၁။ ဆုတောင်းခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍ ယေဟောဝါအလိုတော်ကားမည်သို့နည်း။ ယင်းနှင့်ပတ်သက်၍ တမန်တော်ပေါလုမည်သို့အားပေးသနည်း။

ယေဟောဝါသည် မိမိပေါ်သစ္စာရှိသူများအတွက် “မျှော်လင့်ချက်ပေးသောဘုရား” ဖြစ်တော်မူသည်။“ပတ္ထနာကိုနားညောင်းတော်မူသောအရှင်” အနေနှင့် သူတို့ရှေ့ချမှတ်ထားသောမျှော်လင့်ချက်ကိုရယူနိုင်ရန် သူတို့တောင်းလျှောက်သောအခါ ကိုယ်တော်နားထောင်တော်မူသည်။ (ရောမ ၁၅:၁၃။ ဆာလံ ၆၅:၂) ကျေးကျွန်တော်အားလုံး မိမိထံအချိန်မရွေးချဉ်းကပ်နိုင်ကြောင်း နှုတ်ကပါဌ်တော်သမ္မာကျမ်းစာမှတစ်ဆင့်ကိုယ်တော်အားပေးထားသည်။ ကိုယ်တော်သည်အစဉ်အမြဲအဆင်သင့်ရှိတော်မူပြီး သူတို့၏နက်နဲသည့်စိုးရိမ်ပူပမ်မှုများကိုကြားနာရန် အလိုရှိတော်မူသည်။ အမှန်မူ “သူတို့ကိုစွဲစွဲမြဲမြဲဆုတောင်းရန်”၊ “မခြားမလပ်ဆုတောင်းရန်”a ကိုယ်တော်တိုက်တွန်းတော်မူသည်။ (ရောမ ၁၂:၁၂။ ၁ သက်သာလောနိတ် ၅:၁၇) ယေဟောဝါ၏အလိုတော်မှာ ခရစ်ယာန်အားလုံးကိုယ်တော်အား ဆုတောင်းခြင်းဖြင့်အစဉ်အမြဲတ,ရန်၊ မိမိတို့၏နှလုံးကို ကိုယ်တော်ရှေ့ဖွင့်ပြရန်၊ ချစ်တော်မူသောသားတော်ယေရှုခရစ်အားဖြင့်ထိုသို့ပြုကြရန်တည်း။—ယောဟန် ၁၄:၆၊ ၁၃၊ ၁၄။

^၃ တပည့်တော်ယာကုပ်က “ဘုရားသခင်ထံ၌ချဉ်းကပ်ကြလော့။ သို့ပြုလျှင်သင်တို့၌ချဉ်းကပ်တော်မူလိမ့်မည်။” (ယာကုပ် ၄:၈) မှန်သည်။ ဘုရားသခင်သည် ကျွန်ုပ်တို့မစုံလင်သည့်ကြားမှထုတ်ဖော်တင်ပြချက်တို့ကိုမကြားနိုင်လောက်အောင် ဘဝင်မြင့်ခြင်း၊ သို့မဟုတ် အလွန်ကွာဝေးခြင်းရှိတော်မမူ။ (တမန်တော် ၁၇:၂၇) ထို့အပြင်ကိုယ်တော်သည် ဂရုမစိုက်၍မထောက်စာတတ်သောသူမဟုတ်ပါ။ ဆာလံဆရာက “ထာဝရဘုရား [ယေဟောဝါ၊ ကဘ] သည် ဖြောင့်မတ်သောသူတို့ကိုကြည့်ရှုတော်မူ၏။ သူတို့၏အော်ဟစ်သံကိုလည်းနားထောင်တော်မူ၏” ဟုပြောသည်။—ဆာလံ ၃၄:၁၅။ ၁ ပေတရု ၃:၁၂။

၄။ ဆုတောင်းခြင်းကို ယေဟောဝါအာရုံစိုက်ကြောင်း မည်သို့ဥပမာပေးနိုင်သနည်း။

^၄ ယေဟောဝါသည် မိမိထံဆုတောင်းရန်မျှော်လင့်တော်မူသည်။ ယင်းကို လူများစွာစကားပြောနေသည့်အစုအဝေးတစ်ခုနှင့်နှိုင်းယှဉ်နိုင်သည်။ ထိုတွင်သင်ရှိနေပြီး အခြားသူများပြောနေသည်ကိုသင်နားထောင်နေရမည်။ သင့်ကဏ္ဍမှာစောင့်ကြည့်နေရန်ဖြစ်သည်။ သို့သော် တစ်ဦးတစ်ယောက်ကသင့်ထံလှည့်လာပြီး သင့်အမည်ခေါ်ကာသင့်ထံစကားလမ်းကြောင်းပြောင်းလာမည်။ ယင်းက သင်အထူးအာရုံစိုက်ရန်ဖြစ်စေသည်။ ထိုနည်းတူစွာ ဘုရားသခင်သည် မိမိလူမျိုးတော်များမည်သည့်အရပ်၌ရှိစေကာမူ အာရုံစူးစိုက်တော်မူသည်။ (၂ ရာဇဝင်ချုပ် ၁၆:၉။ သု၊ ၁၅:၃) ထို့ကြောင့် ကိုယ်တော်သည် ကျွန်ုပ်တို့၏စကားများကိုကြားတော်မူပြီး၊ ကျွန်ုပ်တို့အားဖေးဖေးမမနှင့်စိတ်ဝင်တစားစောင့်ကြည့်တော်မူသည်။ ဆုတောင်းခြင်း၌ဘုရားသခင်၏နာမကိုကျွန်ုပ်တို့ခေါ်သောအခါ ကိုယ်တော်သည်ကျွန်ုပ်တို့ထံလုံးဝဥဿုံအာရုံစူးစိုက်တော်မူသည်။ လူသားတို့၏အတွင်းနက်ရှိုင်းရာထဲမှထွက်ပေါ်လာသည့် အသံတိတ်အသနားခံချက်များကိုပင် ယေဟောဝါသည်တန်ခိုးတော်အားဖြင့်သိရှိနားလည်တော်မူသည်။ စိတ်ရင်းမှန်ဖြင့်ဘုရားနာမတော်ကိုခေါ်ပြီး ကိုယ်တော့်ထံနီးကပ်စွာချဉ်းကပ်လိုသူတိုင်းထံသို့ ကိုယ်တော်ချဉ်းကပ်တော်မူမည်အကြောင်း ကျွန်ုပ်တို့အားစိတ်ချစေတော်မူသည်။—ဆာလံ ၁၄၅:၁၈။