သမ္မာကျမ်းစာသည် အတွင်းသဘောချင်း ဆန့်ကျင်သလော

စာရေးဆရာ ဟင်နရီ ဗင် ဒိုက်သည် တစ်ချိန်ကဤသို့ရေးသားခဲ့သည်။ “အရှေ့နိုင်ငံတွင်မွေးဖွားပြီး အရှေ့တိုင်းပုံစံ၊ အရှေ့တိုင်းဆန်ဆန် ရုပ်လုံးပေါ်လာသည့် သမ္မာကျမ်းစာသည် လောကလမ်းခရီးတစ်လျှောက်ကျင်လည်စွာသွားလာ၍ တစ်နိုင်ငံပြီးတစ်နိုင်ငံ နေရာတကာတွင် အံဝင်ဂွင်ကျနိုင်ပါသည်။ လူ့ဘာသာစကားရာချီဖြင့် လူ့နှလုံးကိုထိမိသည်တိုင် ဩဝါဒပေးနိုင်ခဲ့ပြီ။ ယင်း၏ပုံပြင်များကို ကလေးငယ်များဝမ်းသာအားရအံ့သြတကြီးဖြင့် နားထောင်ကြ၍ ပညာရှိများကလည်း ယင်းတို့ကိုလူ့ဘဝအတွက်အကျိုးပြုသောသင်ခန်းစာများအဖြစ် သုံးသပ်ကြသည်။ ယင်း၏သတိပေးချက်တို့ကြောင့် လူဆိုးနှင့်မာနထောင်လွှားသူများ တုန်လှုပ်ချောက်ချားကြသော်လည်း နှလုံးကြေကွဲနောင်တရသူများအတွက်မူကား မိခင်၏လေသံရှိသည်။ . . . ဤဘဏ္ဍာတိုက်ကိုပိုင်ဆိုင်သူသည် ဆင်းရဲနွမ်းပါးခြင်းမရှိ။”

သမ္မာကျမ်းစာသည် အမှန်တကယ်ပင် “လူ့ဘာသာစကားရာချီဖြင့် လူ့နှလုံးကိုထိမိခဲ့ပြီ။” ယင်း၏ ၆၆ စောင်မှအနည်းဆုံးတစ်စောင်ကို ဘာသာစကား ၁,၉၇၀ ခန့်သို့ပြန်ဆိုထားပြီ။ သမ္မာကျမ်းစာကို ဘုရားသခင့်ထံတော်မှဆုလာဘ်အဖြစ် သန်းပေါင်းများစွာသောသူတို့ယူမှတ်ကြကာ ယင်းကိုရွှင်လန်းအားရစွာ အကျိုးရှိရှိဖတ်ရှုလေ့လာကြသည်။ သို့ရာတွင် အခြားသူများက ယင်းသည်အတွင်းသဘောချင်းဆန့်ကျင်သည့်အတွက် စိတ်မချနိုင်ဟုဆိုကြပါသည်။ အသေအချာစိစစ်လေ့လာကြည့်သည့်အခါ ဘာကိုတွေ့ရှိရသနည်း။

ကျွန်ုပ်တို့၏မျက်နှာဖုံးရုပ်ပုံတင်ပြသည့်အတိုင်းပင် သမ္မာကျမ်းစာကိုရေးသားရန် ဘုရားသခင်သည်သစ္စာရှိလူသားများကိုအသုံးပြုတော်မူခဲ့သည်။ အသေအချာလေ့လာသုံးသပ်ကြည့်ရာ ယင်းကို လူ ၄၀ ခန့်သည် ၁၆ ရာစုနှစ်အတွင်းရေးသားခဲ့ကြောင်းသိရှိရသည်။ သူတို့သည်စာပေရေးသားပြုစုနေကျ စာရေးဆရာများလော။ မဟုတ်ပါ။ သူတို့အနက် သိုးထိန်း၊ တံငါသည်၊ အခွန်ခံ၊ ဆေးဆရာ၊ တဲရှင်ထိုးသူ၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်၊ ပရောဖက်နှင့် ရှင်ဘုရင်တို့ကိုတွေ့ရှိနိုင်သည်။ သူတို့၏အရေးအသားများသည် ၂၀ ရာစုနှစ်တွင် ကျွန်ုပ်တို့နှင့်အကျွမ်းတဝင်မရှိသောသောထုံးစံများနှင့် လူတို့အကြောင်းဖော်ပြပါသည်။ အမှန်သော်ကား၊ ကျမ်းရေးသူများကိုယ်တိုင် သူတို့ရေးသားချက်၏အနက်ကို သဘောမပေါက်ကြသည့်အခါများရှိသည်။ (ဒံယေလ ၁၂:၈-၁၀) ထိုကြောင့်သမ္မာကျမ်းစာကိုဖတ်ရှုရာတွင် နားလည်ရခက်သောအကြောင်းများကိုဖတ်မိလျှင် အံ့သြနေစရာအကြောင်းမရှိပါ။

