သင်ခန်းစာ ၃

သမ္မာကျမ်းစာ—ကျွန်ုပ်တို့၏အဓိကကျောင်းသုံးစာအုပ်

၁၊ ၂။ ကျမ်းစာရေးသားခြင်း မည်သည့်အချိန်ကစပြီး မည်သည့်အချိန်တွင် အပြီးသတ်ခဲ့သနည်း။ ကျမ်းစာကို မည်မျှထိတိုင် ထုတ်ဝေခဲ့ပြီနည်း။

^၁ သီအိုကရက်တစ်ဓမ္မအမှုကျောင်းတွင် သမ္မာကျမ်းစာသည် အဓိကဖတ်စာဖြစ်သည်။ သတင်းကောင်းဟောသူများအနေနှင့် ကျမ်းစာကို ရေရေလည်လည် သိထားဖို့လိုသည်။ ကျမ်းစာ ဖြစ်ပေါ်လာပုံ၊ ကျမ်းစာတွင်ပါသောအကြောင်းများနှင့် ၎င်းကို မည်သို့အသုံးပြုနိုင်သည်ကို သိထားသင့်၏။

^၂ ဘီ.စီ.အီး. ၁၅၁၃ ခုတွင် ကျမ်းစာကို ရေးဖို့ မောရှေအမိန့်ရခဲ့၏။ နှစ်ပေါင်းဆယ့်ခြောက်ရာစုခန့် ကြာပြီးနောက် ခေတ်သက္ကရာဇ် ပထမရာစု ကုန်ခါနီးတွင် တမန်တော်ယောဟန်သည် ကျမ်းစာရေးသားခြင်းကို အဆုံးသတ်လိုက်၏။ ယနေ့ ကျမ်းစာကို တစ်အုပ်လုံးအနေနှင့်ဖြစ်စေ၊ တစ်ပိုင်းတစ်စအနေနှင့်ဖြစ်စေ ဘာသာစကားပေါင်း ၂,၀၀၀ ခန့် ဘာသာပြန်ဆိုထားပြီ။ စောင်ရေသန်းကျော်သည့် စာအုပ်ရှားသလောက် ကျမ်းစာကိုမူ သန်းကုဋေချီ ထုတ်ဝေထားပါသည်။ အခြားအဘယ်စာအုပ်မျှ ၎င်းအရေအတွက်ကို မမီနိုင်ပါ။ ဘာသာရေးစာအုပ်တစ်အုပ်လုံး ရေးရုံရေးခြင်း၊ နှစ်ရာစုပေါင်းများစွာ မပျောက်မပျက် ထိန်းသိမ်းထားခြင်း၊ သန်းကျော်သူများ၏ အလေးအမြတ်ကို ခံရခြင်းတို့ကြောင့်သာ ကျမ်းစာသည် ဘုရားသခင်ထံမှလာသည်ဟု ဆိုရသည်မဟုတ်။ ဘုရားသခင်၏ မှုတ်သွင်းခြင်းအားဖြင့်ဖြစ်ကြောင်း အတွင်းသက်သေများ ရှိရမည်။ ကျမ်းစာကို ဂရုစိုက်လေ့လာကြည့်လျှင် ရိုးသားသူများအနေနှင့် ထိုယုံလောက်သော အတွင်းသက်သေတို့ကို တွေ့ပါမည်။

၃၊ ၄။ အစအဦး၌ ကျမ်းစာကို မည်သည့်ပုံစံဖြင့် ရေးခဲ့သနည်း။ အခန်းကြီး၊ အခန်းငယ်သို့ မည်သည့်အချိန်က ပိုင်းခြားခဲ့သနည်း။

