“သို့ဖြစ်၍ သင်တို့သည် ငါတို့ခံရသော ဆင်းရဲဒုက္ခမျိုးကို ခံရကြသည့်နည်းတူ ငါတို့ရရှိသည့် နှစ်သိမ့်မှုမျိုးကိုလည်း ရရှိကြလိမ့်မည်ဟု ငါတို့တထစ်ချယုံကြည်ကြ၏။”—၂ ကောရိန္သု ၁:၇၊ သတင်းကောင်း။

၄။ စိတ်ဝင်စားခါစသူများသည် ဆင်းရဲဒုက္ခကို မည်သည့်နည်းအဖုံဖုံဖြင့် တုံ့ပြန်ကြဖွယ်ရှိသနည်း။

^၄ ဝမ်းနည်းစရာကား ယေရှု တင်ကူးမိန့်တော်မူသကဲ့သို့ ဆင်းရဲဒုက္ခကြောင့် အချို့သူများသည် ထိမိ၍လဲသွားကြပြီး ခရစ်ယာန်အသင်းတော်နှင့် ပေါင်းသင်းမှု ပြတ်သွားကြသည်။ (မဿဲ ၁၃:၅၊ ၆၊ ၂၀၊ ၂၁) အခြားသူများမူ သင်ယူနေသည့် နှစ်သိမ့်မှုပေးသော ကတိတော်များတွင် မိမိတို့စိတ်ကို စူးစိုက်ထားခြင်းအားဖြင့် ဒုက္ခဆင်းရဲကို ကြံ့ကြံ့ခံရပ်တည်ကြသည်။ နောက်ဆုံးတွင် သူတို့သည် မိမိတို့၏အသက်တာကို ယေဟောဝါထံ ဆက်ကပ်အပ်နှံကာ ကိုယ်တော့်သားတော်ယေရှုခရစ်၏ တပည့်တော်များအဖြစ် နှစ်ခြင်းယူကြလေသည်။ (မဿဲ ၂၈:၁၉၊ ၂၀; မာကု ၈:၃၄) ခရစ်ယာန်တစ်ယောက် နှစ်ခြင်းယူလိုက်သည်နှင့် ဆင်းရဲဒုက္ခရပ်သွားမည်မဟုတ်သည်တော့မှန်ပါသည်။ တစ်ခါမျှမဖြစ်စေပါ။ ဥပမာ၊ အကျင့်စာရိတ္တမကောင်းသည့် နောက်ခံရှိခဲ့သူတစ်ယောက်အတွက် စင်ကြယ်မှုစောင့်ထိန်းခြင်းသည် ခက်ခဲသောရုန်းကန်မှုတစ်ခုဖြစ်နိုင်သည်။ အခြားသူများမူ မယုံကြည်သူမိသားစုဝင်များ၏ အဆက်မပြတ်အတိုက်အခံပြုမှုကို ကြိတ်မှိတ်ခံနေရကြမည်။ မည်သည့်ဆင်းရဲဒုက္ခပင်ကြုံရကြုံရ ဘုရားသခင်ထံ ဆက်ကပ်အပ်နှံထားသည့်အသက်တာအတိုင်း သစ္စာရှိရှိလိုက်လျှောက်သူအားလုံးအတွက် သေချာသည့်အရာတစ်ခုရှိသည်။ သူတို့သည် ဘုရားသခင်၏ နှစ်သိမ့်မှုနှင့်အထောက်အမကို ကိုယ်စီကိုယ်ငတွေ့ကြုံကြရမည်တည်း။