“သန့်ရှင်းသော စွမ်းအားတော် ပြည့်ပြီး ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ဖြစ်နေကြတယ်”

၁၊ ၂။ ဗာနဗနဲ့ ရှောလု ရတဲ့ တာဝန်ဟာ ဘယ်လို ထူးခြားသလဲ။ သူတို့ရဲ့ လုပ်ငန်းက တမန်တော် ၁:၈ ကို ဘယ်လို ပြည့်စုံစေမလဲ။

အန္တိအုတ်မြို့ အသင်းတော်အတွက် စိတ်လှုပ်ရှားစရာ နေ့တစ်နေ့ပဲ။ ဝေးလံတဲ့ ဒေသတွေမှာ သတင်းကောင်း သွားဟောဖို့ ပရောဖက်တွေ၊ ဆရာတွေအားလုံးထဲက ဗာနဗနဲ့ ရှောလုကို သန့်ရှင်းသော စွမ်းအားတော် ရွေးလိုက်တယ်။a (တ. ၁၃:၁၊ ၂) အရင်တုန်းကလည်း အရည်အချင်းရှိတဲ့ အမျိုးသားတွေကို ရပ်ဝေးဒေသတွေဆီ လွှတ်ဖူးပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ခရစ်ယာန်ဘာသာ ရောက်ပြီးသား ဒေသတွေဆီ လွှတ်တာ။ (တ. ၈:၁၄။ ၁၁:၂၂) အခုတော့ ယောဟန် မာကုနဲ့အတူ ဗာနဗနဲ့ ရှောလုကို သတင်းကောင်း မကြားဖူးသေးတဲ့ ဒေသတွေဆီ လွှတ်ကြတော့မယ်။

^၂ အစောပိုင်း ၁၄ နှစ်လောက်တုန်းက “ဂျေရုဆလင်မြို့၊ ယုဒပြည်တစ်ဝန်းလုံး၊ ရှမာရိပြည်၊ ကမ္ဘာမြေအစွန်အဖျားအထိ ကျွန်တော့်အကြောင်း သက်သေခံကြလိမ့်မယ်” လို့ နောက်လိုက်တွေကို ယေရှု ပြောတယ်။ (တ. ၁:၈) ဗာနဗနဲ့ ရှောလုကို သာသနာပြုအဖြစ် ခန့်အပ်လိုက်တာဟာ ယေရှုရဲ့ ပရောဖက်ပြုစကားတွေ ပြည့်စုံလာဖို့ အထောက်အကူ ဖြစ်ပါလိမ့်မယ်။b

“အမှုတော်ကို” ဆောင်ရွက်ဖို့ သီးသန့် ရွေးထား (တ. ၁၃:၁-၁၂)

၃။ ပထမရာစုမှာ ဘာကြောင့် ခရီးဝေးသွားဖို့ ခက်သလဲ။

^၃ ဒီနေ့ခေတ်မှာ မော်တော်ကားတွေ၊ လေယာဉ်ပျံတွေ တီထွင်ထားလို့ တစ်နာရီ၊ နှစ်နာရီအတွင်း အတော်ဝေးဝေး ခရီးပေါက်တယ်။ အေဒီ ပထမရာစုမှာ အဲဒီလို မဟုတ်ဘူး။ ခက်ခဲကြမ်းတမ်းတဲ့ နယ်မြေကို ခြေကျင် လျှောက်ရတယ်။ တစ်ရက်လုံးမှ မိုင် ၂၀ လောက်ပဲ ခရီးပေါက်တယ်။ ပင်ပန်းတယ်။c ဗာနဗနဲ့ ရှောလုဟာ တာဝန်ထမ်းဆောင်ဖို့ စိတ်ထက်သန်နေပေမဲ့ လုံ့လစိုက်ရမယ်၊ ကိုယ်ကျိုးစွန့်ရမယ်ဆိုတာ သိထားကြတယ်။—မ. ၁၆:၂၄။

၄။ (က) ဗာနဗနဲ့ ရှောလုကို ရွေးချယ်ဖို့ ဘာက ညွှန်ကြားသလဲ။ သူတို့ ခန့်အပ်ခံရတာကို ယုံကြည်သူချင်းတွေ ဘယ်လို တုံ့ပြန်ကြသလဲ။ (ခ) ဘုရားရေးရာ တာဝန် ရထားသူတွေကို ဘယ်လို ထောက်မပေးနိုင်သလဲ။

