သင်ချစ်မြတ်နိုးရသော သေလွန်သူများ—ပြန်တွေ့ဦးမည်လော

ဂျောန်၏မိခင် ကွယ်လွန်ခဲ့ချိန်တွင် သူသည် ကိုးနှစ်အရွယ်သာရှိသည်။ အသုဘဇရပ်တွင် ဖြစ်ပျက်ခဲ့ရာကို သူမှတ်မိသည့်အတိုင်း ပြောပြသည်– “အမေ့အတွက် ရုပ်ပုံတစ်ခုဆွဲပေးပြီး ကျွန်တော်တို့ကို ကောင်းကင်မှာ စောင့်နေပါလို့ စာတမ်းတိုလေး ရေးခဲ့တယ်။ အဲ့ဒါကို ခေါင်းထဲထည့်လိုက်ဖို့ အဖေကိုပေးခဲ့တယ်။ အမေသေပေမဲ့ အဲ့ဒီအမှာစာလေးကိုတော့ သူရသွားတယ်လို့ ကျွန်တော်ယူဆချင်တယ်။”—ဂျီလ် ခရက်မင့်စ်၏ မိဘတစ်ဦးသေလွန်သော် မည်သို့ခံစားရခြင်း။

ဂျောန်သည် မိခင်ဖြစ်သူကို အလွန်ချစ်ခင်ရင်းနှီးခဲ့သည်ကား ထင်ရှားလှသည်။ မိခင်၏ ကောင်းမြတ်သောအရည်အချင်းများကို ထုတ်ဖော်ပြောဆိုပြီးနောက် သူဤသို့ဆိုသည်– “မကောင်းတာတွေ မမှတ်မိချင်လို့လားတော့မသိဘူး၊ မေမေ့မှာ မကောင်းတာတစ်ခုမှ ကျွန်တော် စဉ်းစားလို့မရဘူး။ ကျွန်တော့်တစ်သက်တာမှာ မေမေလိုလှတဲ့အမျိုးသမီး တစ်ခါမှမတွေ့ဖူးဘူး။”

ဂျောန်နည်းတူပင် မိမိတို့ချစ်မြတ်နိုးရသော သေလွန်သူများကို လွမ်းဆွတ်တမ်းတ၍ သူတို့နှင့်ပြန်တွေ့ဆုံလိုသောဆန္ဒပြင်းပြကြောင်း ဝန်ခံသူ များစွာရှိပါသည်။ ကင်ဆာရောဂါဖြင့်သေဆုံးခဲ့သူ ၂၆ နှစ်သား၏မိခင်၊ အီဒိသ်က ဤသို့ဆိုသည်– “ကျွန်မသား တစ်နေရာရာမှာ ဆက်အသက်ရှင်နေတယ်လို့ ယူမှတ်ရတယ်။ ဘယ်မှာရယ်လို့တော့ မသိပါဘူး။ သားကို ပြန်တွေ့မလား။ အသေအချာမသိပေမဲ့ မျှော်လင့်နေတာပါပဲ။”

မေတ္တာရှိသော လူ့ဖန်ဆင်းရှင်သည် ပုံမှန်ဖြစ်သည့် ဤလူ့ဆန္ဒနှင့်ပတ်သက်၍ ကရုဏာမသက်ဘဲနေမည်မဟုတ်ပါ။ ယင်းကြောင့်လည်း ချစ်မြတ်နိုးရသော ကွယ်လွန်သူများနှင့် သန်းပေါင်းများစွာသောသူတို့ ပြန်တွေ့ဆုံမည့်အချိန် ရောက်လာလိမ့်မည်ဟု ကိုယ်တော်ကတိထားတော်မူခြင်းဖြစ်သည်။ လူသေများ ရှင်ပြန်ထမြောက်လာမည့်အချိန်အကြောင်း ဘုရားသခင့်နှုတ်ကပါဌ်တော်က ကြိမ်ဖန်များစွာ ကိုးကားဖော်ပြထားပါသည်။—ဟေရှာယ ၂၆:၁၉; ဒံယေလ ၁၂:၂၊ ၁၃; ဟောရှေ ၁၃:၁၄; ယောဟန် ၅:၂၈၊ ၂၉; ဗျာဒိတ် ၂၀:၁၂၊ ၁၃။

