ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့သောသဘောသည် “ပညာကိုသွန်သင်ခြင်းဖြစ်၏”

စစ်မှန်သောဉာဏ်ပညာသည် စားသောက်ပွဲကြီးတစ်ခုကို ပြင်ဆင်သည်။ ထို့နောက် “ကျွန်မတို့ကိုစေလွှတ်၍ မြို့တွင် အမြင့်ဆုံးသောအရပ်တို့၌ ကြွေးကြော်လေသည်ကား ‘ဉာဏ်တိမ်သောသူသည် ဤအရပ်သို့ဝင်စေ။ အိုပညာမရှိသောသူ လာလော့။ ငါ့မုန့်ကိုစားလော့။ ငါဖော်သောစပျစ်ရည်ကို သောက်လော့။ မိုက်သောသူကိုရှောင်၍ အသက်ချမ်းသာရလော့။ ပညာလမ်းသို့လိုက်လော့’ ဟုဆိုသတည်း။”—သု. ၉:၁-၆။

ဉာဏ်ပညာ၏စားပွဲတွင် ပါဝင်သုံးဆောင်ခြင်းသည် မည်သည့်အခါမျှ ဆိုးကျိုး သို့မဟုတ် အန္တရာယ် ကျရောက်မည်မဟုတ်ပေ။ မှုတ်သွင်းခံ နယပုံပြင်ကျမ်းစကားများတွင်ပါသည့် ဘုရားသခင်ရေးရာဉာဏ်ပညာကို နားထောင်ခြင်းနှင့် ယင်း၏ ဆုံးမသွန်သင်မှုကို လက်ခံခြင်းက ကောင်းကျိုးသာပြုသည်။ ယင်းတို့တွင် နယပုံပြင် ၁၅:၁၆-၃၃ ၌မှတ်တမ်းတင်ထားသော ပညာရှိစကားများလည်း ခြွင်းချက်မရှိပါဝင်သည်။a ယင်းလိုရင်းတိုရှင်းစကားများ၏ အကြံပြုချက်ကို အလေးဂရုပြုခြင်းက အနည်းငယ်ဖြင့်ရောင့်ရဲရန်၊ တိုးတက်အောင်မြင်ရန်နှင့် ဘဝတွင် ရွှင်လန်းမှုခံစားရရန် ကျွန်ုပ်တို့အား ကူညီပေးနိုင်သည်။ ယင်းသို့ပြုလုပ်ခြင်းက ပညာရှိဆုံးဖြတ်ချက်များချနိုင်ရန်နှင့် အသက်လမ်းပေါ်တွင် ဆက်တည်မြဲနေနိုင်ရန်လည်း ကူညီပေးနိုင်သည်။

အနည်းငယ်ရှိခြင်းက သာ၍ကောင်းသောအခါ

‘နှောင့်ယှက်ခြင်းနှင့်ယှဉ်၍ ကြီးစွာသောစည်းစိမ်ထက် ထာဝရဘုရားသခင်ကိုကြောက်ရွံ့ ခြင်းနှင့်ယှဉ်သော ဥစ္စာအနည်းငယ်သည် သာ၍ကောင်း၏’ ဟု ရှေးဣသရေလပြည်၏ဘုရင် ရှောလမုန်ကဆိုသည်။ (သု. ၁၅:၁၆) ဖန်ဆင်းရှင်အား မျက်ကွယ်ပြုပြီး ရုပ်ပစ္စည်းလိုက်စားခြင်းကို ဘဝ၏အဓိကပန်းတိုင်ဖြစ်စေခြင်းသည် မိုက်မဲရာကျသည်။ ထိုသို့သောအသက်တာသည် စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စရာများ၊ ပူပင်သောကများနှင့်သာ ပြည့်နှက်နေသည်။ လူတစ်ဦး၏အသက်တာတစ်ခုလုံးသည် အနှစ်သာရမရှိ၊ အဓိပ္ပာယ်ကင်းမဲ့ကြောင်း အသက်ကြီးမှသိရလျှင် သနားဖွယ်ကောင်းလိုက်လေခြင်း! “နှောင့်ယှက်ခြင်း” နှင့်တကွ ပစ္စည်းဥစ္စာများစွာကို ရယူခြင်းသည် အမှန်ပင် ပညာမဲ့သည်။ ရောင့်ရဲခြင်း၏လျှို့ဝှက်ချက်ကို သင်ယူပြီး ယင်းနှင့်အညီနေထိုင်ခြင်းက သာလွန်ကောင်းမွန်လှပေသည်! ရုပ်ပစ္စည်းပိုင်ဆိုင်မှုဖြင့်မဟုတ်ဘဲ ယေဟောဝါနှင့် ကျွန်ုပ်တို့၏ဆက်ဆံရေးဖြစ်သည့် ကိုယ်တော်ကိုကြောက်ရွံ့ခြင်းဖြင့်သာ စစ်မှန်သောရောင့်ရဲမှုကို တွေ့ရှိနိုင်သည်။—၁ တိမောသေ ၆:၆-၈။