^၄ “အမှုတော်” အတွက် ဗာနဗနဲ့ ရှောလုကို ရွေးချယ်ဖို့ သန့်ရှင်းသော စွမ်းအားတော် ဘာကြောင့် တိတိကျကျ ညွှန်ကြားသလဲ။ (တ. ၁၃:၂) ကျမ်းစာမှာ မဖော်ပြဘူး။ အဲဒီအမျိုးသားတွေကို ရွေးချယ်ဖို့ စွမ်းအားတော် ညွှန်ကြားမှန်းတော့ ကျွန်တော်တို့ သိတယ်။ အန္တိအုတ်မြို့က ပရောဖက်တွေ၊ ဆရာတွေက ဒီညွှန်ကြားချက်ကို အပြည့်အဝ ထောက်ခံပြီး ခန့်အပ်ကြတယ်။ ညီအစ်ကိုတွေ မနာလို မဖြစ်ဘဲ “အစာရှောင် ဆုတောင်းပြီးတဲ့နောက် . . . လက်တင်ပြီး လွှတ်လိုက်” တဲ့အခါ ဗာနဗနဲ့ ရှောလု ဘယ်လို ခံစားရမယ်ဆိုတာ မြင်ယောင်ကြည့်ပါ။ (တ. ၁၃:၃) ကျွန်တော်တို့လည်း အသင်းတော်က ခန့်အပ်ခံ ကြီးကြပ်မှူးတွေ အပါအဝင် ဘုရားရေးရာ တာဝန် ရထားသူတွေကို ထောက်မပေးသင့်တယ်။ အခွင့်ထူး ရသူတွေကို မနာလို မဖြစ်ဘဲ “သူတို့ရဲ့ အလုပ်ကို ထောက်ပြီး မေတ္တာစိတ်နဲ့ အထူး ရိုသေလေးစား” သင့်တယ်။—၁ သက်. ၅:၁၃။

၅။ ဆိုက်ပရပ်ကျွန်းပေါ် သက်သေခံရတာ ဘယ်လိုပုံစံလဲ။ ရှင်းပြပါ။

^၅ အန္တိအုတ်မြို့နားက သေလုကိ ဆိပ်ကမ်းမြို့ကို ခြေကျင်သွားပြီးနောက် မိုင် ၁၂၀ လောက် ဝေးတဲ့ ဆိုက်ပရပ်ကျွန်းကို ဗာနဗနဲ့ ရှောလု ရွက်လွှင့်ကြတယ်။d ဆိုက်ပရပ်ကျွန်းသား ဗာနဗဟာ ဇာတိမြေမှာ သတင်းကောင်း သွားဟောချင်စိတ် ပြင်းပြနေမှာ သေချာတယ်။ ဆိုက်ပရပ်ကျွန်းရဲ့ အရှေ့ဘက်ကမ်းခြေ ရှာလမိမြို့ကို ရောက်တော့ အချိန်ဖြုန်းမနေဘဲ ချက်ချင်း “ဂျူးတရားဇရပ်တွေမှာ ဘုရားသခင်ရဲ့ တရားစကားအကြောင်း ဟောပြောကြတယ်။”e (တ. ၁၃:၅) ဆိုက်ပရပ်ကျွန်းအနှံ့ သွားပြီး လမ်းတစ်လျှောက် မြို့တွေမှာ သက်သေခံကြတယ်။ မိုင် ၁၀၀ လောက် ခြေကျင် လျှောက်ခဲ့ကြတာ။

၆၊ ၇။ (က) သေရဂိ ပေါလုဟာ ဘယ်သူလဲ။ သတင်းကောင်းကို သေရဂိ ပေါလု နားမထောင်အောင် ဗာယေရှု ဘာကြောင့် ကြိုးစားသလဲ။ (ခ) ဗာယေရှု အတိုက်အခံ လုပ်တာကို ရှောလု ဘယ်လို တုံ့ပြန်သလဲ။

