ခရစ်ယာန်သာသနာပြုလုပ်ငန်းဆိုင်ရာမှုတ်သွင်းခံပုံနမူနာ

“ငါသည်ခရစ်တော်၏နည်းတူကျင့်သကဲ့သို့ သင်တို့လည်း ငါ့နည်းတူကျင့်ကြလော့။”—၁ ကောရိန္သု ၁၁:၁။

၁။ တပည့်တော်များအတုယူစရာ ထူးခြားသောပုံသက်သေကို ယေရှုအဘယ်နည်းများဖြင့်တင်ပြခဲ့သနည်း။ (ဖိလိပ္ပိ ၂:၅–၉)

တပည့်တော်များအတွက် ထူးခြားသောပုံသက်သေကို ယေရှုတင်ပြခဲ့ပါသည်တကား။ ကောင်းကင်ဘုန်းစည်းစိမ်ကို စိတ်လိုကိုယ်လျောက်စွန့်လွှတ်ပြီး ကမ္ဘာမြေပေါ်သို့ဆင်းလာကာ အပြစ်သားတို့အလယ်နေထိုင်ခဲ့၏။ လူသားအပေါင်း ကယ်တင်ခြင်းရစေရန်နှင့် ထိုထက်ပင်အရေးကြီးသည့် ကောင်းကင်ခမည်းတော်၏နာမတော် သင်္ကာယနကင်းရှင်းရေးအတွက် ပြင်းထန်သောညှဉ်းဆဲခြင်းကို ကိုယ်တော်ခံရန် အလိုရှိတော်မူခဲ့သည်။ (ယောဟန် ၃:၁၆။ ၁၇:၄) ယေရှုသည် ရုံးတင်စစ်ဆေးမေးမြန်းခံရချိန်တွင် ရဲရင့်စွာဖြင့် ဤသို့မိန့်တော်မူခဲ့သည်။ “သမ္မာတရားဘက်၌သက်သေခံခြင်းငှာ ငါသည် မွေးဖွားခြင်းကိုခံ၍ ဤလောကသို့ကြွလာပြီ။”—ယောဟန် ၁၈:၃၇။

၂။ မိမိစတင်ခဲ့သည့်အလုပ်ကို တပည့်တော်များဆက်လုပ်ကိုင်ရန် ရှင်ပြန်ထမြောက်ပြီးသောယေရှုသည် အဘယ်ကြောင့်မိန့်မှာနိုင်တော်မူသနည်း။

^၂ တပည့်တော်များသည် ဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော်သမ္မာတရားကိုသက်သေခံခြင်းလုပ်ငန်း၌ ဆက်လုပ်ကိုင်နိုင်ရန် ယေရှုမသေမီ ကောင်းစွာလေ့ကျင့်သွန်သင်ပေးခဲ့သည်။ (မဿဲ ၁၀:၅-၂၃။ လုကာ ၁၀:၁-၁၆) ထိုကြောင့်လည်း ကိုယ်တော်ရှင်ပြန်ထမြောက်ပြီးနောက် ဤသို့မိန့်မှာနိုင်တော်မူသည်။ “သင်တို့သွား၍ လူမျိုးတကာတို့ကို ငါ့တပည့်ဖြစ်စေလျက် ခမည်းတော်၊ သားတော်၊ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏နာမ၌ ဗတ္တိဇံကိုပေးကြလော့။ ငါသည် သင်တို့အားပေးသမျှသောပညတ်တော်တို့ကိုစောင့်ရှောက်စေခြင်းငှာ ဆုံးမသြဝါဒပေးကြလော့။”—မဿဲ ၂၈:၁၉၊ ၂၀။

၃။ တပည့်ဖြစ်စေခြင်းလုပ်ငန်းသည် မည်သို့တိုးချဲ့လာသနည်း။ သို့သော် အဘယ်အရပ်ဒေသများ၌သာ အာရုံပြုလုပ်ကိုင်ခဲ့သနည်း။

^၃ နောက်သုံးနှစ်ခွဲအတွင်း ဤအမိန့်ကိုယေရှု၏တပည့်တော်များနာခံလျက် ဂျူး၊ ဂျူးဘာသာဝင်နှင့် အရေဖျားလှီးခံသောရှမာရိလူတို့အား တပည့်ဖြစ်စေခဲ့ကြသည်။ ထိုနောက် စီအီး ၃၆ ခုနှစ်တွင် အရေဖျားလှီးခြင်းမခံထားသော ကော်နေလိနှင့်သူ၏အိမ်ထောင်အား သတင်းကောင်းဟောပြောရန် ဘုရားသခင်ညွှန်ကြားတော်မူသည်။ သို့နှင့် နောက်ဆယ်နှစ်အတွင်း အခြားတစ်ပါးအမျိုးသားများလည်း အသင်းတော်အဝင်ဖြစ်လာကြသည်။ သို့ရာတွင် လုပ်ငန်းတော်ကို မြေထဲပင်လယ်အရှေ့ပိုင်းအရပ်၌သာ လုပ်ဆောင်နေဟန်ရှိသည်။—တမန်တော် ၁၀:၂၄၊ ၄၄-၄၈။ ၁၁:၁၉-၂၁။

၄။ စီအီး ၄၇-၄၈ တွင်အဘယ်ထူးခြားသောအမှုတစ်ခု ဖြစ်ပျက်လာသနည်း။

^၄ ရပ်ဝေးဒေသများတွင်ရှိ ဂျူးနှင့်တစ်ပါးအမျိုးသားများအား တပည့်ဖြစ်စေရန်သွားကြဖို့ ခရစ်ယာန်များကိုလှုံ့ဆော်တိုက်တွန်းစွမ်းဆောင်ပေးရန် အကူအညီလိုနေသည်။ သို့ဖြစ်၍ စီအီး ၄၇-၄၈ ခန့်တွင်ရှုရိပြည်၊ အန္တိအုတ်အသင်းတော်ရှိအကြီးအကဲများသည် ဘုရားသခင်ထံတော်မှ ဤသတင်းကိုရရှိခဲ့သည်။ “ငါခန့်ထားသောအမှုကိုဆောင်ရွက်စေခြင်းငှာ ဗာနဗနှင့်ရှောလုတို့ကို ရွေးချယ်ခွဲထားကြလော့။” (တမန်တော် ၁၃:၂) ထိုစဉ်ကပေါလုအား မူလအစအမည်ရှောလုဟုခေါ်ဝေါ်ခဲ့ကြောင်း သတိပြုလေ။ ထို့ပြင် ဗာနဗအမည်ကို ပေါလုအရင်ဘုရားသခင်ခေါ်ဆိုတော်မူခဲ့သည်ကိုလည်း သတိပြုလေ။ ထိုစဉ်က သူတို့နှစ်ဦးတွင် ဗာနဗအားအကြီးအမှူးအဖြစ်ယူမှတ်ခဲ့၍ဖြစ်မည်။