ဤခက်ခဲနက်နဲရာတို့ကို ဖြေရှင်းပေးနိုင်မည်လော။ သမ္မာကျမ်းစာသည် အတွင်းသဘောချင်းဆန့်ကျင်သလော။ အဖြေရရှိရန် ဥပမာအချို့ကိုသုံးသပ်ကြည့်စို့။

ယင်းတို့သည် တကယ်နက်နဲရာများလော

▪ ကာဣနသည် သူ၏မိန်းမကို အဘယ်မှရရှိခဲ့သနည်း။ (ကမ္ဘာဦး ၄:၁၇)

အာဗေလအသတ်ခံရပြီးနောက် ပြစ်မှုပြုသူကာဣနနှင့် သူတို့မိဘများဖြစ်သောအာဒံနှင့်ဧဝသာ ကမ္ဘာပေါ်ကျန်ကြွင်းသည်ဟုအထင်ရှိကြမည်။ သို့ရာတွင် အာဒံနှင့်ဧဝတို့မှာ သားသမီးများစွာရှိခဲ့သည်။ ကမ္ဘာဦး ၅:၃၊ ၄ (သမ) အရ ရှေသအမည်ရှိသောသားတစ်ယောက် အာဒံ၌ရှိခဲ့သည်။ မှတ်တမ်းကဤသို့ဆိုသည်။ “ရှေသကိုရပြီးနောက် အာဒံသည် အနှစ်ရှစ်ရာနေလျက် သားသမီးများကိုရသေး၏။” ထိုကြောင့်ကာဣနသည် သူ၏ညီမတစ်ယောက် သို့မဟုတ် တူမတစ်ယောက်ကို ထိမ်းမြားခဲ့သည်။ ထိုစဉ်ကလူသားသည် စုံလင်သည့်အဖြစ်နှင့်နီးစပ်နေသေးသည့်အတွက် ယနေ့ဤသို့သောပေါင်းစပ်မှုမှ ကျန်းမာရေးအန္တရာယ်ကို သားသမီးများကြုံနိုင်သကဲ့သို့ ကြုံတွေ့ ကြမည်မဟုတ်ပါ။

▪ အီဂျစ်ပြည်သို့ ယောသပ်အားမည်သူရောင်းလိုက်သနည်း။

ယောသပ်၏အစ်ကိုများသည် သူ့အားဣရှမေလအချို့ထံရောင်းလိုက်ရန်ဆုံးဖြတ်ကြောင်း ကမ္ဘာဦး ၃၇:၂၇ ကဆိုသည်။ သို့သော် နောက်အခန်းငယ်က ဤသို့ဆို၏။ “ထိုအခါမိဒျန်အမျိုးသားကုန်သည်တို့သည် ခရီးသွားကြစဉ်တွင် အစ်ကိုတို့သည် ယောသပ်ကိုတွင်းထဲကဆွဲတင်ပြီးလျှင် ငွေအကျပ်နှစ်ဆယ်အဖိုးနှင့်ဣရှမေလလူတို့အားရောင်း၍ ထိုသူတို့သည် ယောသပ်ကိုအဲဂုတ္တုပြည်သို့ဆောင်သွားကြ၏။” ယောသပ်သည် မိဒျန်အမျိုးသား သို့မဟုတ် ဣရှမေလလူတို့ထံအရောင်းခံရသလော။ မိဒျန်အမျိုးသားများကို ဣရှမေလလူဟူ၍လည်းခေါ်နိုင်သည်။ သူတို့၏ဘိုးဘေးအာဗြဟံကြောင့် အမျိုးတော်စပ်ကြ၏။ သို့မဟုတ် မိဒျန်ကုန်သည်များသည် ဣရှမေလခရီးသည်အုပ်စုနှင့်အတူပါခဲ့နိုင်သည်။ မည်သို့ပင်ဆိုစေ ယောသပ်အစ်ကိုများ သူ့အားရောင်းပစ်ခဲ့ရာ နောင်တွင် “ကျွန်ုပ်သည် အဲဂုတ္တုပြည်သို့ရောင်းလိုက်သောသင်တို့ညီဖြစ်ပါ၏” ဟုဆိုနိုင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။—ကမ္ဘာဦး ၄၅:၄။