^၆ ပထမရာစုက ဆိုက်ပရပ်ကျွန်းမှာ မှားယွင်းတဲ့ ကိုးကွယ်မှုတွေ ပြည့်နေတယ်။ ကျွန်း အနောက်ဘက်ကမ်းခြေ ပါဖုမြို့ကို ဗာနဗနဲ့ ရှောလု ရောက်တော့ အခြေအနေ ဘယ်လောက် ဆိုးမှန်း သိလိုက်ရတယ်။ ဒီမြို့မှာ “ဗာယေရှုလို့ ခေါ်တဲ့ မှော်ဆရာနဲ့ ဆုံတယ်။ သူဟာ ဂျူးလူမျိုး ပရောဖက် အတုအယောင်ပဲ။” “မှော်ဆရာ” လို့ အဓိပ္ပာယ်ရတဲ့ ဧလုမဆိုတဲ့ နာမည်နဲ့ လူသိများတယ်။ “ထက်မြက်တဲ့” “နယ်စားမင်း သေရဂိ ပေါလုဆီမှာ အမြဲ နေရတယ်။”f ပထမရာစုမှာ ခေတ်မီတဲ့ ရောမလူမျိုး အများစုနဲ့ သေရဂိ ပေါလုလို “ထက်မြက်” သူတွေတောင် အရေးကြီး ဆုံးဖြတ်ချက်တွေ ချတဲ့အခါ မှော်ဆရာ၊ ဗေဒင်ဆရာကို အားကိုးလေ့ရှိကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ သေရဂိ ပေါလုဟာ နိုင်ငံတော် သတင်းကို စိတ်ဝင်စားပြီး “ကြားနာချင်” လာတယ်။ ဒါကို ဗာယေရှု မကြိုက်ဘူး။—တ. ၁၃:၆-၈။

^၇ ဗာယေရှုဟာ နိုင်ငံတော် သတင်းကို အတိုက်အခံ လုပ်တယ်။ အကြံပေး အရာရှိ ရာထူး မပြုတ်အောင် ကာကွယ်နိုင်တဲ့ တစ်ခုတည်းသော နည်းက သေရဂိ ပေါလု “သခင်ကို ယုံကြည်တဲ့သူ” ဖြစ်မလာအောင် လုပ်ခြင်းပဲ။ (တ. ၁၃:၈) ဒါပေမဲ့ သေရဂိ ပေါလုကို မှော်ဆရာ ခြယ်လှယ်တာ ရှောလု လက်ပိုက်ကြည့်မနေဘူး။ ရှောလု ဘာလုပ်သလဲ။ “ပေါလုလို့လည်း ခေါ်တဲ့ ရှောလုက သန့်ရှင်းသော စွမ်းအားတော်နဲ့ ပြည့်ပြီး ဧလုမကို စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်။ အဲဒီနောက် ‘ခင်ဗျားဟာ လှည့်ဖြားမှု၊ မကောင်းမှု အမျိုးမျိုးနဲ့ ပြည့်နေတဲ့သူ၊ မာရ်နတ်ရဲ့ သား၊ ဖြောင့်မတ်မှုအပေါင်းရဲ့ ရန်သူပဲ။ ယေဟောဝါဘုရားရဲ့ ဖြောင့်မှန်တဲ့ လမ်းတွေကို ကွေ့ကောက်အောင် လုပ်နေတာတွေ ရပ်တန်းက ရပ်ပါ။ ယေဟောဝါဘုရား ဒဏ်ခတ်မှာ ဖြစ်လို့ ခင်ဗျားဟာ နေရောင် မမြင်ရဘဲ ရက်အတော်ကြာ မျက်စိကွယ်သွားမယ်’ လို့ ပြောတယ်။ ချက်ချင်းပဲ သူ မျက်စိမှုန်လာပြီး အလင်းကွယ်သွားတဲ့အတွက် တွဲခေါ်ပေးမယ့်သူကို တဝဲလည်လည် ရှာနေတော့တယ်။”g  အဲဒီအံ့ဖွယ်အမှုကြောင့် ဘာအကျိုးရသလဲ။ “အဲဒီအဖြစ်ကို မြင်တဲ့အခါ နယ်စားမင်းက ယေဟောဝါနဲ့ပတ်သက်ပြီး သူသိလာတဲ့အရာတွေကြောင့် အံ့သြပြီး ယုံကြည်သူ ဖြစ်လာတယ်။”—တ. ၁၃:၉-၁၂။