အခြားသူများနှင့် ဆက်ဆံရေးကောင်းခြင်းသည် ရုပ်ပစ္စည်းကြွယ်ဝခြင်းထက် များစွာတန်ဖိုးရှိကြောင်း ရှောလမုန်က ဤသို့အလေးပေးဖော်ပြသည်– “ဆူအောင်ကျွေးသော နွားတစ်ကောင်လုံးကို အချင်းချင်း အငြိုးထားသောစိတ်နှင့်စားရသည်ထက် ချစ်ခြင်းမေတ္တာပါသော ဟင်းရွက်တစ်နပ်စာသည် သာ၍ကောင်း၏။” (သု. ၁၅:၁၇) မှန်ပါသည်။ ချစ်ချစ်ခင်ခင်ရှိသောအိမ်ထောင်တွင် နေထိုင်ရခြင်းသည် စားကောင်းသောက်ဖွယ်များရှိခြင်းထက် သာ၍နှစ်လို့ဖွယ်ဖြစ်သည်။ ကြင်ဖော်မဲ့မိဘတစ်ဦး၏အိမ်သည် ဖောဖောသီသီ ဝယ်နိုင်၊ သုံးနိုင်မည်မဟုတ်ပေ။ အချို့ဒေသများတွင် သာမန်အစားအစာလောက်သာ တတ်နိုင်ပေမည်။ သို့သော် မေတ္တာလွှမ်းခြုံသောမိသားစုတွင် သာ၍နေပျော်ကြသည်။

ချစ်ချစ်ခင်ခင်ရှိသော မိသားစုများပင် ခက်ခဲသောအခြေအနေများ ကြုံတွေ့ရနိုင်သည်။ မိသားစုဝင်တစ်ဦးသည် အခြားအိမ်သားများ ထိခိုက်နစ်နာအောင် ပြောမိ၊ ပြုမိနိုင်သည်။ ထိခိုက်နစ်နာသွားသူသည် မည်သို့တုံ့ပြန်သင့်သနည်း။ နယပုံပြင် ၁၅:၁၈၊ [သမ္မာ] က ဤသို့ဖော်ပြသည်– “ဒေါသထွက်လွယ်သောသူသည် ရန်ကိုနှိုးဆော်တတ်၏။ စိတ်ရှည်သောသူမူကား ရန်ငြိမ်းစေတတ်၏။” ဒေါသမထွက်ဘဲ နူးညံ့သိမ်မွေ့စွာ တုံ့ပြန်ခြင်းက အခြေအနေကို ငြိမ်သက်အေးဆေးစေသည်။ ထိုနယပုံပြင်ကျမ်းပါ အကြံဉာဏ်သည် အသင်းတော်လုပ်ငန်းဆောင်တာများနှင့် ခရစ်ယာန်ဓမ္မအမှုအပါအဝင် ဘဝ၏အခြားကဏ္ဍများနှင့်လည်း သက်ဆိုင်သည်။

