အခန်း ၉

ငရဲဟူသည် အဘယ်သို့သော နေရာမျိုးနည်း

၁။ ငရဲနှင့်ပတ်သက်၍ ဘာသာများက မည်သို့သွန်သင်လာခဲ့ကြသနည်း။

ငရဲဟူသည် လူတို့ညှဉ်းဆဲခံရာအရပ်ဖြစ်၏ဟု လူသန်းပေါင်းများစွာတို့သည် မိမိတို့ဘာသာ၏ သွန်သင်ခြင်းကို ခံခဲ့ရကြပြီ။ ဗြိတိန်နီကာ စွယ်စုံကျမ်းအရ “ရိုမန်ကက်သလစ်အသင်းက ငရဲသည် . . . ထာဝစဉ်တည်ရှိသွားမည်; ၎င်း၏ ဆင်းရဲခြင်းသည် အဆုံးမရှိဟု သွန်သင်၏။” ၎င်းကက်သလစ် သွန်သင်ချက်ကို “ရှေးဆန်သော ပရိုတက်စတင့်အုပ်စုများက ဆက်လက်စွဲကိုင်ထားကြ” ကြောင်း ထိုစွယ်စုံကျမ်းက ဆက်လက်ဖော်ပြ၏။

၂။ ကလေးများကို မီးထဲထည့်ရှို့သည့်ကိစ္စကို ဘုရားသခင် မည်သို့သဘောထားတော်မူသနည်း။

^၂ ယင်းကြောင့် အနန္တတန်ခိုးရှင် ဘုရားသခင်သည် ဤသို့သော ညှဉ်းဆဲရာအရပ်တစ်ခုကို ဖန်ဆင်းတော်မူခဲ့သလောဟူသော မေးခွန်းပေါ်လာ၏။ စဉ်းစားကြည့်ပါ။ ဣသရေလလူမျိုးများ မိမိတို့ပတ်ဝန်းကျင်လူမျိုးများကိုတုကာ မိမိတို့သားသမီးများကို မီးရှို့ကြသောအခါ ဘုရားသခင် မည်သို့မြင်သနည်း။ နှုတ်ကပါဌ်တော်၌ ဤသို့ရှင်းလင်းစွာ မိန့်ဆိုထားပါသည်– “ငါမမှာထား၊ ငါအလျှင်းအလိုမရှိ [နှလုံးသွင်းခြင်းကိုငါမပြု၊ သမ] သော်လည်း သူတို့သားသမီးများကို မီးရှို့ခြင်းငှာ ဟိန္နုန်သား၏ချိုင့်၌ရှိသော တောဖက်ကုန်းတို့ကို တည်ကြပြီ။”​—ယေရမိ ၇:၃၁။

၃။ လူတို့ကို ဘုရားသခင်ညှဉ်းဆဲမည်ဟု ထင်မှတ်ခြင်းသည် ဆင်ခြင်တုံတရားနှင့်ဖြစ်စေ၊ ကျမ်းစာနှင့်ဖြစ်စေ အဘယ်ကြောင့် မကိုက်ညီသနည်း။

^၃ စဉ်းစားသာကြည့်တော့။ လူကို မီးဖြင့် မြှိုက်သည့် အကြံအစည်သည် ဘုရားသခင့်နှလုံးထဲသို့ အလျှင်းမရောက်ခဲ့ရိုးမှန်လျှင် မိမိကိုဝတ်မပြုသူများအတွက် မီးတောက်သောငရဲတစ်ခုကို ကိုယ်တော်ဖန်ဆင်းခဲ့သည်ဟုဆိုခြင်းသည် ယုတ္တိရှိမည်လော။ “ဘုရားသခင်သည် ချစ်ခြင်းမေတ္တာဖြစ်တော်မူ၏” ဟုကျမ်းစာဆို၏။ (၁ ယောဟန် ၄:၈) ချစ်တတ်သောဘုရားသခင်သည် လူတို့ကို ထာဝစဉ်ညှဉ်းဆဲပါ့မလား။ အသင်ကော ထိုသို့ပြုမည်လော။ ဘုရားသခင့်မေတ္တာကိုသိလျှင် ကိုယ်တော့်နှုတ်ကပါဌ်တော်ဘက်သို့လှည့်၍ ငရဲကား အဘယ်နည်းဟူသည့်အချက်ကို အဖြေရှာလိုကြမည်။ ထိုနေရာသို့ မည်သူများ သွားကြသနည်း။ မည်မျှကြာကြာ နေကြသနည်း။

ရှီးအိုးလ်နှင့် ဟေးဒီးစ်

၄။ (က) အဘယ်ဟေဗြဲနှင့် ဂရိစကားလုံးများကို “ငရဲ” အဖြစ် ပြန်ဆိုထားသနည်း။ (ခ) ရှီးအိုးလ်ကို ဂျိမ်းဘုရင်ဘာသာပြန်၌ မည်သို့ပြန်ဆိုထားသနည်း။

