ယေဟောဝါ၏ လူမျိုးတော် ရွှင်လန်း

၁၇။ ဟေရှာယ ပရောဖက်ပြုချက်သည် သစ္စာရှိဂျူးများ နှစ်ပေါင်းများစွာ ပြည်နှင်ခံရချိန်အတွင်း မည်သို့ နှစ်သိမ့်မှု ဖြစ်ခဲ့သနည်း။

^၁၇ ဟေရှာယ ပရောဖက်ပြုချက်၏ အခန်းကြီး ၃၅ ကို ဤရွှင်လန်းဖွယ် မှတ်ချက်ဖြင့် အဆုံးသတ်ထား၏– “ထာဝရဘုရား ကယ်လွှတ်တော်မူသော သူတို့သည် ပြန်လာ၍ သီချင်းဆို [“ရွှင်လန်းစွာကြွေးကြော်၊” ကဘ] လျက်၊ ထာဝရ ဝမ်းမြောက်ခြင်း သရဖူကို ဆောင်းလျက် ဇိအုန်မြို့သို့ ရောက်ကြလိမ့်မည်။ ဝမ်းမြောက်ရွှင်လန်းခြင်းအခွင့်ကို ရကြ၍ ဝမ်းနည်းခြင်းနှင့် ညည်းတွားခြင်းသည် ပြေးသွားရလိမ့်မည်။” (ဟေရှာယ ၃၅:၁၀) ပြည်နှင်ခံရချိန် အတောအတွင်း ဤပရောဖက်ပြုချက်ကို နှစ်သိမ့်မှုနှင့် မျှော်လင့်ချက်အဖြစ် မျှော်ကိုးခဲ့ကြသော ဂျူးသုံ့ပန်းများသည် ၎င်းအသေးစိတ် အဖုံဖုံသည် မည်သို့ ပြည့်စုံလာမည်ကို စဉ်းစားခဲ့ကြပေမည်။ ဖြစ်ဖွယ်ရှိသည်မှာ သူတို့သည် ပရောဖက်ပြုချက်၏ ကဏ္ဍများစွာကို နားမလည်ခဲ့ကြပေ။ သို့သော် သူတို့သည် “ပြန်လာ၍ . . . ဇိအုန်မြို့သို့ ရောက်ကြလိမ့်မည်” ကို ရှင်းလင်းစွာ နားလည်ခဲ့သည်။

၁၈။ ဗာဗုလုန်၌ ဝမ်းနည်းမှုနှင့် ညည်းတွားမှုတို့ကို ပြန်လည်တည်ထောင်ထားသော ပြည်တော်တွင် ရွှင်လန်းဝမ်းမြောက်မှုနှင့် မည်သည့်နည်းဖြင့် အစားထိုးသနည်း။

^၁၈ ထို့ကြောင့် ဘီ.စီ.အီး. ၅၃၇ တွင် (ကျွန်များနှင့် ဗိမာန်တော် သီချင်းသည် ၇,၀၀၀ ကျော် ပါဝင်သော) အမျိုးသား ၅၀,၀၀၀ ခန့်သည် အမျိုးသမီးများ၊ ကလေးများနှင့်အတူ ယေဟောဝါအား အကြွင်းမဲ့ ယုံကြည်စိတ်ချမှုဖြင့် ယေရုရှလင်မြို့သို့ လေးလကြာ ခရီးကို နှင်ခဲ့ကြသည်။ (ဧဇရ ၂:၆၄၊ ၆၅) လအနည်းငယ်မျှ ကြာပြီးနောက် ဗိမာန်တော်ကို အပြီးပြန်လည်တည်ဆောက်ရန်အတွက် ပဏာမ ခြေလှမ်းအဖြစ် ယေဟောဝါ၏ ယဇ်ပလ္လင်ကို ပြန်လည်တည်ဆောက်ခဲ့သည်။ အနှစ် ၂၀၀ သက်တမ်းရှိ ဟေရှာယ၏ ပရောဖက်ပြုချက် ပြည့်စုံခဲ့သည်။ ဗာဗုလုန်တွင် ရှိစဉ် လူမျိုးတော်၏ ဝမ်းနည်းမှု၊ ညည်းတွားမှုများကို ပြန်လည်တည်ထောင်ထားသော ပြည်တွင် ဝမ်းမြောက်ခြင်း၊ ရွှင်လန်းခြင်းတို့ဖြင့် အစားထိုးလိုက်သည်။ ယေဟောဝါသည် မိမိ၏ ကတိတော်ကို ပြည့်စုံစေခဲ့ပြီ။ ပရဒိသု—ပကတိရော ဝိညာဏပါ—ပြန်လည်တည်ထောင်ခဲ့ပြီ!

