ငရဲ

အဓိပ္ပာယ်သတ်မှတ်ချက်– “ငရဲ” ဟူသောစကားလုံးကို ဘာသာပြန်ကျမ်းများစွာ၌တွေ့ရသည်။ ထပ်တူအခန်းငယ်များ၌ အခြားဘာသာပြန်များက “သင်္ချိုင်း၊” “လူသေတို့ကမ္ဘာ” စသဖြင့်ပြန်ဆိုကြသည်။ တစ်ခါတစ်ရံ “ငရဲ” ဟူ၍ပြန်ဆိုသောမူရင်းဘာသာစကားများကို အချို့ကျမ်းစာများက အက္ခရာလှယ်ရေးကြသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ စကားလုံးကိုဘာသာမပြန်ဆိုဘဲ အက္ခရာများဖြင့်ပြန်၍ရေးသားခြင်းဖြစ်သည်။ အဘယ်စကားလုံးများကိုနည်း။ ဟေဗြဲစာလုံး she’ohlʹ (ရှီးအိုးလ်) နှင့် အနက်တူဂရိစာလုံး haiʹdes (ဟေးဒီးစ်) တို့ဖြစ်ကြသည်။ ၎င်းတို့သည် သင်္ချိုင်းဂူတစ်ခုစီကိုမဆိုလို လူသေအပေါင်း၏သုသာန်ဖြစ်သည်။ ဂရိစာလုံး geʹen·na (ဂေဟင်္နာ) ကိုလည်းထို့အတူပြုကြသည်။ ၎င်းသည် ထာဝရပျက်စီးခြင်းကို အထိမ်းအမှတ်ပြုသည်။ သို့ရာတွင် ခရစ်ယာန်ဘောင်၌လည်းကောင်း၊ ခရစ်ယာန်မဟုတ်သောဘာသာများ၌လည်းကောင်း ငရဲဟူသည် နတ်ဆိုးများနေထိုင်ရာ၊ လူဆိုးများသေလွန်သည့်နောက် ဒဏ်ခံရသောနေရာ၊ (အချို့က ညှဉ်းဆဲခံရသည့်နေရာ) ဖြစ်သည်ဟု သွန်သင်ကြသည်။

လူသေများနာကျင်မှုရှိမရှိ သမ္မာကျမ်းစာက အရိပ်အမြွက်ပြသလော

ဒေ. ၉:၅၊ ၁၀– “အသက်ရှင်သောသူသည် မိမိသေရမည်ကိုသိ၏။ သေသောသူမူကား အဘယ်အရာကိုမျှမသိ။ . . . ဆောင်ရွက်စရာအမှုရှိသမျှကို ကြိုးစားအားထုတ်၍ ဆောင်ရွက်လော့။ အကြောင်းမူကား သင်ယခုသွား၍ ရောက်ရလတ္တံ့သောအရပ်တည်းဟူသော မရဏာနိုင်ငံ [ရှီးအိုးလ်]* ၌ လုပ်ဆောင်ခြင်းမရှိ။ ကြံစည်ခြင်းမရှိ။ သိပ္ပံအတတ်မရှိ။ ပညာမရှိပါတကား။” (သူတို့သည် ဘာကိုမျှမသိလျှင် နာမှန်းလည်းသိမည်မဟုတ်။) (*“ရှီးအိုးလ်၊” ဟAS, RS, NE, JB; “သင်္ချိုင်း” KJ, Kx; “ငရဲ၊” Dy; “လူသေတို့ကမ္ဘာ၊” TEV.)

ဆာ. ၁၄၆:၄– “သူသည် အသက်ထွက်၍ မြေသို့ပြန်သွားတတ်၏။ ထိုနေ့ချင်းတွင် သူ၏အကြံအစည်*တို့သည်ပျက်စီးကြ၏။ (*“အတွေးအဆ၊” KJ, Dy [၁၄၅:၄]– “ကြံစည်ချက်များ၊” JB; “စီမံကိန်းများ၊” RS, TEV.)

လူ့ခန္ဓာသေစဉ် စိုးလ်မသေဘဲကျန်ရစ်သည်ဟု သမ္မာကျမ်းစာက အရိပ်အမြွက်ပြသလော

ယေဇ. ၁၈:၄– “ပြစ်မှားသောဝိညာဉ်*သည် အသက်သေရမည်။” (“စိုးလ်”* ကဘ၊ KJ, Dy, RS, NE, Kx; “လူ၊” JB; “သူ၊” TEV.)