၅။ ပေါလုနှင့်ဗာနဗတို့၏သာသနာပြုခရီးစဉ်သည် ယနေ့ခရစ်ယာန်များအတွက် အဘယ်ကြောင့်တန်ဖိုးရှိသနည်း။

^၅ အထူးသဖြင့် မိမိတို့မြို့ရွာများမှ တိုင်းတစ်ပါးအရပ်တွင် ဘုရားသခင့်အမှုတော်ဆောင်ရွက်ခြင်းငှာ ပြောင်းရွှေ့နေထိုင်ခဲ့သောသာသနာပြုနှင့်ရှေ့ဆောင်များဖြစ်သည့် ယေဟောဝါသက်သေများအတွက် ပေါလုနှင့်ဗာနဗတို့၏ အသေးစိတ်မှတ်တမ်းတင်ထားသော သာသနာပြုခရီးစဉ်သည် အလွန်အားတက်စရာဖြစ်ပါသည်။ ထို့ပြင် တမန်တော်ဝတ္တုအခန်းကြီး ၁၃ နှင့် ၁၄ ကိုပြန်သုံးသပ်ခြင်းဖြင့် အခြားသူများပါ ပေါလုနှင့်ဗာနဗကိုအတုယူကာ အရေးတကာ့အရေးအကြီးဆုံး တပည့်ဖြစ်စေခြင်းလုပ်ငန်းတွင် တိုးချဲ့ပါဝင်လိုစိတ်ရှိလာပါလိမ့်မည်။

ကုပရုကျွန်း

၆။ ကုပရုကျွန်းတွင် သာသနာပြုများသည် အဘယ်ပုံသက်သေတင်ပြခဲ့သနည်း။

^၆ ချက်ချင်းပင် ထိုသာသနာပြုများသည် ရှုရိပြည်ရှိသေလုကိမြို့မှ ကုပရုကျွန်းသို့ရွက်လွှင့်ခဲ့သည်။ ရှာလမိမြို့သို့ရောက်သောအခါ စိတ်ပြောင်းလဲခြင်းမရှိဘဲ “ယုဒတရားဇရပ်များတွင် ဘုရားသခင်၏နှုတ်ကပါဌ်တရားတော်ကိုဟောပြောကြ၏။” ခရစ်တော်နည်းတူပင် သူတို့သည် မြို့တွင်းတစ်နေရာရာမှစောင့်လျက် မိမိတို့ထံ ကျွန်းသူကျွန်းသားများအလာကို စောင့်နေမည့်အစား “တစ်ကျွန်းလုံးကိုလျှောက်” ၍ဟောပြောလေသည်။ ကုပရုကျွန်းသည် အလွန်ကျယ်ဝန်းသည့်အတွက် ထိုသို့ပြုခြင်းငှာ သူတို့အတော်အတန်လမ်းလျှောက်ခဲ့ရုံမက နေရာထိုင်ခင်းများ ပြောင်းရွှေ့ခဲ့ရလိမ့်မည်။ သူတို့၏ခရီးစဉ်သည် ကျွန်း၏အကျယ်ဆုံးအပိုင်း တစ်စွန်းမှတစ်စွန်းတိုင်အောင်ဖြစ်သည်။—တမန်တော် ၁၃:၅၊ ၆။

၇။ (က) ပါဖုမြို့၌ အဘယ်ထူးခြားသောအမှုတစ်ခုဖြစ်ပျက်ခဲ့သနည်း။ (ခ) ဤမှတ်တမ်းက ကျွန်ုပ်တို့၌အဘယ်သဘောထားရှိရန် အားပေးသနည်း။

^၇ ထိုနေရာမှ သူတို့ထွက်ခါနီးတွင် ပါဖုမြို့၌ အားရစရာတွေ့ကြုံမှုကို ကြုံတွေ့ခဲ့ရကြသည်။ ကျွန်းဝန်မင်းသေရဂိပေါလုသည် သူတို့၏သတင်းတရားကိုလက်ခံပြီး “ယုံကြည်ခြင်းသို့ရောက်” ခဲ့သည်။ (တမန်တော် ၁၃:၇၊ ၁၂) နောင်တွင်ပေါလုဤသို့ရေးသားခဲ့သည်။ “ခေါ်တော်မူသောသူတို့တွင် လောကီပညာရှိအများမပါ။ ထင်ရှားသောလူကြီးအများမပါ။ မင်းအမျိုးအနွယ်ဖြစ်သောသူအများမပါ။” (၁ ကောရိန္သု ၁:၂၆) မည်သို့ဆိုစေကာမူ တရားတော်ကိုလက်ခံခဲ့သော ထင်ရှားသောလူကြီးများအနက် သေရဂိပေါလုသည် တစ်ဦးအဝင်ဖြစ်သည်။ ဤတွေ့ကြုံမှုသည် အထူးသဖြင့်သာသနာပြုများနှင့် ကျွန်ုပ်တို့အားလုံးကို အစိုးရအရာရှိများအားသက်သေခံရန် ၁ တိမောသေ ၂:၁-၄ တွင်တိုက်တွန်းထားသည်အတိုင်းပြုလုပ်ကြရန် အပြုသဘောရှိစေသင့်သည်။ အခွင့်အာဏာရှိသူများသည် ဘုရားသခင့်ကျေးကျွန်များကို ရံဖန်ရံခါများစွာကူညီပေးခဲ့ပေပြီ။—နေဟမိ ၂:၄-၈။