လူမျိုးသစ် ဖွားမြင်ခြင်း

၁၉။ ဟေရှာယ ပရောဖက်ပြုချက်သည် ဘီ.စီ.အီး. ခြောက်ရာစုတွင် အနည်းအကျဉ်းဖြင့်သာ ပြည့်စုံခဲ့သည်ဟု အဘယ်ကြောင့် ဆိုရမည်နည်း။

^၁၉ ဘီ.စီ.အီး. ခြောက်ရာစုတွင် ဟေရှာယ အခန်းကြီး ၃၅ သည် အနည်းအကျဉ်းသာ ပြည့်စုံခဲ့သည်။ ပြည်တော်ပြန်ဂျူးများ ခံစားရသည့် ပရဒိသု အခြေအနေသည် ကြာရှည် မတည်ခဲ့ပါ။ အတန်ကြာသော် မှောက်မှားသော ဘာသာရေး သွန်သင်ချက်များနှင့် မျိုးချစ်စိတ်ဓာတ်တို့က စင်ကြယ်သော ဝတ်ပြုရေးကို ညစ်ညူးစေခဲ့သည်။ ဂျူးလူမျိုးများသည် ဝိညာဉ်ရေးအရ ဝမ်းနည်းမှုနှင့် ညည်းတွားမှုကို တစ်ဖန် ပြန်လည်ခံစားကြရပြန်သည်။ နောက်ဆုံးတွင် ယေဟောဝါသည် သူတို့ကို မိမိ၏ လူမျိုးအဖြစ်မှ ငြင်းပယ်လိုက်သည်။ (မဿဲ ၂၁:၄၃) တစ်ဖန် မနာခံမှုကြောင့် သူတို့၏ ရွှင်လန်းမှုသည် မတည်မြဲပါ။ ယင်းတို့အားလုံးက ဟေရှာယ အခန်းကြီး ၃၅ သည် နောက်ထပ်၊ သာ၍ ကြီးမားသော ပြည့်စုံချက် ရှိမည် ဖြစ်ကြောင်း ညွှန်ပြသည်။

၂၀။ စီ.အီး. ပထမရာစုတွင် အဘယ် ဣသရေလ လူမျိုးသစ် ပေါ်ပေါက်လာသနည်း။

^၂၀ ယေဟောဝါ၏ သတ်မှတ်အချိန်တွင် နောက်ထပ် ဣသရေလလူမျိုး၊ ဝိညာဏလူမျိုး ပေါ်ပေါက်လာသည်။ (ဂလာတိ ၆:၁၆) ယေရှုသည် မိမိ၏ မြေကြီးဓမ္မအမှုဆောင်ချိန်အတွင်း ဤဣသရေလ လူမျိုးသစ် မွေးဖွားလာရန်အတွက် အသင့်ပြင်ဆင်ပေးခဲ့သည်။ ကိုယ်တော်သည် စင်ကြယ်သော ဝတ်ပြုရေးကို ပြန်လည်တည်ထောင်ခဲ့ပြီး ကိုယ်တော်၏ သွန်သင်ချက်များအားဖြင့် သမ္မာတရားရေ တစ်ဖန် စစီးဆင်းလာသည်။ ကိုယ်တော်သည် ကာယရေးနှင့် ဝိညာဉ်ရေးနှ စ်တန်စလုံး ဖျားနာသူများကို ကုသပေးခဲ့သည်။ ဘုရားသခင့် နိုင်ငံတော် သတင်းကောင်းကို ကြွေးကြော်သည်နှင့်အမျှ ရွှင်လန်းစွာ ကြွေးကြော်မှု ပေါ်ထွက်လာသည်။ ကိုယ်တော် သေဆုံး၍ ရှင်ပြန်ထမြောက်ပြီး ရက်သတ္တပတ် ခုနစ်ပတ် ကြာပြီးနောက် ဘုန်းရှိသော ယေရှုသည် ခရစ်ယာန် အသင်းတော်ကို တည်ထောင်ခဲ့သည်၊ ထိုအသင်းတော်သည် ဘုရားသခင့် ဝိညာဏသားများနှင့် ယေရှု၏ ညီတော်များအဖြစ် မွေးဖွားခဲ့သော၊ သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်အားဖြင့် ဘိသိက်ခံခဲ့ပြီး ကိုယ်တော် သွန်းခဲ့သည့် အသွေးတော်ဖြင့် ရွေးနုတ်ခဲ့သော ဂျူးများနှင့် အခြားသူများဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားသည့် ဝိညာဏ ဣသရေလလူမျိုး ဖြစ်သည်။—တမန်တော် ၂:၁-၄; ရောမ ၈:၁၆၊ ၁၇; ၁ ပေတရု ၁:၁၈၊ ၁၉။

