သွန်သင်သူတစ်ဦးအဖြစ် စွမ်းရည်ကို တိုးတက်စေပါ

သွန်သင်သူတစ်ဦးအနေနှင့် သင့်ပန်းတိုင်ကား အဘယ်နည်း။ သင်သည် မကြာမီကမှဖြစ်လာသည့် နိုင်ငံတော်ကြေညာသူတစ်ဦးဆိုပါက ယေရှုသည် နောက်တော်လိုက်များအား တပည့်ဖြစ်စေခြင်းတာဝန်ကို ပေးခဲ့သည့်အတွက်ကြောင့် သင်သည် အိမ်တွင်းကျမ်းစာသင်အံမှုတစ်ခု မည်သို့ပြုလုပ်ပုံကို သင်ယူဖို့ဆန္ဒရှိမည်မှာ သေချာသည်။ (မ. ၂၈:၁၉၊ ၂၀) သင်သည် ဤလုပ်ဆောင်မှု၌ အတွေ့အကြုံရှိနေပြီဖြစ်ပါက သင့်ပန်းတိုင်မှာ သင်အကူအညီပေးသောသူတို့၏နှလုံးကို ထိမိစေရေးတွင် ပို၍ထိရောက်ဖို့ဖြစ်သည်။ သင်သည်မိဘတစ်ဦးဖြစ်လျှင် သားသမီးတို့သည် ဘုရားသခင်ထံ သူတို့၏အသက်တာကိုအပ်နှံရန် လှုံ့ဆော်ပေးနိုင်သည့်သွန်သင်တတ်သူမျိုး ဖြစ်လိုသည်မှာ အသေအချာပင်။ (၃ ယော. ၄) သင်သည် အကြီးအကဲတစ်ဦး သို့မဟုတ် ထိုသို့ဖြစ်လာရန် တက်လှမ်းနေသူတစ်ဦးဖြစ်လျှင် မိမိ၏ပရိသတ်များသည် ယေဟောဝါနှင့် ကိုယ်တော့်နည်းလမ်းတော်များအပေါ် ပို၍နက်ရှိုင်းစွာလေးမြတ်တတ်လာစေရန် တည်ဆောက်ပေးနိုင်သည့် လူထုဟောပြောချက်ပေးသူတစ်ဦး ဖြစ်လိုပေမည်။ ယင်းပန်းတိုင်များကို သင်မည်သို့ အရောက်လှမ်းနိုင်မည်နည်း။

ကြီးမြတ်သောဆရာ ယေရှုခရစ်ထံမှ သင်ယူပါ။ (လု. ၆:၄၀) ယေရှုသည် တောင်စောင်းတွင် လူအုပ်တစ်အုပ်အားဟောပြောနေသည်ဖြစ်စေ၊ လမ်းမပေါ်တွင်သွားလာနေသည့် လူအနည်းငယ်ကိုသာဖြစ်စေ ကိုယ်တော်ပြောခဲ့ရာနှင့် ပြောသည့်နည်းတို့က ထာဝစဉ်စွဲမှတ်စေခဲ့သည်။ ယေရှုသည် မိမိ၏နားထောင်သူများစိတ်နှလုံးကို လှုံ့ဆော်ပေးခဲ့ပြီး သူတို့နားလည်နိုင်သည့် လက်တွေ့ကျင့်သုံးနည်းကို ဖော်ပြပေးခဲ့သည်။ အလားတူအရာများကို သင်ပြီးမြောက်အောင်မြင်နိုင်သလော။

ယေဟောဝါကို မှီခိုအားကိုးပါ

ယေရှု၏သွန်သင်ခြင်းစွမ်းရည်သည် ကိုယ်တော်၏ကောင်းကင်ခမည်းတော်နှင့် ရရှိခဲ့သည့် ရင်းနှီးသောဆက်ဆံရေးနှင့် ဘုရားသခင့်ဝိညာဉ်တော်၏ ကောင်းချီးနှစ်ရပ်စလုံးအားဖြင့် တိုးတက်လာခဲ့သည်။ သင်သည် အိမ်တွင်းကျမ်းစာသင်အံမှုကို ထိရောက်စွာကျင်းပနိုင်ရန် ယေဟောဝါထံ စိတ်အားထက်သန်စွာဆုတောင်းသလော။ သင်သည် မိဘတစ်ဦးဖြစ်ပါက သင့်သားသမီးများအားသွန်သင်ရာ၌ ဘုရားသခင့်လမ်းညွှန်မှုရဖို့ မှန်မှန်ဆုတောင်းသလော။ ဟောပြောချက်များပေးရန် သို့မဟုတ် စည်းဝေးများကျင်းပရန် ပြင်ဆင်သည့်အခါ လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲဆုတောင်းသလော။ ထိုကဲ့သို့ ယေဟောဝါအပေါ် ဆုတောင်းကာ မှီခိုအားထားမှုက ပို၍ထိရောက်သောသွန်သင်သူတစ်ယောက် ဖြစ်လာစေဖို့ သင့်အား ကူညီမည်။