‘လမ်းဖြောင့်ဖြူး’ သောအခါ

ဉာဏ်ပညာ၏စကားကို မလိုက်နာသူနှင့် လိုက်နာသူတို့၏ ခြားနားမှုကို နယပုံပြင်ကျမ်းစကားက ဆက်၍ပေါ်လွင်စေသည်။ ပညာရှိဘုရင်က “ပျင်းရိသောသူသွားရာလမ်းသည် ဆူးပင်များပေါက်ရောက်လျက်ရှိတတ်၏။ ရိုးဖြောင့်သူသွားရာလမ်းမူကား ဖြောင့်ဖြူးသောလမ်းမကြီးဖြစ်လိမ့်မည်” ဟုဆိုသည်။—သု. ၁၅:၁၉၊ ခမ။

ဆူးပင်သည် ဆူးချွန်များ ကာဆီးထားခြင်းကို ဆိုလိုသည်။ ပျင်းရိသောသူသည် အတားအဆီးအားလုံးကို ကြံဖန်စဉ်းစားပြီးနောက် ယင်းတို့ကြောင့် မိမိတာဝန်ကို မလုပ်ဆောင်ခြင်းဖြစ်သည်ဟု ဆင်ခြေပေးတတ်သည်။ ဖြောင့်မတ်သောသူတို့မူကား ကာဆီးထားပုံရသည့် အတားအဆီးများကို မမှုပေ။ မိမိတို့ရထားသည့်အလုပ်တာဝန်ကို ဝီရိယရှိရှိ၊ အာရုံစူးစိုက်ကာ ကြိုးစားလုပ်ဆောင်သည်။ ထို့ကြောင့် သူတို့သည် တာဝန်ပေါ့ဆမှုကြောင့် ကြုံရနိုင်သည့် ဆူးနှင့်တူသောပြဿနာများကို ရှောင်ရှားနိုင်ကြသည်။ သူတို့၏လမ်းသည် “ဖြောင့်ဖြူး” ၍ တိုးတက်အောင်မြင်သည်။ မိမိတို့တာဝန်ကို ဆက်လုပ်ဆောင်ကြပြီး ရရှိသည့်တိုးတက်မှုအတွက်လည်း ကျေနပ်ပျော်ရွှင်ကြသည်။

ဘုရားသခင့်နှုတ်မြွက်တော်မှ တိကျမှန်ကန်သည့်အသိပညာရယူပြီး ရင့်ကျက်မှုသို့ တက်လှမ်းသည့်ကိစ္စကို ဥပမာအဖြစ် သုံးသပ်ကြည့်ပါ။ ထိုသို့ပြုလုပ်ရန် ကြိုးစားအားထုတ်မှုလိုအပ်သည်။ သမ္မာကျမ်းစာကို ဝီရိယရှိရှိ ကိုယ်ပိုင်လေ့လာမှု မပြုလုပ်ခြင်းမှာ မိမိသည် ပညာသိပ်မတတ်၊ စာဖတ်စွမ်းရည်မရှိ သို့မဟုတ် မှတ်ဉာဏ်မကောင်းသောကြောင့်ဟု လူတစ်ဦး အလွယ်တကူ ဆင်ခြေပေးနိုင်သည်။ သို့သော် အသိပညာရယူရာတွင် ယင်းတို့ကို အတားအဆီးများအဖြစ် မရှုမြင်လျှင် ကောင်းလိုက်မည်ဖြစ်ခြင်း! ကျွန်ုပ်တို့တွင် စွမ်းရည်အကန့်အသတ်သာရှိလျှင်ပင် ကျွန်ုပ်တို့၏ စာဖတ်စွမ်းရည်တိုးတက်ရန်နှင့် ဖြစ်နိုင်လျှင် အဘိဓာန်သုံး၍ မိမိဖတ်သည့်အရာကို နားလည်ရန် ကြိုးစားအားထုတ်နိုင်သည်။ အပြုသဘောထားသည် အသိပညာရယူရန်နှင့် ဝိညာဉ်ရေးတိုးတက်ရန် ထောက်ကူပေးသည်။