^၃ ကနဦးက ဟေဗြဲ၊ အာရမိတ်နှင့် ဂရိဘာသာများဖြင့် ရေးသားခဲ့၍ ကျွန်ုပ်တို့သိထားသည့်အတိုင်း ခြောက်ဆယ့်ခြောက်စောင်ပါဝင်၏။ စောင်ရေအတိအကျသည် အဓိကမဟုတ်။ (အချို့ကျမ်းများကို ပေါင်းထား၏။ အချို့တို့ကို တစ်စောင်တည်းထား၏။) အစဉ်အလိုက် ရှိမရှိလည်း အရေးမကြီးပါ။ ဝိညာဉ်တော်မှုတ်သွင်းသော သမ္မာကျမ်းစာအုပ်အဖြစ် ပေါင်းစည်းမချုပ်မီ ကျမ်းစာများသည် သီးခြားစာလိပ်များအဖြစ် နှစ်ကြာရှည်ရှိခဲ့သည်။ အစဉ်အလိုက် အမျိုးမျိုးထားခဲ့၏။ အရေးကြီးဆုံးကား ၎င်းတွင် မည်သည့်စာစောင်များ ပါဝင်သည်ဆိုသည့်အချက်ဖြစ်၏။ အမှန်သော်ကား ယခု သမ္မာကျမ်းစာ၌ စာရင်းပါသမျှသာ ဝိညာဉ်တော်မှုတ်သွင်းခြင်းခံရကြောင်း သက်သေခိုင်လုံသည်။ ရှေးအချိန်ကတည်းက အခြားစာစောင်များ ထည့်သွင်းရန် ကြိုးစားခြင်းကို တွန်းလှန်ခဲ့၏။

^၄ ကျမ်းစာကို မူလက အမျှင်မပြတ်သော စာကြောင်းများဖြင့် ရေးသားခဲ့၏။ စီ.အီး. ကိုးရာစုအချိန်ကျမှ အဖြတ်အရပ်သင်္ကေတစနစ်ဖြင့် ဝါကျများကို ပိုင်းဖြတ်ခွဲခြား ရေးသားကြ၏။ စီ.အီး. ဆယ့်ငါးရာစုတွင် စာပုံနှိပ်ခြင်းပေါ်လာရာမှ ခေတ်သုံးအဖြတ်အရပ်သင်္ကေတများကို စတင်အသုံးပြုလေသည်။ ထို့ပြင် အခန်းကြီးအခန်းငယ် ခွဲခြားခြင်း (ဂျိမ်းဘုရင်ဘာသာပြန်ကျမ်းတွင် အခန်းကြီး ၁,၁၈၉ နှင့် အခန်းငယ် ၃၁,၁၀၂ ခုရှိ) ကို မူလစာရေးဆရာများက မပြုလုပ်ခဲ့ပါ။ နှစ်ရာစု အတော်အတန်ကြာမှ ဤသို့ခွဲခြားလာသည်။ မက်စရိများခေါ် ဂျူးပညာရှင်များက ဟေဗြဲကျမ်းစာများကို အခန်းငယ်များသို့ ပိုင်းခဲ့သည်။ စီ.အီး. ဆယ့်သုံးရာစုရောက်သော် အခန်းကြီးများ ခွဲရေးသည်။

၅၊ ၆။ ကျမ်းစာသည် အဘယ်နည်းဖြင့် ဝိညာဉ်တော်မှုတ်သွင်းခြင်းအရ ဖြစ်သနည်း။ ကျမ်းစာအရေးအသား ခြားနားရခြင်းကား အဘယ်ကြောင့်နည်း။

