သဘောထားကွဲလွဲမှုများကို သင်မည်သို့ ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းသနည်း

ကျွန်ုပ်တို့သည် နေ့စဉ်နေ့တိုင်း စရိုက်အမျိုးမျိုးနှင့် ပေါင်းသင်းဆက်ဆံကြရသည်။ ယင်းကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့သည် ပျော်ရွှင်မှုရသည့်အပြင် ရှုထောင့်အသစ်များကိုလည်း ရရှိတတ်ကြ၏။ တစ်ခါတစ်ရံ ၎င်းကြောင့်လည်း သဘောထားကွဲလွဲမှုများ ဖြစ်ပေါ်လာတတ်ကာ ၎င်းတို့မှ အချို့သည် ကျွန်ုပ်တို့၏နေ့စဉ်အသက်တာတွင် မပြောပလောက်သော်လည်း အခြားမှာမူ အလေးထားစရာဖြစ်ပေသည်။ မည်သို့ပင်ဖြစ်ပါစေ၊ သဘောထားကွဲလွဲမှုများကို ကျွန်ုပ်တို့ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းပုံသည် ကျွန်ုပ်တို့၏ကာယရေး၊ စိတ္တရေးနှင့် ဝိညာဉ်ရေးတို့အပေါ် အရာထင်သည်။

သဘောထားကွဲလွဲမှုများကို ကျွန်ုပ်တို့အတတ်နိုင်ဆုံး သင့်တင့်စွာဖြေရှင်းနိုင်ခြင်းသည် ကျွန်ုပ်တို့ကိုပိုကျန်းမာစေ၍ အခြားသူများနှင့်ဆက်ဆံရေး ပို၍ပြေပြစ်စေလိမ့်မည်။ ရှေးပညာရှိစကားတစ်ခုက ဤသို့ဆိုသည်– “ကျန်းမာသောနှလုံးသည် ကိုယ်အသက်ရှင်စေ” သည်။—သု. ၁၄:၃၀။

ဤဆိုရိုးနှင့် အခြားကြီးခြားသည်ကား “ကိုယ်စိတ်ကိုမချုပ်တည်းနိုင်သောသူသည် မြို့ရိုးပြိုပျက်၍ ဟင်းလင်းရှိသောမြို့နှင့်တူ၏” ဟူ၍ဖြစ်သည်။ (သု. ၂၅:၂၈) ကျွန်ုပ်တို့တွင် မည်သူသည် အခြားသူများနှင့် ကျွန်ုပ်တို့ကိုပါ ထိခိုက်စေနိုင်သည့် မတော်မလျော်ပြုမူစေနိုင်သော အတွေးအခေါ်မှားများအဝင်ခံလိုမှာနည်း။ ဒေါသကိုမထိန်းချုပ်ဘဲ တုံ့ပြန်ခြင်းသည် ထိုကဲ့သို့ပင်ဖြစ်စေနိုင်သည်။ ယေရှုက တောင်ပေါ်တရားတော်တွင် သဘောထားကွဲလွဲမှုများကို ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းပုံအပေါ် ဩဇာသက်ရောက်နိုင်သည့် ကျွန်ုပ်တို့၏စိတ်နေစိတ်ထားကို ဆန်းစစ်ရန် အကြံပြုခဲ့သည်။ (မဿဲ ၇:၃-၅) သူတစ်ပါးကို ဝေဖန်ပြစ်တင်မည့်အစား ရှုထောင့်ချင်းမတူ၊ နောက်ခံချင်းကွဲပြားကြသူများနှင့် မည်သို့မိတ်ဖွဲ့ကာ မိတ်မြဲစေနိုင်မည်တို့ကို စဉ်းစားသင့်သည်။