▪ မောဘအမျိုးသမီးများနှင့်သီလယိုယွင်းပြီး ဗာလပေဂုရဘုရားကိုကိုးကွယ်ခဲ့သောကြောင့် ဣသရေလအမျိုးသား မည်မျှသေဆုံးခဲ့သနည်း။

တောလည်ရာ ၂၅:၉ ကဤသို့ဆိုသည်။ “[သူတို့၏အကျင့်ဆိုးကြောင့် ဘုရားသခင့်ထံတော်မှ] ဘေးဖြင့်သေသောလူပေါင်းကား နှစ်သောင်းလေးထောင်ရှိသတည်း။” သို့ရာတွင် တမန်တော်ပေါလုကဤသို့ဆိုသည်။ “ထိုသူအချို့တို့သည် မတရားသောမေထုန်အမှုကိုပြု၍ တစ်နေ့ခြင်းတွင် လူနှစ်သောင်းသုံးထောင်လဲ၍သေသကဲ့သို့မပြုဘဲ မတရားသောမေထုန်ကိုရှောင်ကြကုန်အံ့။” (၁ ကောရိန္သု ၁၀:၈) အသတ်ခံရသူအရေအတွက်မှာ ၂၃,၀၀၀ မှ ၂၄,၀၀၀စပ်ကြားဖြစ်စရာအကြောင်းရှိ၍ မည်သည့်ကိန်းဂဏန်းမဆိုမှန်နိုင်သည်။ သို့သော် ဤအပြစ်တွင်ပါဝင်ခဲ့၍အသတ်ခံခဲ့ရသော “လူမျိုးတော်အအုပ်အချုပ်ရှိသမျှ” (သမ) တို့သည် တရားသူကြီးများတို့၏လက်ချက်ဖြင့်စီရင်ခံရကြောင်း တောလည်ရာကျမ်းကအထူးသဖြင့် ဖော်ပြထားသည်။ (တောလည်ရာ ၂၅:၄၊ ၅) ထိုကြောင့်အပြစ်ရှိသောဤ “လူမျိုးတော်အအုပ်အချုပ်” (သမ) ၁,၀၀၀ ခန့်ရှိကောင်းရှိ၍ ပေါလုဖော်ပြသော ၂၃,၀၀၀ နှင့်ပေါင်းလိုက်လျှင် စုစုပေါင်း ၂၄,၀၀၀ ဖြစ်နိုင်သည်။ ဘုရားသခင့်ဘေးသင့်သူ ၂၃,၀၀၀ ရှိခဲ့ပုံဖြစ်ငြား ယေဟောဝါ၏တရားစီရင်ခြင်းကို သူတို့အားလုံးခံခဲ့ရသည့်အတွက် ၂၄,၀၀၀ စလုံးသည်ယေဟောဝါထံတော်မှဘေးကိုသင့်ခဲ့သည်ဟုဆိုနိုင်သည်။—တရားဟောရာ ၄:၃။

▪ အာဂတ်မင်းသည် ဣသရေလဘုရင်ရှောလုနှင့်တစ်ခေတ်တည်းသားဖြစ်ခဲ့ရာ ထိုအမည်ရှိအာမလက်မင်းတစ်ပါးကို စောစောပိုင်းက ဗာလမ်ကိုးကားဖော်ပြခဲ့ခြင်းသည် မညီညွတ်ရာဖြစ်သည်မဟုတ်လော။