“လုံးဝဝိညာဏဖြစ်၍ ရုပ်ထည်မရှိ၊ ‘ခန္ဓာ’ နှင့်တသီးတခြားဖြစ်သောပုဂ္ဂိုလ်ကိုဆိုလိုသည့်၊ ‘စိုးလ်’ ဟူသောအယူအဆသည် သမ္မာကျမ်းစာ၌မတွေ့ရပါ။”​—ပြင်သစ်ပြည် ရူအန်းကျမ်းကျောင်းမှ ကျမ်းစာပါမောက္ခ ဂျောဂျက်စ်၊ အောက်ဇိုး ရေးသည့် La Parole de Dieu (ပဲရစ်၊ ၁၉၆၀)။

“[ဟေဗြဲကျမ်းစာထဲမှ] ဟေဗြဲစာလုံး nefesh [နီးဖက်ရှ်] ကို ‘စိုးလ်’၊ ဟူ၍ပြန်လေ့ရှိသည်မှန်သော်လည်း ဂရိအဓိပ္ပာယ်ဖြင့်အနက်ကောက်လျှင် မှားပေလိမ့်မည်။ နီးဖက်ရှ်သည် . . . ခန္ဓာနှင့်ကင်း၍ ဆောင်ရွက်နိုင်သည့်သဘော လုံးဝမရှိ။ ဓမ္မသစ်ကျမ်း၌ ဂရိစာလုံး psyche [ဆိုက်ခီး] ကို ‘စိုးလ်’ ဟူ၍ပြန်ဆိုလေ့ရှိသော်လည်း တစ်ဖန် ဂရိတွေးခေါ်ပညာရှင်များနားလည်သကဲ့သို့ အလိုအလျောက် မယူမှတ်သင့်။ များသောအားဖြင့် ၎င်းသည် ‘အသက်’ သို့မဟုတ် ‘အသက်စွမ်းအင်’ ရံဖန်ရံခါ ‘ကိုယ်တိုင်’ ကိုဆိုလိုသည်။”​—အမေရိကန်းနားစွယ်စုံကျမ်း (၁၉၇၇)၊ အတွဲ ၂၅၊ စ. ၂၃၆။

မည်သို့သောသူသည် သမ္မာကျမ်းစာငရဲထဲသို့သွားသနည်း

လူဆိုးများငရဲသို့သွားသည်ဟု သမ္မာကျမ်းစာဆိုသလော

ဆာ. ၉:၁၇– “မတရားသောသူတို့နှင့် ဘုရားသခင်ကိုမေ့လျော့သောအမျိုးသားအပေါင်းတို့သည် မရဏာနိုင်ငံ*သို့နှင်ခြင်းကို၊ ခံရကြလိမ့်မည်။” (*“ငရဲ၊” KJ, Dy [၉:၁၈] – “သေခြင်း၊” TEV, သက; “သေရာအရပ်၊” Kx; “ရှီးအိုးလ်၊” AS, RS, NE, JB, ကဘ။)

ဖြောင့်မတ်သူများ ငရဲသို့သွားသည်ဟုလည်း သမ္မာကျမ်းစာဆိုသလော

ယောဘ ၁၄:၁၃– “[ယောဘဆုတောင်းသည်မှာ၊] ကိုယ်တော်သည် အကျွန်ုပ်ကို သင်္ချိုင်းတွင်း* [“ငရဲ၊” Dy] ၌ ဝှက်ထားတော်မူပါစေ။ အမျက်တော်မလွန်မီတိုင်အောင် ကွယ်ကာတော်မူပါစေ။ အကျွန်ုပ်ကို အောက်မေ့စရာအချိန်ကို ချိန်းချက်တော်မူပါစေ။” (ယောဘသည် “စုံလင်ဖြောင့်မတ်ပေ၏။ ဘုရားသခင်ကိုကြောက်ရွံ့သောသူ၊ မကောင်းသောအကျင့်ကိုရှောင်သောသူဖြစ်သည်” ဟု ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်တိုင်မိန့်တော်မူခဲ့သည်။​—ယောဘ ၁:၈။) (*“သင်္ချိုင်း၊” KJ; “လူသေတို့ကမ္ဘာ၊” TEV; “ရှီးအိုးလ်၊” AS, RS, NE, JB, ကဘ။)

တ. ၂:၂၅-၂၇၊ သက– “ထိုအရှင်၊ [ယေရှုခရစ်]၊ နှင့်ပတ်သက်၍ ဒါဝိဒ်မင်းက ‘ . . . အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ကိုယ်တော်ရှင်သည် ကျွန်တော်မျိုးကို မရဏနိုင်ငံ*တွင် စွန့်ပစ်၍ထားတော်မူမည်မဟုတ် ကိုယ်တော်ရှင်၏ သစ္စာကိုစောင့်သိသောအစေခံအား သင်္ချိုင်းတွင် ပုပ်ပျက်စေတော်မူမည်မဟုတ်သောကြောင့်တည်း။” (*“ငရဲ၊” KJ, Dy; “သေခြင်း၊”၊ NE; “သေရာအရပ်၊” Kx; “လူသေတို့ကမ္ဘာ၊” TEV; “ဟေးဒီးစ်၊” AS, RS, JB, ကဘ။)

