ဘုရားသခင်ထံတော်သို့ ချဉ်းကပ်ကြလော့

ဖြောင့်မှန်ရာဘက်တွင် မားမားမတ်မတ်ရပ်တည်တော်မူသော တရားသူကြီး

တောလည်ရာ ၂၀:၂-၁၃

လူ့တရားသူကြီးတို့သည် မတရားသော သို့မဟုတ် အလွန်ပြင်းထန်သော စီရင်ချက်များ ချမှတ်မည်ဖြစ်သော်လည်း “တရားမျှတမှုကို နှစ်သက်တော်မူသော” ယေဟောဝါဘုရားသခင်မူကား ထိုသို့မဟုတ်ပါ။ (ဆာလံ ၃၇:၂၈၊ ကဘ) ကိုယ်တော်သည် စိတ်ရှည်သော်လည်း အလိုလိုက်လွန်းခြင်းမရှိပါ။ ကိုယ်တော်သည် ဖြောင့်မှန်ရာဘက်တွင် မားမားမတ်မတ်ရပ်တည်တော်မူသည်။ တောလည်ရာအခန်းကြီး ၂၀ တွင် မှတ်တမ်းတင်ထားသည့်အတိုင်း ရန်တွေ့ပုန်ကန်ခြင်းအမှုကိစ္စတစ်ခုကို ကိုယ်တော်မည်သို့ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းကြောင်း သုံးသပ်ကြည့်ပါ။

အစ္စရေးလူမျိုးသည် တောကန္တာရတွင်လှည့်လည်သည့်ခရီး ပြီးဆုံးခါနီး၌ ရေမရှိသောပြဿနာကြုံခဲ့ရသည်။a ထိုအခါ လူတို့သည် ‘ငါတို့နှင့်ငါတို့တိရစ္ဆာန်များကို သေစေခြင်းငှာ ယေဟောဝါ၏ပရိသတ်ကို ဤတောသို့ အဘယ်ကြောင့်ဆောင်ခဲ့သနည်း’ ဟူ၍မောရှေနှင့်အာရုန်ကို စတင်ရန်တွေ့ပြောဆိုကြသည်။ (အခန်းငယ် ၄) တောကန္တာရသည် “ဆိုးသောအရပ်” ဖြစ်ပြီး အစောပိုင်းနှစ်များတွင် ကတိထားရာပြည်မှ အစ္စရေးသူလျှိုတို့ယူဆောင်ခဲ့သော “သင်္ဘောသဖန်းပင်၊ စပျစ်နွယ်ပင်၊ သလဲပင်” မရှိသည့်အပြင် “သောက်စရာရေ” မရှိဟုလည်း သူတို့ပြစ်တင်ညည်းညူကြသည်။ (အခန်းငယ် ၅; တောလည်ရာ ၁၃:၂၃) အမှန်မှာ၊ တောကန္တာရသည် အစောပိုင်းမှ ညည်းညူမြည်တမ်းသောလူမျိုးဆက် ဝင်ရောက်ဖို့ငြင်းဆန်ခဲ့သည့် သီးပွင့်ဖြစ်ထွန်းသောပြည်တော်နှင့်မတူသောကြောင့် မောရှေနှင့်အာရုန်ကို သူတို့အပြစ်တင်နေခြင်းပင်။

ယေဟောဝါသည် ပြစ်တင်ညည်းညူသူများကို မစွန့်ပစ်ခဲ့ပါ။ ယင်းအစား ကိုယ်တော်သည် အောက်ပါအချက်သုံးချက်လုပ်ဆောင်ရန် မောရှေကိုညွှန်ကြားခဲ့သည်– လှံတံကိုယူရန်၊ လူတို့ကိုစုဝေးစေရန်၊ ‘သူတို့ရှေ့မှာ ကျောက်ကိုမှာထားပြီး ကျောက်သည် ရေကိုပေး’ စေရန်တို့ဖြစ်၏။ (အခန်းငယ် ၇၊ ၈) မောရှေသည် ပထမညွှန်ကြားချက်နှစ်ခုကို လိုက်နာသော်လည်း တတိယညွှန်ကြားချက်ကိုမူ မလိုက်နာခဲ့ပေ။ သူသည် ယေဟောဝါကိုယုံကြည်ကိုးစားစိတ်ဖြင့် ကျောက်ကိုအမိန့်ပေးမည့်အစား “အချင်းသူပုန်တို့၊ နားထောင်ကြလော့။ ငါတို့သည် သင်တို့အဖို့ ဤကျောက်ထဲကရေကို ထွက်စေရမည်လော” ဟုလူတို့ကို ရင့်ရင့်သီးသီးပြောဆိုခဲ့သည်။ (အခန်းငယ် ၁၀; ဆာလံ ၁၀၆:၃၂၊ ၃၃) ထို့နောက် မောရှေသည် ကျောက်ဆောင်ကိုနှစ်ကြိမ်ရိုက်သဖြင့် “ရေသည် များစွာထွက်” လေ၏။—အခန်းငယ် ၁၁။

