ဘုရားသခင်၏အလိုတော်ဆောင်ခြင်းမှ ရရှိသော ဝမ်းမြောက်မှုကို ထိန်းသိမ်းခြင်း

ရှေးဣသရေလပြည့်ရှင်ဒါဝိဒ်မင်းကြီးသည် မိမိ၏တစ်သက်တာလုံး ဘုရားသခင်၏အလိုတော်ကိုဆောင်ရန် ရှာကြံခဲ့သူဖြစ်သည်။ အခက်အခဲနှင့်ဖိနှိပ်မှုများစွာကြုံရသည့်တိုင်အောင် သူဤသို့မှုတ်သွင်းခံရ၍ဆိုခဲ့သည်– “အကျွန်ုပ်၏ဘုရားသခင်၊ ကိုယ်တော်၏အလိုကိုဆောင်ရာ၌ အကျွန်ုပ်သည် အားရဝမ်းမြောက်ပါ၏။ ကိုယ်တော်၏တရားသည်လည်း အကျွန်ုပ်နှလုံးထဲမှာရှိပါ၏။” (ဆာလံ ၄၀:၈) ယေဟောဝါ၏အလိုတော်ကိုဆောင်ခြင်းသည် ဒါဝိဒ်၌အရိုးစွဲလျက်နေခဲ့သည်။ ဤကား ယေဟောဝါအားဝတ်ပြုရာ၌ သူခံစားခဲ့ရသည့် မညှိုးနွမ်းနိုင်သောဝမ်းမြောက်မှု၏ လျှို့ဝှက်ချက်ပင်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏အလိုတော်ကိုဆောင်ရန်မှာ ဒါဝိဒ်အတွက်ဆင်းရဲဒုက္ခမဟုတ်ခဲ့ပေ။ ထိုသို့ ဖြစ်မည့်အစား ၎င်းသည် သူ၏နှလုံးသားမှဖြစ်ပေါ်လာသော နှစ်ခြိုက်ကြည်နူးမှုတစ်ရပ်သာလျှင်ဖြစ်ခဲ့ပေသည်။ တစ်ခါတစ်ရံ အပြစ်ပြုမိ၍ စံမမီဖြစ်သွားသည့်တိုင် သူ၏ဘဝတစ်လျှောက်လုံးတွင် သူသည် မိမိ၏ဘုရားသခင်ယေဟောဝါအား အကောင်းဆုံးဝတ်ပြုနိုင်ရန် အားထုတ်ရုန်းကန်ခဲ့ပေသည်။

ကျွန်ုပ်တို့၏ဝမ်းမြောက်မှုသည် အခါအားလျော်စွာ ဆုတ်ယုတ်နိုင်၏။ ကျွန်ုပ်တို့သည် မောပန်းနွမ်းရိကာ စိတ်အားငယ်လာနိုင်သည်။ အတိတ်၏အရိပ်ကလည်း ကျွန်ုပ်တို့အားခြောက်လှန့်ကာ တစ်ကြိမ်ကကျွန်ုပ်တို့ကျူးလွန်မိခဲ့သည့်အမှားကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့၏သြတ္တပ္ပစိတ်ကလည်း ကျွန်ုပ်တို့အားဒုက္ခပေးနိုင်၏။ ဘုရားသခင့်နှုတ်ကပါဌ်တော်ကို ပိုမို၍အသေးစိတ်ကျကျလေ့လာခြင်းအားဖြင့် မကြာခဏဤစိတ်ဒုက္ခများကို ကျွန်ုပ်တို့အောင်မြင်နိုင်ပါသည်။ ဒါဝိဒ်ကဲ့သို့ပင် ကျွန်ုပ်တို့၏ “စိတ်နှလုံးအတွင်းပိုင်းများ” တွင် ဘုရားသခင်၏တရားတော်ရေးထွင်းထားရန် ပန်းတိုင်ထားနိုင်သည်။ ဘုရားသခင်၏အလိုတော်ကိုဆောင်ရန် ကျွန်ုပ်တို့သည် ကိုယ်စိတ်နှလုံးအပြည့်၊ တစ်နည်းအားဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့စွမ်းဆောင်နိုင်သမျှ ကြိုးစားအားထုတ်ကြပါက ကိုယ်တော်ကလည်း ကျွန်ုပ်တို့ကို ထိုက်ထိုက်တန်တန်ဆုချတော်မူမည်ဖြစ်သည်။ အကြောင်းမှာ ကိုယ်တော်သည် သစ္စာနှင့်ပြည့်စုံတော်မူသောကြောင့်တည်း။—ဧဖက် ၆:၆; ဟေဗြဲ ၆:၁၀-၁၂; ၁ ပေတရု ၄:၁၉။