ဘီစီအီး ၁၄၇၃ ခန့်တွင် ဣသရေလဘုရင်တစ်ပါးသည် “အာဂတ်မင်းထက်ဘုန်းကြီး” လိမ့်မည်ဟုဗာလမ်ကြိုတင်ဟောသည်။ (တောလည်ရာ ၂၄:၇) ရှောလုမင်းနန်းစံ (ဘီစီအီး ၁၁၁၇–၁၀၇၈) ချိန်တွင်သာ အာဂတ်မင်းအကြောင်း နောက်တစ်ကြိမ်ဖော်ပြခြင်းဖြစ်သည်။ (၁ ဓမ္မရာဇဝင် ၁၅:၈) ယင်းကမညီညွတ်မှုမဟုတ်ပါ။ အကြောင်းမှာ “အာဂတ်” မည်သည် အီဂျစ်ပြည်ရှိဖာရောကဲ့သို့ပင် မင်းမျိုးဆိုင်ရာဘွဲ့တစ်ခုဖြစ်နိုင်ပေသည်။ သို့မဟုတ် အာမလက်မင်းများ ထပ်ခါတလဲအသုံးပြုသည့် ကိုယ်ပိုင်အမည်နာမလည်းဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်သည်။

▪ ဒါဝိဒ်အား ဣသရေလလူမျိုးကိုရေတွက်စေသူကား မည်သူနည်း။

ဓမ္မရာဇဝင်ဒုတိယစောင် ၂၄:၁ (သမ) ကဤသို့ဆိုသည်။ “နောက်တစ်ဖန်ထာဝရဘုရား [ယေဟောဝါ၊ ကဘ] သည်ဣသရေလလူမျိုးအပေါ်တွင် အမျက်တော်ထား၍ ဣသရေလ၊ ယုဒအမျိုးကို စာရင်းယူစေခြင်းငှာ ဒါဝိဒ်မင်းအားနှိုးဆော်တော်မူသည်နှင့်။” ပြစ်မှားရန် ဒါဝိဒ်မင်းအား နှိုးဆော်တော်မူသူကား ယေဟောဝါမဟုတ်ပါ။ အကြောင်းမူကား၊ ရာဇဝင်ချုပ်ပထမစောင် ၂၁:၁ ကဤသို့ဆိုသည်။ “နောက်တစ်ဖန်စာတန်သည် ဣသရေလအမျိုးတစ်ဖက်၌ထ၍ ဣသရေလအမျိုးသားတို့ကိုရေတွက်စေခြင်းငှာ ဒါဝိဒ်ကိုတိုက်တွန်းလေ၏။” ဣသရေလလူမျိုးကိုဘုရားသခင်အမျက်တော်ထွက်နေ၍ ဤအပြစ်သူတို့အပေါ်သက်ရောက်ရန် စာတန်မာရ်နတ်ပြုလုပ်ဖို့အတွက် ကိုယ်တော်ခွင့်ပြုခြင်းဖြစ်သည်။ ယင်းကြောင့်ဓမ္မရာဇဝင်ဒုတိယစောင် ၂၄:၁ ကဘုရားသခင်ကိုယ်တော်တိုင် နှိုးဆော်ပေးသကဲ့သို့ဆိုခြင်းဖြစ်သည်။ စိတ်ဝင်စားစရာကား၊ ဂျိုစက် ဘီ၊ ရော့သရမ်၏ဘာသာပြန်ကျမ်းတွင် ဤသို့ဖတ်ရှုရ၏။ “ယာဝေး၏အမျက်တော်သည် ဣသရေလလူမျိုးအပေါ်သက်ရောက်သဖြင့် ဣသရေလနှင့်ယုဒကိုရေတွက်ရန် ဒါဝိဒ်အားလှုံ့ဆော်ခဲ့သည်။”

▪ ဒါဝိဒ်ရေတွက်ရသည့်ကိန်းဂဏန်းတွင် ဣသရေလနှင့်ယုဒလူတို့အရေအတွက် ကွာခြားနေခြင်းကို မည်သို့ညီညွတ်စေနိုင်မည်နည်း။