သမ္မာကျမ်းစာထဲကငရဲမှ ထွက်လာသူရှိသလော

ဗျာ. ၂၀:၁၃၊ ၁၄– “သမုဒ္ဒရာသည် မိမိ၌ရှိသောလူသေတို့ကို အပ်ပေး၏။ မရဏာနှင့်၊ မရဏာနိုင်ငံ* [“ငရဲ” KJ] သည်လည်း မိမိတို့၌ရှိသောလူသေတို့ကို အပ်ပေးကြ၏။ လူအသီးအသီးတို့သည် မိမိတို့ကျင့်အတိုင်း တရားစီရင်ခြင်းကိုခံရကြ၏။ ထိုအခါ မရဏာနှင့် မရဏာနိုင်ငံကို မီးအိုင်ထဲသို့ ချပစ်လေ၏။” (ထို့ကြောင့် လူသေတို့သည် ငရဲထဲမှကယ်နုတ်ခြင်းခံရမည်။ ထို့ပြင် ငရဲသည် မီးအိုင်နှင့်မတူကြောင်းသတိပြုပါ။ ငရဲသည် မီးအိုင်ထဲသို့ချပစ်ခံရမည်ဖြစ်သည်။) (*“ငရဲ၊” Dy, Kx; “လူသေတို့ကမ္ဘာ၊” TEV; “ဟေးဒီးစ်၊” NE, AS, RS, JB, ကဘ။)

ငရဲနှင့်ပတ်သက်သော သမ္မာကျမ်းစာဖော်ပြချက်သည် အဘယ်ကြောင့်ရှုပ်ထွေးသနည်း

“ရှေးကကျမ်းစာဘာသာပြန်သူများက ဟေဗြဲစာလုံး ရှီးအိုးလ်၊ ဂရိစာလုံးဟေးဒီးစ်နှင့်ဂေဟင်္နာတို့ကို ငရဲဟူ၍ ဇွတ်တရွတ်ပြန်ဆိုသောကြောင့် ရှုပ်ထွေးမှုနှင့်အထင်လွဲမှားမှု၊ များစွာဖြစ်ပေါ်ခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်။ နောက်ပိုင်းမှကျမ်းစာကို ပြန်လည်တည်းဖြတ်ဘာသာပြန်သူများက ထိုစာလုံးများကို အနက်မပြန်ဘဲ အက္ခရာလှယ်ရေးကြသည်တိုင် အထက်ရှုပ်ထွေးမှုနှင့်အယူလွဲမှားမှုကို ကျေနပ်လောက်အောင် မဖြေရှင်းနိုင်ခဲ့ချေ။”​—အမေရိကန်းနားစွယ်စုံကျမ်း (၁၉၄၂)၊ အတွဲ ၁၄၊ စ. ၈၁။

ဘာသာပြန်သူတို့သည် မူရင်းဘာသာစာလုံးများကို တစ်သမတ်တည်းဘာသာပြန်မည့်အစား မိမိတို့ကိုယ်ပိုင်ယူဆချက်များ၏သြဇာကိုခံသောကြောင့် မိမိတို့ဘာသာပြန်ဆိုချက်ကို တလွဲတချော်ဖြစ်စေခဲ့ကြသည်။ ဥပမာ၊ (၁) King James Version ကျမ်းက she’ohl (ရှီးအိုးလ်) ကို “ငရဲ၊” “သင်္ချိုင်း၊” “တွင်း” ဟူ၍လည်းကောင်း၊ hai’des (ဟေးဒီးစ်) ကို “ငရဲ” နှင့် “သင်္ချိုင်း” ဟူ၍လည်းကောင်း ပြန်ဆို၏။ ge’enna (ဂေဟင်္နာ) ကိုလည်း “ငရဲ” ဟူ၍ပြန်ဆိုသည်။ (၂) Today’s English Version ကျမ်းက hai’des ကို အက္ခရာဖလှယ်ရေးသည့်ပြင် “ငရဲ၊” “လူသေတို့ကမ္ဘာ” ဟူ၍လည်း ပြန်ဆိုသည်။ သို့သော် hai’des ကို “ငရဲ” ဟုပြန်ဆိုသည့်ပြင် ge’enna ကိုလည်း အလားတူပြန်ဆိုသည်။ (၃) The Jerusalem Bible ကျမ်းက hai’des ကို ခြောက်ကြိမ် အက္ခရာဖလှယ်ရေးသော်လည်း အခြားစာပိုဒ်များ၌ “ငရဲ၊” “နာမ်လောက” ဟုလည်းပြန်ဆိုသည်။ hai’des ကို “ငရဲ” ဟူ၍ နှစ်ကြိမ်တိုင်ပြန်ဆိုသကဲ့သို့ ge’enna ကိုလည်း “ငရဲ” ဟုပြန်ဆိုသည်။ ထို့ကြောင့် မူရင်းဘာသာစာလုံး၏အဓိပ္ပာယ်သည် ဖုံးကွယ်ခံရလေသည်။