၂၁။ ပထမရာစု ခရစ်ယာန် အသင်းတော်နှင့်ပတ်သက်၍ အဘယ် အဖြစ်အပျက်များက ဟေရှာယ ပရောဖက်ပြုချက်၏ ကဏ္ဍအချို့ ပြည့်စုံသည်ဟု ရှုမြင်နိုင်သနည်း။

^၂၁ တမန်တော် ပေါလုသည် ဝိညာဏ ဣသရေလလူမျိုး အဖွဲ့ဝင်များထံ စာရေးစဉ် ဟေရှာယ ၃၅:၃ မှ စကားများကို ရည်ညွှန်းကာ ဤသို့ ဆို၏– “တွဲလွဲနေသော လက်တို့နှင့် အားမရှိသော ဒူးတို့ကို ခိုင်ခံ့စေကြလော့။” (ဟေဗြဲ ၁၂:၁၂) သို့ဖြစ်၍ စီ.အီး. ပထမရာစုတွင် ဟေရှာယ အခန်းကြီး ၃၅ မှ စကားများ ပြည့်စုံခဲ့သည်မှာ ထင်ရှားသည်။ ပကတိစာသားအရ ယေရှုနှင့် ကိုယ်တော်၏ တမန်တော်များသည် အံ့ဖွယ်နည်းဖြင့် မျက်စိကန်းသူများကို မြင်စေခဲ့၊ နားပင်းသူများကို ကြားစေခဲ့ကြသည်။ “ခြေဆွံ့” နေသူများကို လမ်းလျှောက်စေခဲ့ကြပြီး စကားအသူများကို စကား ပြန်လည်ပြောစေခဲ့ကြသည်။ (မဿဲ ၉:၃၂; ၁၁:၅; လုကာ ၁၀:၉) ပို၍ အရေးပါသည်မှာ နှလုံးရိုးဖြောင့်သူများကို မှောက်မှားသော ဘာသာမှ လွတ်မြောက်စေခဲ့ပြီး ခရစ်ယာန် အသင်းတော်အတွင်းရှိ ဝိညာဏ ပရဒိသုတွင် ခံစားပျော်မွေ့စေခဲ့ကြသည်။ (ဟေရှာယ ၅၂:၁၁; ၂ ကောရိန္သု ၆:၁၇) ဗာဗုလုန်မှ ပြန်လာသော ဂျူးများ၏ အဖြစ်အပျက်တွင်ကဲ့သို့ ထိုလွတ်မြောက်လာသူများသည် အပြုသဘောနှင့် ရဲရင့်သည့် စိတ်ဓာတ် မရှိမဖြစ် လိုအပ်ကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့ကြသည်။—ရောမ ၁၂:၁၁။