^၄ ဝက်ဘ်စတားအဘိဓာန်က အင်္ဂလိပ်စာလုံး “hell” (ဟဲလ်၊ ငရဲ) သည် ဟေဗြဲစကားလုံး ရှီးအိုးလ်၊ ဂရိစကားလုံး ဟေးဒီးစ်နှင့် တူညီသည်ဟုဆို၏။ ဂျာမန် ကျမ်းစာများ၌ “ဟဲလ်” အစား ဟိုအဲလ်ဟူသော စကားလုံးကို သုံး၏; ပေါ်တူဂီဘာသာတွင် အင်ဖဲရ်နို၊ စပိန်ဘာသာတွင် အင်ဖီယဲရ်နို၊ ပြင်သစ်ဘာသာတွင် အင်ဖဲရ် ဟူ၍ သုံးထားသည်။ အမိန့်ရဘာသာပြန် သို့မဟုတ် ဂျိမ်းဘုရင်ဘာသာပြန်၏ အင်္ဂလိပ်ဘာသာပြန်သူများက ရှီးအိုးလ်ကို “ငရဲ” ဟူ၍ ၃၁ ကြိမ်၊ “သင်္ချိုင်း” ဟူ၍ ၃၁ ကြိမ်၊ “တွင်း” ဟူ၍ ၃ ကြိမ်ပြန်ဆိုထားသည်။ ကက်သလစ် ဒူးဝေးဘာသာပြန်ကမူ ရှီးအိုးလ် ကို “ငရဲ” ဟူ၍ ၆၄ ကြိမ်ပြန်ဆိုထားသည်။ (မြန်မာကျမ်းများ၌ ရှီးအိုးလ် ကို မရဏာနိုင်ငံ၊ သေမင်းနိုင်ငံ၊ သင်္ချိုင်းတွင်း၊ သင်္ချိုင်း၊ နက်သောအရပ်၊ အဝီစိ၊ ငရဲဟူ၍ အမျိုးမျိုးပြန်ဆိုကြသည်။) (“ဓမ္မသစ်ကျမ်း” ဟု အများအားဖြင့်ခေါ်သော) ခရစ်ယာန်ဂရိကျမ်းစာများ၌ ဂျိမ်းဘုရင်ဘာသာပြန်က ဟေးဒီးစ်ကို ၁၀ ကြိမ်စလုံး “ငရဲ” ဟုပြန်ဆိုသည်။ (ယုဒသန်ဘာသာပြန်၌ ၁၀ ကြိမ်စလုံးကို မရဏာနိုင်ငံဟု ပြန်ဆိုသည်။)​—မဿဲ ၁၁:၂၃; ၁၆:၁၈; လုကာ ၁၀:၁၅; ၁၆:၂၃; တမန်တော် ၂:၂၇၊ ၃၁; ဗျာဒိတ် ၁:၁၈; ၆:၈; ၂၀:၁၃၊ ၁၄။

၅။ ရှီးအိုးလ်နှင့် ဟေးဒီးစ်တို့နှင့်ပတ်သက်၍ အဘယ်မေးခွန်း ပေါ်လာသနည်း။

^၅ မေးစရာကား– ရှီးအိုးလ် သို့မဟုတ် ဟေးဒီးစ်သည် မည်သို့သောနေရာမျိုး ဖြစ်သနည်း။ ဂျိမ်းဘုရင်ဘာသာပြန်က ဟေဗြဲစကားလုံး ရှီးအိုးလ်တစ်လုံးတည်းကို သုံးမျိုး ပြန်ဆိုထားသည့်အဖြစ်က ငရဲ၊ သင်္ချိုင်း နှင့် တွင်းတို့သည် တစ်ခုတည်းသောအရာကို ဆိုလိုကြောင်း ပြသနေသည်။ ငရဲသည် လူ့သင်္ချိုင်းကိုဆိုလိုလျှင် မီးတောက်လောင်သော နှိပ်စက်ရာအရပ် မဖြစ်နိုင်။ သို့ဖြစ်လျှင် ရှီးအိုးလ်နှင့် ဟေးဒီးစ်တို့သည် သင်္ချိုင်းကိုဆိုလိုသလော။ သို့မဟုတ် နှိပ်စက်ရာအရပ်ကို ဆိုလိုသလော။

၆။ (က) ရှီးအိုးလ်နှင့် ဟေးဒီးစ်တို့သည် တစ်ခုတည်းသောအရာကိုဆိုလိုကြောင်း ကျမ်းစာ မည်သို့ပြဆိုသနည်း။ (ခ) ယေရှုသည် ဟေးဒီးစ်ထဲ၌ ရှိခဲ့သည်ဆိုသည့်အချက်က ဘာကိုပြသနည်း။

^၆ ဤမေးခွန်းမဖြေဆိုမီ ဟေဗြဲစကားလုံး ရှီးအိုးလ် နှင့် ဟေးဒီးစ်တို့သည် တစ်ခုတည်းသောအရာကို ဆိုလိုကြောင်း ရှင်းလင်းကြစို့။ ဟေဗြဲကျမ်းစာ၌ ဆာလံ ၁၆:၁၀ ကိုလည်းကောင်း၊ ခရစ်ယာန်ဂရိကျမ်းစာ၌ တမန်တော် ၂:၃၁ ကိုလည်းကောင်း ကြည့်ခြင်းဖြင့် သိသာနိုင်သည်။ တစ်ဖက်စာမျက်နှာတွင် ၎င်းအခန်းငယ်များကို (အင်္ဂလိပ်လို) တွေ့နိုင်သည်။ ရှီးအိုးလ်ပါသော ဆာလံ ၁၆:၁၀ ကိုကိုးကားစဉ် တမန်တော် ၂:၃၁ က ဟေးဒီးစ်ကိုသုံးထားကြောင်း သတိပြုပါ။ ၎င်းပြင် ယေရှုခရစ်သည် ဟေးဒီးစ် သို့မဟုတ် ငရဲ၌ရှိခဲ့ကြောင်းကိုလည်း သတိပြုလေ။ ခရစ်တော်ကို မီးငရဲအတွင်း ဘုရားသခင်ညှဉ်းပန်းခဲ့သည်ဟု ကျွန်ုပ်တို့ယူမှတ်ရမည်လော။ မည်သို့ယူမှတ်နိုင်မည်နည်း။ ယေရှုသည် သင်္ချိုင်းထဲ၌ ရှိနေခြင်းသာဖြစ်သည်။