၈။ ပေါလုရဲ့ ရဲရင့်မှုကို ဒီနေ့ ဘယ်လို အတုယူနိုင်သလဲ။

^၈ ဗာယေရှုကို ပေါလု မကြောက်ဘူး။ စိတ်ဝင်စားသူတွေရဲ့ ယုံကြည်ခြင်းကို မှောက်လှန်ဖို့ အတိုက်အခံသမားတွေ ကြိုးစားတဲ့အခါ ကျွန်တော်တို့လည်း မကြောက်သင့်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ စကားဟာ ‘ဆားခတ်ထားတဲ့ အစာလို နှစ်သက်စရာ ဖြစ်’ သင့်တယ်။ (ကော. ၄:၆) အငြင်းအခုံဖြစ်မှာ စိုးပြီး စိတ်ဝင်စားသူကို မဟောဘဲတော့ မနေသင့်ဘူး။ ဗာယေရှုလို “ယေဟောဝါဘုရားရဲ့ ဖြောင့်မှန်တဲ့ လမ်းတွေကို ကွေ့ကောက်အောင်” လုပ်နေတဲ့ မှားယွင်းတဲ့ ဘာသာရေးကို ဖော်ထုတ်ဖို့လည်း မဝံ့မရဲ မဖြစ်သင့်ဘူး။ (တ. ၁၃:၁၀) ပေါလုလိုပဲ အမှန်တရားကို ရဲရဲရင့်ရင့် ကြေညာပြီး စိတ်ရိုးဖြောင့်သူတွေကို ကူညီပေးကြပါစို့။ ဘုရားသခင်ရဲ့ ထောက်မမှုကို ထင်ထင်ရှားရှား မတွေ့ရရင်တောင် ယေဟောဝါဟာ သန့်ရှင်းသော စွမ်းအားတော် သုံးပြီး ထိုက်တန်သူတွေကို အမှန်တရားဆီ ဆွဲဆောင်မယ်ဆိုတာ စိတ်ချနိုင်ပါတယ်။—ယော. ၆:၄၄။

“အားပေးစကား” (တ. ၁၃:၁၃-၄၃)

၉။ ပေါလုနဲ့ ဗာနဗဟာ ဒီနေ့ခေတ် အသင်းတော်မှာ ဦးဆောင်နေသူတွေအတွက် ဘယ်လိုနည်းနဲ့ စံနမူနာကောင်း ဖြစ်သလဲ။

^၉ ပါဖုမြို့ကနေ မိုင် ၁၅၀ လောက် ဝေးတဲ့ အာရှမိုင်းနား ကမ်းရိုးတန်းပေါ်က ပေရဂေမြို့ကို ပေါလု၊ ဗာနဗနဲ့ မာကု ရွက်လွှင့်ကြတယ်။ တမန်တော် ၁၃:၁၃ မှာ “ပေါလုနဲ့ အပေါင်းပါတွေ” လို့ ဖော်ပြတယ်။ အုပ်စုကို အခုကစပြီး ပေါလု ဦးဆောင်နေကြောင်း ဒီစကားလုံးက ဖော်ပြတယ်။ ပေါလုကို ဗာနဗ မနာလိုဖြစ်တယ်လို့ ဖော်ပြမထားဘူး။ ဘုရားအလိုတော် ပြီးမြောက်စေဖို့ အတူတကွ ဆက်ကြိုးစားကြတယ်။ ဒီနေ့ခေတ် အသင်းတော်မှာ ဦးဆောင်နေသူတွေအတွက် စံနမူနာကောင်းပါပဲ။ ခရစ်ယာန်တွေဟာ သူ့ထက်ငါ သာအောင် မပြိုင်ဆိုင်ကြဘူး။ “အားလုံးဟာ ညီအစ်ကိုတွေပဲ” လို့ ယေရှု ပြောထားလို့ပဲ။ ဒါ့အပြင် “ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ချီးမြှောက်တဲ့သူဟာ နှိမ့်ချခံရမယ်။ နှိမ့်ချတဲ့သူကတော့ ချီးမြှောက်ခံရမယ်” လို့ ယေရှု ဆက်ပြောတယ်။—မ. ၂၃:၈၊ ၁၂။