ယေဟောဝါအပေါ် အားကိုးမှီခိုနေရခြင်းကို ကိုယ်တော့်နှုတ်ကပါဌ် သမ္မာကျမ်းစာတော်အပေါ် ယုံကြည်အားကိုးခြင်းဖြင့်လည်း ပြသသည်။ စုံလင်သည့်လူသားတစ်ဦးအဖြစ် ယေရှုသည် မိမိအသက်တာ၏ နောက်ဆုံးညနေခင်းတွင် ခမည်းတော်ထံဆုတောင်းရာ၌ ဤသို့ဆိုခဲ့သည်– “ကိုယ်တော်၏နှုတ်ကပါဌ်တရားကို ဤသူတို့အား အကျွန်ုပ်ပေးပါပြီ။” (ယော. ၁၇:၁၄) ယေရှု၌ များပြားသောအတွေ့အကြုံရှိခဲ့သော်လည်း မိမိအလိုအလျောက် ဘယ်တော့မျှမဟောပြောခဲ့ချေ။ မိမိခမည်းတော်သွန်သင်ပေးခဲ့သည့်အရာကို အမြဲပြောဆိုခဲ့သည်၊ ထိုသို့သောအားဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့လိုက်လျှောက်ရန်အတွက် ပုံသက်သေထားခဲ့သည်။ (ယော. ၁၂:၄၉၊ ၅၀) သမ္မာကျမ်းစာတွင် ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်ထားသည့် ဘုရားသခင့်နှုတ်ကပါဌ်တော်သည် လူတို့အား—သူတို့၏လှုပ်ရှားမှုများ၊ စိတ်နှလုံးအကြံအစည်နှင့် ခံစားချက်များကိုလွှမ်းမိုးနိုင်သည့် တန်ခိုးသြဇာရှိသည်။ (ဟေဗြဲ ၄:၁၂) ဘုရားသခင့်နှုတ်ကပါဌ်တော်ကို သင်တိုး၍သိရှိလာပြီး သင့်ဓမ္မအမှု၌ ယင်းကိုကောင်းစွာအသုံးပြုတတ်လာပြီဆိုလျှင် သင်သည် ဘုရားသခင်ထံ လူတို့ကိုဆွဲဆောင်နိုင်သည့် သွန်သင်ခြင်းစွမ်းရည်မျိုးကို တိုးတက်အောင်လုပ်နေရာကျမည်။—၂ တိ. ၃:၁၆၊ ၁၇။

ယေဟောဝါကိုဂုဏ်တင်ပါ

ခရစ်တော်ကိုတုပသည့် သွန်သင်သူတစ်ယောက်ဖြစ်ခြင်းက စိတ်ဝင်စားဖွယ်ရာ ဟောပြောချက်တစ်ခုကို ပေးနိုင်ရုံမျှထက်မကပါ။ လူတို့သည် ယေရှု၏ “တင့်တယ်လျောက်ပတ်သောနှုတ်ထွက်စကား” ကို အံ့သြချီးမွမ်းခဲ့ကြသည်မှာ မှန်ပါသည်။ (လု. ၄:၂၂) သို့သော် ကောင်းစွာပြောဆိုခြင်းနှင့်စပ်လျဉ်း၍ ယေရှု၏ရည်ရွယ်ချက်ကား အဘယ်နည်း။ မိမိထံအာရုံစိုက်စေရန်မဟုတ်ဘဲ ယေဟောဝါကိုဂုဏ်တင်ရန်ဖြစ်သည်။ (ယော. ၇:၁၆-၁၈) ထို့နောက် ကိုယ်တော်သည် မိမိနောက်တော်လိုက်များအား ဤသို့တိုက်တွန်းခဲ့သည်– “သူတစ်ပါးတို့သည် သင်တို့၏ကောင်းသောအကျင့်ကိုမြင်၍၊ ကောင်းကင်ဘုံ၌ရှိတော်မူသော သင်တို့အဘ၏ဂုဏ်တော်ကို ချီးမွမ်းစေခြင်းငှာ၊ သူတစ်ပါးရှေ့၌ သင်တို့၏အလင်းကို လင်းစေကြလော့။” (မ. ၅:၁၆) ထိုသွန်သင်ချက်သည် ကျွန်ုပ်တို့သွန်သင်သည့်နည်းအပေါ် ဩဇာညောင်းသင့်သည်။ ယင်းက ထိုရည်ရွယ်ချက်ကို ယုတ်လျော့သွားစေမည့် မည်သည့်အရာမဆို ရှောင်ကြဉ်ခြင်းသည် ကျွန်ုပ်တို့၏ရည်မှန်းချက်ဖြစ်သင့်သည်။ ထို့ကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့ဘာပြောမည် သို့မဟုတ် ယင်းကိုမည်သို့ပြောမည်ဟု စီစဉ်သည့်အခါ၊ မိမိတို့ကိုယ်ကိုဤသို့မေးသင့်သည်၊ ‘ဤအရာက ယေဟောဝါကို သာ၍လေးမြတ်စေမည်လော၊ သို့မဟုတ် ထိုအရာက မိမိကိုအာရုံစိုက်စေသလော။’

