို ကယ်တင်ဖို့ ငါဆင်းလာပြီ။ အခု မင်းကို အီဂျစ်ပြည်ဆီ ငါစေလွှတ်မယ်’ လို့ ပြောတယ်။ ၃၅ အဲဒီမောရှေဟာ ‘မင်းကို ဘယ်သူ ခေါင်းဆောင် ခန့်ထားလို့လဲ၊ ဘယ်သူက တရားသူကြီး လုပ်ခိုင်းလို့လဲ’ ဆိုပြီး သူတို့ ငြင်းပယ်ခဲ့သူပဲ။+ ဘုရားသခင်က ချုံပုတ်မှာပေါ်လာတဲ့ ကောင်းကင်တမန်ကိုသုံးပြီး မောရှေကို ခေါင်းဆောင်အဖြစ်၊ ကယ်တင်သူအဖြစ် စေလွှတ်လိုက်တယ်။+ ၃၆ မောရှေက ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ဘိုးဘေးတွေကို အီဂျစ်ပြည်ကနေ ခေါ်ထုတ်ခဲ့တယ်။+ အီဂျစ်ပြည်နဲ့ ပင်လယ်နီမှာသာမက+ နှစ်ပေါင်း ၄၀ လှည့်လည်ခဲ့ရတဲ့ တောထဲမှာပါ+ ထူးဆန်းတဲ့အရာတွေ၊ အံ့ဖွယ်အမှုတွေ လုပ်ပြခဲ့တယ်။+
၃၇ “‘ကျွန်တော်နဲ့တူတဲ့ ပရောဖက်တစ်ယောက်ကို ခင်ဗျားတို့ထဲကနေ ဘုရားသခင် ပေါ်ထွန်းစေမယ်’+ လို့ အစ္စရေးတွေကို ပြောခဲ့တဲ့သူဟာ အဲဒီမောရှေပဲပေါ့။ ၃၈ တောထဲမှာ အစ္စရေးတွေနဲ့အတူရှိခဲ့တာ သူပဲ။ ဆိုင်းနိုင်းတောင်ပေါ်မှာ စကားလာပြောတဲ့+ ကောင်းကင်တမန်နဲ့ရော+ ဘိုးဘေးတွေနဲ့ပါ သူ အတူရှိခဲ့တယ်။ သူက တည်မြဲတဲ့ ဗျာဒိတ်တော်ကို ရရှိပြီး ကျွန်တော်တို့ကို ပေးခဲ့တယ်။+ ၃၉ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ဘိုးဘေးတွေကတော့ သူ့စကားကို နားမထောင်ကြဘူး။ သူ့ကို ပစ်ပယ်ပြီး+ အီဂျစ်ပြည်ကို ပြန်ချင်နေကြတယ်။+ ၄၀ အာရုန်ကိုလည်း ‘ကျုပ်တို့ကို ဦးဆောင်ခေါ်သွားမယ့် ဘုရားတွေ လုပ်ပေးစမ်းပါ။ အီဂျစ်ပြည်ကနေ ကျုပ်တို့ကို ခေါ်ထုတ်လာတဲ့ မောရှေတစ်ယောက် ဟိုမှာ ဘာဖြစ်နေမှန်း မသိဘူး’ လို့ပြောကြတယ်။+ ၄၁ အဲဒီနောက် နွားသငယ်ရုပ်တု သွန်းလုပ်ပြီး အဲဒီရုပ်တုဆီ ပူဇော်ပသကြတယ်။ လက်နဲ့လုပ်တဲ့အရာတွေကို ဂုဏ်ပြုတဲ့အနေနဲ့ မြူးထူးပျော်ပါးကြတယ်။+ ၄၂ ဒါကြောင့် ဘုရားသခင်က သူတို့ကို စွန့်ပစ်ပြီး ကောင်းကင်ပေါ်က ကြယ်တွေကို ဝတ်ပြုဖို့ ခွင့်ပြုလိုက်တယ်။+ ပရောဖက်ကျမ်းမှာ ‘အို အစ္စရေးအမျိုး၊ မင်းတို့က တောကန္တာရမှာ နှစ်ပေါင်း ၄၀ လှည့်လည်ခဲ့တုန်းက ပူဇော်သက္ကာတွေ၊ လက်ဆောင်အလှူတွေကို ငါ့ဆီ ပူဇော်တာမှ မဟုတ်တာ။ ၄၃ မင်းတို့ ပင့်လာတဲ့ မောလုပ်ရဲ့ တဲဆီ၊+ ရဲဖန်ကြယ်နတ်ဘုရားဆီ ပူဇော်ကြတာ။ အဲဒါတွေဟာ မင်းတို့ကိုးကွယ်ဖို့ လုပ်ထားတဲ့ ရုပ်တုတွေပဲ။ ဒါကြောင့် ငါက မင်းတို့ကို ဗာဗုလုန်မြို့ထက် ဝေးတဲ့နေရာဆီ ပြည်နှင်ဒဏ်ပေးမယ်’+ ဆိုပြီး ရေးထားတဲ့အတိုင်းပါပဲ။