ဓမ္မရာဇဝင်ဒုတိယစောင် ၂၄:၉ တွင်ပေးထားသည့်အရေအတွက်မှာ ဣသရေလအမျိုး ၈၀၀,၀၀၀ နှင့် ယုဒအမျိုး ၅၀၀,၀၀၀ တို့ဖြစ်သည်။ ရာဇဝင်ချုပ်ပထမစောင် ၂၁:၅ ကမူဣသရေလစစ်သူရဲများကို ၁,၁၀၀,၀၀၀ နှင့် ယုဒစစ်သူရဲများ ၄၇၀,၀၀၀ ဟုဖော်ပြထားသည်။ မှန်မှန်မင်းမှုထမ်းသူများစာရင်းတွင် စစ်မှုထမ်း ၂၈၈,၀၀၀ ရှိရာ ၂၄,၀၀၀ စီရှိသည့်အုပ်စု ၁၂ စုခွဲထားသည်။ တစ်စုစီကလည်း တစ်နှစ်လျှင် တစ်လအမှုထမ်းရသည်။ အဆွေအမျိုးသူကြီးမင်း ၁၂ ဦးအုပ်ရသော လူ ၁၂,၀၀၀ လည်းရှိသေးသည်။ သို့ဖြင့်စုစုပေါင်းအရေအတွက်မှာ ၃၀၀,၀၀၀ ဖြစ်သည်။ ရာဇဝင်ချုပ်ပထမစောင် ၂၁:၅ ပါ ၁,၁၀၀,၀၀၀ အရေအတွက်တွင်စာရင်းဝင်ပြီးသားဤ ၃၀၀,၀၀၀ ပါဝင်မည်ဖြစ်၍ ဓမ္မရာဇဝင်ဒုတိယစောင် ၂၄:၉ ၌ကားမပါချေ။ (တောလည်ရာ ၁:၁၆။ တရားဟောရာ ၁:၁၅။ ရာဇဝင်ချုပ်ပထမစောင် ၂၇:၁-၂၂) ယုဒနှင့်ပတ်သက်၍မူကား ဓမ္မရာဇဝင်ဒုတိယစောင် ၂၄:၉ ၌ဖိလိတ္တိကို ရှေ့တန်း၌တိုက်နေသူ ၃၀,၀၀၀ ပါဝင်မည်ဖြစ်၍ ရာဇဝင်ချုပ်ပထမစောင် ၂၁:၅ တွင်ကားယင်းကိုထည့်မတွက်ထားခြင်းဖြစ်မည်။ (၂ ဓမ္မရာဇဝင် ၆:၁) ဓမ္မရာဇဝင်ဒုတိယစောင်နှင့် ရာဇဝင်ချုပ်ပထမစောင်ကို ရှုမြင်ပုံတစ်မျိုးစီ၊ ရည်မှန်းချက်တစ်မျိုးစီရှိလူနှစ်ဦးရေးထားကြောင်း သတိရမည်ဆိုလျှင် ထိုကိန်းဂဏန်းများကိုလွယ်ကူစွာညီညွတ်စေနိုင်ပါသည်။

▪ ရှာလသေလ၏ဖခင်ကား မည်သူနည်း။

ကျမ်းချက်အချို့က [ယောယကိမ်မင်း] ယေခေါနိသည် ရှာလသေလ၏ဖခင်ဖြစ်သည်ဟုဆိုသည်။ (၁ ရာဇဝင်ချုပ် ၃:၁၆-၁၈။ မဿဲ ၁:၁၂) သို့သော် ခရစ်ဝင်ကျမ်းရေးသူလုကာက ရှာလသေလ၏ “အဘနေရိ” ဟုဆိုသည်။ (လုကာ ၃:၂၇) နေရိသည် သမီးကိုရှာလသေလအားဇနီးအဖြစ်ပေးခဲ့ပုံရှိသည်။ သားမက်ကိုသားဟူ၍ဟေဗြဲလူတို့ခေါ်လေ့ရှိသည့်အတွက် အထူးသဖြင့်မျိုးစဉ်မျိုးဆက်စာရင်းတွင် ရှာလသေလအားနေရိ၏သားဟု လုကာဖော်ပြခြင်းသည်လျောက်ပတ်ပေသည်။ ထိုနည်းတူစွာယောသပ်၏ဇနီးမာရိ၏အဘဧလိကို ယောသပ်အဘဟုလုကာခေါ်ထားပါသည်။—လုကာ ၃:၂၃။

