၁ ရှမွေလ

၁၄ တစ်နေ့မှာ ရှောလုရဲ့သား ယောနသန်က+ သူ့ရဲ့ လက်နက်ကိုင် နောက်လိုက်ကို “ဟိုဘက်မှာရှိတဲ့ ဖိလိတိကင်းတပ်ဆီ ကူးသွားကြစို့” ဆိုပြီး ပြောတယ်။ ရှောလုကိုတော့ ပြောမသွားဘူး။ ၂ ရှောလုက ဂိဗာမြို့ပြင်+ မိဂရုန်အရပ် သလဲပင်အောက်မှာ ရှိနေပြီး သူနဲ့အတူ စစ်သည် ၆၀၀ လောက် ရှိတယ်။+ ၃ (အဲဒီအချိန်မှာ အဟိယက သင်တိုင်း+ ဝတ်ထားတယ်။ အဟိယရဲ့အဖေက အိခဗုတ်+ ရဲ့အစ်ကို အဟိတုပ်၊+ အဖိုးက ဖိနဟတ်+ ဖြစ်တယ်။ ဖိနဟတ်ရဲ့အဖေကတော့ ရှိလောမြို့မှာရှိတဲ့+ ယေဟောဝါရဲ့ ပုရောဟိတ် ဧလိပဲ။+) ယောနသန် ထွက်သွားတာကို ဘယ်သူမှ မသိလိုက်ဘူး။ ၄ ဖိလိတိကင်းတပ်ဆီ ရောက်အောင် ယောနသန် ကူးသွားမယ့်လမ်းရဲ့ တစ်ဖက်တစ်ချက်မှာ သွားပုံစံ ကျောက်ဆောင်ကြီးနှစ်ခု ရှိတယ်။ တစ်ခုက ဗောဇက်၊ နောက်တစ်ခုက စိနာလို့ခေါ်တယ်။ ၅ မြောက်ဘက်ကျောက်ဆောင်ဟာ ကျောက်တိုင်ကြီးလို ထီးထီးမားမား ရှိနေပြီး မိတ်မတ်မြို့ဘက် မျက်နှာမူထားတယ်။ တောင်ဘက် ကျောက်ဆောင်ဟာ ဂေဘမြို့ဘက်+ မျက်နှာမူထားတယ်။

၆ ယောနသန်က သူ့လက်နက်ကိုင်ကို “အရေဖျားမဖြတ်တဲ့ အဲဒီလူတွေရဲ့ ကင်းတပ်ဆီ ကူးသွားကြစို့။+ ငါတို့ကို ယေဟောဝါဘုရား ကူညီမှာပါ။ လူအများကြီးကိုဖြစ်ဖြစ်၊ နည်းနည်းလေးကိုဖြစ်ဖြစ် သုံးပြီး ယေဟောဝါဘုရား ကယ်တင်နိုင်ပါတယ်။ ကိုယ်တော့်ကို ဘာကမှ မတားဆီးနိုင်ဘူး”+ ဆိုပြီးပြောတယ်။ ၇ လက်နက်ကိုင်က “သခင့်စိတ်တိုင်းကျ လုပ်ပါ။ သွားချင်တဲ့နေရာကိုသွားပါ။ သခင်သွားလေရာ ကျွန်တော် လိုက်ပါ့မယ်” လို့ ပြောတယ်။ ၈ ဒါနဲ့ ယောနသန်က “အဲဒီလူတွေဆီ ငါတို့ကူးသွားပြီး လူရိပ်ပြမယ်။ ၉ သူတို့က ‘အဲဒီမှာပဲ ရပ်နေ၊ ငါတို့လာမယ်’ လို့ပြောရင် အဲဒီမှာပဲ ရပ်နေလိုက်မယ်။ သူတို့ဆီ မတက်သွားတော့ဘူး။ ၁၀ ဒါပေမဲ့ သူတို့က ‘ငါတို့ကို တိုက်ဖို့ တက်လာခဲ့’ လို့ပြောရင်တော့ တက်သွားကြမယ်။ သူတို့ကို ငါတို့လက်ထဲ ယေဟောဝါဘုရား အပ်မှာ သေချာတယ်။ ဒါဟာ ငါတို့အတွက် နိမိတ်ပဲ”+ လို့ပြောတယ်။

