အခန်း ၄၈

ယာဣရုအိမ်မှထွက်၍ နာဇရက်မြို့သို့ပြန်လည်ပတ်သွားခြင်း

ယေရှုသည် ဒေကာပေါလိမှ ရေကြောင်းခရီးစဉ်သွားခြင်း၊ သွေးသွန်သည့်အမျိုးသမီးကိုကုသပေးခြင်း၊ ယာဣရုသမီးကိုရှင်ပြန်ထမြောက်စေခြင်းဖြင့် တစ်နေ့လုံးအလုပ်များနေသည်။ သို့သော် တစ်နေ့တာလုပ်ငန်းမပြီးဆုံးသေး။ ယာဣရုအိမ်မှယေရှုထွက်သည်နှင့် မျက်မမြင်နှစ်ဦး နောက်တော်သို့လိုက်၍ “ဒါဝိဒ်၏သားတော်။ ကျွန်တော်တို့ကိုသနားတော်မူပါ” ဟုဟစ်ကြော်ကြ၏။

ယေရှုအား “ဒါဝိဒ်၏သား” ဟုဤသူတို့ခေါ်ခြင်းက ယေရှုသည် ဒါဝိဒ်၏ပလ္လင်ကိုအမွေခံမည့်သူ၊ သို့ဖြင့် ကိုယ်တော်သည် ကတိတော်တည်ရာ မေရှိယသခင်ဖြစ်သည်ကို သူတို့လက်ခံယုံကြည်ကြကြောင်းတင်ပြသည်။ သို့ရာတွင် ယေရှုသည်သူတို့ ဇွဲကိုစမ်းသပ်လို၍ဖြစ်မည်၊ မကြားဟန်ပြုနေသည်။ ထိုသူနှစ်ဦးမူ လက်မလျှော့တမ်း ယေရှုတည်းခိုရာသို့လိုက်ကြလေသည်။ အိမ်တွင်းသို့ကိုယ်တော်ဝင်သည့်အခါလည်း နောက်တော်သို့လိုက်ဝင်ကြသည်။

ထိုတွင်ယေရှုက “ဤအမှုငါတတ်နိုင်သည်ကိုယုံသလော” ဟုမေးတော်မူသည်။

“ယုံကြည်ပါ၏သခင်” ဟုစိတ်ချယုံကြည်စွာဖြေဆိုကြသည်။

ထိုအခါ သူတို့မျက်စိကိုတို့တော်မူ၍ ‘သင်တို့ယုံကြည်ခြင်းရှိသည့်အတိုင်း သင်တို့၌ဖြစ်စေ’ ဟုမိန့်တော်မူလျှင် ချက်ချင်းမျက်စိပွင့်လင်းလေသည်။ ယေရှုကလည်း “အဘယ်သူမျှမသိစေခြင်းငှာ သတိပြုကြလော့” ဟုကြပ်မတ်လေသည်။ သို့သော် ဝမ်းသာအားရနှင့် ယေရှုအကြောင်းပြည်လုံးအနှံ့ပြောပြလေသည်။

ဤသူတို့ထွက်သွားသည်နှင့် နတ်ဆိုးစွဲသောလူအတစ်ဦးကိုခေါ်ခဲ့ကြပြန်သည်။ နတ်ဆိုးကိုနှင်ထုတ်တော်မူသည်နှင့် ထိုသူစကားပြောလေသည်။ လူအစုအဝေးတို့သည်လည်း အံ့ဩ၍ “ဣသရေလအမျိုး၌ ဤကဲ့သို့မမြင်ရစဖူး” ဟုပြောဆိုကြသည်။

ထိုအချိန်တွင် ဖါရိရှဲများလည်းရှိနေရကား ယင်းအံ့ဖွယ်ရာများကို သူတို့မငြင်းနိုင်ကြ။ သို့သော် ကိုယ်တော်ကိုမယုံကြည်နိုင်သည့်အတွက် ယေရှုသည် “နတ်ဆိုးအကြီးကိုအမှီပြု၍ နတ်ဆိုးတို့ကိုနှင်ထုတ်သည်” ဟုထပ်မံစွပ်စွဲကြလေသည်။