ဥပမာ၊ သွန်သင်ရာ၌ ပုံဥပမာများနှင့် ဘဝဖြစ်ရပ်မှန်များကို ထိရောက်စွာအသုံးပြုနိုင်သည်။ သို့ရာတွင်၊ ရှည်လျားသောပုံဥပမာကိုဖော်ပြသည့်အခါ သို့မဟုတ် တွေ့ကြုံမှုတစ်ခုကို အသေးစိတ်တင်ပြလွန်းသည့်အခါတွင် ညွှန်ကြားချက်၏ အဓိကလိုရင်းပျောက်သွားနိုင်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့၏ဓမ္မအမှုရည်ရွယ်ချက်ကို ယုတ်လျော့သွားစေရုံသာရှိမည့် ဇာတ်ကြောင်းများကိုပြောပြခြင်းသည်လည်း အလားတူပင်ဖြစ်သည်။ အမှန်ဆိုရလျှင် သွန်သင်သူသည် သီအိုကရက်တစ်ပညာရေး၏ စစ်မှန်သောပန်းတိုင်ကို အထမြောက်စေမည့်အစား မိမိထံအာရုံဆွဲဆောင်နေခြင်းဖြစ်သည်။

‘ကွဲပြားခြားနားမှုကိုပြပါ’

လူတစ်ဦး တပည့်အမှန်ဖြစ်လာဖို့အတွက် မိမိ အဘယ်အရာသွန်သင်ခံနေရသည်ကို ရှင်းလင်းစွာနားလည်ထားရမည်။ သူသည် အမှန်တရားကို နာယူရမည်ဖြစ်ပြီး ၎င်းသည် အခြားသောယုံကြည်ချက်များနှင့် မည်သို့ကွာခြားကြောင်း တွေ့မြင်ရမည်။ ကွဲပြားခြားနားမှုများကိုအာရုံစိုက်ခြင်းက ယင်းကိုအောင်မြင်စေဖို့ကူညီသည်။

ယေဟောဝါသည် မိမိလူမျိုးတော်အား စင်ကြယ်သည့်အရာနှင့် မစင်ကြယ်သည့်အရာကို “ပိုင်းခြားတတ်ခြင်းငှာ” ထပ်ခါတလဲလဲတိုက်တွန်းခဲ့သည်။ (ဝတ်. ၁၀:၉-၁၁) ကိုယ်တော်က မိမိ၏ မဟာဝိညာဉ်ရေးအိမ်တော်တွင် အမှုတော်ထမ်းဆောင်မည့်သူတို့သည် လူတို့အား ‘စင်ကြယ်သောအရာ၊ မစင်ကြယ်သောအရာတို့ကို ပိုင်းခြားသိစေခြင်းငှာ’ သွန်သင်ရမည်ဟု မိန့်ကြားခဲ့သည်။ (ယေဇ. ၄၄:၂၃) သုတ္တံကျမ်းတွင် ဖြောင့်မတ်မှုနှင့်ဆိုးယုတ်မှု၊ ဉာဏ်ပညာနှင့်မိုက်မဲခြင်းတို့၏ ခြားနားချက်များ အပြည့်ပါရှိသည်။ မဆန့်ကျင်သည့်အရာများပင် တစ်ခုနှင့်တစ်ခု ကွဲပြားစွာသိနိုင်ပေသည်။ တမန်တော်ပေါလုသည် ရောမ ၅:၇ ၌ မှတ်တမ်းတင်ခဲ့သည့်အတိုင်း ဖြောင့်မတ်သူနှင့် သူတော်ကောင်းတို့၏ကွဲပြားမှုကို အာရုံစိုက်စေခဲ့သည်။ ဟေဗြဲကျမ်းစောင်တွင် ခရစ်တော်၏ ယဇ်ပုရောဟိတ်မင်းကြီးလုပ်ဆောင်မှုသည် အာရုန်၏လုပ်ဆောင်မှုထက်သာလွန်ကြောင်း သူပြသခဲ့သည်။ မှန်ပါသည်၊ ၁၇ ရာစု ပညာပေးသူအနေနှင့် ယိုဟာန် အားမော်စ် ကိုမီနီယပ်စ် ကဤသို့ရေးသားခဲ့သည်– “သွန်သင်ခြင်းမည်သည် ကိစ္စရပ်တို့သည် ယင်းတို့၏ရည်ရွယ်ချက်၊ ပုံသဏ္ဌာန်နှင့် မူလဇာစ်မြစ်တို့တွင် မည်သို့ကွာခြားကြပုံကို ပြသရုံနှင့်မပြီးချေ။ . . . ထို့ကြောင့် ကောင်းစွာခွဲခြားနိုင်သူသည် ကောင်းစွာသွန်သင်သူဖြစ်သည်။”

ဥပမာ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်အား ဘုရားသခင့်နိုင်ငံတော်အကြောင်း သွန်သင်ခြင်းကို သုံးသပ်ကြည့်ပါ။ နိုင်ငံတော်ဟူသည် အဘယ်အရာဖြစ်သည်ကို သူနားမလည်လျှင် နိုင်ငံတော်ဟူသည် လူတစ်ဦး၏နှလုံးတွင်ရှိ အခြေအနေတစ်ခုသာဖြစ်သည် ဆိုသည့်အယူအဆနှင့် သမ္မာကျမ်းစာပြောသည့်အရာတို့သည် အဘယ်သို့ကွဲပြားခြားနားကြောင်း သင်ပြသပေမည်။ သို့မဟုတ် နိုင်ငံတော်သည် လူသားအစိုးရများနှင့်မည်သို့ကွဲပြားကြောင်း ပြသနိုင်သည်။ သို့သော် ထိုအခြေခံအမှန်တရားများကို သိထားသူများအတွက်မူ သင်သည် ပို၍အသေးစိတ်သွားနိုင်ပေမည်။ မေရှိယနိုင်ငံတော်သည် ဆာလံ ၁၀၃:၁၉ တွင်ဖော်ပြထားသည့် ယေဟောဝါ၏စကြဝဠာမင်းရိုက်ရာ သို့မဟုတ် ကောလောသဲ ၁:၁၃ ၌ဖော်ပြထားသည့် ‘ချစ်တော်မူသောသားတော်၏နိုင်ငံ’ သို့မဟုတ် ဧဖက် ၁:၁၀၊ [သက] ၌ဖော်ပြထားသည့် “အကြံအစည်တော်” တို့နှင့် မည်သို့ကွာခြားကြောင်းကို သူတို့အား သင် ပြသပေမည်။ ခြားနားချက်များကိုအသုံးပြုခြင်းက ဤအရေးကြီးသော သမ္မာကျမ်းစာသွန်သင်ချက်ကို သင့်ပရိသတ် ရှင်းရှင်းလင်းလင်းအာရုံစိုက်စေရန် ကူညီနိုင်ပါသည်။

