တမန်တော်

၂၁ သူတို့နဲ့မခွဲချင်ဘဲ  ခွဲခွာပြီးနောက်ကျွန်တော်တို့က သင်္ဘောကို   တည့်တည့်ရွက်လွှင့်ပြီး ကောသမြို့ကို  ရောက်လာတယ်။ နောက်တစ်နေ့မှာ ရောဒုကျွန်းကို ရောက်တယ်။ အဲဒီကျွန်းကနေ ပါတရမြို့ကို ရောက်တယ်။ ၂ ဖိုနီးရှားပြည်ကိုသွားမယ့် သင်္ဘောနဲ့ကြုံတော့ တက်စီးပြီး ရွက်လွှင့်သွားကြတယ်။ ၃ ဘယ်ဘက်ကို လှမ်းကြည့်ရင် ဆိုက်ပရပ်ကျွန်းကို မြင်ရတဲ့နေရာ ရောက်လာတော့ အဲဒီကျွန်းနားကနေဖြတ်ပြီး ဆီးရီးယားပြည်ကို ရွက်လွှင့်သွားတယ်။ သင်္ဘောကုန်စည်တွေကို တိုင်ရာမြို့မှာ ချတဲ့အတွက် ကျွန်တော်တို့လည်း   ကုန်းပေါ်တက်လိုက်တယ်။ ၄ အဲဒီမြို့မှာ တပည့်တွေကို ရှာတွေ့တာနဲ့ ခုနစ်ရက်နေကြတယ်။ တပည့်တွေက စွမ်းအားတော် ဖော်ပြထားတဲ့အတွက် ဂျေရုဆလင်မြို့ကို မသွားဖို့ ပေါလုကို အကြိမ်ကြိမ် တားကြတယ်။+ ၅ ခုနစ်ရက်စေ့တဲ့အခါ ကျွန်တော်တို့ ထွက်ခွာပြီး ခရီးဆက်မယ်လုပ်တော့ တပည့်တွေက ဇနီးတွေ၊ ကလေးတွေနဲ့အတူ မြို့ပြင်အထိ လိုက်ပို့ကြတယ်။ ပင်လယ်ကမ်းခြေမှာပဲ ကျွန်တော်တို့ ဒူးထောက်ပြီး အတူဆုတောင်းကြတယ်။ ၆ အဲဒီနောက် သူတို့ကို နှုတ်ဆက်ပြီး  သင်္ဘောပေါ်တက်ကြတယ်။ သူတို့လည်း အိမ်ပြန်သွားတယ်။

၇ ကျွန်တော်တို့က တိုင်ရာမြို့ကနေ သင်္ဘောနဲ့ ရွက်လွှင့်လာခဲ့တာ ပတောလမဲမြို့ကို ရောက်လာတယ်။ အဲဒီမြို့မှာ ညီအစ်ကိုတွေကို ဝင်နှုတ်ဆက်ပြီး သူတို့နဲ့ တစ်ရက်နေတယ်။ ၈ နောက်တစ်နေ့မှာထွက်ခွာပြီး ကဲသရိမြို့ကို ရောက်လာတော့ သတင်းကောင်းဟောပြောသူ* ဖိလိပ္ပုရဲ့အိမ်မှာ ဝင်ပြီး တည်းခိုကြတယ်။ သူဟာ ဂျေရုဆလင်မြို့မှာ တမန်တော်တွေ ရွေးချယ်ခဲ့တဲ့ အမျိုးသားခုနစ်ယောက်ထဲက တစ်ယောက်အဝင်ဖြစ်တယ်။+ ၉ သူ့မှာ အိမ်ထောင်မပြုသေးတဲ့သမီး  ၄ ယောက်ရှိတယ်။ သူတို့ဟာ ပရောဖက်မတွေဖြစ်တယ်။+ ၁၀ အဲဒီမှာ ကျွန်တော်တို့ ရက်အတန်ကြာ တည်းခိုနေတုန်း အာဂဗုလို့ခေါ်တဲ့+ ပရောဖက်တစ်ယောက် ယုဒပြည်ကနေ ရောက်လာတယ်။ ၁၁ သူက ကျွန်တော်တို့ဆီ ရောက်လာတဲ့အခါ ပေါလုရဲ့ခါးစည်းကိုယူပြီး  ခြေလက်တွေကို သူ့ဘာသာသူ ချည်နှောင်တယ်။ ပြီးတော့ “‘ဂျေရုဆလင်မြို့မှာ ဂျူးတွေက ဒီခါးစည်းပိုင်ရှင်ကို  ဒီလိုချည်နှောင်ပြီး+ လူမျိုးခြားတွေလက်ထဲ အပ်နှံလိမ့်မယ်’+ လို့ သန့်ရှင်းသော စွမ်းအားတော်က အသိပေးပါတယ်” ဆိုပြီး ဟောတယ်။ ၁၂ ဒီစကားကိုကြားတော့ ကျွန်တော်တို့ရော အဲဒီမှာရှိနေသူတွေကပါ ဂျေရုဆလင်မြို့ကို မသွားဖို့ ပေါလုကို တောင်းပန်တယ်။ ၁၃ ပေါလုက “ဘာလို့ငိုနေကြတာလဲ။ ကျွန်တော့် သန္နိဋ္ဌာန် ပျက်ပြားအောင် ဘာလို့လုပ်နေကြတာလဲ။ သခင်ယေရှုရဲ့ နာမည်အတွက်ဆိုရင် ဂျေရုဆလင်မြို့မှာ ချည်နှောင်ခံရရုံမက အသေခံဖို့တောင် အသင့်ပါပဲ”+ လို့ပြောတယ်။ ၁၄ ဘယ်လိုမှ ဖျောင်းဖျလို့ မရတဲ့အခါ သူ့ကို မတားဆီးတော့ဘဲ “ယေဟောဝါ* ဘုရားရဲ့ အလိုတော်အတိုင်း ဖြစ်ပါစေ” လို့ပဲ ပြောလိုက်တယ်။

