ဝတ်ပြုရာတဲတော်

ဆိုင်းနိုင်းတောင်ပေါ် မောရှေရှိနေချိန်မှာ ယေဟောဝါက အစ္စရေးတွေ ကိုယ်တော့်ကို ဝတ်ပြုနိုင်ဖို့ အထူးတဲတစ်ခု ဆောက်ဖို့ ပြောတယ်။ အဲဒီတဲတော်ကို သူတို့သွားလေရာရာ သယ်သွားနိုင်မှာဖြစ်တယ်။

ယေဟောဝါဘုရားက ‘တဲတော်ဆောက်ဖို့ တတ်နိုင်သလောက်လှူကြလို့ လူတွေကို ပြောပါ’ ဆိုပြီး မောရှေကို ပြောတယ်။ ဒါနဲ့ အစ္စရေးတွေဟာ ရွှေ၊ ငွေ၊ ကြေးဝါ၊ တန်ဖိုးရှိ ကျောက်မျက်ရတနာတွေ လှူကြတယ်။ သိုးမွေး၊ ချည်ချော၊ တိရစ္ဆာန်သားရေတွေနဲ့ တခြားအရာအများကြီးလည်း လှူကြတယ်။ သူတို့ရက်ရောလွန်းလို့ ‘လုံလောက်ပြီ၊ မယူလာကြနဲ့တော့’ ဆိုပြီး မောရှေ ပြောရတဲ့အထိပဲ။

တဲတော်ကို အတတ်ပညာကျွမ်းကျင်တဲ့ ယောက်ျား၊ မိန်းမတွေ ဝိုင်းဆောက်ကြတယ်။ လိုအပ်တဲ့ ဉာဏ်ပညာကို ယေဟောဝါပေးတယ်။ တချို့က ချည်ငင်တယ်၊ အထည်ရက်တယ်၊ ပန်းထိုးတယ်။ ကျောက်သွေးပြီး စီခြယ်တဲ့သူ၊ ပန်းထိမ်လုပ်တဲ့သူ၊ လက်သမားလုပ်တဲ့သူတွေလည်း ရှိတယ်။

ယေဟောဝါ ပြောတဲ့ပုံစံအတိုင်း တဲတော်ကို ဆောက်လုပ်ကြတယ်။ တဲတော်ရဲ့ သန့်ရှင်းရာအခန်းနဲ့ အသန့်ရှင်းဆုံးအခန်းကို လှပတဲ့ကန့်လန့်ကာနဲ့ ကာထားတယ်။ အသန့်ရှင်းဆုံးအခန်းထဲမှာ ရှားသားနဲ့လုပ်ပြီး ရွှေချထားတဲ့ ပဋိညာဉ်သေတ္တာ ထားတယ်။ သန့်ရှင်းရာအခန်းထဲမှာ ရွှေမီးတိုင်၊ စားပွဲတစ်လုံး၊ နံ့သာပေါင်းပူဇော်ဖို့ ပလ္လင်တစ်ခု ရှိတယ်။ တဲတော်ဝင်းထဲမှာ ကြေးဝါရေကန်နဲ့ မီးရှို့ရာပလ္လင်ကြီးတစ်ခု ရှိတယ်။ ပဋိညာဉ်သေတ္တာက အစ္စရေးတွေ ယေဟောဝါစကား နားထောင်ပါ့မယ်ဆိုပြီး ကတိပေးထားတာကို သတိရစေတယ်။ ပဋိညာဉ်ဆိုတာ ဘာကိုပြောတာလဲ သိလား။ အဲဒါက အထူးကတိပြုတာကို ပြောတာ။

ယေဟောဝါက အာရုန်နဲ့ သူ့သားတွေကို တဲတော်မှာ ပုရောဟိတ်တွေအဖြစ် အမှုဆောင်ဖို့ တာဝန်ပေးတယ်။ သူတို့ဟာ တဲတော်မှာ အလုပ်တွေလုပ်ရပြီး ယေဟောဝါကို ပူဇော်ပေးရတယ်။ ပုရောဟိတ်မင်းဖြစ်တဲ့ အာရုန်တစ်ယောက်တည်းပဲ အသန့်ရှင်းဆုံးအခန်းထဲ ဝင်ခွင့်ရှိတာ။ တစ်နှစ်မှာ တစ်ခါပဲ ဝင်ရတယ်။ သူ့အပြစ်၊ သူ့မိသားစုအပြစ်နဲ့ အစ္စရေးတစ်မျိုးလုံးရဲ့ အပြစ်တွေဖြေဖို့ ဝင်ရတာ။

အီဂျစ်ပြည်က ထွက်လာပြီး တစ်နှစ်အကြာမှာ တဲတော်ဆောက်ပြီးသွားတယ်။ အခုမှ ယေဟောဝါကို ဝတ်ပြုကိုးကွယ်ဖို့ နေရာရှိသွားပြီ။

ယေဟောဝါက သူတို့ဆောက်တဲ့ တဲတော်ကို နှစ်သက်သဘောကျတဲ့အတွက် တဲတော်ပေါ်မှာ မိုးတိမ်တည်ရှိနေစေတယ်။ တဲတော်ပေါ်မှာ မိုးတိမ်ရှိနေသရွေ့ အစ္စရေးတွေ ဆက်နေတယ်။ မိုးတိမ်တက်သွားရင် တဲတော်ကို ဖြုတ်သိမ်းကြပြီး မိုးတိမ်နောက်လိုက်ကြတယ်။