^၅ ဝိညာဉ်တော်မှုတ်သွင်းသည့် စုဆောင်းထားသော စာစောင်များ။ ယေဟောဝါ၏ မှုတ်သွင်းတော်မူသော နှုတ်ကပါဌ်တော်ကို မှတ်တမ်းတင်ရန် တစ်ဦးတည်းသော အာဘော်ရှင်အတွက် လူလေးဆယ်ခန့် အတွင်းရေးမှူးများအဖြစ် အသုံးတော်ခံခဲ့ကြ၏။ “ကျမ်းစာရှိသမျှသည် ဘုရားသခင်မှုတ်သွင်းတော်မူသောအားဖြင့်ဖြစ်” ၏။ ဤတွင် ခရစ်ယာန်ဂရိကျမ်းစာစောင်များနှင့်အတူ “ကြွင်းသောကျမ်းစာ” များပါပါဝင်သည်။ (၂ တိ. ၃:၁၆; ၂ ပေ. ၃:၁၅၊ ၁၆) “မှုတ်သွင်းခြင်း” ဟုဆိုရာ၌ (ပုံဆွဲဆရာ၊ ကဗျာဆရာတို့ကဲ့သို့) အသိဉာဏ်ပညာ၊ စိတ်လှုပ်ရှားမှုများ လှုံ့ဆော်ခံရခြင်းမျှကိုသာ မဆိုလိုဘဲ ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်တိုင် ရေးသားသကဲ့သို့ တစ်ပါးတည်းသော အာဘော်ရှင်မှ ဖြစ်ပွားလာသည့် အမှားမပါသော စာစောင်များဖြစ်ခြင်းကို ဆိုလိုသည်။ ဘုရားသခင်၏ ညွှန်ကြားချက်အရ သစ္စာရှိသူတို့သည် ဘုရားသခင်၏ဝိညာဉ်တော် လှုံ့ဆော်တိုက်တွန်းခြင်းကိုခံရ၍ မှတ်တမ်းတင်ရေးသားခဲ့သည်။ ယင်းကြောင့် တမန်တော်ပေတရုက ဤသို့ကြွေးကြော်နိုင်၏– “အနာဂတ္တိစကားသည် လူအလိုအားဖြင့် ဖြစ်ဖူးသည်မဟုတ်။ ဘုရားသခင်၏ သန့်ရှင်းသူတို့သည် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်၏ တိုက်တွန်းတော်မူခြင်းခံရ၍ ဟောပြောကြ၏။” (၂ ပေ. ၁:၂၁) သို့ရာတွင် အနည်းဆုံးတစ်ကြိမ် ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်တိုင် မှတ်တမ်းတင်ရေးသားတော်မူခဲ့သည်။ ယင်းကား ဘုရားသခင့် “လက်ညှိုးတော်နှင့် အက္ခရာတင်သော သက်သေခံချက်ကျောက်ပြားနှစ်ပြား” ပါပညတ်တော်ဆယ်ပါးဖြစ်၍ ၎င်းကိုမောရှေအား အပ်နှင်းခဲ့သည်။​—ထွ. ၃၁:၁၈။

^၆ အချို့သောအချိန်အခါများတွင် နှုတ်တိုက်ပြောဆိုညွှန်ကြားပေးသည်။ (ထွ. ၃၄:၂၇) ဆင့်ဆိုရမည့်စကားများကို ပရောဖက်များအားလည်း မကြာခဏပေးလေ့ရှိသည်။ (၃ ရာ. ၂၂:၁၄; ယေရ. ၁:၇) သို့သော် ကျမ်းစာကိုရေးဖို့ ဘုရားသခင်အသုံးပြုသူတို့သည် စကားလာသည်အတိုင်း ရေးရသည်မဟုတ်ကြောင်း သက်သေထင်ရှားသည်။ ဥပမာ၊ ယောဟန်သည် “နိမိတ်များ” ဖြင့် ကောင်းကင်တမန်မှတစ်ဆင့် ဗျာဒိတ်တော်ကိုရခဲ့ရာ ယောဟန် ဤသို့မှာကြားခံရသည်– “သင်သည် မြင်သောအရာကို စာစောင်၌ရေးထား” လော့။ (ဗျာ. ၁:၁၊ ၂၊ ၁၀၊ ၁၁) ကျမ်းစာရေးသူများ မြင်ကြသည့် ရူပါရုံတို့ကို ကိုယ်ပိုင်စကားများဖြင့် ဖော်ပြကြရာတွင် ဘုရားသခင်သည် သူတို့ကိုညွှန်ကြားပေးသဖြင့် သူတို့ရေးသားသမျှသည် မှန်ကန်သည့်ပြင် ရည်ရွယ်တော်မူချက်အတိုင်း ဖြစ်ပါသည်။ (ဒေ. ၁၂:၁၀) ယင်းကြောင့် ရေးပုံရေးနည်း အမျိုးမျိုးကို သမ္မာကျမ်းစာ၌ တွေ့ရှိရခြင်းဖြစ်သည်။

၇။ ဟေဗြဲကျမ်းစာစောင် ရေးသားသူအချို့ကား မည်သူတို့နည်း။ ပရောဖက် အစစ်အမှန်တို့၏ အဘယ်အရည်အချင်းများကို သူတို့၌ တွေ့ရသနည်း။