“အဘဝမ်းမြောက်” သောအခါ

“ပညာရှိသောသားသည် အဘဝမ်းမြောက်ခြင်းအကြောင်းဖြစ်၏။ မိုက်သောသားမူကား မိမိအမိကို မထီမဲ့မြင်ပြုတတ်၏” ဟု ဣသရေလဘုရင်က ဆိုသည်။ (သု. ၁၅:၂၀) မိမိတို့၏သားသမီးများ ပညာရှိစွာကျင့်ကြံပြုမူသည့်အခါ မိဘများ ဝမ်းမမြောက်ပေလော။ ထိုသို့ဖြစ်နိုင်ရန် မိဘများက ကောင်းစွာ ပဲ့ပြင်ထိန်းကျောင်းသွန်သင်ရန် လိုအပ်သည်မှာ မှန်ပါသည်။ (သု. ၂၂:၆) သို့သော် ပညာရှိသောသားသည် မိဘဝမ်းမြောက်စရာအကြောင်းဖြစ်သည်။ မိုက်သောသားမူကား သူတို့ကို ဝမ်းနည်းမဆုံးဖြစ်စေသည်။

ပညာရှိဘုရင်က ဤသို့ဆက်၍ဆိုသည်– “ဉာဏ်မရှိသောသူသည် မိုက်ခြင်း၌ ပျော်မွေ့တတ်၏။ ဉာဏ်ရှိသောသူမူကား ဖြောင့်မတ်သောအကျင့်ကိုကျင့်တတ်၏။” (သု. ၁၅:၂၁) ဉာဏ်မရှိသောသူသည် စစ်မှန်သော ပျော်ရွှင်ကျေနပ်မှုမပေးသည့် မိုက်မဲသောအရာများ၌သာ ပျော်မွေ့တတ်သည်။ သို့သော် ဉာဏ်ရှိသောသူမူကား ‘ဘုရားသခင်ကိုနှစ်သက်သည်ထက် အပျော်အပါးကိုသာ၍နှစ်သက်’ သူဖြစ်လာခြင်း၏ မိုက်မဲမှုကို သဘောပေါက်သည်။ (၂ တိမောသေ ၃:၁၊ ၄) ဘုရားသခင်၏မူများကို လိုက်နာခြင်းက သူ့အား ဖြောင့်မတ်နေစေပြီး သူ၏လမ်းကိုလည်း ဖြောင့်စေသည်။

“အကြံအောင်မြင်” သောအခါ

ဘုရားသခင့်မူများနှင့်အညီ အသက်ရှင်ခြင်းသည် ကျွန်ုပ်တို့၏ဘဝကဏ္ဍတိုင်းကို အကျိုးပြုသည်။ နယပုံပြင် ၁၅:၂၂ [ခမ] က ဤသို့ဖော်ပြသည်– “အကြံဉာဏ်ပေးနိုင်သူများလျှင် အကြံအောင်မြင်တတ်၏။ နှီးနှောတိုင်ပင်မှုမရှိလျှင်မူကား အကြံပျက်တတ်လေသည်။”

နှီးနှောတိုင်ပင်ခြင်းဟူသည် အချင်းချင်း မကွယ်မဝှက်ဘဲ ရိုးသားပွင့်လင်းစွာ သီးသန့်ပြောဆိုဆက်သွယ်ခြင်းကို ဆိုလိုသည်။ မူရင်းဟေဗြဲစကားတွင် “နှီးနှောတိုင်ပင်ခြင်း” ဟူသောအသုံးအနှုန်းသည် ရင်းနှီးသောပြောဆိုဆက်သွယ်ခြင်းကိုလည်း ဆိုလိုသည်။ ထို့ကြောင့် နှီးနှောတိုင်ပင်ခြင်းဟူသည် အပေါ်ယံပြောဆိုခြင်းမဟုတ်ဘဲ ရင်ထဲမှခံစားချက်များ၊ အတွေးအခေါ်များကို ဖလှယ်ခြင်းဖြစ်သည်။ လင်ယောက်ျားနှင့်ဇနီးသည်များအပြင် မိဘနှင့်သားသမီးများသည် တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ထိုနည်းအတိုင်း လွတ်လပ်စွာပြောဆိုဆက်သွယ်ပါက သူတို့ကြားတွင် ငြိမ်သက်စည်းလုံးမှုရှိမည်။ သို့သော် နှီးနှောတိုင်ပင်ခြင်းမရှိလျှင်မူကား အိမ်ထောင်တွင် စိတ်ပျက်စရာများနှင့် ပြဿနာများသာရှိပေမည်။

