“အခြားသောအမှုအရာထက်မက အချင်းချင်း အားကြီးသောချစ်ခြင်းမေတ္တာ ရှိကြလော့”

“ခပ်သိမ်းသောအမှုအရာတို့သည် အဆုံးသို့ရောက်လုသည်ဖြစ်သောကြောင့် . . . အခြားသောအမှုအရာ ထက်မက အချင်းချင်း အားကြီးသောချစ်ခြင်းမေတ္တာ ရှိကြလော့။”—၁ ပေတရု ၄:၇၊ ၈။

တမန်တော်များနှင့်အတူရှိခဲ့သော နောက်ဆုံးနာရီအနည်းငယ်သည် အလွန်တန်ဖိုးရှိကြောင်း ယေရှုသိတော်မူ၏။ တမန်တော်များရှေ့တွင်ရှိသည့်အရာကို ကိုယ်တော်သိထားသည်။ သူတို့သည် ကြီးမားသောလုပ်ငန်းကို ပြီးမြောက်အောင် ဆောင်ရွက်ရမည်၊ သို့သော် ကိုယ်တော်ကဲ့သို့ပင် သူတို့လည်း မုန်းတီးခြင်း၊ နှိပ်စက်ညှဉ်းပန်းခြင်းတို့ ခံရကြမည်။ (ယောဟန် ၁၅:၁၈-၂၀) သူတို့နှင့်အတူရှိခဲ့သော ထိုနောက်ဆုံးညတွင် “အချင်းချင်း ချစ်ကြ” ရန် တစ်ကြိမ်ထက်မက ကိုယ်တော်သတိပေးခဲ့သည်။—ယောဟန် ၁၃:၃၄၊ ၃၅; ၁၅:၁၂၊ ၁၃၊ ၁၇။

^၂ ထိုညတွင်ရှိခဲ့သော တမန်တော်ပေတရုသည် ဆိုလိုရင်းကို သဘောပေါက်ခဲ့သည်။ နှစ်များစွာ ကုန်လွန်ပြီးနောက် ယေရုရှလင်မြို့ မပျက်စီးမီအချိန်လေးတွင် ရေးသားခဲ့သော ပေတရု၏စာတွင် ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၏ အရေးကြီးမှုကို အလေးပေးဖော်ပြခဲ့သည်။ ခရစ်ယာန်များကို သူဤသို့ဆုံးမခဲ့၏– “ခပ်သိမ်းသောအမှုအရာတို့သည် အဆုံးသို့ရောက်လုသည်ဖြစ်သောကြောင့် . . . အခြားသောအမှုအရာထက်မက အချင်းချင်း အားကြီးသောချစ်ခြင်းမေတ္တာ ရှိကြလော့။” (၁ ပေတရု ၄:၇၊ ၈) ပေတရု၏စကားများသည် ဤအစီအစဉ်စနစ်၏ “နောက်ဆုံးသောနေ့ရက်များ” အတွင်းအသက်ရှင်နေသူတို့အတွက် အထူးအဓိပ္ပာယ်ရှိသည်။ (၂ တိမောသေ ၃:၁၊ သမ္မာ) “အားကြီးသောချစ်ခြင်းမေတ္တာ” ဟူသည် အဘယ်နည်း။ ကျွန်ုပ်တို့သည် အခြားသူများအား ထိုသို့သောမေတ္တာကိုပြသရန် အဘယ်ကြောင့် အရေးကြီးသနည်း။ ယင်းမေတ္တာကို ကျွန်ုပ်တို့ မည်သို့တင်ပြနိုင်သနည်း။

“အားကြီးသောချစ်ခြင်းမေတ္တာ”—ယင်းကားအဘယ်နည်း

^၃ မေတ္တာကို အလိုအလျောက်ပေါ်ထွက်လာသော ခံစားချက်တစ်ခုအဖြစ် လူအများစုက ယူမှတ်ကြသည်။ သို့သော် ထိုမေတ္တာမျိုးကို ပေတရု ပြောနေခြင်း မဟုတ်ပါ; အမွန်မြတ်ဆုံး မေတ္တာအကြောင်း ပြောနေခြင်းဖြစ်သည်။ ၁ ပေတရု ၄:၈ ပါ “မေတ္တာ” သည် ဂရိစကားလုံး အဂါးပေးမှ ပြန်ဆိုထားခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုဝေါဟာရသည် မူဖြင့် ထိန်းကွပ်ခံရသည့် ကိုယ်ကျိုးစွန့်မေတ္တာကို ဆိုလိုသည်။ ကိုးကားဖော်ပြချက်တစ်ခုက ဤသို့ဆိုသည်– “အဂါးပေးမေတ္တာသည် အမိန့်ပေးခြင်းကို နာခံနိုင်သည့်အစွမ်းရှိသည်၊ အကြောင်းမှာ ယင်းသည် အဓိကအားဖြင့် စိတ်လှုပ်ရှားမှုတစ်ရပ်မဟုတ်ဘဲ လုပ်ဆောင်ခြင်းသို့ဦးတည်စေသော စိတ်ပိုင်းဖြတ်ချက်တစ်ခုဖြစ်သည်။” ကျွန်ုပ်တို့သည် ကိုယ်ကျိုးရှာတတ်သည့်ဉာဉ်ကို အမွေရရှိထားကြသောကြောင့် အချင်းချင်းချစ်ရမည်ဟူသည့် သတိပေးချက် လိုအပ်သည်၊ ဘုရားသခင်ရေးရာမူများ လမ်းညွှန်သည့်နည်းအတိုင်း ယင်းကိုတင်ပြကြသည်။—ကမ္ဘာဦး ၈:၂၁; ရောမ ၅:၁၂။

