ဘဝအတ္ထုပ္ပတ္တိ
ကျွန်ုပ်တို့၏ ပြောင်းလဲနေသောအခြေအနေကို နေရာအနှံ့သက်သေခံရန် အသုံးပြုခဲ့
ရေခါဒို မာလက်စီပြောပြသည်
ခရစ်ယာန်ကြားနေမှုကြောင့် ကျွန်တော်အလုပ်ပြုတ်သွားတဲ့အခါ ကျွန်တော်နဲ့မိသားစုတို့က အနာဂတ်အတွက်စီစဉ်ပေးပါလို့ ယေဟောဝါကို အကူအညီတောင်းခံခဲ့ကြတယ်။ ဆုတောင်းတဲ့အခါ ဓမ္မအမှုကိုတိုးချဲ့လိုတဲ့ဆန္ဒရှိတဲ့အကြောင်း ထည့်တောင်းခဲ့တယ်။ မကြာခင်၊ ကျွန်တော်တို့ဟာ တိုက်ကြီးနှစ်တိုက်ပေါ်က တိုင်းတစ်ပါးနိုင်ငံရှစ်နိုင်ငံမှာ ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်ရတဲ့ဘဝမျိုး စတင်ခဲ့ကြတယ်။ အဲ့ဒါကြောင့် ကျွန်တော်တို့ရဲ့ဓမ္မအမှုကို ဝေးလံတဲ့နေရာတွေမှာ ထမ်းဆောင်နိုင်ခဲ့တယ်။
ကျွန်တော်ဟာ ၁၉၃၃ ခုနှစ်မှာ ဖိလစ်ပိုင်နိုင်ငံ၊ ဖိလစ်ပိုင်လွတ်လပ်သောချာ့ချ်ရဲ့ အသင်းဝင်မိသားစုထဲက မွေးဖွားခဲ့တာပါ။ ကျွန်တော်တို့မိသားစုဝင် ၁၄ ယောက်စလုံး အဲ့ဒီချာ့ချ်အသင်းဝင်တွေဖြစ်ကြတယ်။ ကျွန်တော့်အသက် ၁၂ နှစ်လောက်မှာ စစ်မှန်တဲ့ယုံကြည်ခြင်းရှိသူတွေဆီ လမ်းပြပေးဖို့ ဘုရားသခင်ကို ဆုတောင်းခဲ့တယ်။ ဘာသာရေးသင်တန်းတစ်ခုတက်ဖို့ ဆရာတစ်ယောက်က စာရင်းသွင်းပေးလို့ ကျွန်တော်ဟာ ဘာသာတရားကိုင်းရှိုင်းသူ . . . တစ်ဦးဖြစ်လာတယ်။ စနေနေ့မှာ အာပတ်ဖြေတာ၊ တနင်္ဂနွေနေ့မှာ မာ့စ်ပွဲတက်တာကို ကျွန်တော် တစ်ခါမှမပျက်ကွက်ခဲ့ဘူး။ ဒါပေမဲ့လည်း တဖြည်းဖြည်း သံသယတွေဝင်လာတယ်၊ ကျေနပ်ရောင့်ရဲမှု မရခဲ့ဘူး။ လူသေပြီးရင် ဘာဖြစ်သွားလဲ၊ နောက်တော့ မီးငရဲ၊ သုံးပါးပေါင်းတစ်ဆူအကြောင်းတွေက ကျွန်တော့်ကို စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေတယ်။ ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်တွေရဲ့အဖြေက အဓိပ္ပာယ်မရှိတဲ့အပြင် ကျေနပ်စရာမကောင်းဘူး။
ကျေနပ်လောက်သည့်အဖြေရရှိ
ကျွန်တော်ကောလိပ်တက်တုန်းက ကျောင်းသားအသင်းတစ်ခုမှာပါဝင်ခဲ့ပြီး အဲ့ဒါကနေ ရန်ဖြစ်၊ လောင်းကစား၊ ဆေးလိပ်သောက်ပြီး တခြားအကျင့်ဆိုးတွေ ကျင့်မိစေခဲ့တယ်။ တစ်ညနေမှာ ကျွန်တော့်အတန်းဖော်တစ်ယောက်ရဲ့အမေနဲ့ တွေ့ဆုံခဲ့တယ်။ သူက ယေဟောဝါသက်သေတစ်ယောက်ပါ။ ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်တွေကိုမေးခဲ့တဲ့ မေးခွန်းတွေ သူ့ကိုမေးလိုက်တယ်။ ကျွန်တော့်မေးခွန်းအားလုံးကို ကျမ်းချက်တွေနဲ့ ဖြေဆိုတဲ့အတွက် သူပြောတာတွေဟာ အမှန်တရားပဲလို့ ကျွန်တော်ယုံကြည်သွားတယ်။
