34 Toen scheurde Jakob zijn kleren, deed een zak om zijn middel en rouwde lange tijd om zijn zoon. 35 Al zijn zonen en dochters probeerden hem steeds te troosten, maar hij wilde niet getroost worden en zei: ‘Ik zal rouwend om mijn zoon het Graf*+ in gaan!’ En zijn vader bleef om hem treuren.

36 Hun vader Jakob riep uit: ‘Jullie pakken mijn kinderen van me af!+ Jozef is er niet meer,+ Simeon is er niet meer+ en nu willen jullie ook nog Benjamin meenemen! Dat mij dat allemaal moet overkomen!’

30 Vervolgens zei Israël tegen Jozef: ‘Nu kan ik sterven, want ik heb je met eigen ogen gezien en weet dat je nog leeft.’