LIJD 158
Dij dag kümt ni tau spår
1. Dai wild is soo fain, stöt mijn härts doch an.
Duu häst mit geduld dat ales tau oos måkt.
God duu büst nog soo, groot geduld Duu wist.
Bald kümt dai nijg wild soo as dij wile is.
(KOOR)
Fåter geew mij geduld. Duu wätst wat ik doch luur.
Her, ik forlåt mij up dij.
Dij dag is upe doir, ik kan mij sicher sin.
Leewend up ümer kümt bald,
dat kümt ni tau spår.
2. Feel wat’s Duu sër lijbst al doodbleewe sin.
Sai fëgle tau mij, soo’s fëgle uk tau dij.
Dat upleewen kümt in dai tijd foiruut.
Duu luurst up feel tijd, help mij soo sin as Duu.
(KOOR)
Fåter geew mij geduld. Duu wätst wat ik doch luur.
Her, ik forlåt mij up dij.
Dij dag is upe doir, ik kan mij sicher sin.
Leewend up ümer kümt bald,
dat kümt ni tau spår.
3. Rëgen härts Duu söchst, upe ganse ër.
Duu häst groot geduld, wilst rere jërer mësch.
Wen wij preege dau’, dicht bij dij sin wij.
Dat helpt oos den luure bet dai paradijs.
(KOOR)
Fåter geew mij geduld. Duu wätst wat ik doch luur.
Her, ik forlåt mij up dij.
Dij dag is upe doir, ik kan mij sicher sin.
Leewend up ümer kümt bald,
dat kümt ni tau spår.
(See also Col. 1:11.)