၈။ (က) ဤအချိန်မှစ၍ ဗာနဗနှင့်ပေါလုတို့စပ်ကြား ပြောင်းလဲခဲ့သောအခြေအနေကား အဘယ်နည်း။ (ခ) ဗာနဗသည် အဘယ်နည်းဖြင့် ပုံသက်သေကောင်းတစ်ရပ်ဖြစ်သနည်း။

^၈ ယေဟောဝါ၏ဝိညာဉ်တော်တိုက်တွန်းမှုအားဖြင့် သေရဂိပေါလုသည် ဘာသာဝင်တစ်ဦးဖြစ်လာရန် ပေါလုများစွာကြိုးပမ်းခဲ့သည်။ (တမန်တော် ၁၃:၈-၁၂) ထို့ပြင် ဤအချိန်မှစ၍ ပေါလုသည် စတင်ဦးစီးဆောင်ရွက်ခဲ့ပုံရှိသည်။ (တမန်တော် ၁၃:၇ နှင့် တမန်တော် ၁၃:၁၄၊ ၁၆၊ ၄၃ နှိုင်းယှဉ်။) ယင်းသည် ပေါလုကိုယ်တိုင် ဘာသာစဝင်သူတစ်ဦးဖြစ်ခဲ့ချိန်တွင်ရရှိခဲ့သော ဘုရားပေးတာဝန်နှင့်အညီဖြစ်ပါသည်။ (တမန်တော် ၉:၁၅) ဤသို့ဖြစ်ပျက်လာချိန်တွင် ဗာနဗမည်မျှနှိမ့်ချမှုရှိကြောင်း စမ်းသပ်ခံခဲ့ရပေမည်။ သို့ရာတွင် ဤလွှဲပြောင်းခြင်းကို သိက္ခာထိပါးသည်ဟုသူယူမှတ်မည့်အစား “သက်သာစေခြင်း၏သား” ဟူသောမိမိနာမည်၏အဓိပ္ပာယ်နှင့်အညီ ဗာနဗစိတ်ထားရှိသည်။ သို့ဖြစ်၍ သာသနာပြုခရီးစဉ်တစ်လျှောက်သော်လည်းကောင်း၊ နောက်ပိုင်းတွင် အရေဖျားလှီးခြင်းမခံသောတစ်ပါးအမျိုးသားများထံသို့ သူတို့ဓမ္မအမှုဆောင်ခြင်းကို ဂျူးခရစ်ယာန်အချို့ စောဒကတက်ခဲ့သောအခါတွင်လည်းကောင်း ပေါလုဘက် သစ္စာရှိရှိရပ်တည်ပေးခဲ့သည်။ (တမန်တော် ၁၅:၁၊ ၂) ယင်းသည် သာသနာပြုနှင့်ဗေသလအိမ်များ၌နေထိုင်သူများအပါဝင် ကျွန်ုပ်တို့အားလုံးအတွက် ပုံသက်သေကောင်းဖြစ်ပေသည်။ သီအိုကရက်တစ်အစီအစဉ်အရ ပြုပြင်ပြောင်းလဲချက်များကိုလက်ခံရန်၊ ကျွန်ုပ်တို့အားဦးစီးဖို့အတွက် ခန့်အပ်ခံရသူများကို လုံးလုံးထောက်ခံအားပေးရန် အမြဲအသင့်ရှိရမည်။—ဟေဗြဲ ၁၃:၁၇။

အာရှမိုင်းနားကုန်းပြင်မြင့်

၉။ ပိသိဒိပြည်၊ အန္တိအုတ်မြို့သို့ ပေါလုနှင့်ဗာနဗတို့ခရီးထွက်ရန်အသင့်ရှိခြင်းမှ အဘယ်သင်ခန်းစာရသနည်း။

^၉ ကုပရုကျွန်းမှတစ်ဆင့် မြောက်ဘက်ရှိအာရှတိုက်သို့ ပေါလုနှင့်ဗာနဗတို့ရွက်လွှင့်ခဲ့သည်။ ဖော်ပြမထားသည့်အကြောင်းတစ်ကြောင်းကြောင့် သာသနာပြုတို့သည် ကမ်းခြေအရပ်တွင်မနေကြဘဲ မိုင် ၁၁၀ ခန့်ရှိအန္တရာယ်ထူပြောသည့်ခရီးရှည်ကိုနှင်ပြီး အာရှမိုင်းနားကုန်းပြင်မြင့်၏အလယ်ပိုင်းရှိ ပိသိဒိပြည်၊ အန္တိအုတ်မြို့သို့သွားကြသည်။ ထိုခရီးစဉ်တွင် တောင်ကြားလမ်းသို့တက်ကြ၍ ပင်လယ်ပြင်အမြင့်ပေ ၃,၅၀၀ ခန့်ရှိမြေပြန့်သို့ပြန်ဆင်းရကြသည်။ ကျမ်းပညာရှင် ဂျေ၊ အက်စ်၊ ဟောင်စင်ဤသို့ဆိုသည်။ “တောင်ဘက်ကမ်းခြေရှိမြေပြန့်နှင့် . . . ကုန်းပြင်မြင့်ကြားရှိ ထိုတောင်သူတောင်သားတို့၏ ဥပဒေမဲ့၊ တိုက်ခိုက်လုယူတတ်ကြောင်း ရှေးခေတ်သမိုင်းတွင် နာမည်ကျော်ကြားခဲ့သည်။” ထို့ပြင် သဘာဝဘေးဒဏ်များကို သာသနာပြုများကြုံကြိုက်နိုင်စရာအကြောင်းရှိကြသည်။ “မတ်စောက်သောတောင်ကြီးများခြေရင်း၌လည်းကောင်း၊ ကျဉ်းသောလျှိုမြောင်ထဲ အရှိန်ပြင်းထန်စွာစီးဆင်းလေ့ရှိသည့် ပိသိဒိတောင်တန်းရပ်၌ကြုံတွေ့ရသော ‘ရေကြီးခြင်းဘေးများ’ ကိုအာရှမိုင်းနားတွင် အခြားအဘယ်အရပ်ဒေသ၌မျှ မဖြစ်ပျက်ပါ။” သတင်းကောင်းဟောပြောခြင်းအလိုငှာ သာသနာပြုများသွားလာရသည့်ခရီးစဉ်များကို မြင်ယောင်စေရန် ဤအတိအလင်းဖော်ပြထားချက်များက သိရှိစေသည်။ (၂ ကောရိန္သု ၁၁:၂၆) ယနေ့လည်း ယေဟောဝါ၏ကျေးကျွန်များစွာတို့သည် လူတို့ထံ သတင်းကောင်းဟောပြောခြင်းငှာ အခက်အခဲ၊ အတားအဆီးအမျိုးမျိုးကို ကျော်လွှားကြပါသည်။

