၁ ရှမွေလ

၂၅ နောက်ပိုင်းမှာ ရှမွေလ+ သေဆုံးသွားတော့ အစ္စရေးတွေ စုဝေးပြီး သူ့အတွက် ငိုကြွေးမြည်တမ်းကြတယ်။ ရာမမြို့မှာရှိတဲ့ သူ့အိမ်နားမှာ+ သင်္ဂြိုဟ်လိုက်ကြတယ်။ အဲဒီနောက် ဒါဝိဒ်က ပါရန်တောကန္တာရကို ဆင်းသွားတယ်။

၂ မောနမြို့မှာ+ သိပ်ချမ်းသာတဲ့ လူတစ်ယောက် ရှိတယ်။ ကရမေလမြို့မှာရှိတဲ့+ သူ့မွေးမြူရေးခြံထဲမှာ သိုး ၃,၀၀၀၊ ဆိတ် ၁,၀၀၀ ရှိတယ်။ သူက ကရမေလမြို့မှာ သိုးမွေးညှပ်နေတယ်။ ၃ အဲဒီလူက နာဗလ၊+ သူ့ဇနီးက အဘိဂဲလလို့+ ခေါ်တယ်။ အဘိဂဲလဟာ ချင့်ချိန်နိုင်စွမ်းရှိတယ်။ ချောမောလှပတယ်။ ကာလက်အမျိုး+ နာဗလကတော့ ခက်ထန်တဲ့အပြင် စရိုက်လည်း ကြမ်းတယ်။+ ၄ နာဗလ သိုးမွေးညှပ်နေတယ်ဆိုတဲ့ သတင်းကို တောထဲရောက်နေတဲ့ ဒါဝိဒ်ကြားတဲ့အခါ၊ ၅ လူဆယ်ယောက်ကို လွှတ်ပြီး “ကရမေလမြို့ကို တက်သွားကြ။ နာဗလဆီ ရောက်တဲ့အခါ ငါ့ကိုယ်စား သာကြောင်းမာကြောင်း မေးမြန်းပါ။ ၆ ပြီးတော့ ‘လူကြီးမင်း အသက်ရှည်ပါစေ၊ လူကြီးမင်းနဲ့ အိမ်သားအားလုံး ကျန်းမာချမ်းသာကြပါစေ။* ၇ အခု၊ လူကြီးမင်း သိုးမွေးညှပ်နေတယ်လို့ ကျွန်တော် ကြားပါတယ်။ လူကြီးမင်းရဲ့ သိုးထိန်းတွေ ကျွန်တော်တို့နဲ့အတူ ရှိနေတုန်းက ကျွန်တော်တို့ အန္တရာယ်မပြုခဲ့ဘူး။+ ကရမေလမြို့မှာ ရှိနေချိန်တစ်လျှောက်လုံး သူတို့ရဲ့ပစ္စည်း တစ်ခုမှ မပျောက်ခဲ့ဘူး။ ၈ သူတို့ကို မေးကြည့်ပါ။ ပြောပြပါလိမ့်မယ်။ အခုလို မင်္ဂလာရှိတဲ့အချိန်မှာ ရောက်လာတဲ့အတွက် ကျွန်တော့်လူတွေ လူကြီးမင်းဆီမှာ မျက်နှာသာရပါစေ။ ပိုလျှံတာလေးတွေကို ကျွန်တော်တို့အတွက်၊ လူကြီးမင်းရဲ့သား ဒါဝိဒ်အတွက် ပေးလိုက်စေချင်ပါတယ်’+ လို့ပြောကြ” ဆိုပြီး မှာလိုက်တယ်။

၉ ဒါဝိဒ်ရဲ့လူတွေလည်း နာဗလဆီ သွားပြီး ဒါဝိဒ်မှာတဲ့အတိုင်း ပြောကြတယ်။ သူတို့ပြောပြီးတာနဲ့၊ ၁၀ နာဗလက “ဒါဝိဒ်က ဘယ်သူမို့လို့လဲ။ ယေရှဲရဲ့သားက ဘယ်သူမို့လို့လဲ။ အခုတလော ကိုယ့်သခင်ဆီကနေ ထွက်ပြေးတဲ့ ကျွန်တွေကလည်း အများသား။+ ၁၁ သိုးမွေးညှပ်သူတွေအတွက် ငါပေါ်ထားတဲ့ အသားနဲ့ စားစရာ၊ သောက်စရာတွေကို ဘယ်ကလာမှန်းမသိတဲ့ လူတွေလက်ထဲ မထည့်ပေးနိုင်ဘူး” လို့ပြန်ပြောတယ်။