၇၊ ၈။ ယာကုပ်၊ ယာကုပ်၏သား ယောသပ်၊ ယောဘတို့နှင့်ပတ်သက်သော ရေးသားဖော်ပြချက်များက ရှီးအိုးလ်သည် ညှဉ်းဆဲရာနေရာတစ်ခုမဟုတ်ကြောင်း မည်သို့သက်သေပြသနည်း။

^၇ သေပြီဟုထင်သော မိမိ၏ချစ်သား ယောသပ်အတွက် ယာကုပ်ငိုကြွေးသောအခါ “ငါ့သားရှိရာ မရဏာနိုင်ငံ [ရှီးအိုးလ်] သို့ စိတ်မသာညည်းတွားလျက် ဆင်းသက်တော့မည်” ဟုဆို၏။ (ကမ္ဘာဦး ၃၇:၃၅) သို့ရာတွင် ဂျိမ်းဘုရင်ဘာသာပြန်က ဤနေရာတွင် ရှီးအိုးလ်ကို “သင်္ချိုင်း” ဟုပြန်ဆိုပြီး ဒူးဝေးဘာသာပြန်က ၎င်းကို “ငရဲ” ဟုပြန်ဆို၏။ ခေတ္တရပ်နား စဉ်းစားကြည့်ပါ။ မိမိသားယောသပ်သည် ညှဉ်းပန်းခံရာအရပ်သို့သွား၍ ထာဝစဉ်နေသည်ဟု ယာကုပ်ယုံမှတ်ခဲ့သလော။ သူသည်လည်း ထိုနေရာသို့ သွား၍ သားနှင့် တွေ့လိုမည်လော။ သို့မဟုတ် မိမိသား သေ၍ သင်္ချိုင်း၌ရှိသည်ဟု ယာကုပ်ထင်မှတ်၍ မိမိလည်း သေလိုသည်ဟုသာ ဆိုလိုနေခြင်းလော။

^၈ မှန်သည်၊ လူကောင်းများသည် ကျမ်းစာ ‘ငရဲ’ သို့သွားကြသည်။ ဥပမာ၊ လူကောင်းယောဘသည် ဆင်းရဲများစွာခံရ၍ ဘုရားသခင်ထံ ဤသို့ဆုတောင်းခဲ့၏– “ကိုယ်တော်သည် အကျွန်ုပ်ကို သင်္ချိုင်းတွင်း [ရှီးအိုးလ်၊ သင်္ချိုင်း၊ ဂျိမ်းဘုရင်ဘာသာပြန်; ငရဲ၊ ဒူးဝေးဘာသာပြန်] ၌ဝှက်ထားတော်မူပါစေ။ . . . အကျွန်ုပ်ကို အောက်မေ့စရာအချိန်ကို ချိန်းချက်တော်မူပါစေ။” (ယောဘ ၁၄:၁၃) စဉ်းစားကြည့်ပါ။ ရှီးအိုးလ်သာ မီးတောက်လောင်၍ ညှဉ်းပန်းသည့်နေရာဖြစ်ခဲ့လျှင် ယောဘသည် မိမိအား ဘုရားသခင်အောက်မေ့သည့်နေ့ရက်တိုင်အောင် ထိုနေရာသို့သွားပြီး နေလိုမည်လော။ ရှင်းပါ၏။ ယောဘသည် မိမိခံနေရသော ဆင်းရဲချုပ်ငြိမ်းစေရန် သေ၍ သင်္ချိုင်းသို့သွားလိုခြင်းသာ ဖြစ်၏။

၉။ (က) ရှီးအိုးလ်၌ရှိသောသူများ၏ အခြေအနေ မည်သို့ရှိသနည်း။ (ခ) ထို့ကြောင့် ရှီးအိုးလ်နှင့် ဟေးဒီးစ်သည် အဘယ်နည်း။

^၉ ကျမ်းစာ၌ ရှီးအိုးလ်ဟူသောစကားလုံး တွေ့ရသည့်နေရာတိုင်း၌ ၎င်းသည် အသက်၊ လှုပ်ရှားဆောင်ရွက်မှု၊ သို့မဟုတ် ညှဉ်းပန်းခြင်းတို့နှင့် ဘယ်တော့မျှ ဆက်စပ်လျက်မရှိ။ သေခြင်းနှင့် မလှုပ်ရှားခြင်းတို့နှင့်သာ ဆက်စပ်လျက်ရှိသည်။ ဥပမာ၊ ဒေသနာ ၉:၁၀ ကိုစဉ်းစားကြည့်ပါ။ ဤသို့ဆိုထားသည်– “ဆောင်ရွက်စရာအမှုရှိသမျှကို ကြိုးစားအားထုတ်၍ ဆောင်ရွက်လော့။ အကြောင်းမူကား၊ သင် ယခုသွား၍ ရောက်ရလတ္တံ့သော အရပ်တည်းဟူသော မရဏာနိုင်ငံ [ရှီးအိုးလ်၊ သင်္ချိုင်း၊ ဂျိမ်းဘုရင်ဘာသာပြန်; ငရဲ၊ ဒူးဝေးဘာသာပြန်] ၌ လုပ်ဆောင်ခြင်းမရှိ၊ ကြံစည်ခြင်းမရှိ၊ သိပ္ပံအတတ်မရှိ၊ ပညာမရှိပါတကား။” ထို့ကြောင့် အဖြေမှာ အလွန်ရှင်းနေသည်။ ရှီးအိုးလ်နှင့် ဟေးဒီးစ်တို့သည် ညှဉ်းပန်းရာအရပ်တစ်ခုမဟုတ်ဘဲ လူသားအားလုံးတို့သွားရာ သင်္ချိုင်းကို ရည်ညွှန်းသတည်း။ (ဆာလံ ၁၃၉:၈) လူကောင်းကော၊ လူဆိုးပါ ကျမ်းစာငရဲသို့ သွားကြကုန်၏။