ဒါနဲ့ ကျမ်းစာတစ်အုပ်ဝယ်ပြီး သက်သေခံတွေနဲ့ ကျမ်းစာစလေ့လာခဲ့တယ်။ သိပ်မကြာပါဘူး၊ ယေဟောဝါသက်သေတွေရဲ့ အစည်းအဝေးအားလုံးကို ကျွန်တော်မှန်မှန်တက်လာတယ်။ “မကောင်းသောသူတို့နှင့် ပေါင်းဖော်ခြင်းအားဖြင့် ကောင်းသောအကျင့်ဓလေ့ ယိုယွင်းတတ်” တယ်ဆိုတဲ့ ကျမ်းစာအကြံပေးချက်ကို လိုက်နာပြီး အကျင့်ပျက်တဲ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အဆက်ဖြတ်လိုက်တယ်။ (၁ ကောရိန္သု ၁၅:၃၃) အဲ့ဒါကြောင့် ကျမ်းစာအသိပညာတိုးများလာပြီး နောက်ဆုံး ယေဟောဝါကို ဆက်ကပ်အပ်နှံလိုက်တယ်။ ၁၉၅၁ ခုနှစ်မှာ ကျွန်တော်နှစ်ခြင်းခံပြီးနောက် အချိန်ပြည့်ဓမ္မအမှုဆောင် (ရှေ့ဆောင်) အဖြစ် အတော်ကြာအမှုဆောင်ခဲ့တယ်။ အဲ့ဒီနောက် ၁၉၅၃၊ ဒီဇင်ဘာလမှာ အောရီး မန်ဒိုဇာခရုဇ်နဲ့ လက်ထပ်ခဲ့ပြီး သူဟာ ကျွန်တော့်ရဲ့ဘဝအဖော်၊ ဓမ္မအမှုမှာ တည်ကြည်တဲ့လုပ်ဖော်ဆောင်ဖက် ဖြစ်လာတယ်။
ကျွန်တော်တို့ဆုတောင်းချက်များ၏ အဖြေ
တကယ်တော့ ရှေ့ဆောင်တွေအဖြစ် ကျွန်တော်တို့ အမှုဆောင်ချင်ကြတာ။ ဒါပေမဲ့ ယေဟောဝါအမှုတော်ကို အပြည့်အဝထမ်းဆောင်လိုတဲ့ဆန္ဒ ချက်ချင်းမပြည့်ခဲ့ဘူး။ ဒါကြောင့် လုပ်ငန်းတော်မှာပါဝင်ဖို့ အခွင့်အလမ်းတွေပေးပါလို့ ယေဟောဝါကို ဆက်ဆုတောင်းခဲ့ကြတယ်။ ကျွန်တော်တို့ဘဝက ခက်ခဲခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဝိညာဉ်ရေးပန်းတိုင်တွေကို မမေ့ခဲ့ဘူး၊ ကျွန်တော့်အသက် ၂၅ နှစ်မှာ ယေဟောဝါသက်သေတွေရဲ့ အသင်းတော်ဦးစီးကြီးကြပ်မှူးအဖြစ် ခန့်အပ်ခံရတယ်။
ကျမ်းစာအသိပညာတိုးများလာပြီး ယေဟောဝါရဲ့မူတွေကို ကောင်းကောင်းနားလည်လာတဲ့အခါ ကျွန်တော့်ရဲ့အလုပ်က ခရစ်ယာန်ကြားနေမှုကို ချိုးဖောက်တယ်ဆိုတာ သိလာတယ်။ (ဟေရှာယ ၂:၂-၄) ဒါကြောင့် အလုပ်ထွက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ ဒါဟာ ကျွန်တော်တို့အတွက် ယုံကြည်ခြင်းစမ်းသပ်မှုတစ်ရပ်ပဲ။ မိသားစုရဲ့လိုအပ်ရာတွေကို ဘယ်လိုထောက်ပံ့တော့မလဲ။ ကျွန်တော်တို့ ယေဟောဝါကို ဆုတောင်းကြပြန်တယ်။ (ဆာလံ ၆၅:၂) ကျွန်တော်တို့ရဲ့စိုးရိမ်ပူပန်မှုတွေကို ဖွင့်ပြောပြပြီး တစ်ချိန်တည်းမှာ ဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော်ဟောပြောသူတွေ ပိုလိုအပ်တဲ့နေရာမှာ အမှုဆောင်လိုတဲ့ဆန္ဒရှိတာကိုလည်း ပြောပြခဲ့တယ်။ (ဖိလိပ္ပိ ၄:၆၊ ၇) ကျွန်တော်တို့အတွက် အခွင့်အရေးအမျိုးမျိုးပွင့်လာမှာကို မသိခဲ့ဘူး!