၁၂ ဒါဝိဒ်ရဲ့လူတွေလည်း ပြန်လာပြီး အကြောင်းစုံ ပြန်ပြောပြတယ်။ ၁၃ ချက်ချင်းပဲ ဒါဝိဒ်က “ဓားကိုယ်စီ ဆွဲခဲ့ကြ”+ လို့ပြောတော့ ဓားကိုယ်စီ ဆွဲကြတယ်။ ဒါဝိဒ်လည်း ဓားကို ခါးမှာ ချိတ်ဆွဲပြီး လူ ၄၀၀ နဲ့အတူ ထွက်လာတယ်။ လူ ၂၀၀ ကတော့ ပစ္စည်းတွေကို စောင့်ဖို့ ကျန်ရစ်ခဲ့တယ်။

၁၄ အဲဒီအချိန်မှာ ကျွန်တစ်ယောက်က နာဗလရဲ့ဇနီး အဘိဂဲလဆီ လာပြီး “ဒါဝိဒ်က ကျွန်တော်တို့သခင်ကို နှုတ်ခွန်းဆက်ဖို့ တောထဲကနေ တမန်တွေ လွှတ်လိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ သခင်က ရိုင်းရိုင်းစိုင်းစိုင်း အော်ထုတ်တယ်။+ ၁၅ သူတို့က ကျွန်တော်တို့အပေါ် သိပ်ကောင်းခဲ့တာ။ တစ်ခါမှ ဒုက္ခမပေးဖူးဘူး။ သူတို့နဲ့အတူ ရှိနေချိန်တစ်လျှောက်လုံး ကျွန်တော်တို့ပစ္စည်း တစ်ခုမှ မပျောက်ဖူးဘူး။+ ၁၆ ကျွန်တော်တို့ သိုးထိန်းချိန်တစ်လျှောက်လုံးမှာ သူတို့က မြို့ရိုးကြီးတစ်ခုလိုပဲ နေ့ရောညပါ ကျွန်တော်တို့ကို ကာကွယ်ပေးခဲ့တာ။ ၁၇ ဒါကြောင့် သခင်မ ဘာလုပ်သင့်တယ်ဆိုတာ ဆုံးဖြတ်ပါ။ သခင်ရော အိမ်သူအိမ်သားတွေပါ ဒုက္ခရောက်တော့မယ်။+ ယုတ်ညံ့တဲ့သခင်ကိုတော့+ ဘယ်သူမှ မပြောရဲကြဘူး” လို့ပြောတယ်။

၁၈ ဒါနဲ့ အဘိဂဲလက+ မုန့်လုံး ၂၀၀၊ စပျစ်ဝိုင်အိုးကြီး နှစ်အိုး၊ ချက်ဖို့အသင့်ပြင်ပြီးသား သိုးငါးကောင်၊ ကောက်နှံလှော် ငါးဆီယာ* စပျစ်သီးပျဉ် အချပ် ၁၀၀၊ သဖန်းသီးပျဉ် အချပ် ၂၀၀ ကို အမြန်ယူပြီး မြည်းတွေပေါ် တင်လိုက်တယ်။+ ၁၉ ပြီးတော့ ကျွန်တွေကို “ရှေ့က သွားနှင့်ကြ။ ငါ လိုက်ခဲ့မယ်” လို့ပြောတယ်။ ခင်ပွန်းနာဗလကိုတော့ အသိမပေးဘူး။

၂၀ အဘိဂဲလက မြည်းစီးရင်း တောင်ရိပ်ကိုခိုပြီး ဆင်းလာတယ်။ ဒါဝိဒ်နဲ့ သူ့လူတွေလည်း ဆင်းလာတော့ လမ်းမှာ အဘိဂဲလနဲ့ ဆုံတယ်။ ၂၁ ဒါဝိဒ်က “နာဗလပိုင်ဆိုင်သမျှကို တောထဲမှာ ငါစောင့်ရှောက်ပေးခဲ့တာ အလကားပဲ။ သူ့ပစ္စည်းတစ်ခုမှ မပျောက်အောင် စောင့်ရှောက်ပေးခဲ့ပေမဲ့+ သူက ငါ့ကို အဆိုးနဲ့ တုံ့ပြန်တယ်။+ ၂၂ ဒါကြောင့် မနက်မိုးလင်းတဲ့အခါ သူ့လူ ယောက်ျားတစ်ယောက်တလေကို ချန်ထားမိရင် ဘုရားသခင်က ဒါဝိဒ်ရဲ့ရန်သူတွေကို* ပြစ်ဒဏ်တစ်ခုပြီးတစ်ခု ပေးပါစေ” လို့ကြိမ်းထားတယ်။