^၄ ကျွန်ုပ်တို့သည် တာဝန်အရသာ အချင်းချင်းချစ်သင့်သည်ဟု ဆိုလိုခြင်း မဟုတ်ပါ။ အဂါးပေးသည် နွေးထွေးမှု၊ စိတ်ခံစားမှုတို့ ကင်းမဲ့သည့်မေတ္တာမျိုး မဟုတ်ပါ။ ပေတရုက ကျွန်ုပ်တို့သည် “အချင်းချင်း အားကြီးသော [စာသားအရ၊ “ဆန့်ထုတ်ထားသော”] ချစ်ခြင်းမေတ္တာ” ရှိကြရမည်ဟု ဆိုခဲ့သည်။a (နိုင်ငံတော်ကြားညှပ်) သို့တိုင် ထိုသို့သောမေတ္တာပြရန် ကြိုးစားအားထုတ်မှုလိုသည်။ “အားကြီးသော” ဟူ၍ပြန်ဆိုထားသော ဂရိစကားလုံးနှင့်ပတ်သက်၍ ပညာရှင်တစ်ဦး ဤသို့ဆို၏– “အားကစားသမားတစ်ဦးသည် ပန်းဝင်ခါနီးတွင် နောက်ဆုံးအနေနှင့် အားကုန်စိုက်ထုတ်ကြိုးစားမှုကို သရုပ်ဖော်ပေးသည့်စကားဖြစ်သည်။”

^၅ သို့ဖြစ်၍ မေတ္တာပြရန်လွယ်ကူသူများအပေါ်သာ သို့မဟုတ် ရွေးချယ်ထားသော လူအနည်းငယ်အပေါ်သာ မေတ္တာပြရန် ကန့်သတ်ထား၍မရပါ။ မေတ္တာပြရန် ခက်ခဲနိုင်သည့်အချိန်တွင်ပင် ခရစ်ယာန်မေတ္တာပြခြင်းဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့၏နှလုံးကို “ဆန့်ထုတ်” ရမည်။ (၂ ကောရိန္သု ၆:၁၁-၁၃) အားကစားသမားတစ်ဦးက သူ၏စွမ်းရည်ကို ထက်မြက်နေစေရန် လေ့ကျင့်၊ အသုံးချနေရသကဲ့သို့ပင် ဤမေတ္တာမျိုးသည် ပြုစုပျိုးထောင်ပြီး အသုံးချနေရမည့်အရာဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့အချင်းချင်း ထိုသို့သောမေတ္တာရှိရန် အရေးကြီးသည်။ အဘယ်ကြောင့်နည်း။ အနည်းဆုံး အကြောင်းရင်းသုံးခုကြောင့်ဖြစ်သည်။

^၇ ဒုတိယအချက်မှာ “ခပ်သိမ်းသောအမှုအရာတို့သည် အဆုံးသို့ရောက်လုသည်ဖြစ်သောကြောင့်” အကူအညီလိုနေသော ကျွန်ုပ်တို့၏ ညီအစ်ကိုများကို ကူညီပေးရန် ယခုအချိန်သည် အချင်းချင်းချစ်ဖို့ အထူးအရေးကြီးသောအချိန်ဖြစ်သည်။ (၁ ပေတရု ၄:၇) ကျွန်ုပ်တို့သည် “ခဲယဉ်းသောကာလ” တွင် အသက်ရှင်နေကြသည်။ (၂ တိမောသေ ၃:၁) ကမ္ဘာ့အခြေအနေများ၊ သဘာဝဘေးအန္တရာယ်များနှင့် ဆန့်ကျင်မှုများက ကျွန်ုပ်တို့ကို ခက်ခဲကျပ်တည်းစေသည်။ ခံရခက်သောအခြေအနေများအောက်တွင် ကျွန်ုပ်တို့သည် ယခင်ကထက် အချင်းချင်း ပို၍ရင်းနှီးချစ်ခင်ရန် လိုအပ်သည်။ အားကြီးသောချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် ကျွန်ုပ်တို့ကို စည်းလုံးစေပြီး ‘အချင်းချင်း သတိပြုစေခြင်းငှာ” လှုံ့ဆော်ပေးမည်။—၁ ကောရိန္သု ၁၂:၂၅၊ ၂၆။