အရေးကြီးဆုံးဖြတ်ချက်များချရသည့်အခါ “အကြံဉာဏ်ပေးနိုင်သူများလျှင် အကြံအောင်မြင်တတ်၏” ဟူသော အကြံဉာဏ်ကို လိုက်လျှောက်ခြင်းက ပညာရှိသည်။ ဥပမာ၊ ဆေးကုသနည်းတစ်ခုခုကို ရွေးချယ်သည့်အခါ အထူးသဖြင့် အရေးကြီးသောကိစ္စဖြစ်ပါက ဆရာဝန်နှစ်ဦး၊ သုံးဦးနှင့်တိုင်ပင်ခြင်းသည် ပညာမရှိပေလော။

ဝိညာဉ်ရေးကိစ္စများနှင့်ပတ်သက်၍လည်း အကြံဉာဏ်ပေးနိုင်သူများခြင်း၏အကျိုးကို လျှော့တွက်၍မရနိုင်ပေ။ အကြီးအကဲများ အချင်းချင်းတိုင်ပင်ပြီး ရရှိလာသောအကြံဉာဏ်ကို အသုံးချသောအခါ “အကြံအောင်မြင်တတ်” သည်။ ထို့ပြင် ခန့်အပ်ခါစ ကြီးကြပ်မှူးအသစ်များသည် အထူးသဖြင့် ခက်ခဲသောပြဿနာများ ကိုင်တွယ်ရသည့်အခါများတွင် အသက်ကြီးသော၊ အတွေ့အကြုံပိုများသော အကြီးအကဲများ၏ အကြံဉာဏ်ကို မနှောင့်မနှေးတောင်းခံသင့်သည်။

“ပြန်ပြောသောစကားအားဖြင့် ဝမ်းမြောက်” သောအခါ

ထိုးထွင်းသိမြင်မှုဖြင့်  ပြောဆိုခြင်းကြောင့် မည်သည့်ကောင်းကျိုးများ ရနိုင်သနည်း။ ဣသရေလဘုရင်က “လူသည် ပြန်ပြောသောစကားအားဖြင့် ဝမ်းမြောက်စရာအကြောင်းရှိ၏။ အချိန်တန်၍ပြောသောစကားသည်လည်း အလွန်လျောက်ပတ်ပေ၏” ဟုဆိုသည်။ (သု. ၁၅:၂၃) ကျွန်ုပ်တို့၏စကား သို့မဟုတ် အကြံဉာဏ်ကို အခြားသူများနားထောင်၍ ကောင်းကျိုးများရရှိသည်ကို မြင်တွေ့ရသောအခါ ကျွန်ုပ်တို့ ပျော်ရွှင်ကြသည်မဟုတ်လော။ သို့သော် ကျွန်ုပ်တို့၏အကြံဉာဏ်များ ထိရောက်မှုရှိရန် အချက်နှစ်ချက် လိုအပ်သည်။

ပထမအနေနှင့် ကျွန်ုပ်တို့၏အကြံဉာဏ်သည် သမ္မာကျမ်းစာပေါ်တွင် အခိုင်အမာအခြေပြုသင့်သည်။ (ဆာလံ ၁၁၉:၁၀၅; ၂ တိမောသေ ၃:၁၆၊ ၁၇) ထို့နောက် ယင်းတို့ကို တော်မှန်သောအချိန်တွင် ပြောဆိုရမည်။ မည်မျှပင်မှန်ကန်သောစကားများဖြစ်ပါစေ အဆင်မသင့်သောအချိန်တွင် ပြောမိပါက အချည်းနှီးပင်။ ဥပမာ၊ ကိစ္စရပ်တစ်ခုကို လုံးစေ့ပတ်စေ့နားမထောင်ဘဲ အကြံဉာဏ်ပေးခြင်းသည် ပညာရှိရာမကျ၊ အကူအညီလည်းဖြစ်မည်မဟုတ်ချေ။ ‘နားကြားခြင်းငှာလျင်မြန်ပြီး စကားပြောခြင်းငှာနှေး’ ရန် အရေးကြီးလှပေသည်!—ယာကုပ် ၁:၁၉။