ယေရှုသည် ထိုသွန်သင်မှုလက်နက်ကို အဖန်တလဲလဲအသုံးချခဲ့သည်။ ကိုယ်တော်သည် အများသိ မောရှေပညတ်နှင့် ပညတ်၏စစ်မှန်သည့်ရည်ရွယ်ချက်တို့ကို နှိုင်းယှဉ်ပြခဲ့သည်။ (မ. ၅:၂၁-၄၈) ကိုယ်တော်သည် စစ်မှန်သောဘုရားဝတ်၌မွေ့လျော်ခြင်းကို ဖာရိရှဲတို့၏အရေခြုံလုပ်ရပ်များနှင့် ခွဲခြားပြခဲ့သည်။ (မ. ၆:၁-၁၈) ကိုယ်တော်သည် အခြားသူတို့အပေါ် ‘အစိုးတရ’ ပြုတတ်ကြသောသူတို့၏စိတ်ဓာတ်နှင့် မိမိနောက်တော်လိုက်များပြသကြမည့် ကိုယ်ကျိုးစွန့်စိတ်ဓာတ်တို့ကို နှိုင်းယှဉ်ပြခဲ့သည်။ (မ. ၂၀:၂၅-၂၈) မဿဲ ၂၁:၂၈-၃၂ တွင်မှတ်တမ်းတင်ထားသည့် အခြားတစ်ကြိမ်တွင်မူ ယေရှုက သူ၏နားထောင်သူများအား ကိုယ့်ကိုယ်ကိုဖြောင့်မတ်ခြင်းနှင့် စစ်မှန်သည့်နောင်တ၏ခြားနားမှုကို သူတို့ဘာသာခွဲထုတ်ကြရန် ဖိတ်ခေါ်ခဲ့သည်။ ထိုအရာက ကျွန်ုပ်တို့အား ကောင်းမွန်သောသွန်သင်ချက်၏ အဖိုးမဖြတ်နိုင်သည့် နောက်ကဏ္ဍတစ်ခုသို့ ဦးတည်ပေးသည်။

နားထောင်သူများအား စဉ်းစားရန်အားပေးပါ

မဿဲ ၂၁:၂၈ ၌ ယေရှုသည် မိမိ၏ပုံပမာကို “သင်တို့သည်အဘယ်သို့ထင်ကြသနည်း” ဟုမေးခြင်းအားဖြင့် အစပျိုးပေးခဲ့ကြောင်း ကျွန်ုပ်တို့ဖတ်ရသည်။ အရည်အချင်းပြည့်စုံသော သွန်သင်သူတစ်ယောက်သည် အချက်အလက်များကိုပြောပြပေးရုံ သို့မဟုတ် အဖြေများပေးရုံသာမဟုတ်ပါ။ သို့အစား၊ သူသည် မိမိ၏နားထောင်သူများအား တွေးတောခြင်းစွမ်းရည်ကို ပြုစုပျိုးထောင်ရန် အားပေးတိုက်တွန်းသည်။ (သု. ၃:၂၁; ရော. ၁၂:၁) တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းအနေဖြင့် မေးခွန်းများမေးခြင်းအားဖြင့် ယင်းကိုပြုလုပ်သည်။ မဿဲ ၁၇:၂၅ ၌တွေ့ရှိခဲ့သည့်အတိုင်း ယေရှုကဤသို့မေးခဲ့သည်– “အချင်းရှိမုန်၊ သင်သည်အဘယ်သို့ထင်သနည်း။ လောကီရှင်ဘုရင်တို့သည် အဘယ်သူမှာအခွန်ကိုခံကြသနည်း။ မိမိသားမှာခံကြသလော။ သူတစ်ပါးမှာခံကြသလော။” ဗိမာန်တော်အခွန်ပေးခြင်းနှင့်စပ်လျဉ်း၍ ယေရှု၏ စဉ်းစားမှုကို လှုံ့ဆော်ပေးသောမေးခွန်းများက ပေတရုအား သူကိုယ်တိုင် မှန်ကန်သောကောက်ချက်ချစေဖို့ ကူညီပေးခဲ့သည်။ “အဘယ်သူသည် အကျွန်ုပ်နှင့်စပ်ဆိုင်သောသူ ဖြစ်ပါသနည်း” ဟုမေးလျှောက်ခဲ့သည့်လူတစ်ယောက်ကို တုံ့ပြန်သည့်အခါ၌လည်း အလားတူပင်။ ယေရှုသည် ယဇ်ပုရောဟိတ်နှင့် လေဝိတို့၏အပြုအမူတို့ကို ရှမာရိအမျိုးသား၏ အပြုအမူနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပြခဲ့သည်။ ထို့နောက် ကိုယ်တော်သည် ဤသို့မေးခွန်းထုတ်ခဲ့သည်– “ထိုသူသုံးယောက်တို့တွင် အဘယ်သူသည် ဓားပြလက်သို့ရောက်သောသူနှင့် စပ်ဆိုင်သောသူဖြစ်သနည်း။” (လု. ၁၀:၂၉-၃၆) ဤနေရာတွင်လည်း ယေရှုသည် မိမိနားထောင်သူအတွက် စဉ်းစားပေးမည့်အစား သူ့မေးခွန်းကိုဖြေရန် ဖိတ်ခေါ်ခဲ့သည်။—လု. ၇:၄၁-၄၃။