၁၀၊ ၁၁။ (က) ပရိသတ်လက်ခံယုံကြည်နိုင်သည့်အကြောင်းကို ပေါလုမည်သို့တင်ပြခဲ့သနည်း။ (ခ) မေရှိယ၏ဆင်းရဲဒုက္ခများအကြောင်း ဂျူးအများကြားကြသည့်အခါ အဘယ်ကြောင့်အံ့သြတွေဝေသွားခဲ့သနည်း။ (ဂ) ပေါလုသည်တရားနာသူများအား မည်သို့သောကယ်တင်ခြင်းရရန် ကမ်းလှမ်းခဲ့သနည်း။

^၁၀ ပိသိဒိပြည်၊ အန္တိအုတ်မြို့တွင် ဂျူးတရားဇရပ်တစ်ခုရှိသည့်အတွက် ဘုရားသခင့်နှုတ်ကပါဌ်တော်ကိုအကျွမ်းတဝင်အရှိဆုံးသူတို့အား သတင်းကောင်းလက်ခံခွင့်ပေးခြင်းငှာ ထိုနေရာသို့ဦးဆုံးသွားကြသည်။ စကားပြောဆိုခွင့်ရရှိသောအခါ ပေါလုရပ်၍ လူထုရှေ့ ပိုင်နိုင်စွာဟောပြောတော့သည်။ ဟောပြောချက်တစ်လျှောက် ပရိသတ်ရှိဂျူးများနှင့် ဂျူးဘာသာဝင်များပါ လက်ခံယုံကြည်နိုင်မည့်အကြောင်းကို တင်ပြပြောဆိုခဲ့သည်။ (တမန်တော် ၁၃:၁၃-၁၆၊ ၂၆) နိဒါန်းပျိုးပြီးနောက် ဂျူးလူမျိုးတို့၏ထူးခြားသောသမိုင်းကို ပြန်လည်သုံးသပ်စေရန် သူတို့၏ဘိုးဘေးများကို ယေဟောဝါရွေးချယ်တော်မူပြီး အီဂျစ်မှကယ်နှုတ်တော်မူခဲ့ကြောင်း၊ ကတိထားရာပြည်တွင်နေထိုင်သူများကို အနိုင်ယူတိုက်ခိုက်ရာတွင် မည်သို့ကူညီတော်မူခဲ့ကြောင်းကိုပါ သတိပြန်ရစေခဲ့သည်။ ထိုနောက်ဒါဝိဒ်နှင့်ယေဟောဝါဆက်ဆံပုံကို ပေါလုပေါ်လွင်စေခဲ့သည်။ ပထမရာစုရှိဂျူးတို့သည် ဒါဝိဒ်မှဆင်းသက်မည့်ကယ်တင်ရှင်၊ ထာဝရဘုရင်ကို ဘုရားသခင်ပေါ်ထွန်းစေရန် စောင့်မျှော်နေကြသည်ဖြစ်ရကား ထိုသို့သောအကြောင်းအရာများသည် သူတို့ကြားနာလိုသောအကြောင်းဖြစ်နေသည်။ ဤတွင်ပင်ပေါလုရဲရင့်စွာကြေညာလိုက်သည်ကား “ထိုသူ [ဒါဝိဒ်] ၏အမျိုးအနွယ်ထဲ၌ ဘုရားသခင်သည် ကတိတော်အတိုင်း ကယ်တင်သောသခင်ယေရှုကို ဣသရေလလူတို့အားပေါ်ထွန်းစေတော်မူပြီ” ဟူ၍ဖြစ်သည်။—တမန်တော် ၁၃:၁၇-၂၃။

^၁၁ သို့ရာတွင် ဂျူးအများစောင့်မျှော်နေသောကယ်တင်ရှင်မှာ ဂျူးလူမျိုးကို အခြားလူမျိုးတို့အပေါ်ချီးမြှင့်ပေးမည့်၊ ရောမအုပ်ချုပ်မှုအောက်မှလည်း လွတ်မြောက်စေမည့် စစ်သူရဲကောင်းတစ်ဦးဖြစ်ရမည်။ ထိုကြောင့်သူတို့၏ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်များက မေရှိယကို သေဒဏ်စီရင်ခြင်းငှာအပ်နှံခဲ့ကြောင်း ပေါလု၏စကားများကိုကြားရသောအခါ သူတို့အမှန်ပင် အံ့သြတွေဝေသွားခဲ့သည်။ သို့သော် “ဘုရားသခင်သည် (သူ့အား) သေခြင်းမှထမြောက်စေတော်မူသည်” ဟုပေါလုရဲရင့်စွာကြွေးကြော်ခဲ့သည်။ ထူးခြားအံ့သြဖွယ်ရာကယ်တင်ခြင်းကို ပရိသတ်ရရှိနိုင်ကြောင်း ဟောပြောချက်၏နိဂုံးပိုင်းတွင် သူတင်ပြပြောဆိုသည်။ “ထိုသခင်၏ကျေးဇူးတော်ကြောင့် အပြစ်လွှတ်ခြင်းတရားကို သင်တို့အားဟောကြားသည်ကိုလည်းကောင်း၊ ထိုသခင်ကိုယုံကြည်သောသူရှိသမျှတို့သည် မောရှေ၏တရားအတိုင်း မလွတ်နိုင်သောအပြစ်ရှိသမျှတို့နှင့် လွတ်ရကြသည်ကိုလည်းကောင်း သိမှတ်ကြလော့။” ဤကယ်တင်ခြင်းအစီအစဉ်ကိုမထီမဲ့မြင်ပြုမည့်သူများစွာရှိလိမ့်မည်ဟု ဘုရားသခင်ကြိုတင်ဟောကြားထားသဖြင့် ထိုလူတန်းစား၌ မိမိပရိသတ်မပါဝင်စေရန် သတိပြုကြဖို့ ပေါလုတိုက်တွန်းအားပေးခဲ့သည်။—တမန်တော် ၁၃:၃၀-၄၁။

