8 En de mensen zijn ontsteld geraakt.+ Ja, krampen en barensweeën grijpen [hen] aan; als een barende vrouw hebben zij weeën.+ Zij kijken elkaar verbaasd aan. Hun gezichten zijn vlammende gezichten.+

31 Want een stem als van een zieke vrouw* heb ik gehoord, de benauwdheid als van een vrouw die haar eerste kind baart,+ de stem van de dochter van Si̱on, die naar adem blijft snakken. Zij blijft haar handpalmen uitbreiden:+ „Wee mij toch, want mijn ziel is de doders moe!”+

24 Wij hebben het bericht erover* gehoord. Onze handen zijn slap geworden.+ Niets dan benauwdheid heeft ons aangegrepen, weeën als van een barende vrouw.+