မည်သူတို့ ကောင်းကင်သို့ ထမြောက်သွားမည်နည်း

မိမိ၏ ချစ်သောမေမေက မိမိအား ကောင်းကင်တွင် စောင့်နေသည်ဟူသော ဂျောန်၏မျှော်လင့်ချက်ကို ဆင်ခြင်သုံးသပ်ကြည့်ကြစို့။ ချာ့ချ်တက်သူ မြောက်မြားစွာတို့သည် ဤသို့မျှော်လင့်၍ ယုံကြည်နေကြသည်။ ဤယူဆချက်များကို ထောက်ခံရန် ကြိုးစားသည့်အနေနှင့် ဓမ္မဆရာနှင့် ပြည်သူ့အကျိုးဆောင်များသည် ကျမ်းချက်များကို လွဲမှားစွာ ကိုးကားတင်ပြကြသည်။

ဥပမာ၊ ကြေကွဲသူများကို ကူညီပေးသော ကျွမ်းကျင်သူ ဒေါက်တာအီလစ်စဗက်သ် ကူဗလာရော့စ်က သူမ၏ ကလေးများနှင့် သေခြင်းစာအုပ်တွင် ဤသို့ဆိုသည်– “သေဆုံးခြင်းသည် ကုတ်အင်္ကျီအဟောင်းကို ချွတ်ပစ်လိုက်ခြင်း၊ သို့မဟုတ် အခန်းတစ်ခန်းမှ အခြားအခန်းသို့ ဝင်သွားခြင်းကဲ့သို့ပင် ရုပ်ကလာပ်ကို စွန့်ပစ်ခြင်းမျှသာဖြစ်သည်။ ဒေသနာ ၁၂:၇ တွင် ဤသို့ဖတ်ရ၏– ‘ထိုကာလ၌ မြေမှုန့်သည် နေရင်းမြေသို့လည်းကောင်း၊ ဝိညာဉ်သည် အရင်ပေးတော်မူသော ဘုရားသခင့်ထံသို့လည်းကောင်း ပြန်သွားရလိမ့်မည်။’ ယေရှု ဤသို့ဆိုသည်– ‘ငါရှိရာအရပ်၌ သင်တို့ရှိစေခြင်းငှာ သင်တို့နေစရာအရပ်ကို ပြင်ဆင်ခြင်းငှာ ငါသွားရ၏။’ လက်ဝါးကပ်တိုင်ပေါ်ရှိ သူခိုးအားလည်း ‘ယနေ့တွင် သင်သည် ငါနှင့်အတူ ပရဒိသုဘုံ၌ ရှိလိမ့်မည်။’”

ကျွန်ုပ်တို့ချစ်မြတ်နိုးရသော ကွယ်လွန်သူများသည် ယခု အသက်ရှင်နေကြ၍ ကောင်းကင်တွင် ကျွန်ုပ်တို့အား စောင့်မျှော်နေကြသည်ဟု အထက်ပါကျမ်းချက်များက အမှန်ဆိုလိုနေခြင်းလော။ ဒေသနာ ၁၂:၇ နှင့်စတင်၍ ယင်းကျမ်းချက်များကို အသေအချာ ဆင်ခြင်သုံးသပ်ကြည့်စို့။ ရှင်းနေသည်မှာ၊ ထိုစကားများကို ရေးသားခဲ့သော ပညာရှင်သည် ယင်းစာစောင်တွင်ပင် သူဖော်ပြထားနှင့်ပြီးသည့် “အသက်ရှင်သောသူသည် မိမိသေရမည်ကိုသိ၏။ သေသောသူမူကား အဘယ်အရာကိုမျှမသိ” ဟူသောစကားများကို ဆန့်ကျင်ရန် ရည်ရွယ်ခဲ့မည်မဟုတ်ပါ။ (ဒေသနာ ၉:၅) ယေဘုယျလူသားများ၏သေခြင်းအကြောင်းကို သူဆွေးနွေးတင်ပြနေခြင်းဖြစ်သည်။ ဘုရားမဲ့ဝါဒီဖြစ်ကြောင်း ဝန်ခံသူများနှင့် ခက်ထန်သောရာဇဝတ်သားများအားလုံးသည် သူတို့သေဆုံးကြသောအခါ ဘုရားသခင်ထံ ပြန်သွားလိမ့်မည်ဟု ယုံကြည်ခြင်းသည် ယုတ္တိတန်ပါသလော။ ခဲယဉ်းလေစွ။ အမှန်မှာ၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကို လူကောင်း သို့မဟုတ် လူဆိုးဟုယူမှတ်သည့်တိုင် ထိုသို့ဖြစ်လိမ့်မည်ဟု မည်သူမျှ ယတိပြတ်မဆိုနိုင်ချေ။ ကျွန်ုပ်တို့တစ်ယောက်မျှ ဘုရားသခင်နှင့်အတူ ကောင်းကင်တွင် မရှိခဲ့ဖူးသဖြင့် ကိုယ်တော်ထံ ကျွန်ုပ်တို့ပြန်သွားသည်ဟု မည်သို့ဆိုနိုင်ပါမည်နည်း။