၁၂။ ပေါလု၏ဟောပြောချက်မှ အဘယ်အကျိုးဖြစ်ထွန်းသနည်း။ ယင်းက ကျွန်ုပ်တို့အား အဘယ်အားပေးမှုဖြစ်စေသင့်သနည်း။

^၁၂ ပိုင်နိုင်စွာတင်ပြခဲ့သော ကျမ်းစာအခြေခံသည့်ဟောပြောချက်ပါတကား။ ယင်းကိုပရိသတ် မည်သို့တုံ့ပြန်ပါသနည်း။ “ယုဒလူမှစ၍ ဘုရားကိုကိုးကွယ်သောဘာသာဝင်သူများတို့သည် ပေါလုနှင့်ဗာနဗနောက်သို့လိုက်ကြသည်။” (တမန်တော် ၁၃:၄၃) ယနေ့ကျွန်ုပ်တို့အဖို့ အလွန်အားရှိစရာပါတကား။ ကျွန်ုပ်တို့လည်း လူအများရှေ့ဆောင်ရွက်သည့် ဓမ္မအမှု၌သော်လည်းကောင်း၊ အသင်းတော်စည်းဝေးများတွင် ဖြေဆိုသည့်အခါ၊ သို့မဟုတ် ဟောပြောချက်များပေးသည့်အခါ၌သော်လည်းကောင်း သမ္မာတရားကိုထိထိမိမိတင်ပြပြောဆိုနိုင်ရန် အတတ်နိုင်ဆုံးကြိုးစားကြစို့လေ။—၁ တိမောသေ ၄:၁၃-၁၆။

၁၃။ ပိသိဒိပြည်၊ အန္တိအုတ်မြို့မှ သာသနာပြုများ အဘယ်ကြောင့်ထွက်ခွာခဲ့ရသနည်း။ တပည့်တော်အသစ်များနှင့်စပ်လျဉ်း၍ အဘယ်မေးခွန်းများပေါ်ပေါက်လာသနည်း။

^၁၃ ပိသိဒိပြည်၊ အန္တိအုတ်မြို့ရှိ စိတ်ဝင်စားခါစလူသစ်များသည် ဤသတင်းကောင်းကို မျိုသိပ်ရေငုံမထားနိုင်ကြပါ။ ယင်းကြောင့် “နောက်ဥပုသ်နေ့၌ [ယေဟောဝါ] ဘုရားသခင့်နှုတ်ကပါဌ်တရားတော်ကို နားထောင်အံ့သောငှာ တစ်မြို့လုံးကုန်မတတ် စည်းဝေးကြ၏။” သို့နှင့် သတင်းတရားတော်သည် မြို့ပြင်ရပ်ဝေးရပ်နီးတိုင် ရောက်ရှိလေတော့သည်။ အမှန်ဆိုလျှင် “ထာဝရဘုရား [ယေဟောဝါ] ၏သာသနာတော်သည် တစ်ပြည်လုံး၌ နှံ့ပြားလေ၏။” (တမန်တော် ၁၃:၄၄၊ ၄၉) ဤအချက်ကြောင့် ဝမ်းသာအားရဖြစ်မည့်အစား ဝန်တိုစိတ်ရှိသောဂျူးတို့သည် သာသနာပြုတို့အား မြို့ပြင်သို့နှင်ထုတ်နိုင်ခဲ့လေသည်။ (တမန်တော် ၁၃:၄၅၊ ၅၀) ထိုကြောင့်တပည့်တော်အသစ်များ မည်သို့ဖြစ်သွားသနည်း။ စိတ်ဓာတ်ကျကာ လက်မှိုင်ချခဲ့သလော။

၁၄။ သာသနာပြုများစတင်ခဲ့သည့်အလုပ် ရပ်တံ့သွားရန် အတိုက်အခံပြုသူများ အဘယ်ကြောင့်မလုပ်နိုင်သနည်း။ ယင်းမှ အဘယ်သင်ခန်းစာရသနည်း။

^၁၄ ဘုရားသခင်၏လုပ်ငန်းတော်ဖြစ်သည့်အတွက် ထိုသို့မဖြစ်ခဲ့ကြပါ။ ထို့ပြင် ရှင်ပြန်ထမြောက်ပြီးသောသခင်ယေရှုခရစ်ကို သူတို့ယုံကြည်အားထားနိုင်ရန် ခိုင်ခံ့သောအုတ်မြစ်ကို သာသနာပြုများချမှတ်ထားခဲ့ကြသည်။ ယင်းကြောင့် တပည့်သစ်များသည် မိမိတို့ခေါင်းဆောင်အဖြစ် သာသနာပြုများကိုမဟုတ်ဘဲ ခရစ်တော်ကိုအားထားကြောင်းထင်ရှားသည်။ ထို့အတွက် “တပည့်တော်များတို့သည် ဝမ်းမြောက်ခြင်းနှင့်လည်းကောင်း၊ သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်နှင့်လည်းကောင်း ပြည့်စုံကြ၏” ဟူ၍ဖတ်ရှုရသည်။ (တမန်တော် ၁၃:၅၂) ဤအကြောင်းသည်လည်း ယနေ့ သာသနာပြုများနှင့် အခြားတပည့်ဖြစ်စေသူတို့အတွက် အားရှိစရာဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့တာဝန်ကို စိတ်နှိမ့်ချမှုရှိရှိ၊ ဇွဲလုံ့လဖြင့်ဆောင်ရွက်ကြမည်ဆိုလျှင် ကျွန်ုပ်တို့၏ဓမ္မအမှုကို ယေဟောဝါဘုရားသခင်နှင့်ယေရှုခရစ်ကောင်းချီးပေးပါလိမ့်မည်။—၁ ကောရိန္သု ၃:၉။

