De hippies — wie zijn zij?
U HEBT hen gezien — zo al niet in eigen persoon dan toch in het nieuws. Het zijn meestal jonge mannen en vrouwen. Zij dragen hun haar lang en de mannen hebben dikwijls een baard. Hun kleding bestaat vaak uit een broek met van onderen wijde pijpen, een vreemdsoortig jak en een vreemde hoofdtooi. Het kan zijn dat zij sandalen dragen of blootsvoets gaan.
Dit zijn de „hippies”. De meeste mensen halen hun schouders op of schudden hun hoofd als zij hen tegenkomen. Sommigen schuiven hun gedrag gewoon op grillen van onhandelbare jongelui. Anderen beschouwen hun gedrag als klinkklare onzin en zouden hen heel streng willen aanpakken.
Wie zijn deze hippies? Wat hopen zij door hun ongewone gedrag te bereiken? Waarom hebben zij deze levenswijze gekozen? Heeft de beweging werkelijk betekenis voor onze tijd?
Ten einde dergelijke vragen te beantwoorden, zou het goed zijn te begrijpen dat men hen niet allen onder één categorie kan brengen. Als u bijvoorbeeld hoort van geweldpleging door jonge mensen die als hippies gekleed gingen, vertegenwoordigen dezen dan de meerderheid? Neen, zij vormen de minderheid — het zijn politieke activisten die van mening zijn dat geweld een door het doel geheiligd middel is.
De meeste hippies geloven echter niet in geweldpleging en moord als middelen tot het bereiken van een doel; zij zijn vredelievend. Anderen zijn „drug”-hippies. Zij beginnen wellicht met marihuana („pot”) te roken, maar gaan vaak over op sterkere drugs zoals het stimulerende methedrine („speed”), peyote, LSD of heroïne.
Dan zijn er „geestelijke” hippies. Zij zoeken leiding door middel van verschillende vormen van religie, vooral oosterse religies zoals het Zenboeddhisme, de goeroes (Hindoese „heilige mannen”) en de astrologie.
Er zijn ook „plastic” of weekend-hippies. Dezen kleden zich en doen en spreken als hippies maar zijn de beweging niet volkomen toegedaan. Zij hangen nog altijd van de maatschappij (de „establishment” of gevestigde orde) af voor werk en schikken zich er tot op verschillende hoogten naar.
Een hippie kan natuurlijk ook een combinatie van deze typen zijn. Hij kan bijvoorbeeld voor vrede zijn, astrologie beoefenen en bovendien verslaafd zijn aan verdovende middelen. Een groot gedeelte van de hippies gebruikt trouwens drugs.
Kunnen de hippies onder één ’gemeenschappelijke noemer’ worden gebracht? Ja, allen verwerpen de maatstaven en het gezag van de oudere generatie. In mindere of meerdere mate verwerpen zij de leiding van regeringen, ouders en orthodoxe religies. Ook verachten zij de economische stelsels.
Waar komen de hippies vandaan? Het zou gemakkelijk zijn zich van hen af te maken met aan te nemen dat het alleen maar dwaze of onontwikkelde jonge mensen zijn die onheil willen stichten, en ongetwijfeld zijn er onder de hippies heel wat van dat slag, zoals men ook onder andere sociale groeperingen aantreft.
De meesten van de eerste hippies kwamen echter uit „goede” middenstandsgezinnen. Sommigen kwamen uit gegoede gezinnen. Velen waren welopgevoed en ontwikkeld, ja, vaak beter dan hun critici. Eén onderzoek onthulde dat 68 percent een academische opleiding had gehad en dat 44 percent een vader en 46 percent een moeder had die op de universiteit was geweest.
Zeker, sommige hippies zijn emotioneel gestoorde jongelui. Eén onderzoeker zei in dit verband: „Sommige van die wezenloze blikken die men op jonge gezichten ziet behoren niet tot die van ’drug’-maniakken maar van psychopaten.” Dezen vormen echter niet de meerderheid — net zo min als geestelijk onevenwichtige mensen de meerderheid vormen van welke sociale groep ook.
De meeste hippies zijn eigenlijk, zoals het tijdschrift Life van 7 november 1969 opmerkte, een „contracultuur” uit de „blanke middenstandsjeugd”. Maar waarom hebben gezinnen met meer geld, betere huizen en een betere opvoeding jonge mensen voortgebracht die de waarden van de oudere generatie volkomen afwijzen?