သို့ဖြစ်၍ “ဝိညာဉ်သည် . . . ဘုရားသခင့်ထံသို့ ပြန်သွားရလိမ့်မည်” ဟုဆိုရာတွင် ကျမ်းရေးသူသည် ဘာကိုဆိုလိုနေသနည်း။ “ဝိညာဉ်” ဟုဘာသာပြန်ထားသည့် ဟေဗြဲစကားလုံးကို အသုံးပြုရာတွင် လူတစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ခွဲခြားသတ်မှတ်သော ထူးခြားသည့်အရာတစ်ခုအကြောင်း သူရည်ညွှန်းနေခြင်းမဟုတ်ပါ။ ယင်းအစား ဒေသနာ ၃:၁၉ တွင် မှုတ်သွင်းခံ ဤကျမ်းရေးသူကိုယ်တိုင်က လူနှင့်တိရစ္ဆာန် “အလုံးစုံတို့သည် အသက်တစ်မျိုးတည်းရှိကြ” ကြောင်းကို ရှင်းပြပါသည်။ “ဝိညာဉ်” သည် လူနှင့်တိရစ္ဆာန်ခန္ဓာကိုယ် အဖွဲ့အစည်းဖြစ်သည့် ဆဲလ်များအတွင်းရှိ အသက်စွမ်းအားကို သူဆိုလိုနေကြောင်း ထင်ရှားပါသည်။ ဤဝိညာဉ်ကို ဘုရားသခင့်ထံတော်မှ ကျွန်ုပ်တို့တိုက်ရိုက် လက်ခံရရှိထားသည်မဟုတ်ပါ။ ကျွန်ုပ်တို့ပဋိသန္ဓေ တည်စပြုပြီး မွေးဖွားလာချိန်တွင် ယင်းကို မိဘနှစ်ပါးထံမှ တစ်ဆင့်ရရှိခဲ့သည်။ ထို့ပြင် အသက်ထွက်ချိန်တွင် ဤဝိညာဉ်သည် အာကာသကို စာသားအတိုင်း ဖြတ်သန်းပြီး ဘုရားသခင်ထံသို့ ပြန်မသွားပါ။ ‘ဝိညာဉ်သည် ဘုရားသခင့်ထံသို့ ပြန်သွား’ သည်ဆိုရာမှာ ဥပမာအလင်္ကာဖြစ်၍ ယခုတွင်သေသူ၏အနာဂတ်အသက်ရှင်ခြင်းမျှော်လင့်ချက်သည် ဘုရားသခင်အပေါ် လုံးဝမူတည်နေပြီဖြစ်ကြောင်းကို ဆိုလိုပါသည်။ မည်သူတို့ကို ဘုရားသခင်အောက်မေ့တော်မူပြီး နောက်ဆုံးတွင် ထမြောက်စေမည်ကို ကိုယ်တော်တိုင် ဆုံးဖြတ်စီရင်ပါလိမ့်မည်။ ယင်းကို ဆာလံ ၁၀၄:၂၉၊ ၃၀ တွင်သမ္မာကျမ်းစာက ရှင်းလင်းပြတ်သားစွာ ဖော်ပြထားကြောင်း ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ သတိပြုပါ။

စုစုပေါင်း ၁၄၄,၀၀၀ သာကန့်သတ်ထားသည့် သစ္စာရှိ ခရစ်တော်၏တပည့်နောက်လိုက်များကို ဘုရားသခင်၏ နာမ်ဝိညာဉ်သားများအဖြစ် ကောင်းကင်အသက်တာသို့ ရှင်ပြန်ထမြောက်စေရန် ယေဟောဝါဘုရားသခင် ရည်ရွယ်ထားတော်မူသည်။ (ဗျာဒိတ် ၁၄:၁၊ ၃) ကမ္ဘာပေါ်ရှိ လူသားတို့ကို ကောင်းချီးခံစားစေရန် ခရစ်တော်နှင့်အတူ ဤသူတို့အား ကောင်းကင်အစိုးရဖွဲ့စည်းထားသည်။