၄၄ “တောကန္တာရမှာတုန်းက ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ဘိုးဘေးတွေဆီမှာ သက်သေခံချက်တဲတော် ရှိတယ်။ မြင်ခဲ့ရတဲ့ပုံစံအတိုင်း ဆောက်ရမယ်ဆိုပြီး မောရှေကို ဘုရားသခင် မိန့်မှာထားသလို အဲဒီတဲတော်ကို တည်ဆောက်တယ်။+ ၄၅ ဘိုးဘေးတွေက အဲဒီတဲတော်ကို ဆက်ခံပြီး လူမျိုးခြားတွေပိုင်တဲ့ပြည်ထဲ ယောရှုနဲ့အတူ သယ်ဆောင်သွားခဲ့တယ်။+ အဲဒီလူမျိုးခြားတွေကို ဘိုးဘေးတွေရှေ့ကနေ ဘုရားသခင် နှင်ထုတ်ခဲ့တယ်။+ အဲဒီတဲတော်ဟာ ဒါဝိဒ်မင်းလက်ထက်အထိ ရှိခဲ့တယ်။ ၄၆ ဒါဝိဒ်ဟာ ဘုရားသခင့်ရှေ့မှာ မျက်နှာသာရတဲ့အတွက် ယာကုပ်ရဲ့ဘုရားသခင် စံမြန်းရာနေရာကို တည်ဆောက်ခွင့်ရဖို့ တောင်းလျှောက်ခဲ့တယ်။+ ၄၇ တကယ်တမ်းကျတော့ အိမ်တော်ကို တည်ဆောက်ခွင့်ရသူဟာ ရှောလမုန်ပဲ။+ ၄၈ ဒါပေမဲ့ အမြင့်ဆုံးဘုရားသခင်က လူဆောက်တဲ့ဗိမာန်တွေမှာ စံမြန်းတာမှ မဟုတ်တာ။+ ပရောဖက်တစ်ယောက်က၊ ၄၉ ‘ယေဟောဝါ* ဘုရား ပြောတယ်– ကောင်းကင်ဟာ ငါ့ရာဇပလ္လင်ပဲ။+ ကမ္ဘာမြေဟာ ငါ့ခြေတင်ခုံပဲ။+ ငါ့အတွက် ဘယ်လိုအိမ်မျိုးကို မင်းတို့ ဆောက်ပေးမှာလဲ။ ဘယ်နေရာမှာ ငါစံမြန်းရမလဲ။ ၅၀ ဒါတွေအားလုံးကို ငါကိုယ်တိုင် ဖန်ဆင်းထားတာ မဟုတ်လား’+ လို့ ပြောခဲ့သလိုပါပဲ။
၅၁ “ခေါင်းမာသူတို့၊ စိတ်နှလုံးနဲ့ နားကို ပိတ်ထားသူတို့၊* ခင်ဗျားတို့ဟာ ဘိုးဘေးတွေလိုပဲ သန့်ရှင်းသော စွမ်းအားတော်ကို အမြဲ ဆန့်ကျင်နေကြတာပဲ။+ ၅၂ ခင်ဗျားတို့ရဲ့ဘိုးဘေးတွေက ဘယ်ပရောဖက်ကို မညှဉ်းဆဲဘဲ နေခဲ့ဖူးလို့လဲ။+ ဖြောင့်မတ်သူ လာတော့မယ်လို့ ကြိုဟောတဲ့သူတွေကို သူတို့ သတ်ခဲ့ကြတယ်။+ အခုလည်း ခင်ဗျားတို့က အဲဒီဖြောင့်မတ်သူကို သစ္စာဖောက်ပြီး သတ်ဖြတ်လိုက်ကြပြီ။+ ၅၃ ကောင်းကင်တမန်တွေကတစ်ဆင့် ရရှိခဲ့တဲ့ ပညတ်တရားကို+ ခင်ဗျားတို့ မစောင့်ရှောက်ကြဘူး” လို့ ပြောတယ်။
၅၄ ဒါကိုကြားတော့ ဒေါသကြောင့် သူတို့ မခံမရပ်နိုင်ဖြစ်လာပြီး သတေဖန်ကို ကြည့်ရင်း အံကြိတ်ကြတယ်။ ၅၅ သန့်ရှင်းသော စွမ်းအားတော်နဲ့ ပြည့်နေတဲ့ သတေဖန်ကတော့ ကောင်းကင်ကို စေ့စေ့ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ ဘုရားသခင်ရဲ့ ဘုန်းတော်ကိုရော ဘုရားသခင်ရဲ့ ညာဘက်မှာ ရပ်နေတဲ့ ယေရှုကိုပါ မြင်လိုက်ရတယ်။+ ၅၆ ဒါနဲ့ သူက “ကြည့်ပါ၊ ကောင်းကင်ပွင့်လာတာ၊ ဘုရားသခင်ရဲ့ ညာဘက်မှာ+ လူသားရပ်နေတာကို+ ကျွန်တော်မြင်တယ်” လို့ ပြောတော့၊ ၅၇ သူတို့က နားကိုပိတ်ပြီး အသံကုန်အော်ရင်း သတေဖန်ဆီ တစ်ဟုန်ထိုး ပြေးသွားကြတယ်။ ၅၈ အဲဒီနောက် မြို့ပြင်ဆွဲထုတ်ပြီး ကျောက်ခဲနဲ့ ပေါက်ကြတယ်။+ သူ့ကိုစွပ်စွဲတဲ့ သက်သေတွေက+ သူတို့ရဲ့အပေါ်ဝတ်ရုံကို ချွတ်ပြီး ရှောလုလို့ခေါ်တဲ့ လူငယ်ရဲ့ ခြေရင်းမှာ ထားကြတယ်။+ ၅၉ သူတို့ ကျောက်ခဲနဲ့ ဝိုင်းပေါက်နေတုန်းမှာ သတေဖန်က “သခင်ယေရှု၊ ကျွန်တော့်အသက်ကို သိမ်းယူလိုက်ပါ” လို့ အသနားခံတယ်။ ၆၀ အဲဒီနောက် ဒူးထောက်ပြီး “ယေဟောဝါ* ဘုရား၊ ဒီအပြစ်အတွက် သူတို့ကို ဒဏ်မခတ်ပါနဲ့”+ လို့ အသံကျယ်ကျယ် ကြွေးကြော်ပြီးနောက် သေခြင်းမှာ အိပ်ပျော်သွားတယ်။