နိုင်ငံရေးအခမ်းအနားတွေမှာ မပါဝင်ဖို့ ယေဟောဝါသက်သေတွေ ဘာကြောင့် လေးလေးစားစား ငြင်းဆန်ကြသလဲ

ယေဟောဝါသက်သေတွေဟာ အစိုးရအာဏာပိုင်တွေနဲ့ နိုင်ငံရေးအထိမ်းအမှတ်တွေကို လေးစားတယ်။ တခြားသူတွေက နိုင်ငံတော်အပေါ် ကျမ်းသစ္စာကျိန်ဆိုဖို့၊ အလံအလေးပြုဖို့၊ နိုင်ငံတော်သီချင်းသီဆိုဖို့ ဆုံးဖြတ်တဲ့အခါလည်း သူတို့ရဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်ကို မဆန့်ကျင်ကြဘူး။

ဒါပေမဲ့ နိုင်ငံရေးအခမ်းအနားတွေမှာ ပါဝင်တာက ကျမ်းစာသွန်သင်ချက်တွေနဲ့ မကိုက်ညီဘူးလို့ ယုံကြည်တဲ့အတွက် မပါဝင်ဖို့ ကျွန်တော်တို့ ဆုံးဖြတ်ကြတယ်။ တခြားသူတွေရဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ကျွန်တော်တို့ လေးစားသလို ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်ကိုလည်း လေးစားစေချင်တယ်။

ဒီဆောင်းပါးမှာ

• ဘယ်ကျမ်းစာသွန်သင်ချက်တွေကြောင့် နိုင်ငံရေးအခမ်းအနားမှာ မပါဝင်တာလဲ

• ဥပဒေအရ မဖြစ်မနေပါဝင်ရမယ် ဆိုရင်ကော

• ယေဟောဝါသက်သေတွေက လူမှုရေး၊ နိုင်ငံရေးအဆိုတစ်ခုခု တင်သွင်းဖို့ ကြိုးပမ်းနေတာလား

ဘယ်ကျမ်းစာသွန်သင်ချက်တွေကြောင့် နိုင်ငံရေးအခမ်းအနားမှာ မပါဝင်တာလဲ

အခြေခံကျတဲ့ အောက်ပါကျမ်းစာသွန်သင်ချက်နှစ်ခုကြောင့် ဖြစ်တယ်–

• ဘုရားသခင်တစ်ပါးတည်းကပဲ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ဝတ်ပြုမှုကို ရထိုက်တယ်။ ကျမ်းစာ အခုလိုဆိုတယ်– “ယေဟောဝါဘုရားကို ကိုးကွယ်ရမယ်။ ကိုယ်တော်တစ်ပါးတည်းကိုပဲ ဝတ်ပြုရမယ်။” (လုကာ ၄:၈) နိုင်ငံရေးကျမ်းသစ္စာနဲ့ နိုင်ငံတော်သီချင်းတွေမှာ နိုင်ငံတော်ကို အရာရာထက် သစ္စာစောင့်သိပါမယ်ဆိုတဲ့ အသုံးအနှုန်းတွေ ပါဝင်လေ့ရှိတယ်။ ဒါကြောင့် ယေဟောဝါသက်သေတွေအတွက် အဲဒီလိုအခမ်းအနားတွေမှာ စိတ်သန့်သန့်နဲ့ ပါဝင်ဖို့ မဖြစ်နိုင်ဘူး။

  အလံကို ဦးချတာက ကျမ်းစာတားမြစ်ထားတဲ့ ရုပ်တုကိုးကွယ်ခြင်း ဖြစ်တယ်လို့ ယေဟောဝါသက်သေတွေ ယူဆတယ်။ (၁ ကောရိန္သု ၁၀:၁၄) နိုင်ငံတော်အလံဟာ ဘာသာရေးအထိမ်းအမှတ်ဖြစ်တယ်လို့ သမိုင်းပညာရှင်တချို့ ဆိုကြတယ်။ သမိုင်းပညာရှင် ကာလတန် အိပ်ချ် ဟေa အခုလို ရေးသားခဲ့တယ် - “နိုင်ငံရေးဟာ ဘာသာတရားတစ်ခုနဲ့တူတယ်။ အဓိကအထိမ်းအမှတ်နဲ့ ရုပ်တုကတော့ အလံပါပဲ။” အစောပိုင်းခရစ်ယာန်တွေနဲ့ပတ်သက်ပြီး စာရေးဆရာ ဒန်နီယယ် ပီ မန်နစ် အခုလိုသုံးသပ်ထားတယ် - “ခရစ်ယာန်တွေဟာ [ရောမ] ဧကရာဇ်ရဲ့ ကိုယ်စောင့်နတ်ဆီ ပူဇော်သက္ကာဆက်သဖို့ . . . ငြင်းဆန်ခဲ့ကြတယ်။ အခုခေတ်မှာဆိုရင်တော့ အလံအလေးပြုဖို့ ငြင်းဆန်တာနဲ့ အလားသဏ္ဍာန်တူတယ်။”b