နှလုံးကိုထိမိစေပါ

ဘုရားသခင့်နှုတ်ကပါဌ်တော်၏အဓိပ္ပာယ်ကို သဘောပေါက်ကြသည့်သွန်သင်သူများက စစ်မှန်သောဝတ်ပြုရေးသည် တစ်စုံတစ်ရာသောအချက်အလက်များကို မှတ်မိခြင်းနှင့် တစ်စုံတစ်ရာသောစည်းမျဉ်းများကို လိုက်လျှောက်ခြင်း ကိစ္စတစ်ရပ်မျှသာမဟုတ်ကြောင်းကို သိမြင်နားလည်ကြသည်။ ယင်းကို ယေဟောဝါနှင့်ကောင်းသောဆက်ဆံရေးနှင့် ကိုယ်တော့်နည်းလမ်းတော်များအား တန်ဖိုးထားလေးမြတ်ခြင်းအပေါ် တည်ဆောက်ထားသည်။ ထိုသို့သောဝတ်ပြုရေးတွင် နှလုံးပါဝင်ပတ်သက်သည်။ (တရား. ၁၀:၁၂၊ ၁၃; လု. ၁၀:၂၅-၂၇) ကျမ်းစာတွင် “နှလုံး” ဟူသည့်ဝေါဟာရသည် လိုအင်ဆန္ဒများ၊ ချစ်ခင်စုံမက်မှုများ၊ ခံစားမှုများနှင့်ရည်ရွယ်ချက်များ စသည်တို့အပါအဝင် အတွင်းလူတစ်ခုလုံးကို ရည်ညွှန်းလေ့ရှိသည်။

လူသားများက အပြင်ပန်းသဏ္ဌာန်ကိုကြည့်စဉ် ဘုရားသခင်က နှလုံးဆိုသည့်အရာကိုကြည့်ရှုကြောင်း ယေရှုသိခဲ့သည်။ (၁ ရာ. ၁၆:၇) ဘုရားသခင်ထံ ကျွန်ုပ်တို့အမှုထမ်းဆောင်ခြင်းသည် လူသားချင်းတို့အထင်ကြီးရန် ကြိုးစားခြင်းမဟုတ်ဘဲ ကိုယ်တော့်ကိုချစ်သည့် ကျွန်ုပ်တို့၏မေတ္တာ လှုံ့ဆော်မှုကြောင့် ဖြစ်သင့်ပေသည်။ (မ. ၆:၅-၈) အခြားတစ်ဖက်တွင်မူ၊ ဖာရိရှဲများသည် ဟန်ပြလုပ်ဆောင်ချက်များစွာကို ပြုလုပ်ခဲ့ကြသည်။ သူတို့သည် ပညတ္တိကျမ်း၏အသေးစိတ်အချက်အလက်များကို လိုက်နာရေးနှင့် သူတို့ကိုယ်တိုင်ထုတ်ထားသည့် စည်းမျဉ်းများနှင့်အညီနေထိုင်ရေးတို့ကို အကြီးအကျယ်အလေးပေးခဲ့ကြသည်။ သို့သော် သူတို့ကိုးကွယ်ဝတ်ပြုပါသည်ဟုဆိုသော ဘုရားသခင်၏စိတ်တော်နှင့်ကိုက်ညီမည့် အရည်အသွေးများကို သူတို့ဘဝတွင်ထင်ရှားပြဖို့ ပျက်ကွက်ခဲ့ကြသည်။ (မ. ၉:၁၃; လု. ၁၁:၄၂) ဘုရားသခင့်တောင်းဆိုချက်များကို လိုက်နာခြင်းသည် အရေးကြီးသော်လည်း ထိုကဲ့သို့လိုက်နာခြင်း၏တန်ဖိုးကို နှလုံးထဲတွင်ရှိသည့်အရာက ဆုံးဖြတ်သတ်မှတ်ပေးကြောင်း ယေရှုသွန်သင်ခဲ့သည်။ (မ. ၁၅:၇-၉; မာ. ၇:၂၀-၂၃; ယော. ၃:၃၆) ယေရှု၏ပုံသက်သေကိုကျွန်ုပ်တို့တုပလျှင် ကျွန်ုပ်တို့၏သွန်သင်ခြင်းသည် အကောင်းဆုံးအကျိုးကို ပြီးမြောက်အောင်မြင်စေပါလိမ့်မည်။ ဘုရားသခင်အဘယ်အရာတောင်းဆိုသည်ကို သူတို့သင်ယူဖို့ လူတို့အားကူညီပေးခြင်းသည် အရေးကြီးသည်။ သို့သော် သူတို့၏အပြုအမူသည် စစ်မှန်သည့်ဘုရားသခင်နှင့် မျက်နှာသာရဆက်ဆံရေးအပေါ် ထားရှိသောတန်ဖိုးကို ထင်ဟပ်လာစေရန် ယေဟောဝါအား ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ပါးအနေနှင့်သိကျွမ်းပြီး ချစ်မြတ်နိုးရန်လည်း အရေးကြီးသည်။