၁၅ အဲဒီနောက်  ခရီးစဉ်အတွက် ကျွန်တော်တို့ပြင်ဆင်ပြီး ဂျေရုဆလင်မြို့ကို ခရီးစထွက်လာတယ်။ ၁၆ ကဲသရိမြို့သား တပည့်တချို့လည်း အတူလိုက်ပါလာပြီး ကျွန်တော်တို့တည်းခိုရမယ့် ဆိုက်ပရပ်ကျွန်းသား မနာသုန်ရဲ့ အိမ်ဆီ ခေါ်သွားတယ်။ မနာသုန်ဟာ အစောပိုင်းတုန်းက  တပည့်ဖြစ်လာတဲ့သူပဲ။ ၁၇ ဂျေရုဆလင်မြို့ကို ရောက်တဲ့အခါ ကျွန်တော်တို့ကို ညီအစ်ကိုတွေ ဝမ်းသာအားရ ကြိုဆိုကြတယ်။ ၁၈ နောက်တစ်နေ့မှာ ပေါလုက ကျွန်တော်တို့နဲ့အတူ ယာကုပ်ကို+ သွားတွေ့တော့ အဲဒီမှာ အကြီးအကဲအားလုံး ရောက်နေတယ်။ ၁၉ ပေါလုက သူတို့ကို နှုတ်ခွန်းဆက်ပြီးတဲ့နောက် သူ့ရဲ့ ဟောပြောခြင်းလုပ်ငန်းကတစ်ဆင့် လူမျိုးခြားတွေဆီမှာ ဘုရားသခင် လုပ်ဆောင်ခဲ့ရာတွေအကြောင်း  အသေးစိတ်  ပြန်ပြောပြတယ်။