ကျွန်တော်တို့ ခရီးစထွက်ခြင်း
၁၉၆၅၊ ဧပြီလမှာ လာအို၊ ဗီယန်ရှင်းအပြည်ပြည်ဆိုင်ရာလေဆိပ်ရဲ့ လေယာဉ်အရေးပေါ်မီးသတ်နဲ့ ကယ်ဆယ်ရေးကြီးကြပ်မှူးအဖြစ် အလုပ်ရခဲ့တယ်။ ဗီယန်ရှင်းမြို့ မှာ သက်သေခံ ၂၄ ယောက်ရှိတယ်၊ အဲ့ဒီက ခရစ်ယာန်သာသနာပြုတွေ၊ ဒေသခံညီအစ်ကိုအနည်းငယ်နဲ့အတူ ဟောပြောခြင်းလုပ်ငန်းမှာပါဝင်ရတာ ပျော်စရာပဲ။ နောက်ပိုင်း ထိုင်းနိုင်ငံ၊ ဥဒေါန်သာနီလေဆိပ်ကို ပြောင်းရွှေ့ခဲ့ရတယ်။ ဥဒေါန်သာနီမှာ သက်သေခံတစ်ယောက်မှမရှိဘူး။ ကျွန်တော်တို့မိသားစုလိုက် ပတ်စဉ်အစည်းအဝေးအားလုံးကို မှန်မှန်ကျင်းပခဲ့တယ်။ တစ်အိမ်မှတစ်အိမ်ဟောပြောတယ်၊ ပြန်လည်ပတ်မှုတွေနဲ့ ကျမ်းစာသင်အံမှုတွေ ပြုလုပ်ခဲ့ကြတယ်။
ကိုယ်တော်ရဲ့တပည့်တွေဟာ “များစွာသောအသီးကို သီး” ရမယ်လို့ ယေရှုမှာကြားခဲ့တာကို ကျွန်တော်တို့သတိရတယ်။ (ယောဟန် ၁၅:၈) ဒါကြောင့် သူတို့ရဲ့ပုံသက်သေကိုတုပပြီး သတင်းကောင်းဆက်ဟောဖို့ စိတ်ဆုံးဖြတ်ခဲ့ကြတယ်။ မကြာခင်မှာ အကျိုးကျေးဇူးတွေ ခံစားခဲ့ရတယ်။ အမှန်တရားကို ထိုင်းမိန်းမငယ်တစ်ယောက်လက်ခံပြီး ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ဝိညာဉ်ရေးညီအစ်မတစ်ဦးဖြစ်လာတယ်။ မြောက်အမေရိကလူမျိုးနှစ်ယောက်လည်း အမှန်တရားလက်ခံပြီး ခရစ်ယာန်အကြီးအကဲတွေ ဖြစ်လာကြတယ်။ ထိုင်းနိုင်ငံမြောက်ပိုင်းမှာ ဆယ်နှစ်ကျော်ကျော် သတင်းကောင်းဆက်ဟောခဲ့ကြတယ်။ အခုဆိုရင် ဥဒေါန်သာနီမှာ အသင်းတော်တစ်ခုရှိနေတာသိရလို့ ပျော်တယ်! ကျွန်တော်တို့ကြဲခဲ့တဲ့ အမှန်တရားမျိုးစေ့တချို့ဟာ အခုထိသီးပွင့် နေတုန်းပဲ။
ဝမ်းနည်းစရာက ကျွန်တော်တို့ ထပ်ပြောင်းရွှေ့ရဦးမယ်၊ ဟောပြောခြင်းလုပ်ငန်းမှာ ကျွန်တော်တို့ဆက်ပါဝင်နိုင်ဖို့ ကူညီပါလို့ “စပါးရှင်” ကို ဆုတောင်းခဲ့ကြတယ်။ (မဿဲ ၉:၃၈) အီရန်နိုင်ငံရဲ့မြို့တော်၊ တီဟီရန်ကို ကျွန်တော်တို့ ပြောင်းရွှေ့ခဲ့ရတယ်။ ရှားဘုရင်အုပ်စိုးချိန်အတွင်းမှာ ဖြစ်တယ်။
ခက်ခဲသည့်နယ်မြေများတွင် ဟောပြောခြင်း
တီဟီရန်မြို့ကို ရောက်ရောက်ချင်းပဲ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ဝိညာဉ်ရေးညီအစ်ကိုတွေကို ချက်ချင်းလိုက်ရှာတယ်။ လူမျိုး ၁၃ မျိုးနဲ့ ဖွဲ့စည်းထားတဲ့ သက်သေခံအုပ်စုငယ်လေးတစ်ခုနဲ့ ကျွန်တော်တို့ပေါင်းသင်းခဲ့တယ်။ အီရန်နိုင်ငံမှာ သတင်းကောင်းဟောပြောနိုင်ဖို့ အစီအစဉ်နည်းနည်းပြောင်းလဲခဲ့ကြရတယ်။ လုံးလုံးဆန့်ကျင်တာမျိုးမကြုံရပေမဲ့ ကျွန်တော်တို့ သတိထားအမှုဆောင်ရတယ်။