မှန်ပါသည်၊ လူတို့သည် ထိုသွန်သင်ချက်မှအကျိုးရရန် မိမိတို့၏နှလုံးတွင်ရှိသည့်အရာကို ရင်ဆိုင်ဖြေရှင်းဖို့လိုပါသည်။ လူတို့သည် မိမိတို့၏ရည်ရွယ်ချက်များနှင့် မိမိတို့၏ခံစားမှုများကို ဆန်းစစ်ကြရန် ယေရှုတိုက်တွန်းခဲ့သည်။ မှားယွင်းနေသောအမြင်ကို ပြုပြင်သည့်အခါ မိမိနားထောင်သူများအား သူတို့ အဘယ်ကြောင့် တွေးတောပြောဆို သို့မဟုတ် တစ်စုံတစ်ရာသောအရာများကို လုပ်ခဲ့ရသည့်အကြောင်းရင်းကို ကိုယ်တော်မေးမြန်းတတ်သည်။ သို့တိုင် ထိုမျှနှင့်မရပ်နေစေရန် ယေရှုသည် မိမိမေးခွန်းကို ကိစ္စရပ်များအားမှန်ကန်စွာရှုမြင်ဖို့ သူတို့ကိုအားပေးသည့် အဆိုပြုချက်တစ်ခု၊ ပုံဥပမာတစ်ရပ်၊ သို့မဟုတ် လုပ်ရပ်တစ်ခုဖြင့် တွဲဖက်ပေးခဲ့သည်။ (မာ. ၂:၈; ၄:၄၀; ၈:၁၇; လု. ၆:၄၁၊ ၄၆) ‘ဤပြုမူမှုလမ်းစဉ်ကို မိမိအဘယ်ကြောင့် နှစ်သက်ရသနည်း။ ဤအခြေအနေကို မိမိအဘယ်ကြောင့် ဤသို့တုံ့ပြန်ရသနည်း’ ကဲ့သို့သောမေးခွန်းများ သူတို့ကိုယ်သူတို့မေးဖို့ အကြံပြုခြင်းအားဖြင့် ကျွန်ုပ်တို့လည်း မိမိတို့၏နားထောင်သူများကို ကူညီပေးနိုင်ပါသည်။ ထို့နောက် ကိစ္စရပ်များကို ယေဟောဝါ၏ရှုထောင့်မှနေ၍ရှုမြင်ရန် သူတို့အားလှုံ့ဆော်ပေးပါ။

သက်ဆိုင်ပုံကိုတင်ပြပါ

“ပညာသည် အမြတ်ဆုံးသောအရာဖြစ်သည်” ကို ကောင်းသောသွန်သင်သူတစ်ယောက်သိသည်။ (သု. ၄:၇) ဉာဏ်ပညာသည် ပြဿနာများကိုဖြေရှင်းရန်၊ အန္တရာယ်များကိုရှောင်ကြဉ်ရန်၊ ရည်ရွယ်ချက်ပန်းတိုင်များသို့ရောက်ရန်၊ အခြားသူများအားကူညီရန် အသိပညာကို ကောင်းစွာအသုံးချတတ်သည့်စွမ်းရည်ဖြစ်သည်။ သင်သားများ ယင်းကိုအသုံးချတတ်ဖို့ ကူညီပေးရန်မှာ သွန်သင်သူ၏တာဝန်ဖြစ်သည်၊ သို့သော် သူတို့အတွက် ဆုံးဖြတ်ချက်များမချပေးဘဲ ကူညီပေးရန်ဖြစ်သည်။ သမ္မာကျမ်းစာမူအမျိုးမျိုးကိုဆွေးနွေးသောအခါ ကျိုးကြောင်းဆင်ခြင်ရန် သင်သားကိုကူညီပါ။ နေ့စဉ်ဘဝအသက်တာမှအခြေအနေတစ်ခုကို သင် ကိုးကားတင်ပြပေးမည် ထို့နောက် ထိုအခြေအနေနှင့် သူရင်ဆိုင်တွေ့ကြုံခဲ့ရပါက ယခုပင်လေ့လာပြီးခဲ့သည့်သမ္မာကျမ်းစာမူက သူ့ကိုမည်သို့ကူညီမည်ကို သင်သားအားမေးမြန်းပါ။—ဟေဗြဲ ၅:၁၄။