လူဆိုးများအတွက် ထာဝရအပြစ်ဒဏ်ဟူ၍ရှိသလော

မ. ၂၅:၄၆– “ထိုသူတို့သည် ထာဝရအပြစ်ဒဏ် [“ဖြတ်တောက်ခြင်း၊” Int; ဂရိလို koʹla·sin (ကိုလာစင်) ခံရာသို့လည်းကောင်း၊ ဖြောင့်မတ်သောသူတို့မူကား ထာဝရအသက်ရှင်ရာသို့လည်းကောင်း သွားရကြလတ္တံ့။” The Emphatic Diaglott ကျမ်းက “အပြစ်ဒဏ်” အစား “ဖြတ်တောက်ခြင်း” ဟုဆိုထားသည်။ အောက်ခြေမှတ်ချက်၌ ဤသို့တင်ပြသည်– “koʹla·sin သည် kolazoo [ကိုလာဇူ] ဟူသောစာလုံးမှလာသည်။ kolazoo ၏အဓိပ္ပာယ်မှာ ၁– “ဖြတ်တောက်ခြင်း။ သစ်ခက်များကိုဖြတ်တောက်သည့်အလား။ အခက်အလက်ချိုင်ခြင်း။ ၂– ချုပ်ချယ်ခြင်း၊ ဖိနှိပ်ခြင်း . . . ။ ၃– ဆုံးမခြင်း၊ ဒဏ်ခတ်ခြင်း။ လူတစ်ယောက်အား အသက်ရှင်မှု သို့မဟုတ် လူ့ဘောင်မှ ဖြတ်တောက်ခြင်း၊ သို့မဟုတ်ချုပ်ချယ်ခြင်းကို ဒဏ်ခတ်ခြင်း ဟု ယူမှတ်သည်။ သို့နှင့် တတိယ မြောက်ဖြစ်သော ဤဥပစာအသုံးအနှုန်းပေါ်ထွက်လာသည်။ မူလအဓိပ္ပာယ်ကိုကျွန်ုပ်တို့ကောက်ယူပါသည်။ အကြောင်းမှာ ၎င်းသည် ဝါကျ၏ဒုတိယအပိုင်းနှင့်ပို၍ညီညွတ်၍ဖြစ်သည်။ ဤနည်းအားဖြင့် ဆန့်ကျင်ဖီလာမှု၏အာနိသင်နှင့်အလှကို ထိန်းသိမ်းထားပါသည်။ ဖြောင့်မတ်သူသည် အသက်ရှင်ခြင်း၊ လူဆိုးသည် အသက်မှဖြတ်တောက်ခြင်း၊ သို့မဟုတ် သေခြင်း သို့ အသီးသီးသွားရကြသည်။ ၂ သက်. ၁:၉၊ ၁၀ ကိုရှု။”)

၂ သက်. ၁:၉၊ ၁၀– “ထိုသူတို့သည် သခင်ဘုရား၏မျက်နှာတော်နှင့်လည်းကောင်း၊ တန်ခိုးရှိသောဘုန်းတော်နှင့်လည်းကောင်း ကွာ၍ ထာဝရပျက်စီးခြင်းတည်းဟူသောအပြစ်ဒဏ် ကို ခံရကြလတ္တံ့။” (“ထာဝရပျက်သုဉ်းခြင်း” NAB, NE; “ထာဝစဉ်ပျောက်ဆုံးခြင်း၊” JB; “သူတို့အား ထာဝရအပြစ်ဒဏ် စီရင်တော်မူ၊” Kx; “ပျက်စီးခြင်း၌ ထာဝစဉ်အပြစ်ဒဏ်ခံ၊” Dy)

ယု. ၇– “သောဒုံမြို့နှင့်ဂေါမောရမြို့မှစ၍ ပတ်ဝန်းကျင်၌ရှိသောမြို့တို့သည် အထက်ကဆိုခဲ့ပြီးသောလူဆိုးကဲ့သို့ မတရားသောမေထုန်ကိုအလွန်ပြု၍ ကိုယ်ခင်ပွန်းမဟုတ်သောသူတို့နှင့် မှားယွင်းခြင်းအမှု၌ ကျင်လည်သောကြောင့် ထာဝရမီးနှင့်ကျွမ်းလောင်ခြင်းဒဏ်ကိုခံရ၍ ပုံသက်သေထင်ရှားလျက်ရှိကြ၏။” (သောဒုံနှင့်ဂေါမောရမြို့တို့ကိုဖျက်ဆီးသောမီးသည် ထောင်စုနှစ်ပေါင်းကတည်းက ငြိမ်းခဲ့ပြီဖြစ်၏။ သို့ရာတွင် ၎င်းမီး၏အာနိသင်မှာ ထာဝရဖြစ်သည်။ ထိုမြို့များကို ပြန်လည်တည်ထောင်ခဲ့ခြင်းမရှိ။ သို့သော် ဘုရားသခင့်စီရင်ချက်မှာ ထိုမြို့များအပေါ်မှာမက ဆိုးသွမ်းသောထိုမြို့သားများအပေါ်မှာလည်း သက်ရောက်ခဲ့သည်။ သူတို့၏အဖြစ်သနစ်သည် သတိပေးချက်နမူနာတစ်ရပ်ဖြစ်သည်။ လုကာ ၁၇:၂၉၊ ၌ ယေရှုက သူတို့သည် “သုတ်သင်ပယ်ရှင်း” ခံရသည်ဟု မိန့်ဆိုပါသည်။ ယုဒ ၇ က ထိုသုတ်သင်ပယ်ရှင်းမှုသည် ထာဝရဖြစ်ကြောင်းပြသည်။)