စိတ်ဝင်စားဖွယ်မှာ ဟေဗြဲ ၁၀:၅-၇ တွင် တမန်တော်ပေါလုက ဆာလံ ၄၀:၆-၈ ပါ ဒါဝိဒ်၏စကားကိုကိုးကားကာ ယေရှုခရစ်ကိုရည်ညွှန်းခဲ့သည်။ ထိုသို့ ပြုခြင်းအားဖြင့် ယေရှုသည် ကိုယ်တော်၏ခမည်းတော်နှင့်မည်မျှနီးကပ်ကြောင်း ပေါလုကထောက်ပြလိုက်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ “အလိုတော်” ဟုပြန်ဆိုထားသော ဟေဗြဲစကားလုံး၏အဓိပ္ပာယ်မှာ ‘နှစ်ခြိုက်ကြည်နူးခြင်း၊ ဆန္ဒ၊ မျက်နှာသာ၊ သို့မဟုတ် ကျေနပ်ပျော်ရွှင်မှု’ ဟူ၍သဘောဆောင်သည်။ သို့ ဖြစ်ရာ ခရစ်တော်နှင့်စပ်လျဉ်း၍ ဆာလံ ၄၀:၈ က စာသားအရဤသို့ဆိုနိုင်ခြင်းဖြစ်သည်– “အိုဘုရားသခင်၊ ကိုယ်တော်၏ကျေနပ်ပျော်ရွှင်မှုကိုလုပ်ဆောင်ရာ၌ အကျွန်ုပ်သည် အားရဝမ်းမြောက်ပါ၏။”(ကဘ)a သို့ ဖြစ်သည်နှင့်အညီ ယေရှုသည် မိမိ၏ခမည်းတော်နှစ်ခြိုက်ကြည်နူးသည့်အရာကို ပြုလုပ်လိုခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ ယေရှုသည် ဆောင်ရွက်ရန်မိမိအားတောင်းဆိုထားသည်ထက် ကျော်လွန်၍ပြုလုပ်ခဲ့ပေသည်။ ကိုယ်တော်သည် ခမည်းတော်၏နှလုံးနှင့် နီးကပ်သောအမှုအရာများကို ပြုမူဆောင်ရွက်လျက် ယင်းသို့ ပြုခြင်းကို အားရနှစ်ခြိုက်ခဲ့လေသည်။

ယေရှု၏ဘဝတစ်ခုလုံးသည် ဘုရားသခင်၏အလိုတော်မှာမည်သည့်အရာဖြစ်ကြောင်း၊ ဘုရားသခင်ထံမှကောင်းချီးခံစားရန် အဘယ်အရာများပြုလုပ်ရကြောင်းတို့ကို အခြားသူများအားသင်ကြားပြသခြင်းလုပ်ငန်းတွင် ဗဟိုပြုလည်ပတ်ခဲ့ပေသည်။ ကိုယ်တော်သည် အချိန်ပြည့်ဟောပြောသူနှင့်သွန်သင်သူဖြစ်ပြီး ထိုလုပ်ငန်း၌ကိုယ်တော်သည် လွန်စွာအားရဝမ်းမြောက်တော်မူခဲ့လေသည်။ သို့ ဖြစ်ရာ ကျွန်ုပ်တို့သည် ယေဟောဝါ၏လုပ်ငန်းတော်ကို တိုး၍ဆောင်ရွက်လေလေ၊ ပျော်ရွှင်မှုတိုး၍ခံစားကြရလေလေဖြစ်သည်။ အသင်ကော အသင်၏ရွှင်လန်းဝမ်းမြောက်မှုအလျှံပယ်ဖြစ်လာအောင် ဟောပြောခြင်းလုပ်ငန်းတွင် အချိန်ပြည့်ပါဝင်အသုံးတော်ခံနိုင်မည်လော။