‘အသက်လမ်းသည် အထက်သို့ပို့ဆောင်တတ်’

နယပုံပြင်ကျမ်း ၁၅:၂၄ က ဤသို့ဖော်ပြသည်– “ပညာရှိသောသူလိုက်ရာအသက်လမ်းသည် အောက်အရပ် မရဏာနိုင်ငံမှလွှဲရှောင်၍ အထက်သို့ပို့ဆောင်တတ်၏။” ပညာရှိစွာပြုမူဆောင်ရွက်တတ်သူသည် မရဏာနိုင်ငံဖြစ်သော သင်္ချိုင်းမှ လွှဲရှောင်သောလမ်းပေါ်တွင်ရှိသည်။ သူသည် လူတကာနှင့်လိင်ဆက်ဆံခြင်း၊ မူးယစ်ဆေးအလွဲသုံးခြင်းနှင့် သောက်ကြူးခြင်းစသည့် ပျက်စီးစေသောအကျင့်အကြံများကို ရှောင်သောကြောင့် အချိန်မတန်ဘဲ သေဆုံးခြင်းမှ အကာအကွယ်ရသည်။ သူ၏လမ်းမှာ အသက်သို့ပို့ဆောင်ပေးသည်။

ယင်းနှင့်ခြားနားလျက် ပညာမရှိသောသူ၏လမ်းကို သတိပြုကြည့်ပါ– ‘မာနထောင်လွှားသောသူ၏အိမ်ကို ထာဝရဘုရားသခင် ဖျက်ဆီးတော်မူမည်။ မုဆိုးမနေရာအရပ်ကိုကား တည်စေတော်မူမည်။ မတရားသောသူ၏အကြံအစည်တို့ကို ထာဝရဘုရားသခင် စက်ဆုပ်ရွံရှာတော်မူ၏။ စင်ကြယ်သောသူ၏စကားတို့ကိုကား နှစ်သက်တော်မူ၏။ မတရားသောစီးပွားကိုရှာသောသူသည် မိမိအိမ်သားတို့ကိုနှောင့်ယှက်တတ်၏။ တံစိုးကိုရွံသောသူမူကား အသက်ချမ်းသာရလိမ့်မည်။’—သု. ၁၅:၂၅-၂၇။

  ဣသရေလဘုရင်သည်  လူတို့ကျော့မိလေ့  ရှိသော ထောင်ချောက်တစ်ခုကို မည်သို့ရှောင်ရမည့်အကြောင်း ဤသို့ဖော်ပြသည်– “ဖြောင့်မတ်သောသူသည် အဘယ်သို့ပြန်ပြောရမည်ကို စိတ်နှလုံးထဲမှာဆင်ခြင်တတ်၏။ မတရားသောသူ၏နှုတ်မူကား မကောင်းသောအရာတို့ကို သွန်းလောင်းတတ်၏။” (သု. ၁၅:၂၈) ထိုနယပုံပြင်စကားသည် အလွန်အဖိုးတန်သော အကြံပေးချက်ပင်! မစဉ်းစားမဆင်ခြင်ဘဲ ပြောလိုက်သောစကားသည် မည်သည့်ကောင်းကျိုးမျှမပြုနိုင်ပေ။ အခြားသူများ၏ အခြေအနေများနှင့် ခံစားချက်များအပါအဝင် သက်ဆိုင်ရာ အချက်အလက်အားလုံးကို သုံးသပ်ပြီးမှပြောပါက နောက်မှနောင်တရ,ရမည့်စကားများကို ပြောမိမည်မဟုတ်ပေ။

ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့ခြင်းနှင့် ကိုယ်တော့်ဆုံးမသွန်သင်ခြင်းကို နာခံခြင်း၏ အကျိုးကျေးဇူးကား အဘယ်နည်း။ ပညာရှိက ဤသို့ဖြေသည်– ‘ထာဝရဘုရားသခင်သည် မတရားသောသူတို့နှင့် ဝေးတော်မူ၏။ ဖြောင့်မတ်သောသူ၏ ဆုတောင်းစကားကိုကား နားထောင်တော်မူ၏။’ (သု. ၁၅:၂၉) စစ်မှန်သောဘုရားသခင်သည် မတရားသောသူတို့နှင့် နီးနီးနေမည်မဟုတ်ပါ။ ‘တရားမနာ၊ လွှဲသွားသောသူသည် ဆုတောင်းသော်လည်း သူ၏ဆုတောင်းစကားသည် စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်ဖြစ်၏’ ဟု သမ္မာကျမ်းစာက ဖော်ပြသည်။ (သု. ၂၈:၉) ဘုရားသခင်ကိုကြောက်ရွံ့၍ ကိုယ်တော့်မျက်မှောက်တွင် ဖြောင့်မှန်ရာများကို ကြိုးစားလုပ်ဆောင်သူများသည် မိမိတို့၏ဆုတောင်းချက်များကို ကိုယ်တော်နားညောင်းမည်ဖြစ်ကြောင်း အပြည့်အဝယုံ ကြည်စိတ်ချကြသည်။

“နှလုံးကိုရွှင်လန်းစေ” သည့်အရာ

စဉ်းစားစရာ နှိုင်းယှဉ်ချက်ကိုသုံးလျက် ရှောလမုန် ဤသို့ဆိုသည်– “မျက်စိအလင်းသည် နှလုံးကိုရွှင်လန်းစေတတ်၏။ ကောင်းသောသတင်းစကားသည်လည်း အရိုးတို့ကို ခြင်ဆီနှင့်ပြည့်ဝစေတတ်၏။” (သု. ၁၅:၃၀) ခြင်ဆီနှင့်ပြည့်နေသောအရိုးတို့သည် သန်မာပြီး ယင်းက တစ်ကိုယ်လုံးကို သန်စွမ်းစေကာ နှလုံးကိုရွှင်လန်းစေသည်။ စိတ်နှလုံးရွှင်လန်းခြင်းသည် မျက်လုံးများကိုတောက်ပစေသည်။ ယင်းသည် ကောင်းသောသတင်းစကား၏ အကျိုးသက်ရောက်မှုဖြစ်သည်။

ယေဟောဝါ၏ဝတ်ပြုရေး ကမ္ဘာချီတိုးပွားနေသည့်သတင်းများက ကျွန်ုပ်တို့ကို အမှန်တကယ် အားရှိစေသည်မဟုတ်လော။ ဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော်သတင်းကောင်း ဟောပြောခြင်းနှင့် တပည့်ဖြစ်စေခြင်းလုပ်ငန်း၏ အောင်မြင်ပြီးမြောက်မှုများအကြောင်း သိရှိရခြင်းက အမှုဆောင်လုပ်ငန်းတွင် တိုးချဲ့ပါဝင်ရန် ကျွန်ုပ်တို့ကို ခွန်အားရှိစေသည်။ (မဿဲ ၂၄:၁၄; ၂၈:၁၉၊ ၂၀) ယေဟောဝါအား မိမိတို့၏ဘုရားသခင်ဖြစ်စေပြီး စစ်မှန်သောဝတ်ပြုရေးကို ခံယူကျင့်သုံးသူတို့၏ တွေ့ကြုံမှုများက ကျွန်ုပ်တို့၏နှလုံးကို ရွှင်လန်းစေသည်။ “ဝေးသောပြည်မှရောက်လာသော ဝမ်းမြောက်စရာသတင်းစကားသည်” ထိုမျှအစွမ်းတန်ခိုးရှိရာ ခရစ်ယာန်ဓမ္မအမှုတွင် ကျွန်ုပ်တို့ပြုလုပ်ခဲ့ရာများကို ပြောပြရာ၌ တိကျမှန်ကန်ပြီး စိတ်သန့်နေရန် အရေးကြီးလှပေသည်!—သု. ၂၅:၂၅။

“ဂုဏ်အသရေအရင်၌ နှိမ့်ချခြင်း၏နေရာရှိ၏”