ကျွန်ုပ်တို့၏စိတ်နေစိတ်ထား

သဘောထားကွဲလွဲမှုရှိသည်ဟု အထင်ရှိခြင်း သို့မဟုတ် အမှန်တကယ် သဘောထားကွဲလွဲမှုကို ဖြေရှင်းရန် ပထမအဆင့်မှာ ကျွန်ုပ်တို့၌အတွေးအခေါ်မှားများနှင့် စိတ်နေစိတ်ထားမှားများရှိနိုင်ကြောင်းကို အသိအမှတ်ပြုခြင်းဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့အားလုံးသည် ဒုစရိုက်ကိုပြု၍ “ဘုရားသခင့်ရှေ့တော်၌ အသရေပျက်ကြပြီ” ဟုသမ္မာကျမ်းစာက သတိပေးသည်။ (ရောမ ၃:၂၃) ထို့ပြင် ပြဿနာ၏ဇာစ်မြစ်သည် အခြားသူမဟုတ်ကြောင်း ပိုင်းခြားသိမြင်မှုက ဖော်ပြပေမည်။ ယင်းနှင့်စပ်လျဉ်း၍ ယောန၏အဖြစ်အပျက်ကို သုံးသပ်ကြည့်ကြစို့။

ယောနသည် ယေဟောဝါ၏ညွှန်ကြားမှုဖြင့် နိနေဝေမြို့သားများအပေါ် ဘုရားသခင်စီရင်ချက်ချတော့မည်အကြောင်း ဟောပြောရန် ထိုမြို့သို့သွားခဲ့သည်။ ဝမ်းသာစရာမှာ နိနေဝေမြို့တစ်မြို့လုံးသည် နောင်တရကာ စစ်မှန်သောဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ကိုးကွယ်လာခဲ့ကြသည်။ (ယောန ၃:၅-၁၀) သူတို့၏နောင်တရသော စိတ်သဘောထားသည် ခွင့်လွှတ်မှုရထိုက်သည်ဟု ယေဟောဝါယူဆသောကြောင့် သူတို့ကို သက်ညှာခဲ့သည်။ သို့သော် “ယောနသည် အလွန်စိတ်ညစ်၍ အမျက်ထွက်” ခဲ့သည်။ (ယောန ၄:၁) ယေဟောဝါ၏ကရုဏာကို ယောနတုံ့ပြန်ခဲ့ပုံသည် အံ့အားသင့်စရာဖြစ်ခဲ့သည်။ ယောနသည် ယေဟောဝါကို အဘယ်ကြောင့် အမျက်ထွက်သင့်သနည်း။ ယောနသည် ဒေသတွင် မျက်နှာပျက်ရပြီဟု စဉ်းစားကာ သူကိုယ်တိုင်၏ခံစားချက်ကိုသာ ထည့်တွက်နေကြောင်း ထင်ရှားပါသည်။ ယေဟောဝါ၏ကရုဏာကို သူသဘောမပေါက်ခဲ့ချေ။ ယေဟောဝါသည် ယောနကို သနားကြင်နာစွာဖြင့် ဘုရားသခင့်ကရုဏာ၏ ထူးကဲမွန်မြတ်မှုကိုသိမြင်၍ စိတ်သဘောထားပြောင်းလဲစေရန် ရုပ်ပြသင်ခန်းစာတစ်ခုကိုပေးခဲ့သည်။ (ယောန ၄:၇-၁၁) ယေဟောဝါ၏စိတ်သဘောထားမဟုတ်ဘဲ ယောန၏စိတ်နေစိတ်ထားသည်သာ ပြုပြင်ပြောင်းလဲရန်လိုအပ်နေကြောင်း ထင်ရှားပါသည်။