စီ.အီး. ၃၃ ပင်တေကုတ္တေပွဲနေ့တွင် တမန်တော်ပေတရုသည် သူ၏ဟောပြောချက်၌ လူတို့၏အသက်တာကိုထိမိစေသည့် လက်တွေ့သက်ဆိုင်မှု၏ပုံသက်သေတစ်ရပ်ကို ဖော်ပြပေးခဲ့သည်။ (တ. ၂:၁၄-၃၆) လူအုပ် ယုံကြည်သည်ဟုဆိုထားသော ကျမ်းပိုဒ်သုံးပိုဒ်ကို သူဆွေးနွေးပြီးနောက် သူတို့အားလုံးမျက်မြင်ဖြစ်ခဲ့သည့် အဖြစ်အပျက်များအရ ယင်းတို့၏သက်ဆိုင်မှုကို ပေတရုတင်ပြခဲ့သည်။ ရလဒ်အနေဖြင့် လူအုပ်သည် သူတို့ကြားခဲ့သည့်အရာပေါ်လုပ်ဆောင်ဖို့ လိုအပ်ကြောင်း သိရှိခဲ့ကြသည်။ သင်၏သွန်သင်မှုသည် လူတို့အပေါ် အလားတူထိရောက်မှုမျိုးရှိသလော။ သင်သည် အချက်အလက်များကို ရွတ်ပြခြင်းထက်မကပြုကာ ထိုအရာများသည် အဘယ်ကြောင့် ဤသို့ဖြစ်ရကြောင်းနားလည်ရန် လူတို့ကိုကူညီပေးသလော။ သူတို့သင်ယူလေ့လာနေသည့်အရာများက သူတို့၏ဘဝကို မည်သို့အကျိုးသက်ရောက်စေသင့်ကြောင်း သုံးသပ်ဖို့ သူတို့ကိုအားပေးသလော။ ပင်တေကုတ္တေပွဲနေ့၌ လူအုပ်ပြောသကဲ့သို့ “အဘယ်သို့ပြုရပါမည်နည်း” ဟုသူတို့ကြွေးကြော်ချင်မှ ကြွေးကြော်ကြပေမည်၊ သို့သော် ကျမ်းစာကိုသင်ကောင်းစွာအသုံးချခဲ့ပါက သင့်လျော်သောလုပ်ဆောင်မှုပြုရန် သုံးသပ်ဖို့ သူတို့လှုံ့ဆော်ခံရပါလိမ့်မည်။—တ. ၂:၃၇။

သားသမီးများနှင့်အတူ သမ္မာကျမ်းစာကိုဖတ်ရှုနေချိန်တွင် သမ္မာကျမ်းစာမူများ၏ လက်တွေ့ကျသက်ဆိုင်မှုနှင့်ပတ်သက်ပြီး စဉ်းစားရန် သူတို့အားလေ့ကျင့်ပေးဖို့ အသင်မိဘတို့တွင် အခွင့်အလမ်းကောင်းရရှိထားကြသည်။ (ဧ. ၆:၄) ဥပမာ၊ ဤအပတ်အတွက် ကျမ်းစာဖတ်ရှုခြင်းအစီအစဉ်မှ အခန်းငယ်အနည်းငယ်ကိုသင်ရွေးချယ်ကာ ယင်းတို့၏အဓိပ္ပာယ်ကိုဆွေးနွေးနိုင်သည်၊ ယင်းနောက် ဤသို့သောမေးခွန်းများကိုမေးပါ– ‘ဤအချက်က ကျွန်ုပ်တို့ကို မည်သို့လမ်းညွှန်ပေးသနည်း။ ဓမ္မအမှုတွင် ထိုအခန်းငယ်များကို ကျွန်ုပ်တို့မည်သို့အသုံးပြုနိုင်မည်နည်း။ ယေဟောဝါနှင့် ကိုယ်တော့်ပြုမူပုံတို့နှင့်ပတ်သက်၍ ယင်းတို့က ဘာကိုဖော်ပြပြီး ကိုယ်တော်အပေါ် ကျွန်ုပ်တို့၏လေးမြတ်မှုကို မည်သို့တည်ဆောက်ပေးသနည်း။’ သီအိုကရက်တစ်ဓမ္မအမှုကျောင်း၌ ကျမ်းစာပေါ်လွင်ချက်များကို ဆွေးနွေးနေစဉ်အတွင်း ယင်းအချက်များအပေါ် မှတ်ချက်ပေးရန် သင့်မိသားစုကိုအားပေးပါ။ သူတို့မှတ်ချက်ပေးသည့်အခန်းငယ်များသည် သူတို့မှတ်မိသည့်အရာများဖြစ်နိုင်ဖွယ်ရှိမည်။

ပုံသက်သေကောင်းပြပါ

သင်သည် အပြောဖြင့်သာမက အလုပ်အားဖြင့်လည်း သွန်သင်သည်။ သင်၏လုပ်ဆောင်ချက်များက သင်ပြောဆိုသည့်အရာများကို မည်သို့ကျင့်သုံးရန် လက်တွေ့ပုံသက်သေတစ်ခုပေးသည်။ ထိုအရာက သားသမီးများသင်ယူသည့်နည်းဖြစ်သည်။ သူတို့၏မိဘများကို အတုယူသည့်အခါ မိဘများနှင့်တူလိုကြကြောင်း ထင်ရှားပြသည်။ မိမိတို့၏မိဘများပြုမူရာနှင့်တူအောင် လုပ်ရသည့်အရာကို သူတို့သိချင်ကြသည်။ ထိုနည်းတူပင်၊ သင်သွန်သင်ပေးသူတို့သည် ‘သင်သည် ခရစ်တော်နည်းတူကျင့်သကဲ့သို့ သင့်နည်းတူကျင့်သောသူတို့ဖြစ်လာ’ သည့်အခါ ယေဟောဝါ၏နည်းလမ်းတော်များ၌ လျှောက်လှမ်းခြင်း၏ကောင်းချီးများကို သူတို့စတင်တွေ့ရှိကြသည်။ (၁ ကော. ၁၁:၁) သူတို့နှင့်ဘုရားသခင့်ဆက်ဆံရေးသည် သူတို့ကိုယ်ပိုင်တွေ့ကြုံမှုများ၏အစိတ်အပိုင်း ဖြစ်လာသည်။