^၇ မောရှေရေးခဲ့သည့် စာစောင်များ၏ အတွင်းသက်သေအရ ဝိညာဉ်တော် မှုတ်သွင်းခြင်းအားဖြင့်ဖြစ်သည်ကို သံသယမရှိနိုင်ပါ။ ဣသရေလလူမျိုးကို မောရှေဦးဆောင်ဖို့ မကြံရွယ်ခဲ့ချေ။ ထိုသို့ပြုရန် အမိန့်ရသည်တွင် အစအဦး၌ မောရှေငြင်းပယ်ခဲ့သေးသည်။ (ထွ. ၃:၁၀၊ ၁၁; ၄:၁၀-၁၄) သို့သော် မောရှေအား ဘုရားသခင်ရွေးချယ်၍ တန်ခိုးအစွမ်းများ ပေးခဲ့ရာ မှော်ဆရာများပင် ဘုရားသခင်ကြောင့် မောရှေသည် တန်ခိုးပြနိုင်သည်ဟု ဝန်ခံရကြသည်။ (ထွ. ၄:၁-၉; ၈:၁၆-၁၉) ဘုရားသခင်၏အမိန့်တော်အရ ဝိညာဉ်တော်တန်ခိုးအားဖြင့် မောရှေသည် ပြောဆိုညွှန်ကြားနိုင်သည့်အပြင် ထို့နောက် ကျမ်းစာစောင်အချို့ကို ရေးသားနိုင်ခဲ့သည်။ (ထွ. ၁၇:၁၄) မောရှေသေပြီးနောက် ယောရှု၊ ရှမွေလ၊ ဂဒ်နှင့် နာသန် (ယောရှု၊ တရားသူကြီး၊ ရုသ၊ ၁ နှင့် ၂ ဓမ္မရာဇဝင်) တို့ ရေးသောစာစောင်များ တိုးလာသည်။ ဒါဝိဒ်နှင့် ရှောလမုန်ဘုရင်တို့လည်း ရေးသားခဲ့သည်။ ထို့နောက် ယောနမှစ၍ မာလခိအထိ ပေါ်လာသည့် ပရောဖက်တို့သည် ရေးသားကြသည်။ သူတို့အားလုံးသည်လည်း ယေဟောဝါ ဖော်ပြထားသည့် စစ်မှန်သောပရောဖက်များ၏ ဤအရည်အချင်းများကို ပြည့်မီကြသည်– ယေဟောဝါ၏နာမဖြင့် သူတို့ဟောသည်၊ သူတို့၏ပရောဖက်ပြုချက်များသည် အတိအကျပြည့်စုံလာသည်၊ လူတို့အား ဘုရားသခင်ထံ လှည့်လာစေကြသည်။​—တရား. ၁၃:၁-၃; ၁၈:၂၀-၂၂။

၈။ ဟေဗြဲကျမ်းဂန် စစ်မှန်ကြောင်း အခိုင်လုံဆုံး သက်သေကား အဘယ်နည်း။

^၈ ကျမ်းစာရေးဖို့ ယေဟောဝါကူညီပေးသည့်နည်းတူ မှုတ်သွင်းခံစာစောင်များကို စုဆောင်းခြင်း၌လည်း ကူညီပေးမည်မှာမုချ။ ဂျူးအယူအဆအတိုင်းဆိုလျှင် ယုဒပြည်နယ်တွင် ပြည်နှင်ခံရသောဂျူးများ ပြန်နေထိုင်လာသည့်အခါ ဧဇရသည် ယင်းလုပ်ငန်း၌ ပါဝင်ခဲ့သည်။ သူကိုယ်တိုင် ကျမ်းစာရေးသူတစ်ဦး၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်တစ်ဦးနှင့် “မောရှေ၏ ပညတ္တိကျမ်းကို တတ်မြောက်သူ” ဖြစ်ခဲ့ရာ ထိုလုပ်ငန်းအဖို့ အရည်အချင်းပြည့်မီသူဖြစ်သည်။ (ဧဇ. ၇:၁-၁၁) ဘီ.စီ.အီး. ငါးရာစုကုန်သည်နှင့် ဟေဗြဲကျမ်းစာစောင်များ စုဆောင်းပြီးဖြစ်သည်။ ထိုတွင် ယနေ့ သုံးဆယ့်ကိုးစောင်သို့ ခွဲခြားထားသည့် ထပ်တူစာစောင်များ ပါဝင်သည်။ လူသားတို့၏ သဘောတူညီချက်အရ ကျမ်းစာ၌ ထိုစာစောင်များ ပါဝင်သည်မဟုတ်ပါ။ ၎င်းကို လက်ခံနိုင်ဆုံး သက်သေအထောက်အထားက ယေရှုနှင့် ခရစ်ယာန်ဂရိကျမ်းများ ရေးသားသူတို့ဖြစ်သည်။ မှုတ်သွင်းခံ ဟေဗြဲကျမ်းစာစောင်များကို သူတို့ အကြိမ်ကြိမ်ကိုးကားခဲ့ကြသော်လည်း ကျမ်းပိုများမှ တစ်ကြိမ်တစ်ခါမျှ ကိုးကားခြင်းမရှိပါ။​—လု. ၂၄:၄၄၊ ၄၅။