ဗျာဒိတ်ကျမ်းပါ ‘ထာဝရညှဉ်းဆဲခြင်း’ ၏အဓိပ္ပာယ်ကား အဘယ်နည်း

ဗျာ. ၁၄:၉-၁၁; ၂၀:၁၀– “အကြင်သူသည် သားရဲနှင့်သူ၏ရုပ်တုကိုကိုးကွယ်၍ သူ၏တံဆိပ်လက်မှတ်ကို နဖူး၌ခံသည်ဖြစ်စေ၊ လက်၌ခံသည်ဖြစ်စေ ထိုသူသည် ဘုရားသခင်၏ဒေါသဖလား၌လောင်းသော အမျက်တော်စပျစ်ရည်စစ်ကို သောက်ရလိမ့်မည်။ သန့်ရှင်းသောကောင်းကင်တမန်တို့ရှေ့၊ သိုးသငယ်ရှေ့တွင် ကန့်နှင့်ရောသောမီးထဲမှာ ပြင်းစွာသောညှဉ်းဆဲခြင်း [ဂရိလို basa·ni·smouʹ (ဘာစာနီစမို)] ကို ခံရလိမ့်မည်။ ထိုညှဉ်းဆဲခြင်း၏မီးခိုးသည် ကမ္ဘာအဆက်ဆက် တက်လျက်ရှိ၏။ သားရဲနှင့်သူ၏ရုပ်တုကိုကိုးကွယ်၍ သူ၏နာမတံဆိပ်လက်မှတ်ကိုခံသောသူတို့သည် နေ့ညဉ့်မပြတ်၊ သက်သာမရကြ။” “သူတို့ကိုလှည့်ဖြားသောမာရ်နတ်ကိုလည်း သားရဲနှင့်မိစ္ဆာပရောဖက်ရှိရာ ကန့်နှင့်ရောနှောသောမီးအိုင်ထဲသို့ချပစ်လျှင် သူတို့သည် နေ့ညဉ့်မပြတ် ကမ္ဘာအဆက်ဆက် ပြင်းစွာသောဝေဒနာကိုခံရကြလတ္တံ့။”

အထက်ကျမ်းချက်များညွှန်းဆိုသော ‘ညှဉ်းဆဲခြင်း’ သည် အဘယ်နည်း။ မှတ်သားဖွယ်ကား ဗျာဒိတ် ၁၁:၁၀၊ က “ပရောဖက်နှစ်ပါးတို့သည် မြေကြီးပေါ်မှာနေသောသူတို့ကို . . . ညှဉ်းဆဲကြသည်” ဟုဆို၏။ ထိုပရောဖက်တို့ကြွေးကြော်သောသတင်းစကားက လူတို့၏အပြစ်ကိုဖော်ထုတ်၍ အသရေပျက်စေသဖြင့် လူတို့ကိုညှဉ်းဆဲရာရောက်လေသည်။ ဗျာဒိတ် ၁၄:၉-၁၁၊ က “သားရဲနှင့်သူ၏ရုပ်တုကိုကိုးကွယ်” သူတို့သည် “ကန့်နှင့်ရောသောမီးထဲမှာပြင်းစွာသောညှဉ်းဆဲခြင်း” ခံရသည်ဟုဆို၏။ သေပြီးနောက် သတိရှိရှိ ညှဉ်းဆဲခံရခြင်းကို ဆိုလိုခြင်းမဖြစ်နိုင်။ အကြောင်းမှာ “သေသောသူမူကား အဘယ်အရာကိုမျှမသိ။” (ဒေ. ၉:၅) သို့ဖြစ်လျှင် သူတို့အသက်ရှင်နေစဉ် အဘယ်အရာကြောင့် ထိုဝေဒနာကိုခံရကြသနည်း။ ဘုရားသခင့်ကျေးကျွန်များက “သားရဲနှင့်သူ၏ရုပ်တုကိုကိုးကွယ်” သူတို့သည် “ကန့်နှင့်လောင်သောမီးအိုင်” ဖြင့်ပုံဆောင်သည့် ဒုတိယသေခြင်းသို့လားရကြမည်ဟု ကြွေးကြော်ကြသောကြောင့်တည်း။ သူတို့၏ထာဝရပျက်စီးခြင်းနှင့်ဆိုင်သောမီးခိုးသည် “ကမ္ဘာအဆက်ဆက် တက်လျက်ရှိ” သည်မှာ သူတို့၏ပျက်စီးခြင်းသည် ထာဝရဖြစ်၍ ဘယ်တော့မျှမမေ့ပျောက်နိုင်သောကြောင့်တည်း။ ဗျာဒိတ် ၂၀:၁၀၊ က မာရ်နတ်သည် “ကန့်နှင့်ရောနှောသောမီးအိုင်ထဲ” ၌ “ကမ္ဘာအဆက်ဆက် ပြင်းစွာသောဝေဒနာကိုခံရ” သည်မှာ ဘာကိုဆိုလိုသနည်း။ ဗျာဒိတ် ၂၁:၈၊ က “ကန့်နှင့်လောင်သောမီးအိုင်” သည် “ဒုတိယသေခြင်း” ဖြစ်ကြောင်း ရှင်းလင်းစွာဆိုထားသည်။ ထို့ကြောင့် မာရ်နတ်ခံရသောညှဉ်းဆဲခြင်းက လွတ်ငြိမ်းချမ်းသာမရ အမှန်စင်စစ် ထာဝရသေခြင်း၌ ထာဝစဉ်ချုပ်နှောင်ခံရမည်ကိုဆိုလိုသည်။ “ညှဉ်းဆဲခြင်း” (ဂရိလို baʹsa·nos [ဘာစာနော့စ်]) ဟူသောအသုံးအနှုန်းက မဿဲ ၁၈:၃၄၊ ပါ ၎င်း၏အခြားသုံးနှုန်းပုံတစ်ခုကို သတိရစေသည်။ ထိုတွင် ထိုအခြေခံဂရိစကားလုံးကို ‘အာဏာသား’ (“ထောင်မှူး၊” ကဘ) ဟူ၍သုံးထားသည်။