သို့ဖြင့် မောရှေနှင့်အာရုန်သည် ကြီးလေးသောအပြစ်ကျူးလွန်ခဲ့၏။ ဘုရားသခင်က “သင်တို့သည် . . . ငါ့စကားကိုဆန့်ကျင်” သည်ဟု သူတို့ကိုမိန့်ဆိုသည်။ (တောလည်ရာ ၂၀:၂၄) ထိုကိစ္စတွင် ဘုရားသခင်၏အမိန့်ကိုဆန့်ကျင်၍လုပ်ဆောင်ခြင်းဖြင့် မောရှေနှင့်အာရုန်သည် သူပုန်များဟုသူတို့စွပ်စွဲခဲ့သူတို့နည်းတူ သူပုန်များဖြစ်လာသည်။ ဘုရားသခင်၏တရားစီရင်ချက်မှာ ရှင်းလင်းပြတ်သားသည်– မောရှေနှင့်အာရုန်သည် အစ္စရေးလူတို့ကို ကတိထားရာပြည်ထဲ ဦးဆောင်ခေါ်သွားခွင့် မရှိတော့ပေ။ ထိုစီရင်ချက်သည် ပြင်းထန်လွန်းသလော။ မပြင်းထန်လွန်းပါ၊ အကြောင်းရင်းအတော်များများရှိပါသည်။

ပထမအကြောင်းရင်းမှာ ဘုရားသခင်သည် မောရှေအား လူတို့ကို သူပုန်များအဖြစ်စီရင်ဖို့မဆိုထားနှင့် သူတို့ကိုစကားပြောရန်ပင် မညွှန်ကြားသောကြောင့်ဖြစ်၏။ ဒုတိယ၊ မောရှေနှင့်အာရုန်သည် ဘုရားသခင်ကိုဂုဏ်တင်ရန် ပျက်ကွက်ခဲ့သည်။ “သင်တို့သည် . . . ငါ့ကိုမရိုမသေပြု” သည်ဟု ဘုရားသခင်မိန့်ဆိုသည်။ (အခန်းငယ် ၁၂) မောရှေက ‘ငါတို့သည် . . . ရေကိုထွက်စေမည်’ ဟုပြောဆိုခြင်းဖြင့် အံ့ဖွယ်နည်းဖြင့် ရေကိုထောက်ပံ့ပေးသူမှာ ဘုရားသခင်မဟုတ်ဘဲ သူနှင့်အာရုန်ဖြစ်သည့်အလား ပြောဆိုခဲ့သည်။ တတိယ၊ ထိုစီရင်ချက်သည် ယခင်က ကိုယ်တော်ချမှတ်ခဲ့သောစီရင်ချက်များနှင့် ကိုက်ညီသည်။ ဘုရားသခင်သည် အစောပိုင်းမှ ပုန်ကန်သောလူမျိုးဆက်ကို ခါနာန်ပြည်ထဲဝင်ခွင့်မပြုခဲ့ပေ။ ထို့ကြောင့် မောရှေနှင့်အာရုန်ကိုလည်း အလားတူစီရင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်၏။ (တောလည်ရာ ၁၄:၂၂၊ ၂၃) စတုတ္ထ၊ မောရှေနှင့်အာရုန်သည် အစ္စရေးလူမျိုး၏ခေါင်းဆောင်များဖြစ်သည်။ တာဝန်များစွာပေးအပ်ခံရသူတို့သည် ဘုရားသခင်ထံ စာရင်းရှင်းရမည့်တာဝန် ပိုရှိသည်။—လုကာ ၁၂:၄၈။

ယေဟောဝါသည် ဖြောင့်မှန်ရာဘက်တွင် မားမားမတ်မတ်ရပ်တည်တော်မူသည်။ ကိုယ်တော်သည် တရားမျှတမှုကိုနှစ်သက်သောကြောင့် မတရားသော၊ မမျှတသောစီရင်ချက်များကို ချမှတ်မည်မဟုတ်ပါ။ ထိုကဲ့သို့သောတရားသူကြီးသည် ကျွန်ုပ်တို့၏ယုံကြည်လေးစားမှုကို ရထိုက်သည်မှာ ရှင်းနေပါသည်။

[အောက်ခြေမှတ်ချက်]