  ယေဟောဝါသက်သေတွေဟာ အလံကို အလေးမပြုသလို ဖျက်ဆီး မီးရှို့တာလည်း မလုပ်ကြဘူး။ အလံကိုဖြစ်ဖြစ်၊ နိုင်ငံရေးအထိမ်းအမှတ်တစ်ခုခုကိုဖြစ်ဖြစ် မရိုမသေ မလုပ်ကြဘူး။

• လူအားလုံးဟာ ဘုရားရှေ့မှာ အတူတူဖြစ်တယ်။ (တမန်တော် ၁၀:​၃၄၊ ၃၅) ဘုရားသခင်က “လူတစ်ဦးတည်းကနေ လူအမျိုးမျိုးကို ဖန်ဆင်း” တယ်လို့ ကျမ်းစာ ဆိုတယ်။ (တမန်တော် ၁၇:၂၆) ဒါကြောင့် လူမျိုးစု၊ နိုင်ငံသားတစ်မျိုးမျိုးကို နောက်တစ်မျိုးထက် ဂုဏ်တင်တာမှားတယ်လို့ ယေဟောဝါသက်သေတွေ ယုံကြည်ကြတယ်။ ဘယ်ဇာတိပဲဖြစ်ဖြစ်၊ ဘယ်မှာပဲနေနေ လူအားလုံးကို ကျွန်တော်တို့ ရိုသေလေးစားကြတယ်။​—၁ ပေတရု ၂:၁၇။

ဥပဒေအရ မဖြစ်မနေပါဝင်ရမယ် ဆိုရင်ကော

ယေဟောဝါသက်သေတွေဟာ အစိုးရဆန့်ကျင်ရေးသမားတွေ မဟုတ်ကြဘူး။ အစိုးရအာဏာစက်တွေဟာ ဘုရား တည်ရှိခွင့်ပြုထားတဲ့ “ဘုရားသခင်ရဲ့ အစီအစဉ်” တစ်ခုဖြစ်တယ်လို့ ကျွန်တော်တို့ ယုံကြည်တယ်။ (ရောမ ၁၃:​၁-၇) အစိုးရအာဏာပိုင်တွေကို ခရစ်ယာန်တွေ နာခံသင့်တယ်လို့လည်း ယုံကြည်ကြတယ်။​—လုကာ ၂၀:၂၅။

ဒါပေမဲ့ အစိုးရရဲ့ဥပဒေတောင်းဆိုချက်နဲ့ ဘုရားရဲ့တောင်းဆိုချက် တစ်ထပ်တည်းမကျရင်ကော။ တစ်ချို့ကိစ္စတွေမှာဆိုရင် ဥပဒေကို ပြုပြင်ပေးဖို့ အစိုးရဆီမှာ ဥပဒေအရ တောင်းဆိုနိုင်တယ်။c တောင်းဆိုလို့မရရင်တော့ “လူ့စကားထက် အုပ်စိုးရှင် ဘုရားသခင်ရဲ့ စကားကို နားထောင်” ဖို့ လေးလေးစားစား ရွေးချယ်ကြတယ်။​—တမန်တော် ၅:၂၉။

ယေဟောဝါသက်သေတွေက လူမှုရေး၊ နိုင်ငံရေးအဆိုတစ်ခုခု တင်သွင်းဖို့ ကြိုးပမ်းနေတာလား

မဟုတ်ပါဘူး။ လူမှုရေးအငြင်းပွားမှု၊ နိုင်ငံရေးကိစ္စတွေမှာ ယေဟောဝါသက်သေတွေ မပါဝင်ကြဘူး။ နိုင်ငံရေးသမားတွေဖြစ်နေလို့ နိုင်ငံရေးကျမ်းသစ္စာကျိန်ဆိုဖို့၊ အလံအလေးပြုဖို့၊ နိုင်ငံတော်သီချင်းသီဆိုဖို့ ငြင်းဆိုတာ မဟုတ်ပါဘူး။ အဲဒီအခမ်းအနားတွေနဲ့ပတ်သက်ပြီး ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ကျမ်းစာအခြေပြုယုံကြည်ချက်ကို လိုက်လျှောက်ခြင်းသာ ဖြစ်ပါတယ်။