၂ ဘုရင်များ

၅ ယေဟောဝါက ဆီးရီးယားဘုရင်ရဲ့ ဗိုလ်ချုပ် နေမန်ကိုသုံးပြီး ဆီးရီးယားတပ်ကို အောင်ပွဲပေးသနားတယ်။ ဒါကြောင့် နေမန်ဟာ ဘုရင်ရဲ့ အထင်ကြီးလေးစားခံရသူ၊  အရေးပါသူဖြစ်တယ်။ သူဟာ ခွန်အားကြီး စစ်သည်ဖြစ်ပေမဲ့ အနာကြီးရောဂါ စွဲနေရှာတယ်။ ၂ တိုက်ပွဲတစ်ခုမှာ ဆီးရီးယားတွေက အစ္စရေးပြည်ကနေ မိန်းကလေးတစ်ယောက် ဖမ်းခေါ်လာတယ်။ အဲဒီမိန်းကလေးက နေမန်ရဲ့ဇနီးဆီမှာ အစေခံရတယ်။ ၃ အစေခံမလေးက “သခင့်ကို ရှမာရိမြို့မှာနေတဲ့ ပရောဖက်ဆီ+ သွားတွေ့စေချင်လိုက်တာ။ ဒါဆိုရင် အနာကြီးရောဂါကို သူကုပေးမှာ”+ ဆိုပြီး သခင်မကို ပြောတယ်။ ၄ ဒီလိုနဲ့ အစ္စရေးမိန်းကလေးရဲ့စကားက ဘုရင့်ဆီ ရောက်သွားတယ်။

၅ ဆီးရီးယားဘုရင်က “အခုပဲ သွားလိုက်။ အစ္စရေးဘုရင်ကို စာရေးပေးလိုက်မယ်” လို့အမိန့်ပေးတဲ့အခါ နေမန်က ငွေ တဲလင့်* ၁၀၊ ရွှေ ရှယ်ကယ်* ၆,၀၀၀၊ ဝတ်စုံ ၁၀ စုံကိုယူပြီး ထွက်သွားတယ်။ ၆ အစ္စရေးဘုရင်ကို ပေးဖို့ သူယူလာတဲ့စာထဲမှာ “ဒီစာနဲ့အတူ ငါ့အမှုထမ်း နေမန်ကို လွှတ်လိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့အနာကြီးရောဂါကို ကုပေးပါ” လို့ရေးထားတယ်။ ၇ အစ္စရေးဘုရင်လည်း စာကိုဖတ်ပြီးတာနဲ့ သူ့အဝတ်ကိုဆွဲဆုတ်ပြီး “ငါက အသက်နှုတ်ယူနိုင်စွမ်း၊ အသက်ရှင်စေနိုင်စွမ်းရှိတဲ့ ဘုရားသခင်မှ မဟုတ်တာ။+ ဒီလူကိုလွှတ်ပြီး အနာကြီးရောဂါကို ကုခိုင်းနေတာဆိုတော့ ငါ့ကိုရန်ရှာနေမှန်း အသိသာကြီးပဲ” လို့ပြောတယ်။

၈ အစ္စရေးဘုရင် အဝတ်ဆွဲဆုတ်လိုက်တဲ့ သတင်းကို စစ်မှန်တဲ့ဘုရားသခင်ရဲ့လူ ဧလိရှဲကြားတာနဲ့ လူလွှတ်ပြီး “မင်းကြီး၊ ဘာလို့ အဝတ်ဆွဲဆုတ်ရတာလဲ။ အစ္စရေးပြည်မှာ ပရောဖက်ရှိတယ်ဆိုတာ သိစေဖို့ သူ့ကို ကျွန်တော့်ဆီ လွှတ်လိုက်ပါ”+ လို့ ပြောခိုင်းတယ်။ ၉ ဒါကြောင့် နေမန်လည်း မြင်းတွေ၊ စစ်မြင်းရထားတွေနဲ့အတူ လာပြီး ဧလိရှဲရဲ့အိမ်ရှေ့မှာ ရပ်နေတယ်။ ၁၀ ဒါပေမဲ့ ဧလိရှဲက “ဂျော်ဒန်မြစ်ကိုသွားပြီး+ ခုနစ်ကြိမ်  ရေချိုးလိုက်ပါ။+ နဂိုအသားအရေလို ပြန်ဖြစ်လာပြီး သန့်စင်သွားလိမ့်မယ်” လို့ လူလွှတ်ပြီး ပြောခိုင်းလိုက်တယ်။ ၁၁ အဲဒီအခါ နေမန်ဟာ တအားဒေါသထွက်ပြီး လှည့်ပြန်ဖို့ပြင်တယ်။ “‘သူကိုယ်တိုင် ထွက်လာပြီး ကျုပ်နားမှာ ရပ်မယ်၊ သူကိုးကွယ်တဲ့ဘုရား ယေဟောဝါရဲ့နာမည်ကို ခေါ်ပြီး ဆုတောင်းမယ်၊ အနာကြီးရောဂါစွဲတဲ့ နေရာကို လက်နဲ့ဝှေ့ယမ်းပြီး ကုပေးမယ်’ လို့ ငါထင်ထားတာ။ ၁၂ ဒမတ်စကတ်မြို့မှာရှိတဲ့+ အာဗနမြစ်နဲ့ ဖာဖာမြစ်ဟာ အစ္စရေးပြည်ရဲ့ မြစ်ချောင်းတွေထက် ပိုသာတာပဲ။ အဲဒီမြစ်တွေမှာ ငါရေချိုးလို့ကော မသန့်ရှင်းနိုင်ဘူးလား” ဆိုပြီး စိတ်ဆိုးဆိုးနဲ့ ထွက်သွားတယ်။