၁၁ ဒီလိုနဲ့ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး ဖိလိတိကင်းတပ်နားမှာ လူရိပ်ပြတဲ့အခါ ဖိလိတိလူတွေက “ဟိုမှာကြည့်၊ ဟီဘရူးတွေ ပုန်းနေတဲ့ တွင်းထဲကနေ ထွက်လာပြီ”+ လို့ပြောကြတယ်။ ၁၂ ဒါနဲ့ ကင်းတပ်မှာရှိတဲ့ စစ်သည်တွေက ယောနသန်နဲ့ လက်နက်ကိုင်ကို “တက်ခဲ့ကြစမ်း။ မင်းတို့ကို ပညာပြရမယ်” လို့စိန်ခေါ်တယ်။+ ယောနသန်လည်း ချက်ချင်းပဲ လက်နက်ကိုင်ကို “ငါ့နောက် လိုက်ခဲ့။ ယေဟောဝါဘုရားက သူတို့ကို အစ္စရေးတွေလက်ထဲ အပ်ပြီ”+ လို့ပြောပြီး၊ ၁၃ ခြေလက်တွေနဲ့ ကုပ်တွယ်တက်သွားတော့ လက်နက်ကိုင်လည်း လိုက်တက်တယ်။ ယောနသန်က ဖိလိတိလူတွေကို စပြီးတိုက်ခိုက်တယ်။ လက်နက်ကိုင်က နောက်ကနေ လိုက်ပြီး သတ်ပစ်တယ်။ ၁၄ သူတို့နှစ်ယောက်က ပွဲဦးထွက်မှာပဲ ဧကတစ်ဝက်လောက်ရှိတဲ့* မြေကွက်အတွင်းမှာ လူ ၂၀ နီးပါး သတ်ပစ်လိုက်တယ်။

၁၅ တပ်စခန်းထဲက စစ်သည်တွေ၊ ကင်းတပ်မှာရှိတဲ့ စစ်သည်တွေ ထိတ်လန့်သွားတယ်။ တိုက်ခိုက်လုယူတဲ့ တပ်ဖွဲ့တွေလည်း+ ထိတ်လန့်သွားတယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ မြေငလျင် လှုပ်လာတယ်။ အဲဒါတွေဖြစ်အောင်လုပ်တာ ဘုရားသခင်ပဲ။ ၁၆ ဗင်ယာမိန်နယ်မြေ၊ ဂိဗာမြို့မှာရှိတဲ့+ ရှောလုရဲ့ ကင်းစောင့်တွေလည်း ဖိလိတိတပ်စခန်းတစ်ခုလုံး ရုတ်ရုတ်သဲသဲ ဖြစ်နေတာကို တွေ့ကြတယ်။+

၁၇ ဒါနဲ့ ရှောလုက “ဘယ်သူထွက်သွားလဲ သိရအောင် လူတွေကို ရေတွက်ကြည့်စမ်း” ဆိုပြီး အမိန့်ပေးတယ်။ ရေတွက်ကြည့်တဲ့အခါ ယောနသန်နဲ့ လက်နက်ကိုင် မရှိမှန်း သိလိုက်ရတယ်။ ၁၈ ရှောလုလည်း “စစ်မှန်တဲ့ဘုရားသခင်ရဲ့ သေတ္တာတော်ကို သယ်လာခဲ့” ဆိုပြီး အဟိယကို+ အမိန့်ပေးတယ်။ (အဲဒီအချိန်မှာ ဘုရားသခင်ရဲ့ သေတ္တာတော်က အစ္စရေးတွေနဲ့အတူ ရှိနေတယ်။) ၁၉ ရှောလုက ပုရောဟိတ်ကို ပြောနေတုန်း ဖိလိတိတပ်စခန်းမှာ ရုတ်ရုတ်သဲသဲနဲ့ အခြေအနေ ပိုပိုဆိုးလာတယ်။ ရှောလုက “ခဏနေဦး” လို့ ပုရောဟိတ်ကို ပြောလိုက်တယ်။ ၂၀ ပြီးတော့ စစ်သည်တွေကို စုရုံးပြီး တိုက်ခိုက်ဖို့ ထွက်သွားတော့ ဖိလိတိလူတွေ အချင်းချင်း သတ်ဖြတ်နေကြတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ အဲဒီမှာ ဝရုန်းသုန်းကား ဖြစ်နေတယ်။ ၂၁ အရင်က ဖိလိတိလူတွေဘက် ပါပြီး သူတို့ရဲ့တပ်စခန်းမှာ လာနေတဲ့ ဟီဘရူးတွေက ရှောလုနဲ့ ယောနသန်ဘက်က အစ္စရေးတွေနဲ့ ပူးပေါင်းလာတယ်။ ၂၂ ဧဖရိမ်တောင်တန်းဒေသမှာ ပုန်းနေတဲ့ အစ္စရေးတွေလည်း+ ဖိလိတိလူတွေ ထွက်ပြေးပြီဆိုတာ ကြားတော့ လိုက်လံတိုက်ခိုက်ကြတယ်။ ၂၃ အဲဒီနေ့မှာ ယေဟောဝါက အစ္စရေးတွေကို ကယ်တင်လိုက်တယ်။+ ဗေသဝင်မြို့အထိ တိုက်ပွဲ ဖြစ်ပွားခဲ့တယ်။+