စိတ်ဝင်စားသူတွေရဲ့အလုပ်ချိန်ဇယားကြောင့် တစ်ခါတလေ ညဉ့်သန်းခေါင်၊ သန်းခေါင်ကျော်ကနေ မိုးလင်းခါနီးအထိ ကျမ်းစာသင်အံမှုတွေ ကျင်းပခဲ့ကြရတယ်။ ဒါပေမဲ့ အဲဒီလိုကြိုးစားလုပ်ဆောင်ခဲ့လို့ ဖြစ်ထွန်းတာတွေ့ရတော့ ကျွန်တော်တို့သိပ်ပျော်တယ်! ဖိလစ်ပိုင်နဲ့ ကိုရီးယားမိသားစုအတော်များများ ခရစ်ယာန်အမှန်တရားကိုလက်ခံခဲ့ကြပြီး ယေဟောဝါဆီ ဆက်ကပ်အပ်နှံခဲ့ကြတယ်။
ကျွန်တော်နောက်ထပ်တာဝန်ကျတဲ့နေရာက ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်နိုင်ငံ၊ ဒါကာမြို့မှာဖြစ်တယ်။ အဲဒီကို ၁၉၇၇၊ ဒီဇင်ဘာလမှာ ရောက်ခဲ့ကြတယ်။ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ဟောပြောခြင်းလုပ်ငန်းကို အလွယ်တကူ မလုပ်ဆောင်နိုင်တဲ့နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံဖြစ်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်တို့ ဆက်ဟောပြောရမယ်ဆိုတာ စိတ်စွဲမှတ်ထားတယ်။ ယေဟောဝါရဲ့ဝိညာဉ်တော်လမ်းပြမှုကြောင့် ခရစ်ယာန်အမည်ခံမိသားစုတွေ ရှာတွေ့ခဲ့တယ်။ သူတို့ထဲကတချို့ဟာ လန်းဆန်းစေတဲ့ကျမ်းစာအမှန်တရားရေကို ငတ်မွတ်နေကြသူတွေဖြစ်တယ်။ (ဟေရှာယ ၅၅:၁) ဒါကြောင့် ကျမ်းစာသင်အံမှုတွေအများကြီး စတင်နိုင်ခဲ့တယ်။
ဘုရားသခင်ရဲ့အလိုတော်က ‘လူအပေါင်းတို့ ကယ်တင်ခြင်းသို့ရောက်’ ဖို့ဖြစ်တယ်ဆိုတာ စိတ်စွဲမှတ်ထားတယ်။ (၁ တိမောသေ ၂:၄) ဝမ်းသာစရာက ကျွန်တော်တို့ကို ဘယ်သူမှ ပြဿနာမရှာခဲ့ကြဘူး။ စိတ်စွန်းကွက်မှုတွေမရှိစေဖို့ လူတွေဆီ ဖော်ဖော်ရွေရွေချဉ်းကပ်ခဲ့တယ်။ တမန်တော်ပေါလုလိုပဲ ကျွန်တော်တို့လည်း “ခပ်သိမ်းသောသူတို့၌ ခပ်သိမ်းသောအရာဖြစ်” ဖို့ကြိုးစားခဲ့ကြတယ်။ (၁ ကောရိန္သု ၉:၂၂) ကျွန်တော်တို့အလည်အပတ်လာရတဲ့အကြောင်းရင်းကို သိချင်ကြလို့ ကောင်းကောင်းရှင်းပြပေးတဲ့အခါ လူအများစုက ဖော်ဖော်ရွေရွေပဲလက်ခံကြတယ်။
ဒါကာမြို့မှာ ဒေသခံ သက်သေခံညီအစ်မတစ်ယောက်နဲ့တွေ့ပြီး ကျွန်တော်တို့နဲ့အတူ ခရစ်ယာန်အစည်းအဝေးတွေတက်ဖို့၊ ဟောပြောခြင်းလုပ်ငန်းမှာပါဝင်ဖို့ အားပေးခဲ့တယ်။ အဲဒီနောက် ကျွန်တော့်ဇနီးက မိသားစုတစ်စုနဲ့ကျမ်းစာလေ့လာပြီး အစည်းအဝေးတွေတက်ဖို့ ဖိတ်ခေါ်ခဲ့တယ်။ ယေဟောဝါရဲ့ချစ်ခင်ကြင်နာမှုကြောင့် မိသားစုတစ်စုလုံး အမှန်တရားလက်ခံကြတယ်။ နောက်ပိုင်း၊ သူတို့ရဲ့သမီးနှစ်ယောက်က ဘင်္ဂါလီဘာသာစကားနဲ့ ကျမ်းစာစာပေတွေဘာသာပြန်တယ်၊ သူတို့ရဲ့ဆွေမျိုးအတော်များများ ယေဟောဝါကို သိကျွမ်းလာကြတယ်။ ကျမ်းစာလေ့လာတဲ့ တခြားသူအတော်များများလည်း အမှန်တရားကိုလက်ခံခဲ့ကြတယ်။ သူတို့ထဲကအများစုဟာ အခု အကြီးအကဲတွေ၊ ရှေ့ဆောင်တွေဖြစ်နေကြပြီ။