ယေရှုပြောသော ‘မီးလောင်ရာဂေဟင်္နာအရပ်’ ကား အဘယ်နည်း

ခရစ်ယာန်ဂရိကျမ်းစာများ၌ ဂေဟင်္နာဟူသောစကားလုံး ၁၂ ကြိမ်ပါရှိသည်။ ငါးကြိမ်မှာ မီးနှင့်တိုက်ရိုက်ဆက်စပ်သည်။ ဘာသာပြန်သူတို့က ဂရိစကား geʹen·nan tou py·rosʹ ကို “ငရဲမီး” (KJ, Dy) “ငရဲ၏မီးများ” (NE) “မီးလောင်တွင်း” (AT) “ဂေဟင်္နာ၏မီးများ” (NAB) ဟူ၍ပြန်ဆိုကြသည်။

သမိုင်းနောက်ခံ– ဟိန္နုံ (ဂေဟင်္နာ) ချိုင့်သည် ယေရုရှလင်မြို့ရိုးအပြင်ဘက်တွင်တည်ရှိသည်။ တစ်ခါက ကလေးယဇ်ပူဇော်ခြင်းအပါအဝင် ရုပ်တုကိုးကွယ်မှုပြုရာအရပ်ဖြစ်ခဲ့သည်။ ပထမရာစု၌ ဂေဟင်္နာကို ယေရုရှလင်မြို့၏အညစ်အကြေးရှို့ရာအရပ်အဖြစ် သုံးခဲ့သည်။ တိရစ္ဆာန်အသေကောင်များကို ထိုချိုင့်ထဲသို့ပစ်ချ၍ မီးရှို့ကြသည်။ မီးလောင်လွယ်ရန် ကန့် သို့မဟုတ် ကန့်ကျောက်များကိုထည့်ကြသည်။ အောက်မေ့ရာသင်္ချိုင်း၌ သင်္ဂြိုဟ်ခြင်းမခံထိုက်သူဟုယူမှတ်ခံရသောရာဇဝတ်သား၏အလောင်းကိုလည်း ဂေဟင်္နာသို့ပစ်ချကြသည်။ ထို့ကြောင့် ယေရှုက မဿဲ ၅:၂၉၊ ၃၀ ၌ ဂေဟင်္နာထဲသို့ “တစ်ကိုယ်လုံး” ပစ်ချသည့်အကြောင်း မိန့်ဆိုခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ အလောင်းကောင်သည် တစ်ချိန်လုံးလောင်လျက်နေသောမီးထဲသို့ကျလျှင် လောင်ကျွမ်းသွားမည်ဖြစ်သည်။ နက်ရှိုင်းသောလျှိုမြောင်၏ကျောက်စွန်းတစ်ခုပေါ်သို့ကျလျှင် ပုပ်ပျက်သောအသားကို ပိုးထိုးလောက်တက်မည်ဖြစ်သည်။ (မာ. ၉:၄၇၊ ၄၈) လူကိုအရှင်လတ်လတ် ဂေဟင်္နာသို့ပစ်မချပါ။ ထို့ကြောင့် သတိရှိရှိညှဉ်းဆဲခံရာအရပ်မဟုတ်ချေ။