၁၀။ ပေရဂေမြို့ကနေ ပိသိဒိပြည်၊ အန္တိအုတ်မြို့ ခရီးစဉ်အကြောင်း ရှင်းပြပါ။

^၁၀ ပေရဂေမြို့ကို ရောက်တော့ ယောဟန် မာကုဟာ ပေါလု၊ ဗာနဗတို့ကို ထားခဲ့ပြီး ဂျေရုဆလင်မြို့ကို ပြန်သွားတယ်။ ဘာကြောင့် ရုတ်တရက် ပြန်သွားတယ်ဆိုတာ ကျမ်းစာမှာ ဖော်ပြမထားဘူး။ ပေါလုနဲ့ ဗာနဗဟာ ပေရဂေမြို့ကနေ ဂလာတိနယ်၊ ပိသိဒိပြည်၊ အန္တိအုတ်မြို့ကို ခရီးဆက်ကြတယ်။ အန္တိအုတ်မြို့ဟာ ပင်လယ်ရေ မျက်နှာပြင်အထက် ပေ ၃,၆၀၀ လောက်မှာ ရှိလို့ တော်တော် ပင်ပန်းတဲ့ ခရီးစဉ်ပဲ။ ဒါ့အပြင် အန္တရာယ်များတဲ့ တောင်ပေါ်လမ်းတွေမှာ ဓားပြတွေ ရှိတယ်လို့ ဆိုကြတယ်။ ပေါလုမှာ ကျန်းမာရေး ပြဿနာလည်း ရှိနေပုံရတယ်။h

၁၁၊ ၁၂။ ပိသိဒိပြည်၊ အန္တိအုတ်မြို့ တရားဇရပ်မှာ ဟောတဲ့အခါ ပရိသတ် စိတ်ဝင်စားလာအောင် ပေါလု ဘယ်လို လုပ်သလဲ။

^၁၁ ပိသိဒိပြည်၊ အန္တိအုတ်မြို့ကို ရောက်တော့ ပေါလုနဲ့ ဗာနဗ ဥပုသ်နေ့မှာ တရားဇရပ်ထဲ ဝင်ကြတယ်။ “ပညတ်ကျမ်းနဲ့ ပရောဖက်ကျမ်းတွေကို လူထုရှေ့ ဖတ်ပြချိန် ပြီးသွားတဲ့အခါ တရားဇရပ်မှူးတွေက ‘ညီအစ်ကိုတို့၊ ဒီလူတွေကို အားပေးစကား ပြောစရာရှိရင် ပြောကြပါ’ လို့ အကြောင်းကြားလိုက်တယ်။” (တ. ၁၃:၁၅) အဲဒီအခါ ပေါလု ရပ်ပြီး စဟောတယ်။

^၁၂ ပေါလုက “အစ္စရေးတို့၊ ဘုရားသခင်ကို ကြောက်ရွံ့ရိုသေတဲ့ လူမျိုးခြားတို့” ဆိုပြီး အစပျိုးတယ်။ (တ. ၁၃:၁၆) ပရိသတ်ထဲမှာ ဂျူးတွေ၊ ဘာသာပြောင်းဝင်လာသူတွေ ရှိတယ်။ ဘုရားရည်ရွယ်ချက်မှာ ယေရှုရဲ့ အခန်းကဏ္ဍကို အသိအမှတ်မပြုတဲ့ ပရိသတ် စိတ်ဝင်စားလာအောင် ပေါလု ဘာလုပ်သလဲ။ ဦးဆုံး၊ ဂျူးလူမျိုး သမိုင်းကြောင်းကို အကျဉ်းချုပ် ပြောပြတယ်။ “အီဂျစ်ပြည်မှာ တိုင်းတစ်ပါးသားတွေအဖြစ် သူတို့ နေထိုင်ချိန်မှာ” ယေဟောဝါဘုရား “ကူညီ” ပုံ၊ အီဂျစ်ကနေ လွတ်မြောက်ပြီးနောက် “တောကန္တာရထဲမှာ နှစ်ပေါင်း ၄၀ လုံး သည်းခံ” ပုံကို ရှင်းပြတယ်။ ကတိထားရာပြည်ကို အစ္စရေးလူမျိုး ပိုင်ဆိုင်နိုင်ခဲ့ပုံ၊ “အဲဒီပြည်ကို အစ္စရေးလူမျိုးအတွက်” ယေဟောဝါ “အမွေအဖြစ် ခွဲဝေပေးခဲ့” ပုံကိုလည်း ပြောပြတယ်။ (တ. ၁၃:၁၇-၁၉) ဥပုသ်နေ့မှာ ကျမ်းစာကို အသံကျယ်ကျယ် ဖတ်တဲ့ ထုံးစံ ရှိလို့ ပေါလုဟာ ဖတ်သွားတဲ့ ကျမ်းပိုဒ်တွေကို မှီပြီး ပြောနေတာ ဖြစ်မယ်လို့ တချို့ ဆိုကြတယ်။ အဲဒီလိုဆိုရင် ဒါဟာ ‘လူအမျိုးမျိုးကို ကူညီပေးဖို့ လုပ်နိုင်တာ မှန်သမျှ’ ပေါလု လုပ်ခဲ့ကြောင်း ဖော်ပြတဲ့ နောက်ထပ် သက်သေပါပဲ။—၁ ကော. ၉:၂၂။