၉၊ ၁၀။ ခရစ်ယာန်ဂရိကျမ်းစောင်များသည် သမ္မာကျမ်းစာတွင် ပါဝင်ထိုက်သည့် ကျမ်းဂန်စာပေများဖြစ်ကြောင်း မည်သို့စိတ်ချနိုင်သနည်း။

^၉ ခရစ်ယာန်ဂရိကျမ်း နှစ်ဆယ့်ခုနစ်စောင်ကို ရေးသားစုစည်းခြင်းသည်လည်း ထို့အတူဖြစ်သည်။ ခရစ်တော်သည် “လူတို့တွင်ဆုလာဘ်များ” ကိုပေးခဲ့ရာ ‘အချို့တို့ကို တမန်တော်အရာ၊ အချို့တို့ကို ပရောဖက်အရာ၊ အချို့တို့ကို သာသနာပြုအရာ၊ အချို့တို့ကို သိုးထိန်းအရာ၊ ဆရာအရာ၌ ခန့်ထားတော်မူ၏။’ (ဧ. ၄:၈၊ ၁၁-၁၃) ဘုရားသခင့်ဝိညာဉ်တော်တန်ခိုး ခံစားရသည့်အတိုင်း ခရစ်ယာန်အသင်းတော်အတွက် ကောင်းမြတ်သော သွန်သင်ချက်များကို သူတို့ပြဋ္ဌာန်းခဲ့သည်။ ဘုရားသခင်၏ဝိညာဉ်တော်သည် သူတို့ကို ကူညီမည်၊ သွန်သင်မည်၊ လမ်းပြမည်ဟု တမန်တော်များအား ယေရှုအာမခံခဲ့သည်။ ကိုယ်တော်ထံမှ ကြားလေသမျှတို့ကို သတိပြန်ရစေမည်၊ အနာဂတ်အကြောင်းများကိုလည်း ဖော်ပြပေးလိမ့်မည်ဟု ပြောသေးသည်။ (ယော. ၁၄:၂၆; ၁၆:၁၃) ဤသို့ပြောခဲ့ခြင်းက သူတို့၏ ခရစ်ဝင်ကျမ်းများ တိကျမှန်ကန်သည်ကို စိတ်ချယုံကြည်စေသည်။

^၁၀ ကျမ်းဂန်စစ်မှန်သည် မမှန်သည်ကို စုံစမ်းစစ်ဆေးရာတွင် ၎င်းမှ အကြိမ်ပေါင်းမည်မျှ ကိုးကားသည်၊ မကိုးကားသည်၊ တမန်တော်မဟုတ်သည့် မည်သူမည်ဝါက ၎င်းမှ ကိုးကားသည် အပေါ်မူတည်သည်မဟုတ်။ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်အားဖြင့်ဖြစ်ကြောင်း ဤစာစောင်မှ အတွင်းသက်သေ ရှိဖို့လိုသည်။ ယင်းကြောင့် အယူသီးမှု၊ နတ်ဆိုးအယူဝါဒနှင့် ဖန်ဆင်းထားရာတို့ကို ကိုးကွယ်ခြင်းကို အားမပေးနိုင်ပါ။ အခြားကျမ်းစာစောင်များနှင့် လုံးလုံးညီညွတ်နေရမည်။ ဘုရားသခင်၏ ‘စင်ကြယ်သောတရားစကားများ’ နှင့်ကိုက်ညီရမည်။ ယေရှု၏သြဝါဒနှင့်လည်း စပ်ဟပ်ရမည်။ (၂ တိ. ၁:၁၃) တမန်တော်များသည် ဘုရားပေးတန်ခိုးအာဏာနှင့် ရှင်းလင်းပြတ်သားစွာ ပြောဟောခဲ့သည်မှာ သေချာသည်။ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်အားဖြင့် “ဝိညာဉ်တော် ချပေးတော်မူသည့် ဆုကျေးဇူးများ” သည် ဘုရားသခင့်ထံတော်မှ ဟုတ်မဟုတ်ကို ပိုင်းခြားသိရှိနိုင်သည်။ (၁ ကော. ၁၂:၄၊ ၁၀) နောက်ဆုံးတမန်တော်ဖြစ်သည့် ယောဟန်သေဆုံးခဲ့သည့်အချိန်တွင် မှုတ်သွင်းခြင်းအားဖြင့် ကျမ်းရေးသူများ မရှိတော့ပါ။ သို့ဖြင့် ဗျာဒိတ်ကျမ်း၊ ယောဟန်ခရစ်ဝင်ကျမ်းနှင့် သူ၏စာစောင်များဖြင့် ကျမ်းဂန်ပြည့်စုံလာသည်။ သမ္မာကျမ်းစာ၏ ခြောက်ဆယ့်ခြောက်စောင်စလုံး အချင်းချင်းညီညွတ်မှုက ကျမ်းစာသည် တစ်အုပ်တည်းသာဖြစ်သည်ကို သက်သေထူ၍ ယေဟောဝါ၏ မှုတ်သွင်းထားသော သမ္မာတရားဖြစ်ကြောင်း ထောက်ခံပါသည်။