ထိုနည်းတူစွာ တစ်ခါတစ်ရံ ကိစ္စတစ်ရပ်အပေါ် ကျွန်ုပ်တို့၏စိတ်သဘောထားပြောင်းလဲရန် လိုအပ်နေပါသလော။ တမန်တော်ပေါလုက “ချီးမွမ်းခြင်းအရာမှာ သူတစ်ပါးကို ကိုယ်ထက်ချီးမြှောက်ကြလော့” ဟူ၍ ကျွန်ုပ်တို့ကို ဆုံးမထားသည်။ (ရောမ ၁၂:၁၀) အဘယ်အရာကို သူဆိုလိုခဲ့သနည်း။ တစ်ချက်အနေနှင့် ကျွန်ုပ်တို့သည် အကျိုးသင့်အကြောင်းသင့်ရှိပြီး အခြားခရစ်ယာန်များကို အလွန်ရိုသေခန့်ညားစွာ ဆက်ဆံကြရန် ကျွန်ုပ်တို့ကိုအားပေးနေခြင်းဖြစ်သည်။ ဤတွင် လူတစ်ဦးစီ၌ လွတ်လပ်စွာရွေးချယ်ပိုင်ခွင့်ရှိကြောင်း အသိအမှတ်ပြုခြင်းပါဝင်သည်။ ထို့ပြင် ကျွန်ုပ်တို့ “အသီးအသီးတို့သည် မိမိတို့ဝန်ကို ဆောင်ရွက်ရကြမည်” ဟုပေါလုသတိပေးသည်။ (ဂလာတိ ၆:၅) ထို့ကြောင့် သဘောထားကွဲလွဲမှုများမှ စိတ်ဝမ်းကွဲမှုမဖြစ်ပေါ်မီ ကျွန်ုပ်တို့၏စိတ်နေစိတ်ထားကို လိုအပ်သလိုပြုပြင်ပြောင်းလဲဖို့ စဉ်းစားခြင်းသည် မည်မျှပညာရှိလေစွ! ကျွန်ုပ်တို့သည် ယေဟောဝါ၏စဉ်းစားပုံကို ရောင်ပြန်ဟပ်ရန်နှင့် ဘုရားသခင်ကို အမှန်တကယ်ချစ်မြတ်နိုးသူများနှင့် အသင့်အတင့်ဆက်ရှိရန် ကြိုးစားအားထုတ်ရမည်ဖြစ်သည်။—ဟေရှာယ ၅၅:၈၊ ၉။

ကျွန်ုပ်တို့ချဉ်းကပ်ပုံ

အရုပ်တစ်ခုကိုရဖို့အတွက် တအားဆွဲလုနေကြသော ကလေးနှစ်ဦးကို မြင်ယောင်ကြည့်ပါ။ နောက်ဆုံးတွင် တစ်ဦးက အလျှော့မပေးမချင်း၊ သို့မဟုတ် တစ်ဦးတစ်ယောက်က ကြားဝင်ဖြေရှင်းမပေးမချင်း ထိုသို့ဆွဲလုနေစဉ် ဒေါသစကားများ ပြောဆိုခဲ့ကြပေမည်။

အာဗြဟံသည် မိမိ၏နွားကျောင်းသားများနှင့် တူဖြစ်သူ လောတ၏နွားကျောင်းသားများ ခိုက်ရန်ဖြစ်ကြသည်ကို ကြားခဲ့၏ဟု ကမ္ဘာဦးကျမ်းက မှတ်တမ်းတင်ဖော်ပြသည်။ အာဗြဟံကအစပြု၍ လောတသို့ချဉ်းကပ်ကာ “ငါတို့သည် ညီအစ်ကိုချင်းဖြစ်လျက် ငါနှင့်သင်၌လည်းကောင်း၊ ငါ့နွားကျောင်းသားတို့နှင့် သင့်နွားကျောင်းသားတို့၌လည်းကောင်း ခိုက်ရန်မရှိပါစေနှင့်” ဟုပြောသည်။ အာဗြဟံ၏ဆုံးဖြတ်ချက်မှာ အဘယ်သဘောထားကွဲလွဲမှုကြောင့်မျှ သူတို့၏ဆက်ဆံရေး ပျက်ပြားမသွားစေရန်ဖြစ်သည်။ အဘယ်အထိ ပြုလုပ်လိုသနည်း။ သူသည် ပို၍အသက်ကြီးသူအနေနှင့် သူ၏ရွေးချယ်ပိုင်ခွင့်ကိုစွန့်လွှတ်ရန် အသင့်ရှိခဲ့၏။ လောတသည် သူ၏အိမ်ထောင်စုနှင့် တိရစ္ဆာန်အုပ်များနှင့်တကွ ပြောင်းသွားလိုသည့်နေရာသို့သွားရန် အာဗြဟံက သူ့ကိုရွေးချယ်ခွင့်ပြုခဲ့သည်။ ထိုအခါ အဆုံးတွင် လောတသည် စိမ်းလန်းစိုပြည်သော သောဒုံနှင့်ဂေါမောရမြို့ကို ရွေးချယ်ခဲ့၏။ အာဗြဟံနှင့်လောတသည် အေးဆေးသင့်တင့်စွာ လမ်းခွဲခဲ့ကြသည်။—ကမ္ဘာဦး ၁၃:၅-၁၂။