ငရဲမှ ထွက်လာခြင်း

၁၀၊ ၁၁။ ယောနက ငါးကြီးဝမ်းအတွင်း၌ရှိစဉ် မိမိသည် ငရဲ၌ရှိသည်ဟု အဘယ်ကြောင့်ဆိုသနည်း။

^၁၀ လူတို့သည် ငရဲထဲမှ ထွက်မြောက်လာနိုင်သလော။ ယောနအဖြစ်ကို ကြည့်ပါ။ ဘုရားသခင်သည် ယောနကို ရေနစ်မသေစေရန် ငါးကြီးတစ်ကောင်၏ မျိုချခြင်းကို ခံစေသောအခါ ငါးကြီး၏ဝမ်းထဲမှ ယောန ဤသို့ဆုတောင်း၏– “ငါသည် ဒုက္ခဆင်းရဲကိုခံရသောကြောင့် [ယေဟောဝါ] ကို ဟစ်ခေါ်၍ ငါ့စကားကို ကြားတော်မူ၏။ မရဏာနိုင်ငံ [ရှီးအိုးလ်၊ ငရဲ၊ ဂျိမ်းဘုရင်ဘာသာပြန် နှင့် ဒူးဝေးဘာသာပြန် (၂:၃)] ၏ ဝမ်းထဲက ဟစ်ခေါ်သောစကားသံကို နားထောင်တော်မူ၏။”​—ယောန ၂:၂။

^၁၁ ‘ငရဲ၏ဝမ်းထဲက’ ဟု ယောနဆိုရာ၌ ဘာကိုဆိုလိုသနည်း။ ထိုငါး၏ဝမ်းသည် မီးတောက်လောင်သော ညှဉ်းဆဲရာအရပ် ဘယ်နည်းနှင့်မျှ မဖြစ်နိုင်။ သို့သော် ယောန၏သင်္ချိုင်း ဖြစ်သွားနိုင်သည်။ တကယ်ပြောရလျှင် ယေရှုခရစ်က မိမိကိုယ်နှင့်ပတ်သက်၍ ဤသို့ မိန့်ဆိုခဲ့သည်– “ယောနသည် ငါးကြီးဝမ်းထဲမှာ သုံးရက်နေရသကဲ့သို့ လူသားသည် မြေကြီးထဲမှာ သုံးရက်နေရလတ္တံ့။”​—မဿဲ ၁၂:၄၀။

၁၂။ (က) ငရဲထဲမှ ပုဂ္ဂိုလ်များ ထွက်မြောက်လာနိုင်ကြောင်း အဘယ်အဖြစ်က ပြသနည်း။ (ခ) “ငရဲ” သည် “သင်္ချိုင်း” ပင်ဖြစ်ကြောင်း နောက်ထပ် အဘယ်သာဓကရှိသေးသနည်း။

^၁၂ ယေရှုသည် သေ၍ သင်္ချိုင်းတွင်း၌ သုံးရက်နေတော်မူခဲ့သည်။ သို့သော် ကျမ်းစာက “ကိုယ်တော်၏စိုးလ်သည် ငရဲထဲ၌ ပစ်ထားခြင်းမခံရ။ . . . ဤယေရှုကို ဘုရားသခင် ထမြောက်စေတော်မူ၏” ဟုဆို၏။ (တမန်တော် ၂:၃၁၊ ၃၂၊ ဂျိမ်းဘုရင်ဘာသာပြန် ) ထို့နည်းတူ ယောနသည် ဘုရားသခင့်ညွှန်ကြားချက်ဖြင့် ငရဲမှ ထမြောက်လာခဲ့၏။ ဆိုလိုသည်မှာ သူ၏သင်္ချိုင်း ဖြစ်သွားဖို့အကြောင်းရှိခဲ့သောနေရာမှ လွတ်မြောက်လာ၏။ ငါးကြီးက ယောနကို ကုန်းပေါ်သို့ အန်ထုတ်လိုက်သောအခါဖြစ်သည်။ မှန်သည်၊ လူတို့သည် ငရဲထဲမှ ထွက်လာနိုင်သည်တကား! စင်စစ်ဆိုရလျှင် ငရဲ (ဟေးဒီးစ်) ထဲမှ လူသေတစ်ယောက်မကျန် ထွက်လာမည်ဟူသော စိတ်ချမ်းမြေ့ဖွယ် ကတိတော်ရှိ၏။ ဗျာဒိတ် ၂၀:၁၃ ကိုဖတ်ပါက တွေ့နိုင်သည်– “ပင်လယ်သည် မိမိထဲ၌ရှိသော လူသေတို့ကို အပ်ပေး၏။ သေခြင်းနှင့် ငရဲ [ဟေးဒီးစ်] တို့သည်လည်း မိမိတို့အထဲ၌ရှိသော လူသေတို့ကို အပ်ပေးကြ၏။ သူတို့တစ်ဦးစီသည်လည်း မိမိတို့အကျင့်အတိုင်း တရားစီရင်ခြင်း ခံရ၏။”​—ဂျိမ်းဘုရင်ဘာသာပြန်။

ဂေဟင်နာနှင့် မီးအိုင်

၁၃။ ကျမ်းစာ၌ ၁၂ ကြိမ်ပါဝင်သော အဘယ်ဂရိစကားလုံးကို ဂျိမ်းဘုရင်ဘာသာပြန်၌ “ငရဲ” ဟု ပြန်ဆိုထားသနည်း။