၁၁။ အခြားနည်းဖြင့် သိနိုင်မည်မဟုတ်သော အဘယ်အကြောင်းအရာများကို ကျမ်းစာဖော်ပြထားသနည်း။

^၁၁ မာတိကာ။ အခြားနည်းဖြင့် လူတို့မသိနိုင်သော အကြောင်းအရာများ ကျမ်းစာ၌ ပါသည်။ ဥပမာ၊ ကမ္ဘာဦးကျမ်း၌ မြေကြီး၏ ဖန်ဆင်းခြင်းအကြောင်း ဖော်ပြထားရာ လူသားများ မြေကြီးပေါ် မရောက်မီက ဖြစ်ပျက်ခဲ့သောအကြောင်းတို့ကို ကျွန်ုပ်တို့သိရ၏။ (က. ၁:၁-၃၁) ထို့ပြင် ဘုရားသခင်သာ အသိမပေးလျှင် လူတို့ မကြားသိနိုင်သော ကောင်းကင်တွင် အပြန်အလှန်ပြောဆိုခဲ့သည့်စကားများကို ကျမ်းစာတွင် ဖော်ပြထားသည်။​—ယောဘ ၁:၆-၁၂; ၃ ရာ. ၂၂:၁၉-၂၃။

၁၂၊ ၁၃။ ယေဟောဝါနှင့် ယေရှုခရစ်အကြောင်း ကျမ်းစာမှ ဘာသိရသနည်း။

^၁၂ ထိုထက်အရေးကြီးသည်ကား ကျမ်းစာသည် ကျွန်ုပ်တို့အား ယေဟောဝါရှင်ကို သိကျွမ်းစေသည်။ ယေဟောဝါ၏ကျေးကျွန်များ တွေ့မြင်ခွင့်ရသော ကိုယ်တော်၏ အံ့သြဖွယ်ရာရူပါရုံများကိုလည်း ဖော်ပြပေး၏။ (ဒံ. ၇:၉၊ ၁၀) ၎င်းပြင် ဟေဗြဲကျမ်းစာစောင်များ၏ မက်စိုရက်တစ်ကျမ်း၌ အကြိမ်ပေါင်း ၆,၈၀၀ ကျော်တိုင်ပါသော “ယေဟောဝါ” ဟူသည့် ဘုရားသခင်၏နာမတော်ကို ကျမ်းစာကသိစေသည်။ ယေဟောဝါ၏ ထင်ရှားသော ဂုဏ်ရည်တော်များဖြစ်သည့် ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၊ ဉာဏ်ပညာ၊ တရားမျှတခြင်း၊ သနားကြင်နာခြင်း၊ စိတ်ရှည်ခြင်း၊ ရက်ရောခြင်း၊ အသိတရားနှင့်ယှဉ်သော စုံလင်ခြင်း၊ မဖောက်ပြန် မပြောင်းလဲခြင်းသဘောတို့ကို ကျမ်းစာတွင် ဖော်ပြထားသည်။ (ထွ. ၃၄:၆၊ ၇) ထိုထက်မက ကျမ်းစာသည် ဘုရားသခင်၏သားတော်အကြောင်း၊ ကိုယ်တော်၏ရည်ရွယ်တော်မူချက်နှင့်စပ်လျဉ်း၍ သားတော်၏ အရေးကြီးသောကဏ္ဍအကြောင်းပါ ကျမ်းစာက ဖော်ပြသည်။ (ကော. ၁:၁၇၊ ၁၈; ၂:၃; ၂ ကော. ၁:၂၀) အခြားသူတို့ထက် ဘုရားသခင်၏သားတော်သည် မြေကြီးပေါ်တွင်ရှိစဉ်က ကျွန်ုပ်တို့ကို ယေဟောဝါအကြောင်း ကောင်းစွာသိကျွမ်းဖို့ သွန်သင်ပို့ချပေးခဲ့သည်။ အကြောင်းမှာ ကိုယ်တော်သည် ဤသို့ပြောဆိုနိုင်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ “ငါ့ကိုမြင်သောသူသည် ခမည်းတော်ကို မြင်၏။”​—ယော. ၁၄:၉။