^၈ တတိယအချက်မှာ ကျွန်ုပ်တို့သည် စာတန်၏အမြတ်ထုတ်ခြင်း မခံရရန် ‘[စာတန်]ကိုအခွင့်မပေး’ လိုကြသောကြောင့် အချင်းချင်းချစ်ရန် လိုအပ်သည်။ (ဧဖက် ၄:၂၇) စာတန်သည် ထိမိလဲစရာအဖြစ် ယုံကြည်သူချင်းများ၏ မစုံလင်မှုများ—အားနည်းချက်များ၊ အပြစ်အနာဆာများ၊ အမှားများ—ကို အသုံးပြုရန် အကင်းပါးသူဖြစ်သည်။ မဆင်မခြင်ပြောဆိုမှု သို့မဟုတ် ကြင်နာမှုမရှိသော လုပ်ရပ်တစ်ခုက ကျွန်ုပ်တို့ကို အသင်းတော်မှ ထွက်သွားစေသလော။ (သု. ၁၂:၁၈) အချင်းချင်း အားကြီးသောချစ်ခြင်းမေတ္တာရှိမည်ဆိုလျှင် ထိုသို့ဖြစ်မည် မဟုတ်ပါ! အဆိုပါချစ်ခြင်းမေတ္တာက ဘုရားသခင့်အမှုတော်ကို “တညီတညွတ်တည်း” ငြိမ်သက်စည်းလုံးစွာ ထမ်းဆောင်နေရန် အထောက်အကူပြုသည်။—ဇေဖနိ ၃:၉။

^၁၃ မေတ္တာသည် အခြားသူတို့၏ အားနည်းချက်များကို လျစ်လျူရှုရန် ကျွန်ုပ်တို့ကို လှုံ့ဆော်ပေးသည်။ မိမိ၏စာဖတ်သူများအား ပေတရု ဆုံးမစာ ရေးချိန်တွင် “အချင်းချင်း အားကြီးသောချစ်ခြင်းမေတ္တာရှိရန်” အဘယ်ကြောင့် ဤမျှအရေးကြီးရသည့်အကြောင်းရင်းကို ဤသို့ဖော်ပြခဲ့သည်– “ချစ်ခြင်းမေတ္တာသည် များစွာသောအပြစ်တို့ကို ဖုံးအုပ်တတ်၏။” (၁ ပေတရု ၄:၈) အပြစ်များကို “ဖုံးအုပ်” သည်ဟုဆိုရာတွင် ကြီးလေးသည့်အပြစ်များကို ‘ဖုံးကွယ်’ ခြင်းမဟုတ်ပါ။ ထိုအပြစ်များကို အသင်းတော်ရှိ တာဝန်ရှိသူများထံ သတင်းပို့သင့်ပြီး ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းရသည်။ (ဝတ်ပြုရာ ၅:၁; သု. ၂၉:၂၄) ကြီးလေးသောအပြစ်ပြုသူများအား ဆက်၍အပြစ်ပြုစေရန် သို့မဟုတ် အပြစ်မဲ့သူများအား ထိခိုက်နာကျင်စေရန် ခွင့်ပြုထားခြင်းသည် ပို၍မေတ္တာမဲ့ရာရောက်ပြီး ကျမ်းစာနှင့် မကိုက်ညီပါ။—၁ ကောရိန္သု ၅:၁-၁၃။

^၁၄ အများအားဖြင့် ယုံကြည်သူချင်းများ၏ အမှားများ၊ အပြစ်များသည် အသေးအဖွဲဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့အားလုံးသည် စကားအားဖြင့် သို့မဟုတ် အပြုအမူအားဖြင့် မှားတတ်ကြပြီး တစ်ဦးကိုတစ်ဦး စိတ်ပျက်စေ၊ နာကျင်စေကြသည်။ (ယာကုပ် ၃:၂) ကျွန်ုပ်တို့သည် အခြားသူများ၏ အားနည်းချက်များကို ချက်ချင်း ကြေညာမောင်းခတ်သင့်သလော။ ယင်းသို့ပြုခြင်းက အသင်းတော်အတွင်း စိတ်သဘောထားကွဲလွဲမှုကိုသာ ဖြစ်စေသည်။ (ဧဖက် ၄:၁-၃) ကျွန်ုပ်တို့သည် မေတ္တာဖြင့် ထိန်းချုပ်ခံရပါက ယုံကြည်သူချင်းတစ်ဦး၏ ‘အသရေကို ရှုတ်ချ’ မည်မဟုတ်ပါ။ (ဆာလံ ၅၀:၂၀၊ သမ္မာ) နံရံပေါ်မှ အပြစ်အနာအဆာများကို အင်္ဂတေကိုင်ပြီး ဆေးသုတ်လိုက်သကဲ့သို့ပင် မေတ္တာသည် အခြားသူများ၏ အပြစ်အနာအဆာများကို ဖုံးအုပ်တတ်သည်။—သု. ၁၇:၉။