၁၃ အဲဒီအခါ သူ့နောက်လိုက်တွေက အနားကပ်ပြီး “အဘ၊ ပရောဖက်က ခက်တာကို လုပ်ခိုင်းရင်လည်း လုပ်ရမှာပဲ မဟုတ်လား။ အခု ‘ရေချိုးပြီး သန့်စင်သွားအောင်လုပ်လိုက်’ လို့ပဲ ပြောတာဆိုတော့ ပိုလိုက်နာသင့်တာပေါ့” ဆိုပြီး ဖျောင်းဖျတယ်။ ၁၄ နေမန်လည်း ဘုရားသခင်ရဲ့လူ ပြောတဲ့အတိုင်း ဂျော်ဒန်မြစ်ထဲ ဆင်းပြီး ခုနစ်ကြိမ် နှစ်လိုက်တဲ့အခါ+ အသားအရေဟာ လူငယ်အသားအရေလို ပြန်ဖြစ်လာပြီး+ သန့်စင်သွားတယ်။+

၁၅ အဲဒီနောက် နေမန်က အခြွေအရံတွေနဲ့အတူ ဘုရားသခင်ရဲ့လူဆီ ပြန်လာပြီး+ ရှေ့မှာရပ်ရင်း “ကမ္ဘာပေါ်မှာ အစ္စရေးပြည်ကလွဲလို့ ဘယ်နေရာမှာမှ  ဘုရား  မရှိဘူးဆိုတာ ကျွန်တော်  သဘောပေါက်ပါပြီ။+ ကျွန်တော်ပေးတဲ့ ဒီလက်ဆောင်ကို လက်ခံပါ” လို့ပြောတယ်။ ၁၆ ဒါပေမဲ့ ဧလိရှဲက “ကျွန်တော်ကိုးကွယ်တဲ့၊ အသက်ရှင်နေတဲ့ ဘုရား ယေဟောဝါကို တိုင်တည်ပြီး  ပြောမယ်။  ဒီလက်ဆောင်ကို လက်မခံနိုင်ဘူး”+ လို့ပြောတယ်။ နေမန် အတင်းပေးလည်း သူအတန်တန်ငြင်းတယ်။ ၁၇ နောက်ဆုံးတော့ နေမန်က “ဒါဆိုရင် ဒီပြည်ကမြေကို လားနှစ်စီးစာ ပေးလိုက်ပါ။ ယေဟောဝါဘုရားကလွဲလို့ တခြားဘယ်ဘုရားကိုမှ မီးရှို့ရာအလှူတွေ၊  ပူဇော်သက္ကာတွေ ကျွန်တော် ဆက်သတော့မှာ မဟုတ်တဲ့အတွက် အဲဒီမြေကို တောင်းရတာပါ။ ၁၈ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့်ကို ယေဟောဝါဘုရား ခွင့်လွှတ်စေချင်တဲ့ ကိစ္စတစ်ခုတော့ရှိတယ်။ မင်းကြီးက ရိမုန်ဗိမာန်ကိုသွားပြီး ကျွန်တော့်လက်ကို အားပြုရင်း ပျပ်ဝပ်တဲ့အခါ ကျွန်တော်လည်း လိုက်ပြီး ပျပ်ဝပ်ရပါတယ်။ ရိမုန်ဗိမာန်မှာ ကျွန်တော်ပျပ်ဝပ်တဲ့အခါ ယေဟောဝါဘုရား ခွင့်လွှတ်ပေးပါစေ” လို့ ပြောတယ်။ ၁၉ ဧလိရှဲက  “စိတ်အေးလက်အေးသာ သွားပါ” လို့နှုတ်ဆက်တော့ နေမန်လည်း ထွက်သွားပြီး ခပ်ဝေးဝေးကို ရောက်နေပြီ။ ၂၀ အဲဒီအခါ ဘုရားသခင့်လူ+ ဧလိရှဲရဲ့ နောက်လိုက် ဂေဟာဇိက+ “ငါ့သခင်ကတော့ ဆီးရီးယားလူ နေမန်ပေးတဲ့+ လက်ဆောင်ကိုမယူဘဲ ပြန်လွှတ်လိုက်ပြီ။ အသက်ရှင်နေတဲ့ ဘုရား ယေဟောဝါကို တိုင်တည်ပြီး ငါပြောမယ်၊ သူ့နောက်ကို ပြေးလိုက်သွားပြီး တစ်ခုခုယူထားမှပဲ” ဆိုတဲ့အကြံနဲ့၊ ၂၁ နေမန်နောက်ကို ပြေးလိုက်သွားတယ်။ တစ်ယောက်ယောက် လိုက်လာတာကို နေမန်မြင်တဲ့အခါ ရထားပေါ်ကနေ ဆင်းတွေ့ပြီး “အစစအရာရာ အဆင်ပြေရဲ့လား” လို့မေးတယ်။ ၂၂ ဂေဟာဇိက “အဆင်ပြေပါတယ်။ ‘အခုလေးတင် ဧဖရိမ်တောင်တန်းဒေသကနေ လူငယ်ပရောဖက် နှစ်ယောက် ရောက်လာတယ်။ သူတို့အတွက် ငွေတစ်တဲလင့်နဲ့ ဝတ်စုံနှစ်စုံပေးပါ’+ လို့ ကျွန်တော့်သခင် တောင်းခိုင်းလိုက်ပါတယ်” ဆိုပြီးပြောတယ်။ ၂၃ အဲဒီအခါ နေမန်က “ရတာပေါ့။ ငွေနှစ်တဲလင့် ယူသွားပါ” လို့တိုက်တွန်းပြီး+ ငွေနှစ်တဲလင့်နဲ့ ဝတ်စုံနှစ်စုံကို အိတ်နှစ်အိတ်ထဲထည့်၊ နောက်လိုက်နှစ်ယောက်ကို သယ်ခိုင်းတော့ ရှေ့ကနေ သယ်သွားကြတယ်။

၂၄ ဂေဟာဇိက ဩဖေလ* ကိုရောက်တဲ့အခါ သူတို့သယ်လာတဲ့အိတ်တွေကို  အိမ်ထဲမှာ  သိမ်းထားပြီးနောက်  သူတို့ကို ပြန်လွှတ်လိုက်တယ်။ ၂၅ အဲဒီနောက် ဧလိရှဲဆီ ဝင်လာပြီး အနားမှာ ရပ်နေတယ်။ “ဂေဟာဇိ၊ ဘယ်ကပြန်လာတာလဲ”  လို့  ဧလိရှဲမေးတော့ “ကျွန်တော် ဘယ်မှမသွားပါဘူး”+ လို့ပြန်ဖြေတယ်။ ၂၆ ဒါနဲ့ ဧလိရှဲက “အဲဒီလူနောက် မင်းလိုက်သွားတာ၊ အဲဒီလူက မင်းကို မြင်းရထားပေါ်က ဆင်းတွေ့တာကို ငါမသိဘူးလို့ ထင်နေလား။ ဒီအချိန်ဟာ ငွေလက်ခံရမယ့်အချိန်လား။ အဝတ်တွေ၊ သံလွင်ခြံတွေ၊ စပျစ်ခြံတွေ၊ သိုးနွားတွေ၊ ကျွန်တွေကို လက်ခံရမယ့်အချိန်လား။+ ၂၇ အခု နေမန်ရဲ့အနာကြီးရောဂါဟာ+ မင်းနဲ့သားမြေးတွေပေါ်မှာ အမြဲစွဲကပ်နေလိမ့်မယ်” လို့ပြောလိုက်တယ်။ ဂေဟာဇိလည်း အနာကြီးရောဂါစွဲပြီး နှင်းလိုဖြူသွားတယ်။+ ဒါနဲ့ ချက်ချင်းပဲ ဧလိရှဲရှေ့ကနေ ထွက်သွားတော့တယ်။