^၁၃ ဘုရားသခင်၏ ရည်ရွယ်တော်မူချက် အဆင့်ဆင့် ဖြစ်ပေါ်လာပုံကို ကျမ်းစာတွင် အသေးစိတ် ဖော်ပြထားသည်။ နာခံသူတို့အားပေးမည့် ကောင်းချီးဟူသ၍တို့သည် ယေဟောဝါပေါ်ထွန်းစေတော်မူမည့် ကတိထားရာ ကယ်တင်ရှင်မှတစ်ဆင့်ဖြစ်မည်။ ဧဒင်ဥယျာဉ်တွင် သူ့အား ဘုရားသခင့်မိန်းမ၏ “မျိုးနွယ်” ဟုခေါ်ခဲ့သည်။ (က. ၃:၁၅) အချိန်တန်သော် ဤသူသည် အာဗြဟံမှတစ်ဆင့် ဆင်းသက်လာမည်ဟု ဘုရားသခင် ကတိထားတော်မူသည်။ (က. ၂၂:၁၈) ကတိထားရာ ဤကယ်တင်ရှင်သည် “မေလခိဇေဒက်နည်းတူ” ထာဝရယဇ်ပုရောဟိတ်နှင့် ဘုရင်ဖြစ်ရလိမ့်မည်။ (ဆာ. ၁၁၀:၄; ဟေဗြဲ ၇:၁-၂၈) ဣသရေလလူမျိုးအား ယဇ်ပုရောဟိတ်အမျိုး ယဇ်ပူဇော်ခြင်းအစီအစဉ်အပါအဝင် ပညတ်ပဋိညာဉ်ကို ဖွဲ့တော်မူသည်။ ၎င်းတို့အားလုံးသည် ‘နောင်ဖြစ်လတ္တံ့သော မင်္ဂလာအကျိုးတို့၏အရိပ်’ ကိုပြ၏။ (ဟေဗြဲ ၁၀:၁; ကော. ၂:၁၇) ဒါဝိဒ်အမျိုးအနွယ်မှ ရာဇပလ္လင် မရွေ့ရဟု ဒါဝိဒ်အား ကတိပေးခဲ့သည်။ (၂ ရာ. ၇:၁၁-၁၆) ဤကတိအတိုင်း ပေါ်လာမည့်အမွေခံ၊ ပရောဖက်တို့ ကြိုတင်ဟောထားသည့် ကယ်တင်ရှင်မှာ ယေရှုခရစ်ပင်ဖြစ်သည်။ ကျမ်းစာတစ်အုပ်လုံးတွင် ပေါ်လွင်သည့် အဓိကခေါင်းစဉ်မှာ ယေရှုခရစ်အုပ်စိုးမည့် ဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော်ဖြစ်သည်။ ဤနိုင်ငံတော်အားဖြင့် ဘုရားသခင်၏ရည်ရွယ်တော်မူချက်အားလုံး ဖြစ်မြောက်အောင်မြင်တော်မူမည်။

၁၄–၁၇။ ကျမ်းစာပရောဖက်ပြုချက်နှင့် အကျင့်စာရိတ္တဆိုင်ရာ သွန်သင်ချက်များသည် ကျွန်ုပ်တို့အဖို့ အဘယ်ကြောင့် တန်ဖိုးရှိသနည်း။