ယေရှုနှင့်ပတ်သက်သောကျမ်းချက်များကို ညီညွတ်စေခြင်း

▪ ဝက်အုပ်ထဲဝင်ခဲ့သောနတ်ဆိုးများကို လူဘယ်နှစ်ဦးအထဲက ယေရှုခရစ်နှင်ထုတ်ခဲ့သနည်း။

ခရစ်ဝင်ကျမ်းရေးသူမဿဲက လူနှစ်ဦးဟုဖော်ပြသော်လည်း မာကုနှင့်လုကာတို့က တစ်ဦးတည်းဖော်ပြသည်။ (မဿဲ ၈:၂၈။ မာကု ၅:၂။ လုကာ ၈:၂၇) ထူးခြားစွာနတ်ဆိုးစွဲသူတစ်ဦးနှင့် ယေရှုစကားပြောဆိုခဲ့သောကြောင့် ထိုတစ်ဦးတည်းကို မာကုနှင့်လုကာတို့အာရုံပြုစေခဲ့ခြင်းဖြစ်မည်။ ထိုသူသည် ပိုခက်ထန်ကြမ်းကြုတ်၍ သို့မဟုတ် ကြာမြင့်စွာနတ်ဆိုးစွဲခဲ့၍ဖြစ်နိုင်သည်။ နောင်တွင်ဤသူတစ်ဦးတည်းသာ ယေရှုနောက်လိုက်ခဲ့လိုပေမည်။ (မာကု ၅:၁၈-၂၀) အခြားယှဉ်ပြိုင်အခြေအနေတစ်ခုတွင် မဿဲသည်ယေရှုကုသပေးခဲ့သည့် မျက်မမြင်နှစ်ဦးအကြောင်းဖော်ပြသော်လည်း မာကုနှင့်လုကာတို့မူကား တစ်ဦးတည်းအကြောင်းပြောသည်။ (မဿဲ ၂၀:၂၉-၃၄။ မာကု ၁၀:၄၆။ လုကာ ၁၈:၃၅) ယင်းကားအတွင်းသဘောချင်းဆန့်ကျင်နေခြင်းမဟုတ်ပါ။ အကြောင်းမှာဤကဲ့သို့သောသူ အနည်းဆုံးတစ်ဦးရှိနေပါသည်။

▪ ယေရှုသေသောနေ့တွင်ဝတ်ဆင်ခဲ့သည့်ဝတ်လုံအရောင်ကား အဘယ်နည်း။

မာကု (၁၅:၁၇) နှင့်ယောဟန် (၁၉:၂) အရယေရှုအပေါ်နီမောင်း [ခရမ်းရောင်ရှိ] သောဝတ်လုံကို စစ်သူရဲများခြုံစေခဲ့သည်ဟုဆိုသည်။ သို့သော် မဿဲ (၂၇:၂၈) ကယင်းကို “နီသောဝတ်လုံ” ဟုခေါ်ဆို၍ယင်း၏အနီရောင်ကိုအလေးအနက်ဖော်ပြ၏။ ခရမ်းရောင်မှာ အနီနှင့်အပြာရောင်ရောစပ်ခြင်းဖြစ်သဖြင့် မာကုနှင့်ယောဟန်တို့သည် ဝတ်လုံအရောင်တွင် အနီရောင်သန်းကြောင်းသဘောညီညွတ်ကြသည်။ အလင်းရောင်ပြန်ရိုက်ခြင်းနှင့်နောက်ခံကြောင့်လည်း ဝတ်လုံ၏အရောင်ကွာခြားခြင်းဖြစ်နိုင်သည်။ ခရစ်ဝင်ကျမ်းရေးသူတို့က သူတို့အတွက်၊ သို့မဟုတ် သူတို့အားသတင်းပေးသူများအတွက် အထင်ရှားဆုံးအရောင်ကို ဖော်ပြခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ အနည်းအကျဉ်းကွာခြားမှုက စာရေးသူချင်းတို့၏လူပုဂ္ဂိုလ်အလိုက်ထူးခြားကြောင်းနှင့် ပူးပေါင်းကြံစည်မှုမရှိကြောင်း သက်သေထူပါသည်။

▪ ယေရှု၏နှက်တိုင်ကို မည်သူထမ်းပေးခဲ့သနည်း။

ယောဟန် (၁၉:၁၇) က “ကိုယ်တော်သည် မိမိလက်ဝါးကပ်တိုင်ကိုထမ်းလျက် ဦးခေါင်းခွံအရပ်ဟူ၍တွင်သောအရပ်သို့ထွက်တော်မူ၏။ ထိုအရပ်ကား ဟေဗြဲစကားအားဖြင့် ဂေါလဂေါသအမည်ရှိ၏” ဟုဆိုသည်။ သို့သော် မဿဲ (၂၇:၃၂)၊ မာကု (၁၅:၂၁)၊ နှင့် လုကာ (၂၃:၂၆) တို့က ‘သွားကြစဉ် ရှိမုန်အမည်ရှိသောကုရေနေပြည်သားတစ်ယောက်ကိုဖမ်းဆီး၍ လက်ဝါးကပ်တိုင်တော်ကိုထမ်းစေကြ၏’ ဟုဆိုသည်။ ယောဟန်ဆိုသည့်အတိုင်းပင် ယေရှုသည် မိမိနှက်တိုင်ကိုမိမိထမ်းခဲ့သည်။ သို့ရာတွင် သူ၏အကျဉ်းချုပ်မှတ်တမ်း၌ ရှိမုန်အားနှက်တိုင်ကိုခေါ်ထမ်းစေကြောင်း ယောဟန်ထည့်မပြောထားပါ။ သို့ဖြစ်သောကြောင့် ခရစ်ဝင်ကျမ်းမှတ်တမ်းများသည် ဤကိစ္စတွင်ညီညွတ်သည်ဟုဆိုနိုင်ပေသည်။