၁၃။ နားထောင်နေသူတွေရဲ့ စိတ်နှလုံးကို ဘယ်လို လှုံ့ဆော်ပေးနိုင်သလဲ။

^၁၃ ကျွန်တော်တို့လည်း လူတွေ စိတ်ဝင်စားလာအောင် ဟောပြောဖို့ ကြိုးစားသင့်တယ်။ ဥပမာ၊ လူတစ်ယောက်ရဲ့ ဘာသာရေး နောက်ခံကို သိထားရင် သူ စိတ်ဝင်စားမယ့် အကြောင်းအရာတွေ ရွေးချယ်နိုင်တယ်။ သူ ရင်းနှီးတဲ့ ကျမ်းချက်တွေ ကိုးကားနိုင်တယ်။ သူ့ကိုယ်ပိုင်ကျမ်းစာကနေ ဖတ်ခိုင်းတာ ထိရောက်နိုင်တယ်။ နားထောင်နေသူတွေရဲ့ စိတ်နှလုံးကို လှုံ့ဆော်ပေးနိုင်တဲ့ နည်းတွေကို ရှာနိုင်တယ်။

၁၄။ (က) ယေရှုအကြောင်း သတင်းကောင်းကို ပေါလု ဘယ်လို အစပြု ဟောသလဲ။ ပရိသတ်ကို ဘယ်လို သတိပေးသလဲ။ (ခ) ပေါလု ဟောတာကို လူတွေ ဘယ်လို တုံ့ပြန်သလဲ။

^၁၄ အဲဒီနောက် အစ္စရေး မင်းဆက်ကနေ “ကယ်တင်ရှင် ယေရှု” ဘယ်လို ပေါ်လာကြောင်း၊ နှစ်ခြင်းဆရာ ယောဟန်ဟာ ယေရှုရဲ့ ရှေ့ပြေး ဖြစ်ကြောင်း ပေါလု ဆွေးနွေးတယ်။ ယေရှု အသတ်ခံရပြီး ထမြောက်သွားပုံကိုလည်း ရှင်းပြတယ်။ (တ. ၁၃:၂၀-၃၇) “ခင်ဗျားတို့ရဲ့ အပြစ်တွေကို သူ့အားဖြင့် ဘုရားသခင် ခွင့်လွှတ်ပေးလိမ့်မယ်၊ . . . သူ့ရဲ့ သေခြင်းကြောင့် ယုံကြည်သူအားလုံး ဖြောင့်မတ်သူတွေလို့ သတ်မှတ်ခံရလိမ့်မယ်” လို့ ပြောတယ်။ အဲဒီနောက် ပရိသတ်ကို ဒီလို သတိပေးတယ်– “ပရောဖက်ကျမ်းမှာ ပါတဲ့ ဒီစကားတွေအတိုင်း ခင်ဗျားတို့ မကြုံရအောင် သတိထားကြပါ– ‘မထီမဲ့မြင်ပြုသူတို့၊ ငါလုပ်ဆောင်နေတဲ့အရာတွေကို မြင်ပြီး မင်းတို့ အံ့သြရလိမ့်မယ်။ အဲဒီနောက် ပျက်စီးသွားလိမ့်မယ်။ အသေးစိတ် ပြောပြရင်တောင် ယုံနိုင်မှာ မဟုတ်တဲ့အရာတွေကို မင်းတို့လက်ထက်မှာ ငါလုပ်ဆောင်မယ်။’” လူတွေရဲ့ တုံ့ပြန်ပုံကြောင့် ပေါလု အံ့ဩသွားမှာပဲ။ “လူတွေက လာမယ့် ဥပုသ်နေ့မှာလည်း ဒီအကြောင်းတွေ လာဟောပါဦးလို့ မေတ္တာရပ်ခံကြတယ်။” ဒါ့အပြင် တရားဇရပ်ကနေ လူတွေ ထွက်သွားပြီးနောက် “ဂျူးတွေနဲ့ ဂျူးဘာသာပြောင်းဝင်လာသူတွေ အတော်များများ” ပေါလုနဲ့ ဗာနဗနောက် လိုက်လာကြတယ်။—တ. ၁၃:၃၈-၄၃။