^၁၃ သို့တစေ၊ တစ်ဦးတစ်ယောက်က “ငရဲမီး နှင့် မီးအိုင်အကြောင်းကို ကျမ်းစာထဲမှာ တကယ်ပြောထားပါတယ်။ ဒါက ငရဲဟာ ညှဉ်းဆဲရာအရပ်တစ်ခုဖြစ်တယ်ဆိုတာကို သက်သေမပြပေဘူးလား” ဟု ငြင်း၍ ဆိုချင်ဆိုမည်။ “ငရဲမီး” အကြောင်း၊ “မငြိမ်းနိုင်သော မီးထဲသို့၊ ငရဲထဲသို့ ပစ်ချ” ခံရခြင်းအကြောင်းကို ဂျိမ်းဘုရင်ဘာသာပြန် စသည့် ကျမ်းစာဘာသာပြန်အချို့က ဆိုထားပါသည်။ (မဿဲ ၅:၂၂၊ သမ; မာကု ၉:၄၅၊ ၄၆) ဂရိစကားလုံး ဂေဟင်နာကို “ငရဲ” ဟူသောစကားဖြင့် ဂျိမ်းဘုရင်ဘာသာပြန်က ပြန်ဆိုသောအခန်းငယ် ၁၂ ခု ခရစ်ယာန် ဂရိကျမ်းစာ၌ ပါရှိသည်။ (မြန်မာကျမ်းစာများ၌ ဂေဟင်နာကို ငရဲ၊ ငရဲမီး၊ မီးငရဲ ဟု ပြန်ဆိုကြသည်။ ယုဒသန်ဘာသာပြန်၊ မဿဲ ၅:၂၂ တစ်ခုတည်းက “ဂေဟင်နာ” ဟု ရေးသားထားသည်။) ဟေးဒီးစ်ကို “ငရဲ” ဟုပြန်ဆိုသောအခါ သင်္ချိုင်းကိုသာ ဆိုလိုသော်လည်း ဂေဟင်နာသည် တကယ်ပင် မီးတောက်လောင်သည့် ညှဉ်းဆဲရာနေရာ တစ်နေရာဖြစ်သလော။

၁၄။ ဂေဟင်နာကား အဘယ်နည်း။ ထိုနေရာတွင် ဘာကို ပြုလုပ်ကြသနည်း။

^၁၄ ဟေဗြဲစကားလုံး ရှီးအိုးလ် နှင့် ဂရိစကားလုံး ဟေးဒီးစ်တို့သည် သင်္ချိုင်းကိုဆိုလိုသည်မှာ ရှင်းနေ၏။ သို့ဖြစ်လျှင် ဂေဟင်နာသည် အဘယ်အရာကိုဆိုလိုသနည်း။ ဟေဗြဲကျမ်းစာများ၌ ဂေဟင်နာသည် “ဟိန္နုန်ချိုင့်” ဖြစ်သည်။ ဟိန္နုန်သည် ယေရုရှလင်မြို့ရိုးအပြင်ဘက်မှ တောင်ကြား၏အမည်ဖြစ်ပြီး ထိုတွင် ဣသရေလလူတို့က မိမိတို့သားသမီးများကို မီးရှို့ပူဇော်ခဲ့ကြကြောင်း သတိရပါလေ။ နောက်ပိုင်း၌ မင်းကောင်းယောရှိသည် ထိုတောင်ကြားကို ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသော ထိုဓလေ့ပြုရန် မသင့်တော်သောနေရာဖြစ်စေခဲ့သည်။ (၄ ဓမ္မရာဇဝင် ၂၃:၁၀) ၎င်းအရပ်ကို အမှိုက်ကျင်းကြီးဖြစ်စေခဲ့သည်။

၁၅။ (က) ယေရှုလက်ထက်တော်၌ ဂေဟင်နာအရပ်ကို အဘယ်အတွက် အသုံးပြုခဲ့ကြသနည်း။ (ခ) ထိုနေရာထဲသို့ အဘယ်အရာကို ဘယ်တော့မျှ ပစ်မချကြသနည်း။

^၁၅ သို့ဖြစ်၍ ယေရှု ကမ္ဘာပေါ်ရှိစဉ်အခါ ဂေဟင်နာသည် ယေရုရှလင်မြို့၏ အမှိုက်ကျင်းဖြစ်ခဲ့သည်။ မီးအမြဲလောင်ပြီး အမှိုက်များကို ရှို့ပစ်ရန် ကန့်များကို ထည့်ကြ၏။ စမစ်၏သမ္မာကျမ်းစာအဘိဓာန် အတွဲ ၁ က ဤသို့ရှင်းပြ၏– “၎င်းသည် မြို့လူထုအတွက် ဘုံအမှိုက်ကျင်း ဖြစ်လာလေသည်။ ၎င်းအထဲသို့ ရာဇဝတ်ကောင်တို့၏ ရုပ်ကလာပ်များ၊ တိရစ္ဆာန် အသေကောင်များမှစ၍ အခြားအညစ်အကြေးများ စွန့်ပစ်ကြ၏။” သို့သော်လည်း အသက်ရှင်သောသတ္တဝါများကိုမူ ထိုနေရာ၌ ပစ်မချပါ။

၁၆။ ဂေဟင်နာကို ထာဝရပျက်စီးခြင်း၏ အထိမ်းအမှတ်အဖြစ် အသုံးပြုကြောင်း အဘယ်သာဓကရှိသနည်း။