ဣကောနိမြို့၊ လုတ္တရမြို့နှင့် ဒေရဗေမြို့

၁၅။ ဣကောနိမြို့တွင် သာသနာပြုများသည် အဘယ်လမ်းစဉ်ကိုလိုက်လျှောက်ခဲ့ရာ အဘယ်အကျိုးဖြစ်ထွန်းသနည်း။

^၁၅ ယခုပေါလုနှင့်ဗာနဗတို့သည် အရှေ့တောင်ဘက်မိုင်ပေါင်း ၉၀ ခန့်ရှိဣကောနိမြို့သို့ခရီးဆက်ကြသည်။ ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်ခံရမည်ကိုစိုးရိမ်ကာ အန္တိအုတ်မြို့တွင်ရှိစဉ် ပြုမူခဲ့သည့်လမ်းစဉ်ကိုမလိုက်ဘဲမနေကြချေ။ ထိုကြောင့်လည်း သမ္မာကျမ်းစာက “ယုဒလူ၊ ဟေလသလူများအပေါင်းတို့သည် ယုံကြည်ခြင်းသို့ရောက်ကြ၏” ဟုဆိုသည်။ (တမန်တော် ၁၄:၁) ဤတွင်လည်း သတင်းကောင်းလက်မခံသောဂျူးတို့သည် အတိုက်အခံပြုခဲ့ကြသည်။ သာသနာပြုများမူကား ခံနိုင်ရည်ရှိရှိဖြင့် ဣကောနိမြို့တွင်ဆက်နေပြီး တပည့်တော်အသစ်တို့ကို ကူညီအားပေးကြသည်။ သို့သော် ရန်ဘက်ပြုသူဂျူးများသည် မိမိတို့ကိုကျောက်ခဲနှင့်ပေါက်မည်ကို ပေါလုနှင့်ဗာနဗတို့တွေ့ရှိသည့်အခါ အခြားရပ်ကွက်ဖြစ်သည့် “လုတ္တရမြို့၊ ဒေရဗေမြို့မှစ၍ ကျေးလက်များသို့” အမြော်အမြင်ရှိစွာဖြင့်ထွက်ပြေးကြလေသည်။—တမန်တော် ၁:၂-၆။

၁၆၊ ၁၇။ (က) လုတ္တရမြို့တွင် ပေါလုဘာဖြစ်ပျက်ခဲ့သနည်း။ (ခ) တမန်တော်နှင့်ဘုရားသခင်ဆက်ဆံပုံက လုတ္တရမြို့မှလူငယ်တစ်ဦးအား မည်သို့ဖြစ်စေသနည်း။

^၁၆ ဤနယ်မြေဒေသအသစ်တွင် သတ္တိရှိရှိဖြင့် သူတို့သည် “ဧဝံဂေလိတရားကိုဟောပြောကြ၏။” (တမန်တော် ၁၄:၇) ပိသိဒိပြည်၊ အန္တိအုတ်မြို့နှင့် ဣကောနိမြို့ရှိဂျူးများသည် ဤသတင်းကိုကြားကြသောအခါ လုတ္တရမြို့တိုင်အောင်လာပြီး ပေါလုကိုကျောက်ခဲနှင့်ပစ်ကြရန် လူအုပ်ကိုနှိုးဆွပေးကြသည်။ ထွက်ပြေးချိန်မရခဲ့သဖြင့် ပေါလုသည်ကျောက်ခဲအပေါက်ခံရ၍ အတိုက်အခံပြုသူတို့က ပေါလုသေပြီအထင်နှင့် မြို့ပြင်သို့ဆွဲထုတ်ပစ်ထားခဲ့ကြသည်။—တမန်တော် ၁၄:၁၉။

^၁၇ ယင်းကြောင့် တပည့်တော်အသစ်များ မည်မျှဝမ်းနည်းကြမည်ကိုစဉ်းစားကြည့်ပါ။ သို့သော်ပေါလုထံသူတို့ရောက်လာ၍ ဝန်းရံလိုက်ချိန်တွင် သူထလိုက်သည်ကိုတွေ့ပြီး အံ့ဩတကြီးဖြစ်ကြလေသည်။ တိမောသေသည် ဤတပည့်တော်အသစ်များအဝင်ဖြစ်မဖြစ် သမ္မာကျမ်းစာမဖော်ပြပါ။ သို့သော် ပေါလုကိုဘုရားသခင်စောင့်ရှောက်မစခဲ့သမျှကို သူကြားသိလာ၍ ပျိုမြစ်နုနယ်ချိန်တွင်ပင် စွဲမှတ်ထားစရာဖြစ်ခဲ့ပါသည်။ တိမောသေထံဒုတိယစာစောင်၌ ပေါလုဤသို့ရေးသားခဲ့သည်။ “ငါဆုံးမသြဝါဒပေးခြင်း၊ အကျင့်ကျင့်ခြင်း၊ . . . အန္တိအုတ်မြို့၊ ဣကောနိမြို့၊ လုတ္တရမြို့တို့၌ ငါခံရသကဲ့သို့ အရပ်ရပ်တို့၌ခံရသောညှဉ်းဆဲခြင်း၊ ဆင်းရဲခြင်းတို့ကိုလည်းကောင်း၊ သင်သည်ရှာဖွေနားလည်ရပြီ။ ထိုသို့သောအမှုတို့ကို ငါတွေ့ရသော်လည်း တွေ့သမျှတို့မှ သခင်ဘုရားသည် ငါ့ကိုကယ်နှုတ်တော်မူပြီ။” (၂ တိမောသေ ၃:၁၀၊ ၁၁) ပေါလုကျောက်ခဲပေါက်ခံရပြီးနောက် တစ်နှစ်နှစ်နှစ်အကြာတွင် လုတ္တရမြို့သို့သူပြန်လာသည့်အခါ လူငယ်တိမောသေသည် “လုတ္တရမြို့၊ ဣကောနိမြို့၌ရှိသောညီအစ်ကိုတို့တွင် အသရေရှိသော” ခရစ်ယာန်ပုံသက်သေကောင်းတင်ပြသူတစ်ဦးဖြစ်နေသည်ကို တွေ့ရှိခဲ့သည်။ (တမန်တော် ၁၆:၁၊ ၂) သို့ဖြစ်သောကြောင့် သူ့အား ခရီးဖော်အဖြစ် ပေါလုရွေးချယ်လိုက်လေသည်။ ယင်းကြောင့်လည်း တိမောသေသည် ဝိညာဉ်ရေးရာတွင်ကြီးထွားလာခဲ့ရာ အရည်အချင်းပြည့်မီလာသဖြင့် အသင်းတော်အသီးသီးထံလည်ပတ်ရန် သူ့အားပေါလုစေလွှတ်ခဲ့သည်။ (ဖိလိပ္ပိ ၂:၁၉၊ ၂၀။ ၁ တိမောသေ ၁:၃) ထိုနည်းထပ်တူပင် ယနေ့ဇွဲလုံ့လရှိသောဘုရားသခင့်ကျေးကျွန်များသည် လူငယ်များအပေါ်များစွာသြဇာညောင်းနိုင်ကြ၍ တိမောသေနည်းတူ သူတို့လေးတို့သည် တန်ဖိုးရှိသော ဘုရားသခင့်ကျေးကျွန်ကောင်းများဖြစ်လာကြပါသည်။