၂၄ အဲဒီနေ့မှာ အစ္စရေးစစ်သည်တွေ မောပန်းနွမ်းနယ်နေကြတယ်။ ရှောလုက “ငါ့ရန်သူတွေကို လက်စားချေလို့ မပြီးခင်၊ ညဦးပိုင်း မရောက်ခင် အစာစားတဲ့သူ ကျိန်စာသင့်ပါစေ” ဆိုပြီး စစ်သည်တွေကို ကျိန်ဆိုခိုင်းထားတဲ့အတွက် တစ်ယောက်မှ အစာမစားကြဘူး။+

၂၅ အဲဒီအချိန်မှာ စစ်သည်တွေက ပျားရည်ပေါများတဲ့ တောအုပ်ထဲ ရောက်လာတယ်။ ၂၆ တောအုပ်ထဲမှာ ပျားရည်တွေ တစက်စက်ကျနေတာကို တွေ့ပေမဲ့ ကျိန်စာသင့်မှာစိုးလို့ ဘယ်သူမှ ယူမစားရဲဘူး။ ၂၇ ယောနသန်ကတော့ ခမည်းတော် ကျိန်ဆိုခိုင်းတာကို မကြားတဲ့အတွက်+ တောင်ဝှေးကို ပျားအုံထဲ နှစ်ပြီး လက်နဲ့ယူစားတဲ့အခါ အားပြည့်လန်းဆန်းလာတယ်။* ၂၈ အဲဒီအခါ စစ်သည်တစ်ယောက်က “‘ဒီနေ့ အစာစားတဲ့သူ ကျိန်စာသင့်ပါစေ’ လို့ သခင့်ခမည်းတော်က စစ်သည်တွေကို ကျိန်ဆိုခိုင်းထားတယ်။+ ဒါကြောင့် စစ်သည်တွေ မောပန်းနွမ်းနယ်နေကြတာ” ဆိုပြီး ပြောပြတယ်။ ၂၉ ယောနသန်က “ခမည်းတော်က လူတွေ အကြီးအကျယ် ဒုက္ခရောက်အောင် လုပ်လိုက်တာပဲ။ အခု ငါပျားရည်နည်းနည်း စားလိုက်ရတော့ အားပြည့်လန်းဆန်းလာတာ ကြည့်ပါလား။ ၃၀ တကယ်လို့ စစ်သည်တွေသာ ရန်သူတွေကို တိုက်ခိုက်ပြီး ရလာတာတွေကို စိတ်ကြိုက်စားလိုက်ရရင်+ ပိုအားပြည့်လာပြီး ဖိလိတိလူတွေကို ဒီထက် ပိုချေမှုန်းနိုင်မှာပဲ” လို့ပြောတယ်။