^၁၆ ယေရုရှလင်မြို့သားများသည် မိမိတို့မြို့၏ အမှိုက်ကျင်းအကြောင်းကို သိကြသဖြင့် ဆိုးယုတ်သော ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်များအား ယေရှုက “အချင်းမြွေတို့၊ မြွေပွေးအမျိုးတို့၊ ဂေဟင်နာ၏ တရားစီရင်ချက်နှင့်လွတ်အောင် သင်တို့ မည်သို့ထွက်ပြေးနိုင်မည်နည်း” ဟုမိန့်ဆိုရာ၌ ဘာကိုဆိုလိုသည်ကို သူတို့နားလည်ကြသည်။ (မဿဲ ၂၃:၃၃၊ ကဘ) ထိုဘာသာရေးခေါင်းဆောင်များ နှိပ်စက်ညှဉ်းဆဲခံရမည်ဟု ယေရှုမဆိုလိုသည်မှာ ရှင်းပါ၏။ ဣသရေလလူမျိုးများ မိမိတို့၏ သားသမီးများကို ထိုတောင်ကြား၌ မီးရှို့ကြသောအခါ၊ ဘုရားသခင်က ထိုကြောက်မက်ဖွယ်အမှုမျိုးကိုပြုဖို့ မိမိနှလုံးထဲ၌ လုံးဝအကြံမပေါ်ခဲ့ဟု မိန့်တော်မူခဲ့သည်! ထို့ကြောင့် အကြွင်းမဲ့ ထာဝရပျက်စီးခြင်း၏ ဆီလျော်သော အထိမ်းအမှတ်တစ်ခုအနေနှင့် ဂေဟင်နာကို ယေရှုအသုံးပြုနေသည်မှာ သိသာလှ၏။ ဆိုးယုတ်သော ထိုဘာသာရေးခေါင်းဆောင်များသည် ထမြောက်ခြင်း မခံထိုက်ဟု ဆိုလိုတော်မူခြင်းဖြစ်သည်။ များစွာသောအမှိုက်ကဲ့သို့ ဂေဟင်နာသို့ သွားသောသူတို့သည် ထာဝစဉ်ဖျက်ဆီးခံရကြမည်ဖြစ်ကြောင်း ယေရှု၏ တရားနာပရိသတ်များ နားလည်နိုင်ပေသည်။

၁၇။ “မီးအိုင်” ကား အဘယ်နည်း။ ဤအတွက် အဘယ်သက်သေရှိသနည်း။

^၁၇ သို့ဖြစ်လျှင် ဗျာဒိတ်ကျမ်းတွင်ပါသော “မီးအိုင်” ကား အဘယ်နည်း။ ၎င်းသည် ဂေဟင်နာကဲ့သို့သော အဓိပ္ပာယ်ရှိသည်။ သတိရှိလျက် အညှဉ်းဆဲခံရသည့်အဖြစ်ကို မဆိုလိုဘဲ ထာဝရသေခြင်း သို့မဟုတ် ပျက်စီးခြင်းကို ဆိုလိုသည်။ ဗျာဒိတ် ၂၀:၁၄ ၌ ကျမ်းစာကိုယ်နှိုက်က မည်သို့ဆိုသည်ကို သတိပြုပါ– “မရဏာနှင့် မရဏာနိုင်ငံ [ဟေးဒီးစ်၊ ငရဲ၊ ဂျိမ်းဘုရင်ဘာသာပြန် နှင့် ဒူးဝေးဘာသာပြန်] ကို မီးအိုင်ထဲသို့ ချပစ်လေ၏။ ထိုသေခြင်းကား ဒုတိယသေခြင်းဖြစ်သတည်း။” မှန်၏။ မီးအိုင်သည် “ဒုတိယသေခြင်း” ဖြစ်၍ ထိုသေခြင်းမှ ထမြောက်ခြင်းမရှိ။ ထို “အိုင်” သည် အထိမ်းအမှတ်မျှသာဖြစ်ကြောင်း သိသာသည်။ အကြောင်းမှာ သေခြင်းနှင့် ငရဲ (ဟေးဒီးစ်) တို့ကို ၎င်းအထဲသို့ ချပစ်သောကြောင့်ပင်။ သေခြင်းနှင့် ငရဲတို့ကို ပကတိ စာသားအတိုင်း မီးရှို့၍မရပါ။ သို့သော် ၎င်းတို့ကို ဖျောက်ဖျက်နိုင်သည်။ ဖျက်ဆီးနိုင်သည်။ ပျောက်လည်း ပျောက်ပျက်သွားမည်။

၁၈။ မာရ်နတ်သည် “မီးအိုင်” ထဲ၌ ထာဝစဉ်ညှဉ်းဆဲခံရမည်ဟူသောအချက်ကား ဘာကိုဆိုလိုသနည်း။

^၁၈ ‘ဒါပေမဲ့ မာရ်နတ်ဟာ မီးအိုင်ထဲမှာ ထာဝစဉ်ညှဉ်းဆဲခံရမယ်ဆိုပြီး ကျမ်းစာပြောတယ်’ ဟူ၍ တစ်ယောက်ယောက်က ထောက်ပြမည်။ (ဗျာဒိတ် ၂၀:၁၀) ၎င်းသည် ဘာကိုဆိုလိုသနည်း။ ယေရှု ကမ္ဘာပေါ်ရှိစဉ် ထောင်မှူးများကို “နှိပ်စက်သူများ” ဟုခေါ်လေ့ရှိကြသည်။ မိမိ၏ဥပမာတစ်ခုထဲမှ လူတစ်ယောက်အကြောင်းကို ယေရှု ဤသို့ဆို၏– “သူ၏သခင်သည် အမျက်ထွက်၍ သူပေးဆပ်ရမည့်ငွေကို ပေးဆပ်သည်တိုင်အောင် သူ့အား နှိပ်စက်သူများလက်သို့ အပ်လေ၏။” (မဿဲ ၁၈:၃၄၊ ဂျိမ်းဘုရင်ဘာသာပြန်) “မီးအိုင်” ထဲသို့ ချပစ်ခံရသူတို့သည် ထမြောက်ခြင်းမရှိနိုင်သော “ဒုတိယသေခြင်း” ထဲသို့ ကျရောက်ပြီဖြစ်ရာ သေခြင်းထဲ၌ ထာဝစဉ် ချုပ်ခံရသည်နှင့် မခြားတော့လေ။ သူတို့သည် ထောင်မှူးများ၏ ချုပ်နှောင်ခြင်းကို ခံရကြသည့်အလား ထာဝစဉ်သေခြင်း၌ နေရစ်ကြ၏။ ဆိုးယုတ်သောသူသည် ပကတိ ညှဉ်းဆဲခံရသည်မဟုတ်။ အကြောင်းမှာ ကျွန်ုပ်တို့သိခဲ့သည့်အတိုင်း လူတစ်ယောက်သေပြီဆိုလျှင် လုံးဝမတည်ရှိတော့ချေ။ ဘာကိုမျှ မသိတော့။