၂၀ ဒါကိုကြားတော့ ဘုရားသခင်ကို သူတို့ ဂုဏ်တင်ချီးမွမ်းကြတယ်။ ပေါလုကိုလည်း “ညီအစ်ကို၊ ဂျူးလူမျိုးထဲမှာ ယုံကြည်သူ ထောင်နဲ့ချီ ရှိနေပြီဆိုတာ ခင်ဗျား သိပါတယ်။ သူတို့အားလုံးဟာ ပညတ်တရားကို ထက်ထက်သန်သန် လိုက်နာသူတွေပါ။+ ၂၁ ဒါပေမဲ့ ခင်ဗျားက ကလေးတွေ အရေဖျားဖြတ်စရာ မလိုဘူး၊ ထုံးတမ်းစဉ်လာ လိုက်စရာမလိုဘူးလို့ ပြောနေတယ်၊ လူမျိုးခြားတွေအလယ်မှာ နေထိုင်တဲ့ ဂျူးတွေကို မောရှေပညတ် စွန့်လွှတ်ဖို့ သွန်သင်ပေးနေတယ်ဆိုတဲ့ ကောလာဟလသတင်း သူတို့ကြားထားတယ်။+ ၂၂ ဒီတော့ ကျွန်တော်တို့ ဘယ်လိုလုပ်ရင် ကောင်းမလဲ။ ခင်ဗျား ဒီကိုရောက်နေပြီဆိုတဲ့သတင်း သူတို့ကြားမှာပဲ။ ၂၃ ဒါကြောင့် ကျွန်တော်တို့ပြောတဲ့အတိုင်း လုပ်ပါ– ကျွန်တော်တို့ဆီမှာ ဘုရားကို သစ္စာကတိပြုထားတဲ့သူ လေးယောက်ရှိတယ်။ ၂၄ ခင်ဗျားက သူတို့နဲ့အတူ သွားပြီး မောရှေပညတ်မှာပါတဲ့အတိုင်း ကိုယ်ကိုသန့်စင်အောင် လုပ်လိုက်ပါ။ သူတို့ ခေါင်းရိတ်နိုင်ဖို့ လိုအပ်တဲ့ ကုန်ကျစရိတ်ကိုလည်း ကျခံပေးလိုက်ပါ။ အဲဒီလိုလုပ်ရင် ခင်ဗျားနဲ့ပတ်သက်ပြီး သူတို့ကြားတဲ့သတင်းဟာ ကောလာဟလဖြစ်နေမှန်း၊ ခင်ဗျားက ဖြောင့်မှန်စွာကျင့်ကြံပြီး ပညတ်တရားကိုလိုက်နာမှန်း လူတိုင်း သိသွားလိမ့်မယ်။+ ၂၅ ယုံကြည်သူ လူမျိုးခြားတွေအတွက်တော့ ရုပ်တုရှေ့ ပူဇော်ထားတဲ့အရာ၊+ သွေး၊+ လည်ညှစ်သတ်ထားတဲ့* တိရစ္ဆာန်၊+ လိင်အကျင့်ယိုယွင်းမှုကို*+ ရှောင်ရမယ်ဆိုတဲ့ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်ကို စာရေးအကြောင်းကြားပြီးပြီ” လို့ပြောကြတယ်။

၂၆ နောက်တစ်နေ့ရောက်တော့ ပေါလုက  အဲဒီလူတွေကို  ခေါ်သွားတယ်။ သူတို့နဲ့အတူ မောရှေပညတ်မှာပါတဲ့အတိုင်း ကိုယ်ကိုသန့်စင်တယ်။+ အဲဒီနောက် ကိုယ်ကိုသန့်စင်တဲ့အချိန် ဘယ်တော့ပြီးဆုံးမယ့်အကြောင်း၊ သူတို့တစ်ဦးစီအတွက် ပူဇော်သက္ကာကို ဘယ်အချိန်မှာ  ဆက်သရမယ့်အကြောင်း ဗိမာန်တော်ထဲဝင်ပြီး အသိပေးတယ်။