၁၈။ (က) ဒေရဗေမြို့တွင် သာသနာပြုများဘာဖြစ်ပျက်ခဲ့သနည်း။ (ခ) ယခုသူတို့အတွက် အဘယ်အခွင့်အရေးရှိငြားလည်း အဘယ်လမ်းစဉ်ကိုသူတို့ရွေးချယ်ကြသနည်း။

^၁၈ သေဘေးမှလွတ်မြောက်ခဲ့ပြီးနောက်တစ်နေ့တွင် ဗာနဗနှင့်အတူ ဒေရဗေမြို့သို့သွားရန် လုတ္တရမြို့မှ ပေါလုထွက်ခွာခဲ့သည်။ ဤတစ်ကြိမ်တွင်မူကား အတိုက်အခံပြုသူများမလိုက်ပါလာခဲ့ကြပါ။ သမ္မာကျမ်းစာကလည်း ‘လူများစွာတို့ကို တပည့်တော်ဖြစ်စေ’ နိုင်ခဲ့ကြောင်းဆိုသည်။ (တမန်တော် ၁၄:၂၀၊ ၂၁) ဒေဗေရမြို့တွင် အသင်းတော်တစ်ခုတည်ထောင်လိုက်သည့်အတွက် ပေါလုနှင့်ဗာနဗတို့သည် ဆုံးဖြတ်စရာအကြောင်းတစ်ခုပေါ်လာသည်။ ဒေဗေရမြို့မှတာရှုမြို့တိုင် လူသွားလူလာများသောရောမလမ်းမကြီးရှိသည်။ ထိုမြို့မှရှုရိပြည်၊ အန္တိအုတ်မြို့သွားလိုလျှင် မဝေးတော့ပါ။ အိမ်ပြန်လိုလျှင် ဤလမ်းခရီးစဉ်သည် အဆင်အပြေဆုံးဖြစ်ပေလိမ့်မည်။ ထိုအချိန်သည် မိမိတို့အပန်းဖြေအနားယူထိုက်သောအချိန်ဖြစ်ပေပြီဟု ထိုသာသနာပြုသူတို့စဉ်းစားမိမည်။ သို့ရာတွင် သခင်အရှင်နည်းတူပင် အကူအညီပေးရန်ပိုအရေးကြီးနေကြောင်း ပေါလုနှင့်ဗာနဗတို့သဘောပေါက်ကြသည်။—မာကု ၆:၃၁-၃၄။

ဘုရားသခင့်လုပ်ငန်းတော်ကို အပြည့်အဝထမ်းဆောင်ခြင်း

၁၉၊ ၂၀။ (က) လုတ္တရမြို့၊ ဣကောနိမြို့၊ အန္တိအုတ်မြို့များသို့ သာသနာပြုများပြန်သွားကြသည့်အတွက် ယေဟောဝါထံမှ အဘယ်ကောင်းချီးများခံစားကြရသနည်း။ (ခ) ယင်းက ယေဟောဝါလူများအတွက် ယနေ့အဘယ်သင်ခန်းစာပေးသနည်း။

^၁၉ အိမ်ပြန်ရောက်နိုင်သည့်လမ်းတိုကိုသူတို့လိုက်မည့်အစား သာသနာပြုတို့သည် သတ္တိရှိရှိနှင့် အသက်အန္တရာယ်ကြုံတွေ့ခဲ့သောမြို့များထံသို့ ပြန်သွား၍လှည့်လည်ကြသည်။ သိုးအသစ်များအတွက် ဤမျှကိုယ်ကျိုးစွန့်စိုးရိမ်စိတ်တင်ပြခဲ့ကြသည့်အတွက် ယေဟောဝါ၏ကောင်းချီးခံစားခဲ့ကြရသလော။ မှတ်တမ်းက “တပည့်တော်များ၏စိတ်နှလုံးကိုမြဲမြံခိုင်ခံ့စေသဖြင့် ယုံကြည်ခြင်း၌တည်ကြည်မည်အကြောင်း နှိုးဆော်ချီးပင့်” နိုင်ခဲ့ကြောင်းဆိုထားရာ အမှန်ကောင်းချီးရခဲ့ကြ၏။ ဤတပည့်အသစ်တို့အား “ငါတို့သည် များပြားသောဆင်းရဲဒုက္ခကိုခံ၍ ဘုရားသခင်၏နိုင်ငံတော်သို့ဝင်ရကြမည်” ဟုပြောခဲ့ခြင်းသည် အလွန်လျောက်ပတ်ပေသည်။ (တမန်တော် ၁၄:၂၁၊ ၂၂) လာလတ္တံ့သောဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော်ကို အမွေစားအမွေခံများအဖြစ် သူတို့ခေါ်တော်မူခြင်းခံရကြောင်းကိုလည်း ပေါလုနှင့်ဗာနဗတို့သတိပေးသည်။ ယနေ့လည်း တပည့်တော်အသစ်တို့ကို ထပ်တူအားပေးတည်ဆောက်ရမည်။ ပေါလုနှင့်ဗာနဗတို့ဟောပြောခဲ့သော ဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော်အစိုးရအောက် ကမ္ဘာမြေကြီးပေါ် ထာဝရအသက်ရဖို့မျှော်လင့်ချက်ကို မျက်ခြည်မပြတ်စေခြင်းအားဖြင့် စုံစမ်းခြင်းများခံရစဉ် ခံနိုင်ရည်ရှိကြရန် အားပေးနိုင်သည်။