ဒါကာမြို့ဟာ လူနေထူထပ်တဲ့မြို့ဖြစ်တော့ ဟောပြောခြင်းလုပ်ငန်းမှာ လာကူညီပေးဖို့ ကျွန်တော်တို့ရဲ့မိသားစုဝင်တချို့ကို ဖိတ်ခေါ်လိုက်တယ်။ ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်ကို တချို့လာပြီး ကျွန်တော်တို့နဲ့ပူးပေါင်းခဲ့တယ်။ အဲဒီနိုင်ငံမှာ သတင်းကောင်းဟောပြောခွင့်ရခဲ့တဲ့အတွက် သိပ်ပျော်တယ်၊ ယေဟောဝါကို ကျေးဇူးတင်မိတယ်! ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်နိုင်ငံမှာ လူတစ်ယောက်နဲ့အစပြုခဲ့တာ အခုဆိုရင် အသင်းတော်နှစ်ခုရှိနေပြီ။
၁၉၈၂၊ ဇူလိုင်လမှာ ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်ကနေ ကျွန်တော်တို့ထွက်ခွာခဲ့ကြတယ်။ ညီအစ်ကိုတွေကို မျက်ရည်စက်လက်နဲ့ ခွဲခွာခဲ့ကြရတယ်။ အဲ့ဒီနောက် မကြာခင် ယူဂန္ဓာနိုင်ငံ၊ အင်တက်ဘီအပြည်ပြည်ဆိုင်ရာလေဆိပ်မှာ အလုပ်တာဝန်ကျပြီး အဲဒီမှာ လေးနှစ်နဲ့ခုနစ်လကြာ နေထိုင်ခဲ့တယ်။ အဲဒီနိုင်ငံမှာ ယေဟောဝါရဲ့ကြီးမြတ်တဲ့နာမတော်ကို ဘယ်လိုဂုဏ်တင်နိုင်ကြမလဲ။
အာဖရိကအရှေ့ပိုင်းတွင် ယေဟောဝါအမှုတော်ဆောင်ခြင်း
အင်တက်ဘီအပြည်ပြည်ဆိုင်ရာလေဆိပ်ကိုရောက်တော့ ယာဉ်မောင်းတစ်ယောက်က ကျွန်တော်တို့ဇနီးမောင်နှံကို ကျွန်တော်တို့နေမယ့်အိမ်ဆီ ပို့ပေးခဲ့တယ်။ လေဆိပ်ကထွက်တာနဲ့ ဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော်အကြောင်း ယာဉ်မောင်းကို စပြီးဟောပြောခဲ့တယ်။ “ခင်ဗျားက ယေဟောဝါသက်သေလား” လို့ ယာဉ်မောင်းကမေးတယ်။ ဟုတ်တယ်လို့ ကျွန်တော်ဖြေတော့ “ခင်ဗျားရဲ့ညီအစ်ကိုတစ်ယောက် ထိန်းချုပ်ရေးမျှော်စင်မှာ အလုပ်လုပ်နေတယ်” လို့ သူပြောပြတယ်။ ချက်ချင်းပဲ အဲဒီကိုခေါ်သွားပေးဖို့ ကျွန်တော်ပြောလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်တို့နဲ့ဆုံတွေ့ရလို့ အရမ်းပျော်သွားတဲ့ အဲ့ဒီညီအစ်ကိုနဲ့ အစည်းအဝေးတွေလုပ်ဖို့၊ လယ်ကွင်းအမှုဆောင်ထွက်ဖို့ အစီအစဉ်တွေဆွဲခဲ့ကြတယ်။
အဲဒီအချိန်က ယူဂန္ဓာမှာ ဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော်ကြေညာသူ ၂၂၈ ယောက်ပဲရှိသေးတယ်။ အင်တက်ဘီကိုရောက်တဲ့ပထမနှစ်မှာ တခြားညီအစ်ကိုနှစ်ယောက်နဲ့အတူ အမှန်တရားမျိုးစေ့ စိုက်ပျိုးခဲ့တယ်။ အဲ့ဒီကလူတွေဟာ စာဖတ်ဝါသနာပါသူတွေဖြစ်တဲ့အတွက် မဂ္ဂဇင်းနဲ့စာပေတွေ အများကြီးဝေငှနိုင်ခဲ့တယ်။ သီတင်းပတ်အဆုံးပိုင်းတွေမှာ အင်တက်ဘီနယ်မြေကိုလာပြီး ဟောပြောခြင်းမှာကူညီပေးဖို့ မြို့တော်ကမ်ပါလာက ညီအစ်ကိုတွေကို ဖိတ်ခေါ်ခဲ့တယ်။ ကျွန်တော် ဦးဆုံးလူထုဟောပြောချက်ပေးတဲ့အချိန်မှာ ကျွန်တော်အပါအဝင် လူငါးယောက် တက်ရောက်ခဲ့တယ်။