▪ ယုဒရှကာရုတ် မည်သို့သေဆုံးခဲ့သနည်း။

ယုဒသည် မိမိကိုယ်ကိုဆွဲကြိုးတပ်၍သေသည်ဟု မဿဲ ၂၇:၅ ကဆိုသော်လည်း တမန်တော် ၁:၁၈ က “မှောက်လျက်ကျလဲ၍ ဝမ်းကွဲသဖြင့် အအူများပေါက်လေ” သည်ဟုဆို၏။ မဿဲသည် သေကြောင်းကြံနည်းကိုဖော်ပြပုံရှိငြား တမန်တော်ဝတ္တုက နောက်ဆုံးဖြစ်ရပ်ကိုဖော်ပြခြင်းဖြစ်သည်။ ယုဒသည် သစ်ကိုင်းပေါ်ကြိုးချည်ကာ သူ့လည်ပင်းကိုကြိုးကွင်းစွပ်ပြီးနောက် ချောက်ကမ်းပါးမှခုန်ချခြင်းအားဖြင့် ဆွဲကြိုးချသေရန်ကြိုးစားခဲ့သည်။ ကြိုးပြတ်သွား၍သော်လည်းကောင်း၊ သစ်ကိုင်းကျိုးသွား၍သော်လည်းကောင်း သူအောက်သို့ထိုးကျသွားပြီး ကျောက်များပေါ်ဗိုက်ပေါက်သွားလေသည်။ ယေရုရှလင်မြို့ဝန်းကျင်ရှိ မြေမျက်နှာသွင်ပြင်က ထိုသို့ဖြစ်နိုင်စရာအကြောင်းရှိစေသည်။

ကိစ္စအဝဝကို သင်မည်သို့ရှုမြင်မည်နည်း

အတွင်းသဘောချင်းဆန့်ကျင်ပုံရှိသည့်အချက်များကို သမ္မာကျမ်းစာတွင်တွေ့ရှိပါက ဆန့်ကျင်ပုံရှိသော်လည်း လွယ်ကူစွာရှင်းပြ သို့မဟုတ် နားလည်နိုင်သည့်စကားများကို လူတို့ပြောဆိုတတ်ကြောင်း အသိအမှတ်ပြုသင့်သည်။ ဥပမာ၊ မိမိ၏အတွင်းရေးမှူးကိုသုံး၍ အလုပ်ရှင်တစ်ဦးသည် စာတစ်စောင်ရေးကောင်းရေးမည်။ မေးမြန်းခံရလျှင် ထိုစာကို မိမိပို့သည်ဟုဆိုပေမည်။ သို့သော်သူ၏အတွင်းရေးမှူးရိုက်၍ ပို့ခဲ့သည့်စာဖြစ်သည့်အတွက် သူမပို့ခဲ့သည်ဟူ၍လည်း ဆိုနိုင်ပေသည်။ ထိုနည်းထပ်တူ တပ်မှူးတစ်ယောက်သည် ယေရှုထံသို့လာ၍အသနားခံသည်ဟုမဿဲ (၈:၅) ဆိုပြီး၊ လုကာ (၇:၂၊ ၃) ကမူ ကျွန်တစ်ယောက်ကိုစေလွှတ်ခဲ့သည်ဟုဆိုခြင်းကား အတွင်းသဘောဆန့်ကျင်ခြင်းမဟုတ်ပါ။