ယင်းကို ဦးဆုံးသိနားလည်သူများမှာ ယေရှု၏ သစ္စာရှိတမန်တော်များဖြစ်၍ သူတို့အား ဤသို့မိန့်တော်မူခဲ့သည်– “ငါ့အဘ၏အိမ်တော်၌ နေစရာအခန်း အများရှိ၏။ သို့မဟုတ်လျှင် မဟုတ်ကြောင်းကို သင်တို့အား ငါမပြောဘဲမနေ။ သင်တို့နေစရာအရပ်ကို ပြင်ဆင်ခြင်းငှာ ငါသွားရ၏။ ငါသည် သွား၍ သင်တို့နေစရာအရပ်ကို ပြင်ဆင်ပြီးမှ တစ်ဖန်လာပြန်၍ ငါရှိရာအရပ်၌ သင်တို့ရှိစေခြင်းငှာ သင်တို့ကို ငါ့ထံသို့ သိမ်းဆည်းမည်။” (ယောဟန် ၁၄:၂၊ ၃) ထိုတမန်တော်များနှင့် အခြားအစောပိုင်းခရစ်ယာန်များ ကွယ်လွန်ပြီးနောက် ကောင်းကင်ထမြောက်ခြင်းဆုကို ပေးခြင်းငှာ ယေရှုကြွရောက်လာချိန်အထိ သေခြင်း၌ အဘယ်အရာကိုမျှမသိဘဲ စောင့်မျှော်ခဲ့ကြရမည်။ ယင်းကြောင့် ပထမခရစ်ယာန်အာဇာနည်ဖြစ်သူ သတေဖန်သည် “သေခြင်း၌ အိပ်ပျော်” နေသည်ဟု ဖတ်ရှုရခြင်းဖြစ်သည်။—တမန်တော် ၇:၆၀; ၁ သက်သာလောနိတ် ၄:၁၃၊ ကဘ။

မြေကြီးပေါ်သို့ အသက်ရှင်ရာထမြောက်ခြင်း

သို့သော် ယေရှုဘေးတွင် ကိုယ်တော်နှင့်အတူ သေဆုံးခဲ့သော ရာဇဝတ်သားအားပေးသည့် ကတိတော်ကော။ ထိုစဉ်က ဂျူးများစွာနည်းတူ ဤသူ၏ယုံကြည်ချက်မှာ ကမ္ဘာပေါ်တွင် ဂျူးလူမျိုးသည် ငြိမ်းချမ်းလုံခြုံစွာ နေထိုင်နိုင်ရန် ဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော်ကို ပြန်လည်တည်ထောင်စေမည့် မေရှိယတစ်ပါးကို ဘုရားသခင်စေလွှတ်တော်မူမည်ဟူ၍ ဖြစ်သည်။ (၃ ဓမ္မရာဇဝင် ၄:၂၀-၂၅ ကို လုကာ ၁၉:၁၁; ၂၄:၂၁ နှင့် တမန်တော် ၁:၆ နှိုင်းယှဉ်။) ထို့ပြင် ရှင်ဘုရင်အဖြစ် ယေရှုပင်လျှင် ဘုရားသခင်ရွေးချယ်ခံရသူဖြစ်သည်ကို ဤအပြစ်သားယုံကြည်ကြောင်း ဖော်ပြခဲ့သည်။ သို့ဖြစ်သော်လည်း ထိုအခိုက် ဒဏ်စီရင်ခံရသူအဖြစ် ယေရှုသေရလုဆဲတွင် ယင်းအမှု ဖြစ်ပျက်နိုင်စရာအကြောင်း မရှိပါ။ ယင်းကြောင့် ရာဇဝတ်သားအား ကတိပြုရာတွင် ဤစကားများဖြင့် ယေရှုအာမခံချက်ပေးတော်မူခဲ့သည်– “သင့်အား ယနေ့ ငါအမှန်ဆိုသည်ကား၊ သင်သည် ငါနှင့်အတူ ပရဒိသု၌ ရှိလိမ့်မည်။” [“Truly I tell you today, you will be with me in Paradise.”]—လုကာ ၂၃:၄၂၊ ၄၃၊ ကဘ။