နောက်သုံးနှစ်ကြာတော့ ကျွန်တော်တို့သင်ကြားပေးခဲ့တဲ့သူတွေ အရမ်းတိုးတက်လာတာကို မြင်ရတဲ့အတွက် အပျော်ရွှင်ဆုံးအချိန်ပါပဲ။ (၃ ယောဟန် ၄) တိုက်နယ်စည်းဝေးပွဲတစ်ခုမှာ ကျွန်တော့်ကျမ်းစာသင်အံမှုတွေထဲက ခြောက်ယောက်နှစ်ခြင်းခံခဲ့တယ်။ အချိန်ပြည့်အလုပ်လုပ်နေရက်နဲ့ ရှေ့ဆောင်တွေအဖြစ် ကျွန်တော်တို့အမှုဆောင်နေကြတာမြင်ရတော့ သူတို့လည်း အချိန်ပြည့်အမှုဆောင်လုပ်ငန်းမှာပါဝင်မယ်လို့ အများစုက ပြောကြတယ်။
ကျွန်တော်တို့ရဲ့အလုပ်ခွင်ကလည်း အကျိုးဖြစ်ထွန်းတဲ့နယ်မြေဖြစ်နိုင်တယ်ဆိုတာ တွေ့မြင်ခဲ့တယ်။ တစ်ခါက လေဆိပ်မီးသတ်အရာရှိတစ်ဦးဆီချဉ်းကပ်ပြီး ကျမ်းစာအခြေပြုမျှော်လင့်ချက်ဖြစ်တဲ့ မြေကြီးပရဒိသုအသက်တာအကြောင်းပြောပြခဲ့တယ်။ နာခံမှုရှိတဲ့လူသားတွေဟာ ဆင်းရဲနွမ်းပါးမှု၊ အိုးမဲ့အိမ်မဲ့၊ စစ်၊ အဖျားအနာ၊ သေခြင်းတို့မရှိတော့ဘဲ ငြိမ်သက်စည်းလုံးစွာ နေထိုင်ရကြမယ်ဆိုတာကို သူ့ရဲ့ကိုယ်ပိုင်ကျမ်းစာထဲက ဖတ်ပြခဲ့တယ်။ (ဆာလံ ၄၆:၉; ဟေရှာယ ၃၃:၂၄; ၆၅:၂၁၊ ၂၂; ဗျာ. ၂၁:၃၊ ၄) အဲဒီကြောင်းကို သူ့ကိုယ်ပိုင်ကျမ်းစာထဲက ဖတ်လိုက်ရတော့ သူစိတ်ဝင်စားလာတယ်။ ချက်ချင်းပဲ ကျမ်းစာသင်အံမှုစတင်ပြီး အစည်းအဝေးအားလုံးကို သူတက်ရောက်ခဲ့တယ်။ မကြာခင် ယေဟောဝါကို သူဆက်ကပ်အပ်နှံပြီး နှစ်ခြင်းခံခဲ့တယ်။ နောက်ပိုင်း ကျွန်တော်တို့နဲ့အတူ အချိန်ပြည့်အမှုဆောင်လုပ်ငန်းမှာ ပါဝင်လာတယ်။
ကျွန်တော်တို့ ယူဂန္ဓာမှာရှိနေတုန်း ပြည်တွင်းဆူပူအုံကြွမှု နှစ်ကြိမ်ဖြစ်ပွားခဲ့ပေမဲ့ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ဝိညာဉ်ရေးလုပ်ဆောင်မှုတွေ ရပ်တန့်မသွားခဲ့ဘူး။ နိုင်ငံတကာအေဂျင်စီတွေအတွက် အလုပ်လုပ်နေတဲ့ မှီခိုသူတွေဟာ ကင်ညာနိုင်ငံ၊ နိုင်ရိုဘီမြို့ကို ခြောက်လရွှေ့ပြောင်းနေထိုင်ကြရတယ်။ ယူဂန္ဓာမြို့မှာကျန်ရစ်ခဲ့တဲ့ ကျွန်တော်တို့က ခရစ်ယာန်အစည်းအဝေးတွေ ဆက်ကျင်းပပြီး ဟောပြောခြင်းလုပ်ငန်းကို ဆက်လုပ်ဆောင်ခဲ့ကြပေမဲ့ သတိရှိရှိလုပ်ဆောင်ခဲ့ကြရတယ်။
၁၉၈၈၊ ဧပြီလမှာ ကျွန်တော်ရဲ့အလုပ်တာဝန်ပြီးဆုံးလို့ ပြောင်းရွှေ့ရပြန်တယ်။ အင်တက်ဘီအသင်းတော်ရဲ့ ဝိညာဉ်ရေးတိုးတက်မှုတွေကြောင့် ကျေနပ်အားရစိတ်နဲ့ ကျွန်တော်တို့ထွက်ခွာခဲ့ကြတယ်။ ၁၉၉၇၊ ဇူလိုင်လမှာ အင်တက်ဘီကို အလည်အပတ်သွားဖို့ အခွင့်အရေးရခဲ့တယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ အရင်က ကျွန်တော်တို့ရဲ့ကျမ်းစာသင်အံမှုတွေဟာ အကြီးအကဲတွေဖြစ်နေကြတယ်။ လူထုအစည်းအဝေးမှာ တက်ရောက်သူ ၁၀၆ ယောက်ရှိတာမြင်ရလို့ ပီတိဖြစ်ခဲ့ကြရတယ်!