၂၃ အဘိဂဲလက ဒါဝိဒ်ကိုမြင်တာနဲ့ မြည်းပေါ်က အမြန်ဆင်းပြီး ဦးညွှတ်ပျပ်ဝပ်လိုက်တယ်။ ၂၄ ဒါဝိဒ်ရဲ့ခြေရင်းမှာ ပျပ်ဝပ်ပြီး “သခင်၊ ကျွန်မကိုပဲ အပြစ်ပုံချလိုက်ပါ။ ကျွန်မ လျှောက်တင်ပါရစေ။ နားထောင်ပေးပါ။ ၂၅ ယုတ်ညံ့တဲ့ နာဗလ* ကို အရေးမလုပ်ပါနဲ့။+ သူဟာ နာဗလဆိုတဲ့နာမည်နဲ့ လိုက်ပါတယ်။ အသိတရား မရှိပါဘူး။ ကျွန်မက သခင်လွှတ်လိုက်တဲ့လူတွေကို မတွေ့လိုက်လို့ပါ။ ၂၆ သခင် လူမသတ်မိအောင်၊+ ကိုယ်တိုင် လက်စားမချေမိအောင် တားဆီးပေးတဲ့အရှင်ဟာ ယေဟောဝါပဲဆိုတာကို+ အသက်ရှင်နေတဲ့ဘုရား ယေဟောဝါကို တိုင်တည်ပြီး၊ အသက်ရှင်နေတဲ့ သခင့်ကို တိုင်တည်ပြီး  ကျွန်မ ပြောပါ့မယ်။ သခင့်ရန်သူတွေ၊ သခင့်ကို ထိခိုက်အောင် ကြံစည်နေသူတွေဟာ နာဗလလို ဖြစ်ကြပါစေ။ ၂၇ အခု ကျွန်မယူလာတဲ့ ဒီလက်ဆောင်ကို လက်ခံပြီး+ သခင့်နောက်လိုက်တွေကို ပေးလိုက်ပါ။+ ၂၈ ကျွန်မရဲ့အမှားကို ခွင့်လွှတ်ပေးပါ။ သခင်ဟာ ယေဟောဝါဘုရားအတွက် တိုက်ပွဲဝင်နေသူ၊+ ဘဝမှာ မကောင်းမှုတစ်ခုမှ မလုပ်ခဲ့ဖူးသူပါ။+ ဒါကြောင့် ယေဟောဝါဘုရားက သခင့်ရဲ့အမျိုးကို တည်မြဲစေမှာ သေချာပါတယ်။+ ၂၉ သခင့်အသက်ကို လိုက်သတ်ဖို့ လူတွေ ကြိုးစားတဲ့အခါ လူတစ်ယောက်က ကိုယ့်ရတနာအိတ်ကို ကာကွယ်သလို ယေဟောဝါဘုရားက သခင့်အသက်ကို ကာကွယ်ပေးပါလိမ့်မယ်။ သခင့်ရန်သူတွေရဲ့ အသက်ကိုတော့ ကျောက်ခဲကို လောက်လွှဲနဲ့ပစ်သလို လွှဲပစ်ပါလိမ့်မယ်။ ၃၀ ယေဟောဝါဘုရားက သခင့်ကို ကတိပေးထားတဲ့အတိုင်း ကောင်းကျိုးချမ်းသာတွေ ပေးသနားပြီး အစ္စရေးခေါင်းဆောင်အဖြစ် ခန့်အပ်တဲ့အခါ၊+ ၃၁ သခင်ဟာ အကြောင်းမဲ့ လူသတ်ခဲ့မိလို့၊ ကိုယ်တိုင် လက်စားချေခဲ့မိလို့ ဝမ်းနည်းပြီး နောင်တရတဲ့အဖြစ်မျိုး ကြုံရမှာ မဟုတ်ဘူး။+ ယေဟောဝါဘုရားက သခင့်ကို ကောင်းကျိုးချမ်းသာတွေ ပေးသနားတဲ့အခါ ကျွန်မကို သတိရပါ” လို့ ပြောလိုက်တယ်။

၃၂ အဲဒီအခါ ဒါဝိဒ်က “ဒီနေ့ ငါနဲ့တွေ့ဖို့ မင်းကို လွှတ်လိုက်တဲ့အရှင်၊ အစ္စရေးတို့ရဲ့ဘုရား ယေဟောဝါကို ချီးမွမ်းပါတယ်။ ၃၃ ဆင်ခြင်ဉာဏ်ရှိတဲ့ မင်းကို ဘုရားသခင် ကောင်းချီးပေးပါစေ။ ဒီနေ့ ငါလူမသတ်မိအောင်၊+ ကိုယ်တိုင် လက်စားမချေမိအောင် တားဆီးပေးတဲ့ မင်းကို ဘုရားသခင် ကောင်းချီးပေးပါစေ။ ၃၄ မင်းဒုက္ခရောက်အောင် မလုပ်မိဖို့ ငါ့ကိုတားဆီးပေးတဲ့အရှင်+ အစ္စရေးတို့ရဲ့ဘုရား၊ အသက်ရှင်နေတဲ့ဘုရား ယေဟောဝါကို တိုင်တည်ပြီး ငါပြောမယ်။ မင်းသာ ငါ့ကို အမြန်လာမတွေ့ခဲ့ရင်+ မနက်မိုးလင်းတဲ့အခါ နာဗလရဲ့လူ ယောက်ျားတစ်ယောက်မှ ကျန်မှာမဟုတ်ဘူး”+ လို့ပြောတယ်။ ၃၅ အဲဒီနောက် အဘိဂဲလယူလာတာတွေကို လက်ခံပြီး “အိမ်ကို စိတ်ချလက်ချပြန်ပါ။ မင်းရဲ့စကားကို နားထောင်ပြီး မင်းတောင်းဆိုတဲ့အတိုင်း ငါလုပ်မှာပါ” လို့ ကတိပေးတယ်။