သမ္မာကျမ်းစာပါ နားလည်ရခက်သည့်အချက်များကို ဖြေရှင်းပေးနိုင်ကြောင်း အထက်ပါဥပမာများကတင်ပြပါသည်။ သို့ဖြစ်၍ကျမ်းစာအပေါ် အပြုသဘောထားခြင်းသည် ကောင်းပါသည်။ ဤသို့သောသဘောထားမျိုးရှိသင့်ကြောင်း ၁၈၇၆ ခုနှစ်ထုတ်မိသားစုကျမ်းစာစောင်ပါ ဤစကားများကအားပေးထောက်ခံပါသည်။

“ထိုနားလည်ရခက်သောအချက်များကိုကိုင်တွယ်ရန် ရှိသင့်သည့်စိတ်ထားကား ယင်းတို့ကို အတတ်နိုင်ဆုံးဘေးဖယ်ထားပြီး တိမ်ထုတိုင်းကိုမရှင်းပစ်နိုင်သည့်တိုင် သမ္မာတရားကိုမြဲမြဲဆုပ်ကိုင်၍လက်ခံထားခြင်းဖြစ်သည်။ ခရစ်တော်ကိုငြင်းပယ်စေသည်အထိ ‘အလွန်ခက်သောစကား’ ဟုသူတို့ခေါ်ဆိုသည့်စကားကြောင့် တပည့်တော်အချို့ ထိမိလဲခဲ့သောအခါ ကန့်ကွက်ချက်တိုင်းကို အောက်ပါအတိုင်းဖြေဆို၍ နှုတ်ပိတ်စေခဲ့သောတမန်တော်များ၏ပုံသက်သေကို ကျွန်ုပ်တို့အတုယူသင့်ပါသည်။ ‘အကျွန်ုပ်တို့သည် အဘယ်သူထံသို့သွားရပါမည်နည်း။ ထာဝရအသက်နှင့်ယှဉ်သောစကားသည် ကိုယ်တော်၌တည်ပါ၏။ ကိုယ်တော်သည် ခရစ်တော်တည်းဟူသောအသက်ရှင်တော်မူသော ဘုရားသခင်၏သားတော်ဖြစ်တော်မူသည်ကို အကျွန်ုပ်တို့ယုံကြည်သိမှတ်ကြပါသည်။’ . . . အမှန်တရားတစ်ခုသည် အခြားမှန်ကန်ရာတစ်ခုနှင့် ဆန့်ကျင်နေဟန်ရှိလျှင် ယင်းတို့ကိုညီညွတ်စေရန် ကြိုးစားပြုလုပ်ပြီးနောက် အမှန်တရားရှိရှိသမျှနှင့်ကိုက်ညီနေသည်ကို တင်ပြပါ။”—ယောဟန် ၆:၆၀-၆၉။

ဤအနေအထားမျိုးကို အသင်ယူမည်လော။ ကျမ်းစာ၏ညီညွတ်မှုကိုပေါ်လွင်စေသည့် ဥပမာအချို့ကိုသာစစ်ဆေးပြီးနောက် ဘုရားသခင်အား ကိုယ်တော်၏ “နှုတ်ကပါဌ်တော်အလုံးစုံတို့သည် ဟုတ်မှန်ပါ၏” ဟုချီးမွမ်းသောဆာလံဆရာနှင့် သဘောချင်းတိုက်ဆိုင်လိမ့်မည်ဟု မျှော်လင့်ပါသည်။ (ဆာလံ ၁၁၉:၁၆၀) သမ္မာကျမ်းစာတစ်အုပ်လုံးကို ယေဟောဝါသက်သေများ ထိုသို့သာသဘောထားကြ၍ ယင်းကိုအဘယ်ကြောင့်ယုံကြည်အားထားကြောင်း ဝမ်းသာအားရစွာဖြင့်ဖြေရှင်းပေးကြပါလိမ့်မည်။ ဤယှဉ်ပြိုင်ဘက်မရှိစာအုပ်ကို သူတို့နှင့်ဆွေးနွေးကြည့်ပါ။ ယင်း၏အားရဖွယ်သတင်းတရားသည် သင့်အားစစ်မှန်သောမျှော်လင့်ချက်နှင့်ပျော်ရွှင်မှု ပြည့်လျှံစေပါလိမ့်မည်။

[စာမျက်နှာ ၇ ပါ ရုပ်ပုံ]

သမ္မာကျမ်းစာကို ယေဟောဝါသက်သေများ အဘယ်ကြောင့်ယုံကြည်ကြောင်း သူတို့အားမေးမြန်းဖူးသလော