မရောက်ရှိသေးသည့်နယ်မြေများသို့ ပြောင်းရွှေ့ခြင်း
အခွင့်အလမ်းတံခါးသစ်တွေထဲ ကျွန်တော်တို့ဝင်ခွင့်ရနိုင်ပါ့မလား။ ကျွန်တော်နောက်ထပ်တာဝန်ကျတဲ့နေရာက ဆိုမာလီနိုင်ငံ၊ မိုဂါဒစ်ရှူး အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာလေဆိပ်မှာဖြစ်တယ်။ သတင်းတရားမရောက်ရှိသေးတဲ့ ဒီနယ်မြေမှာအမှုဆောင်ဖို့ အခွင့်အလမ်းသစ်ကို ကောင်းကောင်းအသုံးချမယ်လို့ ကျွန်တော်တို့ စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားကြတယ်။
ကျွန်တော်တို့ဟောပြောခွင့်ရခဲ့တာက အများအားဖြင့် သံရုံးအမှုထမ်း၊ ဖိလစ်ပိုင်လုပ်သားနဲ့ တခြားတိုင်းတစ်ပါးသားတွေကိုဖြစ်တယ်။ သူတို့နဲ့ ဈေးမှာတွေ့ဆုံရလေ့ရှိတယ်။ ခင်မင်ရင်းနှီးမှုပြပြီး သူတို့အိမ်ကို အလည်အပတ်သွားခဲ့တယ်။ လိမ္မာပါးနပ်ပြီး ကြံရည်ဖန်ရည်၊ အမြော်အမြင်ရှိရှိနဲ့ ယေဟောဝါကို လုံးလုံးယုံကြည်အားထားပြီး တခြားသူတွေကို ကျမ်းစာအမှန်တရား ဟောပြောနိုင်ခဲ့တယ်၊ အဲ့ဒါကြောင့် လူအမျိုးမျိုးထဲက လူတွေကြားမှာ အသီးသီးပွင့်ခဲ့တယ်။ နှစ်နှစ်ကြာတဲ့အခါ ပြည်တွင်းစစ်မဖြစ်ခင်လေးမှာ မိုဂါဒစ်ရှူးမြို့ကနေ ကျွန်တော်တို့ထွက်ခွာခဲ့ကြတယ်။
နိုင်ငံတကာမြို့ပြလေကြောင်းအဖွဲ့အစည်းက ကျွန်တော့်ကို မြန်မာနိုင်ငံ၊ ရန်ကုန်မြို့မှာ နောက်ထပ်တာဝန်ခန့်အပ်ခဲ့တယ်။ အဲ့ဒီမှာလည်း ဘုရားသခင့်ရည်ရွယ်ချက်ကို စိတ်ရိုးဖြောင့်မှန်သူတွေ သိလာအောင်ကူညီဖို့ အခွင့်အလမ်းရပြန်တယ်။ မြန်မာနိုင်ငံကနေ တန်ဇန်းနီးယားနိုင်ငံ၊ ဒါရက်စလန်မြို့မှာ တာဝန်ကျတယ်။ ဒါရက်စလန်မြို့မှာ အင်္ဂလိပ်စကားပြောသူတွေ နေထိုင်ကြတဲ့အတွက် တစ်အိမ်မှတစ်အိမ်ဟောပြောရတာ ပိုလွယ်ကူတယ်။
ကျွန်တော်တို့အလုပ်လုပ်ခဲ့တဲ့ နိုင်ငံအားလုံးမှာအမှုဆောင်ဖို့ အခက်အခဲများများစားစား မရှိခဲ့ဘူး၊ တချို့နိုင်ငံတွေမှာတော့ ယေဟောဝါသက်သေတွေရဲ့လုပ်ငန်းကို ကန့်သတ်ချုပ်ချယ်ထားတာရှိတယ်။ ကျွန်တော့်ရဲ့အလုပ်က အစိုးရ ဒါမှမဟုတ် နိုင်ငံတကာအေဂျင်စီတွေနဲ့ ဆက်စပ်နေတဲ့အတွက် လူတွေက ကျွန်တော်တို့လုပ်ဆောင်မှုကို သံသယမဖြစ်ခဲ့ကြဘူး။
ကျွန်တော်ရဲ့ဝမ်းစာရှာလုပ်ငန်းကြောင့် ကျွန်တော်တို့ဇနီးမောင်နှံဟာ အနှစ်သုံးဆယ်တိုင် ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်ခဲ့ကြရတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့လုပ်ငန်းကို ကိုယ်လိုရာရစေတဲ့နည်းလမ်းတစ်ခုအဖြစ်သာ ရှုမြင်ခဲ့ကြတယ်။ ကျွန်တော်တို့ရဲ့အဓိကပန်းတိုင်က ဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော်အကျိုးစီးပွားတိုးတက်ရေးဖြစ်တယ်။ အပြောင်းအလဲများတဲ့ ကျွန်တော်တို့ရဲ့အခြေအနေကို ကောင်းကောင်းအသုံးချနိုင်ဖို့ ယေဟောဝါကူညီပေးခဲ့ပြီး သတင်းကောင်းကို နေရာအနှံ့ကြဲဖြန့်နိုင်ခဲ့တဲ့ အခွင့်ထူးရရှိလို့ ကိုယ်တော်ကို အရမ်းကျေးဇူးတင်မိတယ်။