၃၁ အဲဒီနေ့မှာ ဖိလိတိလူတွေကို မိတ်မတ်မြို့ကနေ အာယလုန်မြို့အထိ+ တိုက်ခိုက်ချေမှုန်းတယ်။ စစ်သည်တွေလည်း မောပန်းနွမ်းနယ်နေကြပြီ။ ၃၂ ဒါကြောင့် စစ်သည်တွေက တိုက်ရာပါဥစ္စာတွေကို အလုအယက် သိမ်းယူတယ်။ သိုးနွားတိရစ္ဆာန်တွေ၊ နွားကလေးတွေကို မြေပေါ်မှာ သတ်ပြီး သွေးကုန်အောင် မထုတ်ဘဲ စားကြတယ်။+ ၃၃ “စစ်သည်တွေက သွေးကုန်အောင် မထုတ်ထားတဲ့ အသားကို စားပြီး ယေဟောဝါဘုရားကို ပြစ်မှားကြပြီ”+ လို့ လာပြောတဲ့အခါ ရှောလုက “မင်းတို့ သစ္စာမဲ့ကြပြီ။ အခုချက်ချင်း ငါ့ဆီ ကျောက်တုံးကြီးတစ်တုံး လှိမ့်လာခဲ့” လို့အမိန့်ပေးတယ်။ ၃၄ ပြီးတော့ ရှောလုက “‘မင်းတို့ရဲ့ သိုးနွားတွေကို ယူလာပြီး ဒီပေါ်မှာ သတ်ကြ။ ပြီးမှ စားကြ။ သွေးကုန်အောင် မထုတ်ထားတဲ့ အသားကို စားပြီး ယေဟောဝါဘုရားကို မပြစ်မှားကြနဲ့’ ဆိုပြီး စစ်သည်တွေကို သွားပြောလိုက်” လို့အမိန့်ပေးတဲ့အတွက်+ အဲဒီညမှာ စစ်သည်တွေက ကိုယ့်နွားကိုယ် ယူလာပြီး အဲဒီမှာ သတ်ကြတယ်။ ၃၅ ရှောလုက ယေဟောဝါအတွက် ပူဇော်ရာပလ္လင် တည်တယ်။+ ဒါဟာ ယေဟောဝါအတွက် သူ ဦးဆုံးတည်တဲ့ ပူဇော်ရာပလ္လင်ပဲ။

၃၆ နောက်တော့ ရှောလုက “ဒီည၊ ဖိလိတိလူတွေဆီ ဆင်းသွားပြီး မိုးလင်းချိန်အထိ တိုက်ခိုက် လုယက်ကြစို့။ တစ်ယောက်ကိုမှ အရှင်မထားနဲ့” လို့ပြောတော့ စစ်သည်တွေက “မင်းကြီး ကောင်းမယ်ထင်သလိုသာ လုပ်ပါ” ဆိုပြီး ပြန်လျှောက်ကြတယ်။ ပုရောဟိတ်က “ဒီနေရာမှာ ဘုရားသခင်ကို မေးကြည့်ရအောင်”+ လို့ပြောတယ်။ ၃၇ ရှောလုက “ဖိလိတိလူတွေနောက် ကျွန်တော် လိုက်ပြီးတိုက်ခိုက်ရမလား။+ သူတို့ကို အစ္စရေးတွေလက်ထဲ ကိုယ်တော်အပ်မှာလား” လို့မေးပေမဲ့ အဲဒီနေ့မှာ ဘုရားသခင် အဖြေမပေးဘူး။ ၃၈ ဒါကြောင့် ရှောလုက “ခေါင်းဆောင်တို့၊ ဒီကို လာကြ။ ဒီနေ့ ဘာအပြစ် ကျူးလွန်ထားတယ်ဆိုတာ စစ်ဆေးကြ။ ၃၉ အပြစ်ကျူးလွန်သူဟာ ငါ့သား ယောနသန်ဖြစ်နေရင်တောင် သေရမယ်။ အစ္စရေးတို့ရဲ့ ကယ်တင်ရှင်၊ အသက်ရှင်နေတဲ့ဘုရား ယေဟောဝါကို တိုင်တည်ပြီး ငါပြောမယ်” လို့အမိန့်ပေးပေမဲ့ အားလုံး နှုတ်ဆိတ်နေကြတယ်။ ၄၀ ဒါနဲ့ သူက “မင်းတို့အားလုံး ဟိုဘက်မှာ နေကြ။ ငါနဲ့ ငါ့သားယောနသန်က ဒီဘက်မှာ နေမယ်” လို့ ပြောတဲ့အခါ အစ္စရေးတွေက “မင်းကြီး ကောင်းမယ်ထင်သလိုသာ လုပ်ပါ” ဆိုပြီး ပြောကြတယ်။