မဿဲ ၁၀:၂၈ ၌ ယေရှုက “ကိုယ်ခန္ဓာနှင့်စိတ်ဝိညာဉ် [“စိုးလ်၊” ကဘ] ကို ငရဲ [ဂေဟင်္နာ] ၌ ဖျက်ဆီးနိုင်သောသူကို သာ၍ကြောက်ကြလော့” ဟု တရားနာသူများအား သတိပေးဆုံးမတော်မူသည်။ ဘာကိုဆိုလိုသနည်း။ ဂေဟင်္နာ၏မီးထဲ၌ ညှဉ်းဆဲ ခံရခြင်းအကြောင်း မိန့်ဆိုထားခြင်းမရှိသည်ကိုသတိပြုပါ။ ‘ဂေဟင်္နာ၌ ဖျက်ဆီး နိုင်သောသူကိုကြောက်ပါ’ ဟု မိန့်ဆိုနေခြင်းသာဖြစ်သည်။ ယေရှုက “စိုးလ်” အကြောင်းကို သီးခြားဖော်ပြခြင်းအားဖြင့် ဘုရားသခင်သည် လူတစ်ယောက်၏အသက်ရှင်ခြင်းအလားအလာရှိသမျှကို ဖျက်ဆီးနိုင်ကြောင်း ပေါ်လွင်စေတော်မူသည်။ သို့ဖြစ်၍ ထိုသူ့အတွက် ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းမရှိ။ ထို့ကြောင့် ‘မီးလောင်ရာဂေဟင်္နာ’ သည် ဗျာဒိတ် ၂၁:၈၊ ပါ ‘မီးအိုင်’ နှင့် အနက်ချင်းတူသည်။ ပျက်စီးခြင်း “ဒုတိယသေခြင်း” ကိုဆိုလိုသည်။

အပြစ်ဒုစရိုက်အတွက် ခံရသောဒဏ်ကား အဘယ်အရာဖြစ်သည်ဟု ကျမ်းစာဆိုသနည်း

ရော. ၆:၂၃– “အပြစ်တရား၏အခကား သေခြင်းပေတည်း။”

လူသေသည့်နောက် မိမိအပြစ်အတွက် နောက်ထပ်အပြစ်ဒဏ်ခံရသေးသလော

ရော. ၆:၇– “သေသောသူသည် အပြစ်တရား၏လက်မှ လွတ်လျက်ရှိ၏။”

လူဆိုးအား ထာဝစဉ်ညှဉ်းဆဲခြင်းသည် ဘုရားသခင့်ပင်ကိုစရိုက်တော်နှင့်ကိုက်ညီသလော

ယေ. ၇:၃၁၊ သမ– “မိန့်မှာခြင်း၊ နှလုံးသွင်းခြင်းကို ငါမပြုဘဲလျက် [အယူဖောက်ပြန်သောယုဒလူတို့သည်] သားသမီးများကို မီးဖြင့်ဆက်ကြရအံ့သောငှာ ဟိန္နုံချိုင့်ရှိ တောဖက်အရပ်၌ မြင့်ရာဌာနများကို တည်လုပ်ခဲ့ကြပြီ။” (ဘုရားသခင်သည် ဤလုပ်ရပ်ကို နှလုံးပင်မသွင်းလျှင် ထိုသို့အကြီးအကျယ်ပြုဖို့ဝေးလေစွ။)

ဥပမာ– မိဘတစ်ဦးက မိမိကလေးကို ဒဏ်ခတ်သည့်အနေနှင့် ကလေး၏လက်ကိုမီးပေါ်တင်၍ထားပါက သင်မည်သို့ထင်သနည်း– “ဘုရားသခင်သည် ချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြစ်တော်မူ၏။” (၁ ယော. ၄:၈) စိတ်ပုံမှန်သောမိဘပင်မလုပ်ရက်သောလုပ်ရပ်တစ်ခုကို ဘုရားသခင်ပြုလုပ်မည်လော။ မုချ လုပ်မည်မဟုတ်။

ယေရှုသည် သူဌေးနှင့်လာဇရုအကြောင်း မိန့်ဆိုခြင်းဖြင့် လူဆိုးများသေသည့်နောက် ညှဉ်းဆဲခံရကြောင်း သွန်သင်သလော

လုကာ ၁၆:၁၉-၃၁၊ ပါအတ္ထုပ္ပတ္တိသည် ပကတိအနက်လော သို့မဟုတ် အခြားအဓိပ္ပာယ်တစ်ခုကို သရုပ်ဖော်နေခြင်းလော။ The Jerusalem Bible ကျမ်းစာ က ၎င်းသည် “သမိုင်းဝင်ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးကိုမရည်ညွှန်းဘဲ ပုံပြင်ထဲမှဥပမာ” တစ်ရပ်ဖြစ်ကြောင်း ဝန်ခံပေသည်။ အကယ်၍ ပကတိအတိုင်းယူမှတ်လျှင် ဘုရားသခင့်မျက်နှာသာတော်ရသူအားလုံး အာဗြဟံတည်းဟူသောလူတစ်ဦးတည်း၏ရင်ခွင်အတွင်း ခိုနေနိုင်မည်။ လက်ဖျားထိပ်မှရေသည် ဟေးဒီးစ်၏မီးနှင့်တွေ့သည်တိုင် အငွေ့မပျံဘဲနေမည်။ ရေတစ်စက်တည်းဖြင့် ဟေးဒီးစ်ထဲမှလူတစ်ယောက်ကို သက်သာစေနိုင်မည်။ ဤသို့ဆိုလျှင် ဆင်ခြင်တုံတရားနှင့်ညီမည်လော။ စာသားအတိုင်းသာယူလျှင် ကျမ်းစာ၏အခြားအပိုင်းများနှင့် ဆန့်ကျင်လိမ့်မည်။ ကျမ်းစာသာ အတွင်းသဘောချင်းဆန့်ကျင်လျှင် ၎င်းကို သစ္စာတရားမြတ်နိုးသူတစ်ဦးက ယုံကြည်ခြင်း၏အုတ်မြစ်အဖြစ် အသုံးပြုမည်လော။ ကျမ်းစာသည် အတွင်းသဘောချင်းမဆန့်ကျင်ပါ။