သူတစ်ပါးနှင့် ပြေပြစ်သောဆက်ဆံရေးကို ဆက်ထိန်းသိမ်းထားရန် အာဗြဟံနည်းတူ ကျွန်ုပ်တို့ပြုမူရန် အသင့်ရှိကြပါသလော။ သဘောထားကွဲလွဲမှုတစ်ခုကို ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းသောအခါ ကျွန်ုပ်တို့တုပရန် အလွန်ထူးမြတ်သောစံနမူနာတစ်ခုကို ဤကျမ်းစာအဖြစ်အပျက်က ဖော်ပြသည်။ အာဗြဟံက ဆက်၍ “ခိုက်ရန်မရှိပါစေနှင့်” ဟုတောင်းပန်ခဲ့သည်။ အာဗြဟံသည် သင့်တင့်ပြေပြစ်စွာဖြေရှင်းလိုစိတ် အမှန်တကယ်ပင်ရှိခဲ့သည်။ ပြေပြစ်သောဆက်ဆံရေးကို ထိန်းသိမ်းထားကြရန် ဤသို့မေတ္တာရပ်ခံခြင်းသည် အဘယ်အထင်လွဲမှားမှုကိုမဆို ဖယ်ရှားရန် ထောက်ကူပေးမည်မှာ သေချာသည်။ ထို့နောက် အာဗြဟံက “ငါတို့သည် ညီအစ်ကိုချင်းဖြစ်” ကြသည်ဟူ၍အဆုံးသတ်ပြောဆိုခဲ့သည်။ ကိုယ့်စိတ်ကြိုက်အတွက်၊ သို့မဟုတ် မာနစိတ်ကြောင့် ဤတန်ဖိုးရှိသောဆက်ဆံရေးကို အဘယ်ကြောင့်ဆုံးရှုံးခံမည်နည်း။ အာဗြဟံသည် အရေးကြီးရာကို ရှင်းလင်းပြတ်သားစွာ အာရုံစိုက်ခဲ့သည်။ သူသည် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုရိုသေလေးစားမှုနှင့် ဂုဏ်သိက္ခာရှိစွာဖြင့် ထိုသို့ပြုခဲ့သည့်အပြင် တစ်ချိန်တည်းတွင် သူ၏တူကိုလည်း အသရေရှိစေခဲ့သည်။