အသွင်အမျိုးမျိုးနှင့်လာတတ်သော ဆုံးမသွန်သင်ခြင်းကို လက်ခံခြင်း၏အကျိုးကို ပညာရှိဘုရင်က ဤသို့အလေးပေးဖော်ပြသည်– “အသက်နှင့်ယှဉ်သောဆုံးမခြင်းစကားကို နားထောင်သောသူသည် ပညာရှိတို့နှင့်ပေါင်းဖော်ရသောအခွင့်ရှိ၏။ ဆုံးမခြင်းစကားကိုပယ်သောသူသည် မိမိအသက်ဝိညာဉ်ကို မထီမဲ့မြင်ပြုရာသို့ရောက်၏။ နားထောင်သောသူမူကား ဉာဏ်ကိုရတတ်၏။” (သု. ၁၅:၃၁၊ ၃၂) ဆုံးမပဲ့ပြင်ခြင်း သို့မဟုတ် သွန်သင်ခြင်းသည် လူတစ်ဦး၏ နှလုံးအတွင်းသို့ရောက်ရှိပြီး ယင်းကို ပြုပြင်ပေးကာ အမြင်မှန်ရစေသည်။ “ဆုံးမသောကြိမ်လုံး” ကသာ ‘သူငယ်၏စိတ်နှလုံးထဲမှာ ထုပ်ထားလျက်ရှိသည့် မိုက်သောသဘော’ ကို ဖယ်ရှားပေးနိုင်ကြောင်း သံသယရှိစရာမလိုပေ။ (သု. ၂၂:၁၅) ဆုံးမသွန်သင်ခြင်းကို နားထောင်သောသူသည် ဉာဏ်၊ တစ်နည်းအားဖြင့် စိတ်လှုံ့ဆော်မှုကောင်းကို ရရှိသည်။ နားမထောင်သောသူမူကား အသက်တရားကို ငြင်းပယ်သူဖြစ်သည်။

ဉာဏ်ပညာ၏ဆုံးမသွန်သင်မှုကို နှိမ့်ချစွာ ကြိုဆိုလက်ခံခြင်းက အမှန်တကယ် အကျိုးရှိစေသည်။ ထိုသို့ပြုလုပ်ခြင်းက ရောင့်ရဲမှု၊ တိုးတက်မှု၊ ရွှင်လန်းမှုနှင့် အောင်မြင်ပြီးမြောက်မှုများသာမက ဂုဏ်အသရေနှင့် အသက်တို့ကိုပင် ရရှိစေနိုင်သည်။ နယပုံပြင် ၁၅:၃၃ က ဤသို့နိဂုံးချုပ်ထားသည်– “ထာဝရဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့သောသဘောသည် ပညာကိုသွန်သင်ခြင်းဖြစ်၏။ ဂုဏ်အသရေအရင်၌ နှိမ့်ချခြင်း၏နေရာရှိ၏။”

[အောက်ခြေမှတ်ချက်]

[စာမျက်နှာ ၁၇ ပါ ရုပ်ပုံ]

အိမ်ထောင်တွင် ချစ်ချစ်ခင်ခင်ရှိခြင်းသည် စားကောင်းသောက်ဖွယ်များရှိခြင်းထက် သာ၍နှစ်လို့ဖွယ်ဖြစ်

[စာမျက်နှာ ၁၈ ပါ ရုပ်ပုံ]

ကျွန်ုပ်တို့တွင် ကန့်သတ်ချက်များရှိသည့်တိုင် အပြုသဘောထားရှိခြင်းက အသိပညာရရှိစေနိုင်

[စာမျက်နှာ ၁၉ ပါ ရုပ်ပုံ]

နှီးနှောတိုင်ပင်ခြင်းဟူသည် ရင်ထဲမှခံစားချက်များ၊ အတွေးအခေါ်များကို ဖလှယ်ခြင်းဖြစ်

[စာမျက်နှာ ၂၀ ပါ ရုပ်ပုံ]

“ကောင်းသောသတင်းစကားသည်လည်း အရိုးတို့ကိုခြင်ဆီနှင့်” မည်သို့ “ပြည့်ဝစေတတ်” ကြောင်း သင်သိပါသလော