^၂၀ မြို့တစ်ခုစီမှမထွက်ခွာမီ ဒေသခံအသင်းတော်သည် သာ၍စည်းစနစ်ကျနစေရန် ပေါလုနှင့်ဗာနဗကူညီပေးပါသည်။ အရည်အချင်းပြည့်မီသောအမျိုးသားတို့ကို သူတို့လေ့ကျင့်ပေးပြီးနောက် ဦးစီးဦးဆောင်ကြရန် တာဝန်ယူစေခဲ့မည်အမှန်။ (တမန်တော် ၁၄:၂၃) ယင်းကြောင့်လည်း ထပ်ဆင့်တိုးတက်ကြီးပွားခဲ့ပေမည်။ ယနေ့လည်းထိုနည်းလည်းကောင်းပင် သာသနာပြုများနှင့်အခြားသူတို့သည် အတွေ့အကြုံနုနယ်သေးသူများကို တာဝန်ယူနိုင်သည်အထိတိုးတက်စေရန် ကူညီပေးပြီးနောက် အကူအညီသာ၍လိုအပ်သော အခြားနေရာဒေသသို့ရွှေ့ပြောင်း၍ လုပ်ငန်းတော်မြတ်ကို ဆက်ထမ်းဆောင်ကြပါသည်။

၂၁၊ ၂၂။ (က) ပေါလုနှင့်ဗာနဗတို့၏သာသနာပြုခရီးစဉ်အပြီးတွင် ဘာဖြစ်ပျက်သနည်း။ (ခ) ယင်းက အဘယ်မေးခွန်းများပေါ်စေသနည်း။

^၂၁ ရှုရိပြည်၊ အန္တိအုတ်မြို့သို့ သာသနာပြုများပြန်ရောက်လာကြသောအခါ အမှန်ကျေနပ်နှစ်သိမ့်မှုရရှိနိုင်ကြမည်။ ယင်းကြောင့်လည်း သမ္မာကျမ်းစာမှတ်တမ်းက သူတို့အားဘုရားသခင်အပ်နှင်းသောလုပ်ငန်းကို “ဆောင်ရွက်ခဲ့ပြီး” ပြီဟုဆိုရခြင်းတည်း။ (တမန်တော် ၁၄:၂၆) တွေ့ကြုံမှုများတင်ပြသည့်အခါ “ညီအစ်ကိုအပေါင်းတို့အလွန်ဝမ်းမြောက်စေကြ” ခြင်းသည်အံ့သြစရာမဟုတ်ပါ။ (တမန်တော် ၁၅:၃) သို့သော် အနာဂတ်တွင်ကော။ အောင်ပန်းဆင်ခဲ့ပြီမို့ ဆိုရိုးရှိသည်အတိုင်း အသာစံနေတော့မည်လော။ ဝေးလေစွ။ အရေဖျားလှီးခြင်းကိစ္စကို ဆုံးဖြတ်စီရင်ပေးရန် ယေရုရှလင်မြို့ရှိအုပ်ချုပ်ရေးအဖွဲ့ထံ အစီရင်ခံပြီးနောက် သူတို့နှစ်ဦးသာသနာပြုခရီးပြန်ထွက်ကြသည်။ ဤတစ်ကြိမ်တွင် တစ်လမ်းစီသွားကြသည်။ ဗာနဗက ယောဟန်မာကုနှင့်အတူ ကုပရုကျွန်းသို့သွားပြီး၊ ပေါလုမူကားအဖော်အသစ်ဖြစ်သူ သိလနှင့် ရှုရိပြည်၊ ကိလိကိပြည်ဘက်သို့ခရီးနှင်ခဲ့ကြသည်။ (တမန်တော် ၁၅:၃၉-၄၁) ဤခရီးစဉ်တွင်ပင် လူငယ်တိမောသေကိုသူရွေးချယ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်၍ အတူခေါ်သွားခဲ့သည်။

^၂၂ သမ္မာကျမ်းစာက ဗာနဗ၏ဒုတိယခရီးစဉ်အကြောင်းကို မဖော်ပြပေးပါ။ ပေါလုမူကား နယ်မြေအသစ်သို့ဆက်သွားကာ ဖိလိပ္ပိ၊ ဗေရိ၊ သက်သာလောနိတ်၊ ကောရိန္သု နှင့် ဧဖက်ဖြစ်သည့် အနည်းဆုံးမြို့ငါးမြို့တွင် အသင်းတော်များတည်ထောင်ခဲ့သည်။ ပေါလု၏ထူးခြားလှသောအောင်မြင်မှုသော့ချက်က အဘယ်နည်း။ ယနေ့တပည့်ဖြစ်စေသူ ခရစ်ယာန်များလည်း ထပ်တူကျင့်စဉ်မူများကိုအသုံးပြု၍ အောင်မြင်မှုတွေ့ရှိနိုင်မည်လော။

သင်မှတ်မိသလော

▫ ယေရှုသည် အတုယူစရာ ထူးခြားသောပုံသက်သေ အဘယ်ကြောင့်ဖြစ်သနည်း။

▫ ဗာနဗသည် အဘယ်နည်းဖြင့် ပုံသက်သေကောင်းဖြစ်သနည်း။

▫ ပိသိဒိပြည်၊ အန္တိအုတ်မြို့တွင် ပေါလုပေးခဲ့သည့်ဟောပြောချက်မှ အဘယ်သင်ခန်းစာရရှိသနည်း။

▫ ပေါလုနှင့်ဗာနဗတို့သည် သူတို့တာဝန်ကို မည်သို့အပြီးဆောင်ရွက်ခဲ့ကြသနည်း။

[စာမျက်နှာ ၁၃ ပါ ရုပ်ပုံ]

ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်မှုကြား တမန်တော်ပေါလုခံနိုင်ရည်ရှိခြင်းက လူငယ်တိမောသေအတွက် စွဲမှတ်စရာဖြစ်စေခဲ့