သဘောထားကွဲလွဲမှုတစ်ခုကို ဖြေရှင်းဖို့အတွက် ပြင်ပမှကြားဝင်ဖြေရှင်းမှုလိုအပ်မည့် အခြေအနေများ ပေါ်ပေါက်လာနိုင်သော်လည်း ကိစ္စတစ်ခုကို အချင်းချင်းဖြေရှင်းနိုင်ခြင်းသည် အမှန်တကယ်ပင် သာ၍ကောင်းမည်ဖြစ်ခြင်း! ကျွန်ုပ်တို့၏ညီအစ်ကိုနှင့် သင့်တင့်ဖို့ရန် ကိုယ်တိုင်အစပြုလုပ်ဆောင်ခြင်း၊ လိုအပ်ပါက တောင်းပန်ခြင်းကို ယေရှုအားပေးသည်။a (မဿဲ ၅:၂၃၊ ၂၄) ဤသို့ပြုရန် နှိမ့်ချမှု၊ သို့မဟုတ် စိတ်နှိမ့်ချခြင်းရှိရန် လိုမည်ဖြစ်သော်လည်း ပေတရုက “အချင်းချင်းတစ်ယောက်အောက်တစ်ယောက် နှိမ့်ချလျက်နေ၍၊ နှိမ့်ချခြင်းတန်ဆာကိုဆင်ကြလော့။ အကြောင်းမူကား ထောင်လွှားစော်ကားသောသူတို့ကို ဘုရားသခင်ဆီးတားတော်မူ၏” ဟုရေးခဲ့သည်။ (၁ ပေတရု ၅:၅) ဝတ်ပြုသူချင်းများနှင့် ကျွန်ုပ်တို့ဆက်ဆံပုံသည် ယေဟောဝါနှင့်ကျွန်ုပ်တို့၏ဆက်ဆံရေးအပေါ် တိုက်ရိုက်ပတ်သက်နေသည်။—၁ ယောဟန် ၄:၂၀။

ကျွန်ုပ်တို့သည် ခရစ်ယာန်အသင်းတော်အတွင်း သင့်တင့်မှုရှိစေဖို့အတွက် လုပ်ပိုင်ခွင့်တစ်ခုကို စွန့်လွှတ်ရန် တောင်းဆိုခံရပေမည်။ ယခု ယေဟောဝါသက်သေများနှင့် ပေါင်းသင်းသူအတော်များများသည် ဘုရားသခင်၏စစ်မှန်သောဝတ်ပြုသူများမိသားစုထဲ လွန်ခဲ့သောငါးနှစ်အတွင်း ဝင်လာခဲ့ကြသူများဖြစ်သည်။ ၎င်းကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့တကယ်ပျော်ရွှင်နေကြရသည်တကား! ကျွန်ုပ်တို့ပြုမူဆက်ဆံပုံသည် အသင်းတော်ရှိ ဤသူများနှင့် အခြားသူများကိုပါ အမှန်ပင်အကျိုးသက်ရောက်ပေမည်။ ယင်းကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့အား အခြားသူများ မည်သို့ရှုမြင်မည်ကိုထောက်ရှု၍ ကျွန်ုပ်တို့၏အပန်းဖြေမှု၊ ဝါသနာများ၊ လူမှုရေးလုပ်ငန်းများ သို့မဟုတ် အလုပ်အကိုင်တို့ကို သေချာစဉ်းစားရွေးချယ်ခြင်းသည် အကြောင်းကောင်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့၏အပြုအမူများ သို့မဟုတ် စကားများသည် အထင်မှားစရာဖြစ်စေပြီး အခြားသူများကို ထိမိလဲစေနိုင်သလော။

တမန်တော်ပေါလုက ကျွန်ုပ်တို့ကို ဤသို့သတိပေးသည်– “ငါသည် အပြစ်မသင့်ဘဲ ခပ်သိမ်းသောအမှုအရာကို ပြုနိုင်သည်မှန်စေတော့။ ခပ်သိမ်းသောအမှုအရာကို ပြုသင့်သည်မဟုတ်။ အပြစ်မသင့်ဘဲ ခပ်သိမ်းသောအမှုအရာကို ပြုနိုင်သည်မှန်စေတော့။ ခပ်သိမ်းသောအမှုအရာတို့သည် သူတစ်ပါးကို တည်ဆောက်တတ်သည်မဟုတ်။ ကိုယ်အကျိုးကို အဘယ်သူမျှမရှာစေနှင့်။ သူ့အကျိုးကိုလူတိုင်းရှာစေ။” (၁ ကောရိန္သု ၁၀:၂၃၊ ၂၄) ခရစ်ယာန်များအနေနှင့် ကျွန်ုပ်တို့သည် ခရစ်ယာန်ညီအစ်ကိုအသင်းအပင်းကို အချင်းချင်းတစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ချစ်မြတ်နိုးပြီး စည်းလုံးစေရန် အမှန်တကယ်စိတ်ဝင်စားကြသည်။—ဆာလံ ၁၃၃:၁; ယောဟန် ၁၃:၃၄၊ ၃၅။