၂၇ ခုနစ်ရက်စေ့ခါနီးမှာ အာရှနယ်ကနေရောက်လာတဲ့ ဂျူးတွေက ပေါလုကို ဗိမာန်တော်ထဲမှာ တွေ့သွားလို့ လူတွေကို ဆူပူအုံကြွအောင်လုပ်ပြီး သူ့ကို ဖမ်းဆီးလိုက်တယ်။ ၂၈ “အစ္စရေးတို့၊ လုပ်ကြပါဦး။ ဒီလူက အရပ်တကာမှာရှိတဲ့ လူတွေအားလုံးကို ငါတို့လူမျိုး၊ ငါတို့ရဲ့ပညတ်တရား၊  ငါတို့ရဲ့  သန့်ရှင်းရာအရပ်ကို အရိုအသေကင်းမဲ့စေမယ့်အရာတွေ သင်ကြားပေးနေတယ်။ ဒါ့အပြင် ဂရိလူတွေကိုတောင် ဗိမာန်တော်ထဲ ခေါ်လာပြီး ဟောဒီသန့်ရှင်းရာအရပ်ကို ညစ်ညူးအောင်လုပ်နေတယ်” လို့ အော်ကြတယ်။+ ၂၉ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ဧဖက်မြို့သား တရောဖိမ်ဆိုတဲ့လူကို+  မြို့ထဲမှာ ပေါလုနဲ့အတူ သူတို့တွေ့ဖူးထားလို့ပဲ။ သူ့ကို ဗိမာန်တော်ထဲ ပေါလုခေါ်လာတယ်လို့ သူတို့ထင်နေကြတာ။ ၃၀ ဒီလိုနဲ့ တစ်မြို့လုံး ရုတ်ရုတ်သဲသဲ ဖြစ်သွားပြီး ဗိမာန်တော်ထဲ လူတွေ ပြေးဝင်လာတယ်။ အဲဒီနောက် ပေါလုကိုဖမ်းပြီး အပြင်ဆွဲထုတ်သွားကြတယ်။ တံခါးတွေကိုလည်း ချက်ချင်းပိတ်လိုက်ကြတယ်။ ၃၁ ပေါလုကို သူတို့ သတ်မယ်လုပ်နေတုန်း တပ်မှူးက ဂျေရုဆလင်တစ်မြို့လုံး ရုတ်ရုတ်သဲသဲ  ဖြစ်နေတဲ့သတင်းကို ကြားတယ်။ ၃၂ ဒါကြောင့် စစ်သည်တွေ၊ တပ်စုမှူးတွေကို ချက်ချင်းခေါ်ပြီး  သူတို့ဆီ  ပြေးလာတယ်။  တပ်မှူးနဲ့  စစ်သည်တွေကိုမြင်တော့ ပေါလုကို သူတို့ ဆက်မရိုက်တော့ဘူး။

၃၃ အဲဒီအခါ  တပ်မှူးက  အနားရောက်လာတယ်။ ပေါလုကို ဖမ်းချုပ်ပြီး သံကြိုးနှစ်ချောင်းနဲ့ ချည်နှောင်ဖို့ အမိန့်ပေးလိုက်တယ်။+ အဲဒီနောက် ပေါလုကို ဘယ်သူလဲ၊ ဘာပြစ်မှုကျူးလွန်ခဲ့လဲဆိုပြီး စစ်ဆေးမေးမြန်းတော့တယ်။ ၃၄ လူတွေ တစ်ယောက်တစ်ပေါက် အော်ဟစ်ပြီး ဆူညံနေတော့ တပ်မှူးက ဘာဖြစ်လို့ဖြစ်နေမှန်း မသိရဘူး။ ဒါကြောင့် ပေါလုကို စစ်တန်းလျားဆီ ခေါ်သွားဖို့ အမိန့်ပေးတယ်။ ၃၅ လှေကားနား ရောက်တဲ့အခါ ပေါလုကို စစ်သည်တွေ ထမ်းသွားရတယ်။ လူအုပ်က အကြမ်းဖက်ပြီး၊ ၃၆ “သူ့ကို သတ်ပစ်” လို့ အော်ဟစ်ရင်း လိုက်ပါလာလို့ပဲ။

၃၇ ပေါလုက  စစ်တန်းလျားဆီ ထွက်သွားရခါနီးမှာ “တပ်မှူးကို စကားပြောလို့ရမလား” လို့ ခွင့်တောင်းတယ်။ တပ်မှူးက “မင်း ဂရိစကား ပြောတတ်သလား။ ၃၈ မင်းဟာ ဟိုတလောတုန်းက လူတွေ ပုန်ကန်ထကြွအောင် လုပ်ပြီး လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်သူ ၄,၀၀၀ နဲ့အတူ တောခိုသွားတဲ့ အီဂျစ်လူ မဟုတ်ဘူးလား” လို့မေးတယ်။ ၃၉ ပေါလုက “ကျွန်တော်ဟာ ဂျူးလူမျိုးဖြစ်ပါတယ်။+ ကိလိကိပြည်၊ အထင်ကရမြို့ကြီးဖြစ်တဲ့ တာရှုမြို့ကပါ။+ ကျွန်တော့်ကို ဒီလူတွေနဲ့ စကားပြောခွင့်ပေးပါ” လို့ခွင့်တောင်းလိုက်တယ်။ ၄၀ တပ်မှူး ခွင့်ပြုလိုက်တော့ ပေါလုက လှေကားပေါ်မှာရပ်ပြီး လူတွေကို လက်ရိပ်ပြလိုက်တယ်။ လူတွေ တိတ်ဆိတ်သွားတဲ့အခါ ပေါလုက ဟီဘရူးစကားနဲ့ စပြောတော့တယ်–+