ယင်းသည် သင့်လျော်သောပုံသက်သေပြခြင်း၏ အပိုအလိုမပါသောသတိပေးချက်တစ်ခုဖြစ်သည်။ “[ကျွန်ုပ်တို့သည်] သန့်ရှင်းသောအကျင့်ကိုကျင့်ခြင်း၊ ဘုရားဝတ်၌မွေ့လျော်ခြင်းအားဖြင့် အဘယ်သို့သောသူ” မျိုးဖြစ်ခြင်းသည် သမ္မာကျမ်းစာမူများအသုံးချပုံကို ကျွန်ုပ်တို့သွန်သင်ပေးသူများအား အရှိအတိုင်းပြသရာတွင် အကြီးအကျယ်တာသွားမည်။ (၂ ပေ. ၃:၁၂) ကျမ်းစာသင်သားတစ်ဦးအား ဘုရားသခင့်နှုတ်ကပါဌ်တော်ကို မှန်မှန်ဖတ်ရှုရန်အားပေးပါက ကိုယ်ကိုယ်တိုင် ၎င်းကိုဖတ်ရှုခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍ လုံ့လဝီရိယရှိပါ။ သင်၏သားသမီးများအား သမ္မာကျမ်းစာမူများကိုလိုက်နာရန် သင်ယူစေလိုပါက သင့်အပြုအမူများသည် ဘုရားသခင့်အလိုတော်နှင့်အညီဖြစ်သည်ကို သူတို့တွေ့ မြင်ကြကြောင်းသေချာစေပါ။ ဓမ္မအမှုတွင် ဇွဲထက်သန်ရန် အသင်းတော်အားသွန်သင်လျှင်၊ ထိုအမှု၌ သင်အပြည့်အဝပါဝင်သည်ကိုမြင်စေပါ။ သင်သည် မိမိသွန်သင်သည့်အတိုင်း လက်တွေ့လုပ်လျှင် သင်သည် အခြားသူများအားလှုံ့ဆော်ပေးရန် သာ၍ကောင်းသောအနေအထားတွင်ရှိနေသည်။—ရော. ၂:၂၁-၂၃။

သင်၏သွန်သင်ခြင်းတိုးတက်ရေးကို ထောက်ချင့်ကာ သင့်ကိုယ်သင်ဤသို့မေးပါ– “မိမိသွန်သင်ချက်ပေးသည့်အခါ ယင်းကိုကြားသူများ၏သဘောထားများ၊ အပြောအဆို သို့မဟုတ် အပြုအမူများကို ကွာခြားသွားစေသည့်နည်းဖြင့် သွန်သင်ပေးသလော။ ကိစ္စရပ်များကို ရှင်းလင်းစေရန် အယူအဆတစ်ခုနှင့်တစ်ခု သို့မဟုတ် လုပ်ဆောင်မှုလမ်းစဉ်တစ်ခုနှင့်တစ်ခုတို့ကို ခွဲခြားပြသလော။ မိမိ၏သင်သား၊ မိမိ၏သားသမီး သို့မဟုတ် မိမိ၏ပရိသတ်ကို စည်းဝေး၌ မိမိပြောဆိုသည့်အရာအားမှတ်မိစေရန် ကူညီပေးဖို့ အဘယ်အရာကို မိမိပြုလုပ်သနည်း။ သူတို့လေ့လာသင်ယူနေသည့်အရာကို မည်သို့လက်တွေ့ကျင့်သုံးဖို့ မိမိ၏နားထောင်သူများအား ရှင်းလင်းစွာပြသလော။ မိမိပုံသက်သေတွင် ယင်းကိုသူတို့တွေ့မြင်နိုင်သလော။ ဆွေးနွေးနေသည့်အကြောင်းအပေါ် သူတို့၏တုံ့ပြန်မှုက ယေဟောဝါနှင့် သူတို့၏ဆက်ဆံရေးအပေါ် မည်သို့သြဇာသက်ရောက်နိုင်ပုံကို သူတို့ သဘောပေါက်ပါသလော။’ (သု. ၉:၁၀) သွန်သင်သူတစ်ယောက်အနေဖြင့် စွမ်းရည်တိုးတက်စေရန် သင်ကြိုးစားသည်နှင့်အမျှ ထိုအရာများကိုဆက်၍အာရုံစူးစိုက်ပါ။ “ကိုယ်ကိုလည်းကောင်း၊ ကိုယ်ဆုံးမသြဝါဒကိုလည်းကောင်း သတိပြု၍ အမြဲတည်နေလော့။ ထိုသို့ပြုလျှင်၊ ကိုယ်ကိုလည်းကောင်း၊ နားထောင်သောသူတို့ကိုလည်းကောင်း ကယ်တင်လိမ့်မည်။”—၁ တိ. ၄:၁၆။