^၁၄ ပရောဖက်ပြုချက် စာအုပ်တစ်အုပ်အနေနှင့် ကျမ်းစာသည် အလွန်ထူးခြားသည်။ သို့ဖြစ်၍ ရာဇဝင်အဖြစ်အပျက်တို့၏ အဓိပ္ပာယ်ကို ဖော်ပြသည်။ (လု. ၁၉:၄၁-၄၄) လက်ရှိလောက အစိုးရတို့၏ အနာဂတ်ကို ဖော်ပြသည်။ (ဒံ. ၂:၄၄) ခေတ်အဖြစ်အပျက်တို့၏ အဓိပ္ပာယ်ကို ဖော်ပြ၍ ကြိုတင်ဟောထားသည့် နောက်ဆုံးကာလ၌ ကျွန်ုပ်တို့အသက်ရှင်နေကြသဖြင့် လူဆိုးအားလုံးကို ဘုရားသခင် သုတ်သင်တော့မည်အကြောင်း ဖော်ပြသည်။​—၂ တိ. ၃:၁-၅; ဆာ. ၃၇:၉၊ ၁၀။

^၁၅ ကျမ်းစာကြောင့်သာမဟုတ်လျှင် ဘဝ၏ရည်ရွယ်ချက်ကို သိနိုင်မည်မဟုတ်။ (ဒေ. ၁၂:၁၃) လူသည် အလိုအလျောက်ဖြစ်လာသည်မဟုတ်ဘဲ ရည်ရွယ်တော်မူချက် အပြည့်ရှိသောဘုရားသခင်၏ ဖန်ဆင်းခြင်းကြောင့် ဖြစ်လာကြောင်း ရှင်းပြပါသည်။ ဘုရားအလိုတော်ကား မည်သို့ဖြစ်သည်ကို တင်ပြသည့်ပြင် ဘဝမှကျေနပ်မှု မည်သို့ရရှိနိုင်မည်ကိုလည်း ရှင်းပြထားပါသည်။​—ဗျာ. ၄:၁၁; ၁ တိ. ၂:၃၊ ၄; ဆာ. ၁၆:၁၁။

^၁၆ ဘုရားသခင့်အကူအညီမပါဘဲ လူအနေနှင့် ဘာမျှမတတ်နိုင်သည်ကို ရာဇဝင်က တင်ပြပါသည်။ လူလိုအပ်သည့်လမ်းပြမှုသည် ကျမ်းစာသာဖြစ်သည်။ သီလနှင့်စပ်လျဉ်း၍ ဘုရားသခင်ရွံမုန်းသည့်အရာ၊ နှစ်သက်သည့်အရာသည် အဘယ်အရာများဖြစ်ကြောင်း ကျမ်းစာက ဖော်ပြထားသည်။ (ဂလ. ၅:၁၉-၂၃) ချုပ်ထိန်းမှုနှောင်ကြိုးကို ပစ်ပယ်ထားသော ဤလောကတွင် အသက်ရှင်နေရသူများအတွက် လက်တွေ့ကျသော အကူအညီ လမ်းပြဖြစ်ပါသည်။ ဘုရားသခင့်ရှုထောင့်မှ ကြည့်မြင်တတ်ပြီး ကိုယ်တော်၏အလိုတော်အတိုင်း အသက်ရှင်နိုင်ဖို့ အကူအညီပေးသည်။ ဘုရားသခင့်ကမ္ဘာအသစ်တွင် ရနိုင်သည့် ထာဝရအသက်သို့ လမ်းညွှန်ပေးသည်။​—ယော. ၁၇:၃။

^၁၇ ဤစာအုပ်တစ်ကာတို့၏ စာအုပ်ကို အဓိကဖတ်စာ ဖြစ်စေထိုက်ပါသည်တကား! ဘုရားသခင့်သားတော်က “ကိုယ်တော်၏နှုတ်ကပါဌ်သည် သမ္မာတရားဖြစ်၏” ဟုမိန့်တော်မူ၍ ရည်ညွှန်းတော်မူသောအရှင် ရေးသားတော်မူသည့် ဤစာအုပ်ကို ခရစ်ယာန်များသည် အထူးဂရုစိုက် လေ့လာသင့်သည်။ (ယော. ၁၇:၁၇) ထိုကြောင့် သမ္မာကျမ်းစာကို သီအိုကရက်တစ်ဓမ္မအမှုကျောင်းတွင် ဦးစားပေး လေ့လာပါသည်။