သူဌေးနှင့် လာဇရု

၁၉။ သူဌေးနှင့်လာဇရုတို့နှင့်ပတ်သက်သော ယေရှုမိန့်ကြားချက်သည် ပုံပမာဖြစ်ကြောင်း မည်သို့သိရသနည်း။

^၁၉ သို့ဖြစ်လျှင် ဥပမာတစ်ခုတွင် ယေရှု အောက်ပါအတိုင်း မိန့်ဆိုခဲ့သည်မှာ ဘာကို ဆိုလိုသနည်း။ “ထိုဆင်းရဲသားသည် သေလွန်၍ ကောင်းကင်တမန်တို့သည် အာဗြဟံ၏ရင်ခွင်သို့ ပို့ဆောင်ကြ၏။ သူဌေးသည်လည်း သေလွန်၍ သင်္ဂြိုဟ်ခြင်းကိုခံရလေ၏။ မရဏာနိုင်ငံ [ဟေးဒီးစ်၊ ငရဲ၊ ဂျိမ်းဘုရင်ဘာသာပြန်] ၌ ပြင်းပြစွာသောဝေဒနာကို ခံရလျက် မျှော်ကြည့်၍ အာဗြဟံကိုလည်းကောင်း၊ အာဗြဟံ၏ရင်ခွင်၌ လာဇရုကိုလည်းကောင်း အဝေးကမြင်” သည်။ (လုကာ ၁၆:၁၉-၃၁) ကျွန်ုပ်တို့တွေ့ခဲ့သည့်အတိုင်း ဟေးဒီးစ်သည် ညှဉ်းဆဲရာအရပ်မဟုတ်၊ လူ့သင်္ချိုင်းကို ရည်ညွှန်းသည်ဖြစ်သောကြောင့် ယေရှုသည် ဥပမာတစ်ခု မိန့်မြွက်နေခြင်းသာဖြစ်ကြောင်း ထင်ရှားသည်။ ပကတိဖြစ်ရပ်မဟုတ်၊ ဥပမာတစ်ခုမျှသာ ဖြစ်သည်ဆိုသောအချက်ကို ထပ်လောင်းသက်သေပြရန် အောက်ပါအချက်ကို စဉ်းစားကြည့်ပါ။ အပြန်အလှန်လှမ်း၍ တကယ်စကားပြောနိုင်လောက်အောင် ငရဲသည် ကောင်းကင်နှင့် ပကတိနီးကပ်သလော။ ထို့ပြင် သူဌေးသည် ပကတိမီးအိုင်၌ရှိနေလျှင် သူ၏လျှာကို လာဇရုလက်ဖျားမှ ရေကလေးတစ်စက်ဖြင့် အေးစေနိုင်ရန် အာဗြဟံသည် လာဇရုကို မည်သို့စေလွှတ်နိုင်မည်နည်း။ သို့ဖြစ်လျှင် ယေရှုက အဘယ်အရာကို ပုံခိုင်းပြနေခြင်းဖြစ်သနည်း။

၂၀။ (က) သူဌေး၊ (ခ) လာဇရု၊ (ဂ) တစ်ဦးစီ၏သေခြင်း၊ (ဃ) သူဌေးညှဉ်းဆဲခံရသည့်အဖြစ်တို့နှင့်ပတ်သက်သော ပုံပမာ၏အဓိပ္ပာယ်ကား အဘယ်နည်း။

^၂၀ သူဌေးကား မိမိကိုယ်ကို ဟုတ်လှပြီထင်၍ ယေရှုကို ငြင်းပယ်ပြီး သတ်ဖြတ်ခဲ့သော ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်များကို ပုံခိုင်းသည်။ လာဇရုကား ဘုရားသခင့်သားတော်ကို လက်ခံသော လူသာမညတို့ကို ပုံခိုင်း၏။ သူဌေးနှင့် လာဇရုတို့၏သေခြင်းက ၎င်းတို့၏ အခြေအနေပြောင်းလဲမှုကို ပုံဆောင်သည်။ လာဇရုကဲ့သို့သော အပယ်ခံလူတို့အား ယေရှု ဝိညာဉ်အစာ ကျွေးမွေးသဖြင့် သူတို့သည် သာ၍မြတ်သော အာဗြဟံတည်းဟူသော ယေဟောဝါဘုရားသခင်၏ မျက်နှာသာတော်ရရှိကြသောအခါ အခြေအနေပြောင်းလဲသွားကြသည်။ တစ်ချိန်တည်းတွင် မှောက်မှားသော ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်များသည် ဘုရားသခင့်မျက်နှာသာရရှိခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍ “သေ” သွားလေသည်။ သူတို့သည် စွန့်ပစ်ခံရသည့်ပြင် သူတို့၏ အကျင့်ဆိုးများကို ခရစ်တော်၏နောက်လိုက်များက ဖော်ထုတ်သောအခါ ညှဉ်းဆဲခြင်းဝေဒနာ ခံရကြလေသည်။ (တမန်တော် ၇:၅၁-၅၇) သို့ဖြစ်၍ ၎င်းဥပမာက လူသေအချို့ ပကတိမီးငရဲထဲ၌ ညှဉ်းဆဲခံရသည်ဟု မသွန်သင်ပါ။