၃၆ အဘိဂဲလက နာဗလဆီ ပြန်လာတယ်။ နာဗလက ဘုရင်ကြီးတစ်ပါးလို အိမ်မှာ ပွဲခံနေတယ်။ အူမြူးပြီး မူးအောင် သောက်ထားတယ်။ ဒါကြောင့် အဘိဂဲလက နောက်မနက်အထိ အသိမပေးသေးဘူး။ ၃၇ မနက်မိုးလင်းလို့ နာဗလ အမူးပြေသွားမှပဲ အကြောင်းစုံ ပြောပြလိုက်တယ်။ အဲဒီအခါ နာဗလရဲ့နှလုံး ရပ်သွားပြီး တစ်ကိုယ်လုံး မလှုပ်ရှားနိုင်တော့ဘဲ ကျောက်တုံးလို ဖြစ်သွားတယ်။ ၃၈ ဆယ်ရက်လောက် ကြာပြီးနောက် ယေဟောဝါ ဒဏ်ခတ်တဲ့အတွက် နာဗလ သေဆုံးသွားတယ်။

၃၉ နာဗလသေဆုံးတဲ့ သတင်းကို ကြားတဲ့အခါ ဒါဝိဒ်က “နာဗလကြောင့်ခံရတဲ့ ကဲ့ရဲ့ရှုတ်ချခြင်းကနေ လွတ်အောင်+ ကျွန်တော့်ကို ခုခံကာကွယ်ပေးတဲ့အရှင်၊+ ကျွန်တော် မကောင်းတာ မလုပ်မိအောင် တားဆီးပေးတဲ့အရှင်+ ယေဟောဝါဘုရားကို ချီးမွမ်းပါတယ်။ ယေဟောဝါဘုရားက နာဗလကို သူလုပ်ခဲ့တဲ့ မကောင်းမှုအတိုင်း ပြန်ခံစေပြီ” လို့ပြောတယ်။ အဲဒီနောက် အဘိဂဲလဆီ လူလွှတ်ပြီး လက်ထပ်ဖို့ ကမ်းလှမ်းတယ်။ ၄၀ ဒါဝိဒ်ရဲ့လူတွေက အဘိဂဲလရှိရာ ကရမေလမြို့ကို လာပြီး “ဒါဝိဒ်က ခင်ဗျားကို လက်ထပ်ချင်တဲ့အတွက် ကျွန်တော်တို့ကိုလွှတ်ပြီး ကမ်းလှမ်းခိုင်းလိုက်ပါတယ်” လို့ပြောတယ်။ ၄၁ အဘိဂဲလလည်း+ ချက်ချင်းပဲ ဦးညွှတ်ပျပ်ဝပ်ပြီး “ကျွန်မဟာ သခင့်လူတွေရဲ့ခြေကို ဆေးပေးတဲ့ အစေခံမိန်းမဖြစ်ဖို့+ အသင့်ပါပဲ” လို့ ပြောတယ်။ ၄၂ အဲဒီနောက် ခပ်သုတ်သုတ် ထပြီး မြည်းပေါ်တက်တယ်။ ကျွန်မငါးယောက်ကိုလည်း ခေါ်ပြီး ဒါဝိဒ်ရဲ့ တမန်တွေနဲ့အတူ လိုက်သွားတယ်။ ဒီလိုနဲ့ ဒါဝိဒ်ရဲ့ဇနီး ဖြစ်လာတယ်။

၄၃ ဒါဝိဒ်က ယေဇရေလမြို့သူ+ အဟိနောင်ကိုလည်း+ ယူထားတော့ အဲဒီအမျိုးသမီးနှစ်ယောက်စလုံး သူ့ဇနီးဖြစ်လာတယ်။+

၄၄ ရှောလုက ဒါဝိဒ်ရဲ့ဇနီး သမီးတော်မိခါလကို+ ဂါလိမ်မြို့သား၊ လဲရှရဲ့သား ပါလတိနဲ့ပေးစားလိုက်ပြီ။+