အနာပျောက်ကင်းစေနိုင်သောစကား

စကားသည် ကောင်းကျိုးဖြစ်ထွန်းစေနိုင်သည့် တန်ခိုးရှိသည်။ “သာယာသောစကားတို့သည် ပျားလပို့ကဲ့သို့ဖြစ်၍ စိတ်ဝိညာဉ်၌ချိုမြိန်လျက် ကိုယ်အရိုးကို ကျန်းမာစေလျက်ရှိကြ၏။” (သု. ၁၆:၂၄) အဆိုပါပညာရှိစကားမှန်ကန်ကြောင်း ဧဖရိမ်လူတို့နှင့် ပဋိပက္ခဖြစ်နိုင်ဖွယ်ရာကို ဂိဒေါင်ရှောင်ရှားခဲ့ခြင်းကိစ္စက ဖော်ပြသည်။

ဂိဒေါင်သည် မိဒျန်လူတို့ကိုတိုက်ခိုက်မှုတွင် အကြီးအကျယ်ပါဝင်နေခဲ့ရာ ဧဖရိမ်လူမျိုး၏အကူအညီကို တောင်းဆိုခဲ့သည်။ သို့သော် တိုက်ပွဲပြီးနောက် ဧဖရိမ်လူတို့သည် ဂိဒေါင်ကိုဒေါသထွက်ပြီး ပွဲဦးထွက်တိုက်ပွဲ၌ မိမိတို့ကိုမခေါ်ခဲ့သည့်အတွက် ခါးခါးသီးသီးအပြစ်ဆိုလေသည်။ သူတို့သည် “ကျပ်ကျပ်အပြစ်တင်ကြ၏” ဟုမှတ်တမ်းကဆိုသည်။ ဂိဒေါင်က “သင်တို့ပြုသကဲ့သို့ ငါသည်အဘယ်သို့ပြုပြီးသနည်း။ အဗျေဇာစပျစ်သီးသိမ်းခြင်းထက် ဧဖရိမ်လိုက်ကောက်ခြင်းသည် သာ၍ကောင်းသည်မဟုတ်လော။ ဘုရားသခင်သည် မိဒျန်ဗိုလ်ချုပ်သြရဘနှင့် ဇေဘတို့ကို သင်တို့လက်၌အပ်တော်မူပြီ။ သင်တို့ပြုသကဲ့သို့ ငါသည် အဘယ်သို့ပြုနိုင်သနည်း” ဟုပြန်ပြောခဲ့သည်။ (တရားသူကြီး ၈:၁-၃) ဂိဒေါင်သည် သူ၏ကောင်းစွာရွေးချယ်ပြီး အေးဆေးစွာပြောဆိုသောစကားများကြောင့် ဘေးသင့်မည့် လူမျိုးအချင်းချင်းဖြစ်ပွားသောတိုက်ပွဲတစ်ခုကို မဖြစ်စေဘဲရှောင်ခဲ့သည်။ ဧဖရိမ်လူမျိုးမှသူတို့သည် မိမိအရေးပါသည်အထင်နှင့် ဘဝင်မြင့်ခြင်းပြဿနာရှိခဲ့ပေမည်။ သို့သော် ဂိဒေါင်သည် ၎င်းကြောင့် သင့်တင့်ပြေလည်ဖို့အတွက် မကြိုးစားဘဲမနေခဲ့ချေ။ ကျွန်ုပ်တို့လည်း ထိုနည်းတူစွာ ပြုမူလုပ်ဆောင်နိုင်သလော။