“ယနေ့” [“today”] စကားလုံးရှေ့ ကော်မာထည့်သွင်းသည့် ဘာသာပြန်ကျမ်းများသည် ယေရှု၏စကားကို သဘောပေါက်လိုသူများအတွက် အခက်အခဲရှိစေသည်။ ထိုနေ့ချင်းတွင်ပင် အဘယ်ပရဒိသုသို့မျှ ယေရှုမသွားခဲ့ပါ။ ယင်းအစား ကိုယ်တော့်အား ဘုရားသခင်ထမြောက်မပေးမချင်း သုံးရက်တိုင် သေခြင်း၌ ဘာမျှမသိဘဲ နေတော်မူခဲ့သည်။ ယေရှုထမြောက်ပြီး ကောင်းကင်သို့ တက်ကြွပြီးသည့်နောက်တွင်ပင် လူသားတို့၏ဘုရင်အဖြစ် ကိုယ်တော်အစိုးရချိန် မရောက်မချင်း ခမည်းတော်၏ လက်ယာလက်တော်တွင် ကိုယ်တော်စောင့်နေခဲ့ရပါသည်။ (ဟေဗြဲ ၁၀:၁၂၊ ၁၃) များမကြာမီ ယေရှု၏နိုင်ငံတော်အုပ်စိုးမှုသည် လူသားအပေါင်းကို သက်သာမှုရရှိစေ၍ ကမ္ဘာမြေကြီးတစ်ခုလုံးကို ပရဒိသုအဖြစ်သို့ ပြုပြင်ပြောင်းလဲလိမ့်မည်။ (လုကာ ၂၁:၁၀၊ ၁၁၊ ၂၅-၃၁) ထိုအခါ ရာဇဝတ်သားအား မြေကြီးပေါ်အသက်တာသို့ ရှင်ပြန်ထမြောက်စေခြင်းဖြင့် မိမိ၏ကတိတော်ကို ပြည့်စုံစေလိမ့်မည်။ ဘုရားသခင်၏ ဖြောင့်မတ်သောပညတ်ချက်များနှင့်အညီ သူ၏ဘဝပုံစံကို ပြုပြင်ပေးရန် လိုအပ်ချက်ပါအပါအဝင် သူ၏လိုအပ်ရာများကို ဖြည့်စွက်ပေးမည်ဆိုသည့်သဘောဖြင့် ယေရှုသည် ထိုသူနှင့်အတူ ရှိပါလိမ့်မည်။

များစွာသောသူတို့၏ ထမြောက်ခြင်း

ယင်းနောင်တရသောရာဇဝတ်သားနည်းတူ လူအများစု၏ ထမြောက်ခြင်းသည် ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ် ဖြစ်လိမ့်မည်။ ဤမည်ကား လူကိုဘုရားသခင်ဖန်ဆင်းရသည့် ရည်ရွယ်ချက်နှင့်အညီ ဖြစ်ပါသည်။ ပထမလူယောက်ျားနှင့်မိန်းမတို့သည် ပရဒိသုဥယျာဉ်တွင် နေရာချခံရပြီး မြေကြီးကိုနိုင်နင်းရန် မှာကြားခံခဲ့ရသည်။ သူတို့သာ ဘုရားသခင်အား ဆက်၍နာခံမှုပြခဲ့မည်ဆိုလျှင် သူတို့သည် ဘယ်တော့်မျှအသက်ကြီးပြီး သေဆုံးခဲ့ကြမည်မဟုတ်ပါ။ ဘုရားသခင်သတ်မှတ်ထားချိန်တွင် အာဒံနှင့် သူ၏ စုံလင်သောမျိုးစဉ်မျိုးဆက်တို့က မြေကြီးတစ်ဝန်းလုံးကို နိုင်နင်းပြီး ကမ္ဘာ့ပရဒိသုဖြစ်လာပါလိမ့်မည်။—ကမ္ဘာဦး ၁:၂၈; ၂:၈၊ ၉။