အစပြုရာသို့ ပြန်အလာ
ကျွန်တော့်အသက် ၅၈ နှစ်မှာ စောစောအငြိမ်းစားယူပြီး ဖိလစ်ပိုင်နိုင်ငံကိုပြန်လာဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော်တို့ပြန်ရောက်လာတဲ့အခါ ယေဟောဝါလမ်းပြပေးဖို့ဆုတောင်းခဲ့တယ်။ ကာဗိတီဒေသမှာရှိတဲ့ တရီစီမာတီရက်စ်မြို့က အသင်းတော်တစ်ခုမှာ ကျွန်တော်တို့ စပြီးအမှုဆောင်ခဲ့ကြတယ်။ အဲ့ဒီကို ကျွန်တော်တို့ရောက်စက ဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော်ကြွေးကြော်သူ ၁၉ ယောက်ပဲရှိတယ်။ ဟောပြောခြင်းလုပ်ငန်းကို နေ့စဉ်လုပ်ဆောင်ကြဖို့စီစဉ်ပြီး ကျမ်းစာသင်အံမှု အတော်များများရလာကြတယ်။ အသင်းတော်လည်း တဖြည်းဖြည်းကြီးလာတယ်။ တစ်ခါကဆိုရင် ကျွန်တော့်ဇနီးမှာ အိမ်တွင်းကျမ်းစာသင်အံမှု ၁၉ ခုရှိပြီး ကျွန်တော့်မှာ ၁၄ ခုရှိခဲ့တယ်။
ဒါနဲ့ပဲ မကြာခင်မှာ ဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော်ခန်းမဟာ ငယ်သွားတယ်။ အဲဒီအကြောင်း ယေဟောဝါကို ဆုတောင်းခဲ့ကြတယ်။ ဝိညာဉ်ရေးညီအစ်ကိုတစ်ဦးနဲ့ သူ့ဇနီးက မြေကွက်တစ်ကွက်လှူဒါန်းပြီး ဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော်ခန်းမအသစ်တစ်လုံး ဆောက်လုပ်ဖို့ ဌာနခွဲရုံးက ငွေချေးပေးခဲ့တယ်။ ဒီအဆောက်အအုံသစ်က ဟောပြောခြင်းလုပ်ငန်းကို အတော်လေးအကျိုးပြုတယ်၊ အစည်းအဝေးတက်ရောက်သူ ပတ်စဉ် တိုးများလာတယ်။ အခုဆိုရင် ကျွန်တော်တို့ဟာ ကြေညာသူ ၁၇ ယောက်ရှိတဲ့ နောက်အသင်းတော်တစ်ခုကိုကူညီပေးဖို့ အသွားအပြန် တစ်နာရီကျော်စီ ခရီးသွားနေကြတယ်။
ကျွန်တော်တို့ဇနီးမောင်နှံဟာ နိုင်ငံအသီးသီးမှာ အမှုဆောင်ခွင့်ရခဲ့တာကို သိပ်မြတ်နိုးတယ်။ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်ရတဲ့ဘဝကို ပြန်တွေးကြည့်ရင် အကောင်းတကာ့အကောင်းဆုံးနည်းဖြစ်တဲ့ ယေဟောဝါအကြောင်း အခြားသူတွေသိရှိအောင် ကူညီနိုင်ခဲ့လို့ အရမ်းကျေနပ်အားရမိတယ်!
[စာမျက်နှာ ၂၄ ပါ မြေပုံ]
(ကားချပ်အပြည့်အစုံကို စာစောင်တွင်ကြည့်ပါ)
တန်ဇန်းနီးယား
ယူဂန္ဓာ
ဆိုမာလီ
အီရန်
ဘင်္ဂလားဒေ့ရှ်
မြန်မာ
လာအို
ထိုင်း
ဖိလစ်ပိုင်
[စာမျက်နှာ ၂၃ ပါ ရုပ်ပုံ]
ကျွန်တော့်ဇနီး အောရီးနှင့်အတူ