ကျွန်ုပ်တို့ကို သူတစ်ပါးအမျက်ဒေါသထွက်ပြီး ရန်မူလာနိုင်သည်။ ထိုအခါ သူတို့၏ခံစားချက်များကို အသိအမှတ်ပြုပြီး သူတို့၏ရှုမြင်ချက်များကို သဘောပေါက်နားလည်ရန်ကြိုးစားပါ။ ကျွန်ုပ်တို့သည် တစ်နည်းနည်းဖြင့် သူတို့ကို ထိုသို့ခံစားစေခဲ့ပါသလော။ သို့ဆိုလျှင် ပြဿနာဖြစ်ပေါ်စေခဲ့သော ကျွန်ုပ်တို့၏အမှားကိုဝန်ခံကာ ဝမ်းနည်းကြောင်းဖော်ပြပါလေ။ ကောင်းစွာစဉ်းစားပြောဆိုသော စကားတစ်ခွန်းနှစ်ခွန်းသည် ပျက်ပြားနေသောဆက်ဆံရေးကို ပြန်လည်ကောင်းမွန်လာစေပေမည်။ (ယာကုပ် ၃:၄) စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်သူအချို့သည် ကျွန်ုပ်တို့၏ကြင်နာသောအားပေးစကားကိုသာ လိုအပ်နေပေမည်။ “ထင်းမရှိလျှင် မီးသေတတ်” သည်ဟု ကျမ်းစာကဖော်ပြသည်။ (သု. ၂၆:၂၀) မှန်ပါသည်၊ စိတ်ရင်းမှန်ဖြင့် သေချာစွာရွေးချယ်ပြောဆိုသောစကားများသည် ‘အမျက်ပြေ’ စေပြီး ကျေအေးစေနိုင်သည်။—သု. ၁၅:၁။

တမန်တော်ပေါလုက “သင်တို့သည် တတ်နိုင်သမျှအတိုင်း လူအပေါင်းတို့နှင့် အသင့်အတင့်နေကြလော့” ဟုအကြံပေးသည်။ (ရောမ ၁၂:၁၈) ကျွန်ုပ်တို့သည် သူတစ်ပါး၏ခံစားချက်များကို မစိုးမိုးနိုင်သော်လည်း ကျွန်ုပ်တို့အနေနှင့် ငြိမ်သက်မှုကို တိုးပွားစေနိုင်ပါသည်။ ကျွန်ုပ်တို့ကိုယ်တိုင်နှင့် သူတစ်ပါး၏ မစုံလင်သောတုံ့ပြန်မှုများ၏ အောက်ရောက်မည့်အစား ကျွန်ုပ်တို့သည် ခြေမြစ်သောကျမ်းစာမူများကို ယခုပင် လိုက်နာကျင့်သုံးနိုင်ကြပါသည်။ ယေဟောဝါသွန်သင်ပေးသည့်နည်းအတိုင်း သဘောထားကွဲလွဲမှုများကို ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းခြင်းဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့၏ထာဝရငြိမ်းချမ်းပျော်ရွှင်မှုကို ဖြစ်စေပါလိမ့်မည်။—ဟေရှာယ ၄၈:၁၇။

[အောက်ခြေမှတ်ချက်များ]

[စာမျက်နှာ ၂၄ ပါ ရုပ်ပုံ]

ကျွန်ုပ်တို့လမ်းစဉ်အတိုင်းဖြစ်ဖို့ ဇွတ်တရွတ်ပြောသလော

[စာမျက်နှာ ၂၅ ပါ ရုပ်ပုံ]

အာဗြဟံသည် သဘောထားကွဲလွဲမှုကို ဖြေရှင်းရန် အလျှော့ပေးလိုက်လျောသော ပုံသက်သေကောင်းပြခဲ့