၄၁ ဒါနဲ့ ရှောလုက “အစ္စရေးတို့ရဲ့ ဘုရားသခင်၊ သုမိမ်ကတစ်ဆင့် အဖြေပေးပါ”+ ဆိုပြီး ယေဟောဝါကို ပြောတယ်။ အဲဒီအခါ ယောနသန်နဲ့ ရှောလု ရွေးထုတ်ခံရတယ်။ တခြားလူတွေကတော့ အရွေးမခံရဘူး။ ၄၂ ရှောလုက “ငါနဲ့ ငါ့သားယောနသန်ကို မဲချကြည့်”+ လို့ပြောတော့ ယောနသန် မဲကျတယ်။ ၄၃ ဒါနဲ့ ရှောလုက “မင်း ဘာလုပ်ခဲ့သလဲ။ ပြောစမ်း” လို့မေးတော့ ယောနသန်က “ပျားရည်ကို တောင်ဝှေးထိပ်ဖျားနဲ့ယူပြီး နည်းနည်းလေး စားလိုက်မိတာပါ။+ ဒါကြောင့် သေဒဏ်ခံရမယ်ဆိုရင်လည်း အသင့်ပါပဲ” ဆိုပြီးပြန်ဖြေတယ်။

၄၄ ရှောလုက “ယောနသန်၊ မင်းသေဒဏ်မခံရဘူးဆိုရင် ဘုရားသခင်က ငါ့ကို ပြစ်ဒဏ်တစ်ခုပြီးတစ်ခု ပေးပါစေ”+ လို့ပြောတယ်။ ၄၅ ဒါပေမဲ့ စစ်သည်တွေက “အစ္စရေးတွေကို အခုလို အကြီးအကျယ် အောင်ပွဲခံစေခဲ့တဲ့ ယောနသန် သေရမှာလား။+ ဒါ လုံးဝမဖြစ်သင့်ပါဘူး။ ဒီနေ့ သူလုပ်ခဲ့တာတွေကို ဘုရားသခင် ကူညီပေးခဲ့တယ်။ ဒါကြောင့် အသက်ရှင်နေတဲ့ဘုရား ယေဟောဝါကို တိုင်တည်ပြီး ကျွန်တော်တို့ ပြောမယ်။ သူ့ဆံခြည်တစ်မျှင်မှ မြေပေါ် မကျစေရဘူး”+ ဆိုပြီး ရှောလုကို ပြောကြတယ်။ လူတွေ ကယ်လိုက်လို့ ယောနသန် သေဘေးကနေ လွတ်သွားတယ်။

၄၆ ဒါနဲ့ ရှောလုက ဖိလိတိလူတွေကို လိုက်ပြီး မတိုက်ခိုက်တော့ဘူး။ ဖိလိတိလူတွေလည်း ကိုယ့်နယ်မြေဆီ ပြန်သွားကြတယ်။

၄၇ ရှောလုက အစ္စရေးပြည်မှာ ဘုရင့်အာဏာ  ခိုင်မြဲအောင် လုပ်တယ်။ ပတ်ဝန်းကျင် ရန်သူတွေဖြစ်တဲ့ မောဘ၊+ အမ္မုန်၊+ ဧဒုံ၊+ ဖိလိတိလူမျိုးတွေနဲ့+ ဇောဘဘုရင်တွေကို+ စစ်တိုက်တယ်။ တိုက်ပွဲတိုင်းမှာ အနိုင်ရခဲ့တယ်။ ၄၈ သူက ရွပ်ရွပ်ချွံချွံ တိုက်ခိုက်တယ်။ အာမလက်လူမျိုးကို နှိမ်နင်းပြီး+ အစ္စရေးတွေကို တိုက်ခိုက် လုယက်သူတွေလက်ကနေ ကယ်တင်ခဲ့တယ်။

၄၉ ရှောလုရဲ့သားတွေက ယောနသန်၊ အိရှဘိ၊ မေလခိရွှ။+ သမီးနှစ်ယောက်မှာ အကြီးက မေရပ်၊+ အငယ်က မိခါလ။+ ၅၀ မိဖုရားက အဟိမတ်ရဲ့သမီး အဟိနောင်။ ဗိုလ်ချုပ်က နေရရဲ့သား ဘထွေးတော် အာဗနာ။+ ၅၁ ခမည်းတော်က ကိရှ။+ အာဗနာရဲ့အဖေက နေရ၊+ နေရရဲ့အဖေက အဗျေလ။

၅၂ ရှောလုနန်းထိုင်ချိန်တစ်လျှောက်လုံးမှာ ဖိလိတိလူတွေနဲ့ ပြင်းပြင်းထန်ထန် စစ်ဖြစ်တယ်။+ ရှောလုက ခွန်အားကြီးသူ၊ ရဲရင့်သူတွေကို တွေ့တာနဲ့ သူ့ဆီမှာ စစ်မှုထမ်းဖို့ စုဆောင်းတတ်တယ်။+