ဤသို့ဖြစ်ပြီးနောက်မကြာမီပင် မိမိကြီးပြင်းခဲ့ရာ နာဇရက်မြို့သို့ တပည့်တော်များနှင့်အတူ ယေရှုပြန်သွားခဲ့သည်။ လွန်ခဲ့သောတစ်နှစ်က တရားဇရပ်သို့ ကိုယ်တော်ဝင်ပြီး ထိုတွင်သွန်သင်ပေးခဲ့ဖူးသည်။ ကိုယ်တော်၏နှစ်သက်ဖွယ်တရားစကားများကို အစတွင်အံ့သြလျက် နားထောင်နေခဲ့ကြသော်လည်း နောင်တွင် ကိုယ်တော်ကိုသတ်ပစ်ရန် ကြိုးစားခဲ့ကြသည်။ ယခုတစ်ဖန် သနားညှာတာစွာဖြင့် ကိုယ်တော်၏ယခင်ကစပ်ဆိုင်သူတို့အား ယေရှုကူညီပေးရန်ကြိုးစားပြန်သည်။

အခြားနေရာတို့တွင် လူများယေရှုထံစုဝေးခဲ့ကြသော်လည်း ဤနေရာတွင်မူ အထံတော်သို့လာသူရှိပုံမပေါက်။ ထိုကြောင့် ဥပုသ်နေ့တွင် တရားဇရပ်သို့ဝင်၍ သွန်သင်တော်မူသည်။ ကြားနာသူအများစုကလည်း အံ့သြတွေဝေကြသည်။ “ဤသူသည် ဤပညာကိုလည်းကောင်း၊ ဤတန်ခိုးကိုလည်းကောင်း အဘယ်မှရသနည်း။” “သူသည် လက်သမားသားမဟုတ်လော။ သူ့အမိကား မာရိအမည်ရှိသည်မဟုတ်လော။ သူ့ညီကားယာကုပ်၊ ယောသပ်၊ ရှိမုန်၊ ယုဒဟုဆိုကြမည်မဟုတ်လော။ သူ့နှမများတို့သည်လည်း ငါတို့နှင့်အနီးအပါးနေကြသည်မဟုတ်လော။ သို့ဖြစ်လျှင် ဤသူသည် ဤအရာများကိုအဘယ်မှာရသနည်း” ဟုမေးမြန်းကြသည်။

‘ယေရှုသည် ငါတို့ကဲ့သို့သောသူသာဖြစ်သည်။ ငါတို့ရှေ့ သူကြီးလာပြီး သူ့မိသားစုကိုလည်း ငါတို့သိသည်။ သူမေရှိယမည်သို့ဖြစ်နိုင်မည်နည်း’ ဟုသူတို့ဆင်ခြင်ကြ၏။ ထိုကြောင့် ကိုယ်တော်၏ကြီးမားသောဉာဏ်ပညာနှင့်အံ့ဖွယ်ရာအမှုများ တင်ပြစရာသာဓကများရှိလျက်ပင် ကိုယ်တော်ကိုသူတို့ငြင်းပယ်ကြသည်။ ကိုယ်တော်ကို သူတို့ရင်းနှီးစွာသိရှိကြသည့်အတွက် ကိုယ်တော့်ဆွေမျိုးတို့ပင် ထိမိလဲကြရာ ယေရှုက “ပရောဖက်သည် မိမိမြို့၊ မိမိအဆွေနေရာ၊ မိမိအိမ်မှတစ်ပါး အခြားသောအရပ်၌ အသရေရှိသည်” ဟုဆုံးဖြတ်ရသည်။

သူတို့မယုံနိုင်ကြသည်ကို ယေရှုအံ့သြတော်မူသည်။ ထိုကြောင့်ဖျားနာသူအနည်းငယ်အပေါ် လက်တင်ကုသပေးရုံထက် အခြားအဘယ်အံ့ဖွယ်ရာမျှ ထိုအရပ်တွင်ပြုတော်မမူ။ မဿဲ ၉:၂၇-၃၄၊ ၁၃:၅၄-၅၈။ မာကု ၆:၁-၆။ ဟေရှာယ ၉:၇။

▪ ယေရှုအား “ဒါဝိဒ်၏သား” ဟုခေါ်ခြင်းသည် မျက်မမြင်တို့ ဘာကိုယုံကြောင်းတင်ပြသနည်း။

▪ ယေရှု၏အံ့ဖွယ်အမှုတို့ကို ဖါရိရှဲများ မည်သို့ရှင်းပြသနည်း။

▪ နာဇရက်မြို့သားတို့ထံ ယေရှုပြန်သွား၍ အကူအညီပေးရခြင်းသည် အဘယ်ကြောင့်ကရုဏာပြရာကျသနည်း။

▪ နာဇရက်မြို့တွင် ယေရှုမည်သို့ဆက်ဆံခံရသနည်း။ အဘယ်ကြောင့်နည်း။