သို့ရာတွင် အာဒံနှင့်ဧဝတို့သည် တမင်ပြစ်မှားခဲ့သောကြောင့် မိမိနှင့်မိမိတို့၏ အနာဂတ်မျိုးစဉ်မျိုးဆက်တို့အပေါ် သေခြင်းတရား ကျရောက်စေခဲ့သည်။ (ကမ္ဘာ ၂:၁၆၊ ၁၇; ၃:၁၇-၁၉) ယင်းကြောင့် ကျမ်းစာက ဤသို့ဆိုသည်– “အပြစ်တရားသည် တစ်ယောက်သောသူ [အာဒံ] အားဖြင့် ဤလောကသို့ဝင်၍ အပြစ်တရားအားဖြင့် သေခြင်းတရား ဝင်သည်နှင့်အညီ လူအပေါင်းတို့သည် အပြစ်ရှိသောကြောင့် သေခြင်းသို့ရောက်ရကြ၏။”—ရောမ ၅:၁၂။

အမွေခံအပြစ် မပါဘဲ မွေးဖွားလာသူ လူသားတစ်ဦးတည်းသာရှိပါသည်။ ထိုသူကား ဘုရားသခင့်စုံလင်သောသားတော် ယေရှုခရစ်တော်ဖြစ်သည်။ သူ၏အသက်ကို ကောင်းကင်မှ ဂျူးအပျိုကညာမာရိ၏ဝမ်းထဲသို့ ပြောင်းရွှေ့တော်မူခဲ့သည်။ အပြစ်ကင်းမဲ့သူ ဆက်ဖြစ်သောကြောင့် ယေရှုသည် သေဒဏ်မခံသင့်ပါ။ ထိုကြောင့် ကိုယ်တော်၏သေခြင်းသည် “ဤလောက၏အပြစ်” ကိုဆောင်သွားသည့် ရွေးနုတ်ဖိုးအခဖြစ်တော်မူသည်။ (ယောဟန် ၁:၂၉; မဿဲ ၂၀:၂၈) ယင်းအကြောင်းကြောင့်လည်း ယေရှုဤသို့မိန့်တော်မူနိုင်သည်– “ငါသည် ထမြောက်ခြင်းအကြောင်း၊ အသက်ရှင်ခြင်းအကြောင်းဖြစ်၏။ ငါ့ကိုယုံကြည်သောသူသည် သေလွန်သော်လည်း ရှင်လိမ့်မည်။”—ယောဟန် ၁၁:၂၅။

ထို့ကြောင့် သင်သည် ချစ်မြတ်နိုးရသော သေလွန်သူနှင့် ပြန်တွေ့ဆုံနိုင်ခွင့်ကို အမှန်မျှော်မှန်းနိုင်သည်။ သို့သော် ယင်းအမှုဖြစ်နိုင်ရန် သင့်ရွေးနုတ်သခင်အဖြစ် ယေရှုကို ယုံကြည်ကြောင်းတင်ပြပြီး ဘုရားသခင်၏ ခန့်အပ်ခံဘုရင်အဖြစ် ကိုယ်တော့်စကားကို နားထောင်ဖို့လိုသည်။ များမကြာမီ ဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော်သည် ဤကမ္ဘာမြေကြီးပေါ်မှ ဆိုးသွမ်းမှုရှိရှိသမျှကို သုတ်သင်ရှင်းလင်းပစ်မည်။ ယင်းကို လက်အောက်မခံ၊ ငြင်းဆန်သူအားလုံးသည် ဖျက်ဆီးခံရလိမ့်မည်။ သို့ရာတွင် ဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော်ကို လက်အောက်ခံသူများသည် ရှင်ကျန်လွတ်မြောက်ကာ ဤမြေကြီးကို ပရဒိသုအသွင်သို့ ပြုပြင်ပြောင်းလဲရေးတွင် အလုပ်များကြလိမ့်မည်။—ဆာလံ ၃၇:၁၀၊ ၁၁; ဗျာဒိတ် ၂၁:၃-၅။

ထိုအခါ ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းစတင်ရန်အတွက် ဘဝင်လှိုက်ဖိုဖွယ်အချိန်ရောက်ရှိလာလိမ့်မည်။ သေလွန်သူများကို ကြိုဆိုရန် သင်ရှိနေပါမည်လော။ ရှိနိုင်ရန် ယခု သင်၏အပြုအမူအပေါ် များစွာမူတည်သည်။ သားတော်ယေရှုခရစ်အားဖြင့် ယေဟောဝါနိုင်ငံတော်အုပ်စိုးမှုကို ယခုလက်အောက်ခံသူအားလုံး အံ့သြဖွယ်ကောင်းသော ကောင်းချီးမင်္ဂလာများ ခံစားရကြဖို့အကြောင်း ရှိနေပါသည်။