“လူမျိုးခြားတွေဆီ သွားဟောတော့မယ်” (တ. ၁၃:၄၄-၅၂)

၁၅။ နောက်ဥပုသ်နေ့မှာ ပေါလု ဟောပြီးနောက် ဘာဖြစ်သလဲ။

^၁၅ နောက်ဥပုသ်နေ့မှာ “တစ်မြို့လုံးနီးပါး” ပေါလု ဟောတာ လာနားထောင်ကြတယ်။ ဂျူးတချို့ မကြိုက်လို့ “ပေါလု ပြောတာတွေကို အတိုက်အခံ လုပ်တယ်၊ စော်ကားပြောဆိုကြတယ်။” ပေါလုနဲ့ ဗာနဗက “ဘုရားသခင်ရဲ့ တရားစကားကို ခင်ဗျားတို့ဆီ အရင်ဆုံး ဟောရမှာ ဖြစ်လို့ ဟောခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ ခင်ဗျားတို့ လက်မခံခဲ့ဘူး။ ထာဝရအသက်နဲ့ မထိုက်တန်မှန်း ဒီနည်းနဲ့ ခင်ဗျားတို့ကိုယ်တိုင် ဖော်ပြလိုက်တဲ့အတွက် ကျွန်တော်တို့လည်း လူမျိုးခြားတွေဆီ သွားဟောတော့မယ်။ ယေဟောဝါဘုရားက ‘လူမျိုးခြားတွေအတွက် အလင်းအဖြစ် မင်းကို ငါခန့်အပ်လိုက်ပြီ။ မင်းက ကမ္ဘာမြေအစွန်အဖျားအထိ ကယ်တင်ခြင်းကို ဆောင်ကြဉ်းပေးရမယ်’ လို့ ကျွန်တော်တို့ကို မိန့်မှာထားတယ်” ဆိုပြီး ရဲရဲရင့်ရင့် ပြန်ပြောတယ်။—တ. ၁၃:၄၄-၄၇။ ဟေရှာ. ၄၉:၆။

၁၆။ ပေါလုနဲ့ ဗာနဗရဲ့ ပြင်းထန်တဲ့ စကားတွေကို ဂျူးတွေ ဘယ်လို တုံ့ပြန်ကြသလဲ။ ဆန့်ကျင်မှုကို ပေါလုနဲ့ ဗာနဗ ဘယ်လို တုံ့ပြန်သလဲ။

^၁၆ ယေဟောဝါရဲ့ တရားစကား မကြာခင် တစ်ပြည်လုံး ပျံ့သွားတယ်။ တရားစကား ကြားရလို့ လူမျိုးခြားတွေ ဝမ်းမြောက်ကြတယ်။ “ထာဝရအသက် ရဖို့ စိတ်ရင်းမှန်နဲ့ ကြိုးစားတဲ့သူတွေဟာ ယုံကြည်သူတွေ ဖြစ်လာကြတယ်။” (တ. ၁၃:၄၈) ဂျူးတွေရဲ့ တုံ့ပြန်ပုံကတော့ တော်တော် ကွာတယ်။ ဂျူးတွေဟာ တရားစကား အရင် ကြားရပေမဲ့ မေရှိယကို ငြင်းပယ်လို့ ဘုရားရဲ့ တရားစီရင်ခြင်း ခံရမယ်ဆိုပြီး ပေါလုနဲ့ ဗာနဗ ပြောလိုက်တယ်။ အဲဒီအခါ ဂျူးတွေဟာ ဂုဏ်အသရေရှိ အမျိုးသမီးတွေ၊ မြို့မျက်နှာဖုံး အမျိုးသားတွေကို သွေးထိုးလှုံ့ဆော်ပြီး “ပေါလုနဲ့ ဗာနဗကို ညှဉ်းဆဲတယ်။ ပြီးတော့ အဲဒီနယ်ကနေ နှင်ထုတ်လိုက်တယ်။” ပေါလုနဲ့ ဗာနဗ ဘယ်လို တုံ့ပြန်သလဲ။ “ခြေထောက်က ဖုန်တွေကို ခါပြီး အိကောနိမြို့ကို ထွက်သွားတယ်။” ဒါဟာ ပိသိဒိပြည်၊ အန္တိအုတ်မြို့မှာ ခရစ်ယာန်ဘာသာ ဆုံးခန်းတိုင်သွားတာလား။ လုံးဝ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒီမြို့မှာ ကျန်ခဲ့တဲ့ တပည့်တွေဟာ “သန့်ရှင်းသော စွမ်းအားတော် ပြည့်ပြီး ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ဖြစ်နေကြတယ်။”—တ. ၁၃:၅၀-၅၂။

