ရှောလမုန်သီချင်း
၈ “မောင့်ကို ကျွန်မမိခင်ဆီမှာ နို့ချိုသောက်စို့ခဲ့တဲ့
အစ်ကိုအရင်းလို ဖြစ်စေချင်စမ်းပါဘိ။
အဲဒီလိုသာဆိုရင် မောင့်ကို အပြင်မှာတွေ့လို့ နမ်းတဲ့အခါ+
ဘယ်သူမှ ကျွန်မကို အထင်သေးမှာ မဟုတ်ဘူး။
အမွှေးအကြိုင် ရောစပ်ထားတဲ့ စပျစ်ဝိုင်၊
လတ်ဆတ်တဲ့ သလဲသီးဖျော်ရည်
တိုက်ပါ့မယ်။
၃ ချစ်သူရဲ့ ဘယ်လက်ဟာ ကျွန်မခေါင်းအုံးပဲ။
ညာလက်နဲ့ ကျွန်မကို ပွေ့ဖက်ထားတယ်။+
၄ အို ဂျေရုဆလင် သမီးပျိုတို့၊ ကျွန်မရင်ထဲမှာ အချစ်စိတ် ပေါ်မလာတဲ့အတွက်
ပေါ်အောင် အတင်းမလုပ်ပါဘူးလို့ သစ္စာဆိုကြပါ။”+
၅ “ချစ်သူကို မှီနွဲ့ပြီး
တောထဲကနေ တက်လာနေတာ ဘယ်သူများပါလိမ့်။”
“ပန်းသီးပင်အောက်မှာ မောင့်ကို ကျွန်မ နှိုးခဲ့တယ်။
အဲဒီမှာ မောင့်မိခင်က မောင့်ကို မွေးဖွားခဲ့တာ။
အဲဒီမှာ ဝေဒနာခံစားပြီး မွေးဖွားခဲ့တာ။
၆ ကျွန်မကို မောင့်နှလုံးသားပေါ်မှာ တံဆိပ်ခတ်ထားပါ။
လက်မောင်းပေါ်မှာ တံဆိပ်ခတ်ထားပါ။
ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ ချစ်ခြင်းဟာ သေခြင်းတမျှ အင်အားကြီးသလို+
သစ္စာရှိမှုကိုလည်း သင်္ချိုင်းလို မရမက တောင်းဆိုတတ်လို့ပါ။
အချစ်မီးလျှံတွေဟာ တောက်လောင်နေတဲ့မီး၊ ယေဟောဝါရဲ့ မီးလျှံပဲ။+
၇ ချစ်ခြင်းကို လှိုင်းလုံးကြီးတွေ မငြိမ်းသတ်နိုင်ဘူး။+
မြစ်ချောင်းတွေကလည်း မျောပါသွားအောင် မလုပ်နိုင်ဘူး။+
လူတစ်ယောက်က အချစ်ကိုရဖို့ သူ့အိမ်မှာရှိတဲ့ ပစ္စည်းဥစ္စာအားလုံး ပေးရင်တောင်
ဘယ်သူမှ အရေးလုပ်မှာ မဟုတ်ဘူး။”*
သူ့ကို လာတောင်းရမ်းတဲ့အခါ
ငါတို့ ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ။”
၉ “သူဟာ မြို့ရိုးဖြစ်ရင်
သူ့အပေါ်မှာ ငွေသူရဲခိုကို ငါတို့ ဆောက်ပေးမယ်။
တံခါးဖြစ်ရင်တော့
သူ့ကို သစ်ကတိုးပျဉ်ချပ်နဲ့ ပိတ်ထားမယ်။”
၁၀ “ကျွန်မဟာ မြို့ရိုးပါ။
ကျွန်မရင်ဟာ မြို့ရိုးပေါ်က ပြအိုးပါ။
ဒါကြောင့် သူ့အမြင်မှာ ကျွန်မဟာ
အေးချမ်းတဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက် ဖြစ်နေတာပေါ့။
၁၁ ဗာလဟာမုန်အရပ်မှာ ရှောလမုန်မင်းကြီးရဲ့ စပျစ်ခြံရှိတယ်။+
မင်းကြီးက အဲဒီခြံကို ခြံလုပ်သားတွေလက်ထဲ အပ်ထားတယ်။
လုပ်သားတွေက သီးစားခ အနေနဲ့ ငွေစတစ်ထောင်စီ ဆက်သရတယ်။
၁၂ ကျွန်မပိုင်တဲ့ စပျစ်ခြံကတော့ ကျွန်မရဲ့လက်ထဲမှာပဲ။
အို ရှောလမုန်မင်းကြီး၊ မင်းကြီးက ငွေစတစ်ထောင် ရတယ်။
ခြံလုပ်သားတွေက နှစ်ရာရတယ်။”
မောင်လည်း မင်းရဲ့အသံကို ကြားပါရစေ။”+