ပုံပမာက ဘာကိုဆိုလိုသနည်း– “သူဌေး” သည် ဖာရိရှဲများကိုပုံခိုင်းသည်။ (အခန်းငယ် ၁၄၊ ကိုရှု။) သူတောင်းစားလာဇရုသည် ဖာရိရှဲတို့နှိမ်သောသာမညဂျူးတို့ကိုပုံဆောင်သည်။ သူတို့သည် နောင်တယူပြီး ယေရှု၏တပည့်များဖြစ်လာကြလေသည်။ (လုကာ ၁၈:၁၁; ယောဟန် ၇:၄၉; မဿဲ ၂၁:၃၁၊ ၃၂ တို့ကိုရှု။) သူတို့၏သေခြင်းသည်လည်း ပုံဆောင်ချက်ဖြစ်သည်။ အခြေအနေပြောင်းလဲမှုကိုပုံခိုင်းသည်။ တစ်ချိန်ကအနှိမ်ခံသူတို့သည် ယခု ဘုရားသခင့်မျက်နှာသာတော်ကိုရရှိပြီး ယခင်က မျက်နှာသာတော်ရဟန်ရှိခဲ့သူတို့မှာမူ ပယ်တော်မူခြင်း ခံရကြလေသည်။ တစ်ချိန်တည်းတွင် မိမိတို့နှိမ်ခဲ့သူတို့ကြွေးကြော်သောတရားစီရင်ခြင်းသတင်းစကားကြောင့် ဝေဒနာခံစားကြရလေသည်။​—တ. ၅:၃၃; ၇:၅၄။

ငရဲမီးအယူ အဘယ်ကစခဲ့သနည်း

ရှေးဘေဘီလိုးနီးယန်း၊ (ဗာဗုလုန်) လူမျိုးနှင့် အဆီးရီးယန်း (အာရှုရိ) လူမျိုးတို့၏အယူတွင် “ငရဲပြည်ကို . . . ထိတ်လန့်ဖွယ်ရာအတိနှင့်ပြည့်သောနေရာအဖြစ် ပုံဖော်ထားသည်။ ထိုနေရာကို ခွန်အားကြီး၍ ကြောက်စရာကောင်းသောနတ်ဘုရားများနှင့် နတ်ဆိုးများက စိုးမိုးသည်ဟူ၏။” (ဘေဘီလိုးနီးယားနှင့်အဆီးရီးယားနိုင်ငံတို့၏ဘာသာတရား ဘော့စတွန် ၁၈၉၈, မောရစ် ဂျက်စထရိုအငယ်၊ စ. ၅၈၁) ခရစ်ယာန်ဘောင်၏ ငရဲမီးအယူဆိုင်ရာ ကနဦးလက္ခဏာကို ရှေးအီဂျစ်နိုင်ငံ၏ဘာသာတရား၌ တွေ့ရှိနိုင်သည်။ (သေသူ့စာအုပ် နယူးဟိုက်ပါ့ နယူးယောက်မြို့ ၁၉၆၀ အီး. အေ. ဝေါလစ်စဘတ်ဂ်ျ စကားချီးရေးသည်။ စစ. ၁၄၄၊ ၁၄၉၊ ၁၅၁၊ ၁၅၃၊ ၁၆၁) ဘီ.စီ.အီး. ဆဋ္ဌမရာစုမှအစပြုသောဗုဒ္ဓဝါဒသည် နောက်ပိုင်း၌ ငရဲပူနှင့်ငရဲဧနှစ်မျိုးစလုံးဟောကြားလာသည်။ (အမေရိကန်းနားစွယ်စုံကျမ်း ၁၉၇၇ အတွဲ၊ ၁၄၊ စ. ၆၈) အီတလီပြည်၊ ကက်သလစ်ဘုရားကျောင်းများမှငရဲသရုပ်ဖော်ပုံများသည် အက်ထရူးစကင်လူမျိုးများထံမှ မြစ်ဖျားခံခဲ့သည်။​—La civiltà etrusca (မီလန် ၁၉၇၉)၊ ဝါးနား ကဲလား၊ စ. ၃၈၉။

သို့သော် ဘုရားသခင့်ဂုဏ်တော်ကိုသိက္ခာချသော ဤအယူဝါဒ၏ဇာစ်မြစ်အစစ်သည် ထို့ထက်မက နက်ရှိုင်းသည်။ ငရဲဆိုင်ရာအလွန်ယုတ်မာပက်စက်သောအယူသည် ဘုရားသခင့်ကိုအပုပ်ချသည်။ ဘုရားသခင်ကိုပုတ်ခတ်သော အဓိကပုတ်ခတ်သူ (“ပုတ်ခတ်သူ” ဟုအနက်ရသောမာရ်နတ်) မှ ဆင်းသက်လာသည်။