၁၇-၁၉။ ပေါလုနဲ့ ဗာနဗရဲ့ စံနမူနာကောင်းကို ဘယ်နည်းတွေနဲ့ အတုယူနိုင်သလဲ။ အဲဒီလိုလုပ်ရင် ဘာအကျိုးခံစားရမလဲ။

^၁၇ ဆန့်ကျင်မှုကို အဲဒီသစ္စာရှိ တပည့်တွေ တုံ့ပြန်ပုံကနေ အရေးကြီး သင်ခန်းစာ ယူနိုင်တယ်။ သတင်းတရား ကြေညာခြင်းကို လောက,က ထင်ပေါ်သူတွေ တားဆီးဖို့ ကြိုးစားရင်တောင် ကျွန်တော်တို့ မဟောဘဲ မနေဘူး။ အန္တိအုတ်မြို့သားတွေ သတင်းတရားကို ငြင်းပယ်တဲ့အခါ ပေါလုနဲ့ ဗာနဗ “ခြေထောက်က ဖုန်တွေကို ခါ” ခဲ့ကြောင်းလည်း သတိပြုပါ။ မြို့သားတွေကို စိတ်ဆိုးလို့ မဟုတ်ဘဲ မိမိတို့ တာဝန်ကင်းကြောင်း ဖော်ပြလိုက်တာပဲ။ တခြားသူတွေ ယေရှုကို ယုံကြည်လက်ခံလာအောင် အတင်း လုပ်ယူလို့ မရမှန်း သူတို့ သိကြတယ်။ သူတို့ လုပ်နိုင်တာ သတင်းကောင်း ဆက်ဟောတာပဲ။ ဒါနဲ့ အိကောနိမြို့ကို ခရီးဆက်ပြီး ဟောပြောကြတယ်။

^၁၈ အန္တိအုတ်မြို့မှာ ကျန်ရစ်ခဲ့တဲ့ တပည့်တွေရဲ့ အခြေအနေ ဘယ်လို ရှိသလဲ။ ရန်လိုတဲ့ နယ်မြေမှာ သူတို့ နေထိုင်ကြတာ မှန်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူတို့ရဲ့ ပျော်ရွှင်မှုဟာ သတင်းကောင်းကို သူတစ်ပါး လက်ခံခြင်းအပေါ် မမူတည်ဘူး။ “ဘုရားသခင်ရဲ့ တရားစကားကို ကြားနာပြီး လိုက်လျှောက်တဲ့သူဟာ ပိုပြီး ပျော်ရွှင်ချမ်းမြေ့တယ်” လို့ ယေရှု ပြောတယ်။ (လု. ၁၁:၂၈) ယေရှုအမိန့်ကို ဆက်နာခံဖို့ ပိသိဒိပြည်၊ အန္တိအုတ်မြို့က တပည့်တွေ ဆုံးဖြတ်ထားကြတယ်။

^၁၉ ပေါလုနဲ့ ဗာနဗလိုပဲ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ တာဝန်ဟာ သတင်းကောင်း ဟောပြောဖို့ ဖြစ်ကြောင်း အမြဲ သတိရကြစို့။ သတင်းတရား လက်ခံမယ်၊ လက်မခံဘူးဆိုတာ နားထောင်သူတွေ ဆုံးဖြတ်ပါလိမ့်မယ်။ ကျွန်တော်တို့ ဟောပြောတာကို လက်မခံရင်တောင် ပထမရာစု တပည့်တွေဆီကနေ သင်ခန်းစာ ယူနိုင်ပါတယ်။ အမှန်တရားကို တန်ဖိုးထားလေးစားပြီး သန့်ရှင်းသော စွမ်းအားတော်ရဲ့ ဦးဆောင်မှုကို ခံယူခြင်းအားဖြင့် အတိုက်အခံ ကြုံရချိန်မှာ ကျွန်တော်တို့ ရွှင်လန်းနိုင်ပါတယ်။—ဂလ. ၅:၁၈၊ ၂၂။