11 Voorts zeiden zij tot Mo̱zes: „Is het omdat er in Egy̱pte helemaal geen grafsteden zijn, dat gij ons hierheen hebt gebracht om in de wildernis te sterven?+ Wat hebt gij ons nu aangedaan door ons uit Egy̱pte te leiden? 

3 En de zonen van I̱sraël bleven tot hen zeggen: „Waren wij maar door Jehovah’s hand in het land Egy̱pte gestorven,+ toen wij bij de vleespotten zaten,+ toen wij brood aten tot verzadiging toe, want GIJ hebt ons naar deze wildernis gebracht om deze hele gemeente door hongersnood ter dood te brengen.”+

3 En waarom brengt Jehovah ons naar dit land om te vallen door het zwaard?+ Onze vrouwen en onze kleinen zullen tot plundering worden.+ Is het niet beter dat wij terugkeren naar Egy̱pte?”+ 

17 Zij weigerden dus te luisteren,+ en zij dachten niet+ aan uw wonderdaden die gij ten aanzien van hen hadt verricht, maar zij verhardden hun nek+ en stelden een hoofd aan,+ om naar hun dienstbaarheid in Egy̱pte* terug te keren. Maar gij zijt een God* van daden van vergeving,+ goedgunstig+ en barmhartig,+ langzaam tot toorn+ en overvloedig+ in liefderijke goedheid, en gij hebt hen niet verlaten.+ 

39 Onze voorvaders weigerden hem gehoorzaam te worden, maar zij stootten hem van zich af+ en keerden in hun hart terug naar Egy̱pte,+