^၂၄ ပြန်လည်ထူထောင်ခဲ့သော ဤခရစ်ယာန်များသည် “သန့်ရှင်းရာလမ်း” ပေါ်တွင် လျှောက်ကြသည်။ မဟာဗာဗုလုန်မှ ဝိညာဏ ပရဒိသုသို့ ရောက်စေသော ဤထွက်ပေါက် “လမ်း” ကို ဝိညာဉ်ရေးအရ သန့်ရှင်းသော ဝတ်ပြုသူအားလုံးအတွက် ဖွင့်ထားပေးပါသည်။ (၁ ပေတရု ၁:၁၃-၁၆) သူတို့သည် အကာအကွယ်အတွက် ယေဟောဝါကို အားကိုးနိုင်ကြပြီး စစ်မှန်သော ဝတ်ပြုရေး ပပျောက်သွားရန် စာတန်၏ သွေးရူးသွေးတန်း တိုက်ခိုက်မှုများ အောင်မြင်မည် မဟုတ်ကြောင်း ယုံကြည်စိတ်ချနိုင်သည်။ (၁ ပေတရု ၅:၈) နာခံမှု မရှိသောသူများနှင့် သားရိုင်းတိရစ္ဆာန်ကဲ့သို့ အမူအကျင့်ရှိသူ မည်သူမဆိုသည် ဘုရားသခင်၏ သန့်ရှင်းသော လမ်းမကြီးပေါ်ရှိသူများအား ဖျက်လိုဖျက်ဆီး ပြုခွင့် ရမည် မဟုတ်ပါ။ (၁ ကောရိန္သု ၅:၁၁) ဤကာကွယ်ထားသော ဝန်းကျင်အတွင်းတွင် ယေဟောဝါ ရွေးနုတ်ထားသော—ဘိသိက်ခံများနှင့် “အခြားသိုး” များ—သည် တစ်ဆူတည်းသော စစ်မှန်သည့် ဘုရားသခင်ကို ဝတ်ပြုရာတွင် ရွှင်လန်းမှု တွေ့ရှိကြသည်။—ယောဟန် ၁၀:၁၆။

၂၅။ ဟေရှာယ အခန်းကြီး ၃၅ သည် ပကတိ ပြည့်စုံချက် ရှိဦးမည်လော။ ရှင်းပြပါ။

^၂၅ အနာဂတ်နှင့်ပတ်သက်၍ကော မည်သို့နည်း။ ဟေရှာယ ပရောဖက်ပြုချက်သည် ပကတိနည်းဖြင့် ပြည့်စုံပါဦးမည်လော။ ပြည့်စုံပါမည်။ ပထမရာစု၌ ယေရှုနှင့် ကိုယ်တော့်တမန်တော်များအားဖြင့် အံ့ဖွယ်ကုသမှုများ ပြုလုပ်ခြင်းက အနာဂတ်တွင် ကြီးမားသော အတိုင်းအတာဖြင့် ထိုကဲ့သို့သော ကုသမှုများ လုပ်ဆောင်ရန် ယေဟောဝါ ဆန္ဒ ရှိပြီး ကိုယ်တော် တတ်နိုင်တော်မူကြောင်း သက်သေပြခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ မှုတ်သွင်းခံ ဆာလံကျမ်းများ၌ မြေကြီးပေါ် ငြိမ်သက်သော အခြေအနေများတွင် ထာဝရ အသက် ရမည်အကြောင်း ဖော်ပြထားသည်။ (ဆာလံ ၃၇:၉၊ ၁၁၊ ၂၉) ယေရှုက ပရဒိသု အသက်တာကို ကတိပြုတော်မူခဲ့သည်။ (လုကာ ၂၃:၄၃) သမ္မာကျမ်းစာ ဦးဆုံးကျမ်းမှစ၍ နောက်ဆုံးကျမ်းအထိ ပကတိ ပရဒိသု မျှော်လင့်ချက်ကို ပေးထားသည်။ ထိုအချိန်တွင် မျက်စိကန်းသူ၊ နားပင်းသူ၊ ခြေဆွံ့သူနှင့် စကားအသူများသည် ကာယရေးအရ ထာဝစဉ် ကုသမှု ခံရမည်။ ဝမ်းနည်းမှု ညည်းတွားမှုများ ပျောက်လွင့်သွားမည်။ ရွှင်လန်းဝမ်းမြောက်မှုသည် ထာဝစဉ်၊ အစဉ်အဆက် တည်ရှိသွားမည်။—ဗျာဒိတ် ၇:၉၊ ၁၆၊ ၁၇; ၂၁:၃၊ ၄။