မာရ်နတ်တီထွင်သော သွန်သင်ချက်များ

၂၁။ (က) အဘယ်မုသားကို မာရ်နတ်ဖြန့်လာခဲ့သနည်း။ (ခ) ငရဲကလေးအယူသည် မှားယွင်းကြောင်း သေချာ မည်သို့သိနိုင်သနည်း။

^၂၁ “သင်တို့သည် ဧကန်အမှန် သေရမည်မဟုတ်” ဟု ဧဝအားပြောခဲ့သူမှာ မာရ်နတ်ပင်ဖြစ်၏။ (ကမ္ဘာဦး ၃:၄; ဗျာဒိတ် ၁၂:၉) သို့သော် ဧဝသည် တကယ်သေခဲ့၏; သူမ၏ အဘယ်အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုမျှ ရှင်ကျန်မနေခဲ့။ သေသည့်နောက် ဝိညာဉ် (စိုးလ်) သည် ဆက်လက်အသက်ရှင်သည်ဟူသောအချက်မှာ မာရ်နတ်အစပျိုးသော မုသားဖြစ်သည်။ လူဆိုးတို့၏ဝိညာဉ် (စိုးလ်) သည် ငရဲ၊ သို့မဟုတ် ငရဲကလေးထဲတွင် နှိပ်စက်ခံရသည်ဟူသောအချက်သည်လည်း မုသားဖြစ်၏။ ၎င်းကို မာရ်နတ်က ဖြန့်ခဲ့သည်။ ကျမ်းစာက သေသူများ ဘာကိုမျှမသိဟု ရှင်းလင်းစွာ ဆိုထားရကာ၊ ထိုသွန်သင်ချက်များသည် မမှန်။ တကယ်ဆိုလျှင် “ငရဲကလေး” ဟူသောစကားလုံးသော်လည်းကောင်း၊ အယူသော်လည်းကောင်း ကျမ်းစာ၌ မတွေ့ရချေ။

၂၂။ (က) ဤအခန်းမှ အဘယ်အရာများကို သိရှိရသနည်း။ (ခ) ဤအသိတရားကြောင့် သင်မည်သို့ ခံစားရသနည်း။

^၂၂ ငရဲ (ရှီးအိုးလ် သို့မဟုတ် ဟေးဒီးစ်) သည် လူသေတို့အတွက် မျှော်လင့်လျက် နားနေရာအရပ်ဖြစ်သည်ကို ကျွန်ုပ်တို့တွေ့ခဲ့ရပြီ။ လူကောင်းကော လူဆိုးပါ ထိုနေရာသို့သွား၍ ထမြောက်ခြင်းအတွက် စောင့်မျှော်ကြ၏။ ဂေဟင်နာသည် နှိပ်စက်ညှဉ်းဆဲရာ နေရာမဟုတ်၊ ထာဝရပျက်စီးခြင်းကို ပုံခိုင်းရန်သာ ကျမ်းစာ၌ အထိမ်းအမှတ်အဖြစ် သုံးထားကြောင်းကိုလည်း ကျွန်ုပ်တို့သိခဲ့ရပြီ။ ထို့နည်းတူ “မီးအိုင်” သည် ပကတိမီးရှိသော နေရာမဟုတ်ဘဲ ထမြောက်ခြင်းမရှိသော “ဒုတိယသေခြင်း” ကို ပုံဆောင်၏။ ငရဲသည် ညှဉ်းဆဲရာအရပ် မဖြစ်နိုင်။ အကြောင်းမှာ ၎င်းအကြံအစည်သည် ဘုရားသခင့်စိတ်၊ ဘုရားသခင့်နှလုံးထဲ၌ လုံးဝမပေါ်ပေါက်ခဲ့။ ထိုမျှမက လူတစ်ယောက် ကမ္ဘာပေါ်နှစ်အနည်းငယ် အပြစ်ပြုခဲ့သည့်အတွက် သူ့ကို ထာဝစဉ်ညှဉ်းဆဲခြင်းသည် တရားမျှတမှုနှင့် ဆန့်ကျင်၏။ သေသူများ အခြေအနေနှင့်ပတ်သက်သော အမှန်တရားကို သိရသည်မှာ မည်မျှစိတ်ချမ်းမြေ့စရာပါတကား! ကြောက်ခြင်းနှင့် အယူသီးမှု အချုပ်အနှောင်တို့မှ လူကိုတကယ်ပင် လွတ်မြောက်စေပေသည်။​—ယောဟန် ၈:၃၂။

[စာမျက်နှာ ၈၃ ပါ လေးထောင့်ကွက်]

ဟေဗြဲစကားလုံး “ရှီးအိုးလ်” နှင့် ဂရိစကားလုံး “ဟေးဒီးစ်” တို့သည် အဓိပ္ပာယ်တစ်ခုတည်း ဖြစ်သည်

အမေရိကန်စံတင်ဘာသာပြန်

ဆာလံ ၁၆:၁၀

တမန်တော် ၂:၃၁

[စာမျက်နှာ ၈၄၊ ၈၅ ပါ ရုပ်ပုံ]

ယောနသည် ငါးတစ်ကောင်၏ မျိုချခြင်းခံရပြီးနောက် ‘ကျွန်ုပ်သည် ငရဲ၏ ဝမ်းထဲမှ အော်ဟစ်ပါ၏’ ဟု အဘယ်ကြောင့်ဆိုသနည်း

[စာမျက်နှာ ၈၆ ပါ ရုပ်ပုံ]

ဂေဟင်နာသည် ယေရုရှလင်မြို့ပြင်ရှိ တောင်ကြားတစ်ခုဖြစ်သည်။ ထာဝရသေခြင်း၏ အထိမ်းအမှတ်အဖြစ် ၎င်းကို သုံးခဲ့သည်