„Ik huilde van vreugde”
Lezers uiten hun diepe waardering voor de artikelen over „Seksuele kindermishandeling — De wonden genezen”
EEN recente serie artikelen in het blad Ontwaakt! heeft veel lezers uit alle delen van de wereld ertoe bewogen hun innige waardering te uiten voor de omslagserie „Seksuele kindermishandeling — De wonden genezen” in Ontwaakt! van 8 oktober 1991. Uit hun reacties is gebleken dat dit zorgvuldig voorbereide materiaal heeft beantwoord aan het doel, dat drieledig was: (1) begrip te tonen voor de slachtoffers en hun hoop te verschaffen; (2) ouders te waarschuwen, zodat zij waakzaam kunnen zijn ten aanzien van de veiligheid van hun kinderen; (3) ouderlingen die slachtoffers van seksueel misbruik bijstaan te helpen door hun meer informatie te verstrekken, zodat zij effectievere hulp kunnen bieden. — Spreuken 21:13; vergelijk 27:23.
Typerend voor een thema dat in de brieven van veel lezers terugkwam, was deze opmerking: „Ik heb het altijd gewaardeerd dat ik een van Jehovah’s Getuigen ben. Maar mijn waardering en liefde voor Jehovah en zijn ’getrouwe en beleidvolle slaaf’ (Mattheüs 24:45-47) zijn honderdvoudig toegenomen na het lezen van de Ontwaakt! van 8 oktober 1991.”
’Jehovah begrijpt het werkelijk en het gaat hem aan het hart’
Velen uitten hun dankbaarheid voor een bijzonder belangrijk aspect van de artikelen: dat God luistert, dat het hem aan het hart gaat, dat hij weet dat de schuld niet bij het slachtoffer lag, en dat hij voor genezing kan zorgen. Een lezeres schrijft: „Vanuit het diepst van mijn hart bedankt voor de Ontwaakt! van 8 oktober. Jullie artikelen hebben me geholpen door me duidelijk te maken dat Jehovah het werkelijk begrijpt en dat het hem aan het hart gaat.” — Groot-Brittannië.
Een vrouw schrijft: „Enkele maanden geleden wilde ik jullie vragen iets te schrijven over het genezen van de wonden tengevolge van seksuele kindermishandeling. Ik schreef niet maar legde het in plaats daarvan in gebed aan Jehovah voor. Jullie kunnen je dus wel voorstellen waarom ik zo verrukt was toen ik de omslag van de uitgave van 8 oktober zag. Ik barstte in tranen uit en dankte onze liefdevolle God, Jehovah, uit de grond van mijn hart.” — Griekenland.
Een andere lezeres zegt: „Als ik denk aan wat ik heb moeten verduren, huil ik bitter. Daarom heb ik met bijzondere aandacht de serie over ’Seksuele kindermishandeling — De wonden genezen’ gelezen, die ik bijzonder nuttig heb gevonden. Ze laten duidelijk zien dat u liefdevolle belangstelling hebt voor mensen die zulke dingen in hun leven hebben moeten ondergaan.” — Italië.
Velen brachten deze gedachte onder woorden: „Ik dank Jehovah voor het verschaffen van deze informatie, de beste artikelen die ik ooit over het onderwerp heb gelezen. Ik bid of dit niet alleen een hulp mag zijn voor de slachtoffers (overlevenden) maar ook voor degenen die doodsbenauwd zijn geweest de zaak aan te pakken en het moeilijk vonden over het onderwerp te praten.” — Verenigde Staten.
„Ik heb nu het gevoel dat het leven de moeite waard is”
Een vrouw van wie de dochter was misbruikt, had dat nog steeds niet kunnen verwerken. „Maar uw artikelen hebben me op het goede spoor gebracht”, legde zij uit. „Ik ben elf maanden lang wekelijks in therapie geweest wegens angsten, aanvallen van paniek en depressiviteit. Die artikelen hebben me meer goedgedaan dan alle therapie van de wereld! Ik heb nu het gevoel dat het leven de moeite waard is, terwijl ik me voordat ik de uitgave had gelezen nog steeds schuldig voelde aan iets wat ik niet heb kunnen voorkomen.” — Groot-Brittannië.
Velen zeiden dat de informatie een keerpunt in hun leven betekende: „Ik zou niet weten hoe ik jullie voldoende kan bedanken voor de artikelen. Ze kwamen toen ik zo ongeveer in het diepste dal zat dat ik me kan herinneren. Er waren dagen dat ik helemaal in elkaar gekropen zat te snikken. Dank zij deze artikelen, die ik heb gelezen en herlezen, besef ik dat mijn verdriet, en ieders verdriet, Jehovah en zijn organisatie interesseert. Die informatie heeft mij de wil gegeven om te genezen. Ik voel me alweer dichter bij Jehovah.” — Verenigde Staten.
Seksuele kindermishandeling is echter niet alleen een westers probleem, zoals uit dit voorbeeld blijkt: „Toen ik de uitgave van 8 oktober over seksuele kindermishandeling ontving, heb ik die onmiddellijk gelezen. Het heeft heel wat tijd gekost voordat ik de artikelen uit had, want door mijn tranen kon ik de woorden met moeite onderscheiden! De artikelen gaven mijn gevoelens en gedachten exact weer. Nu ben ik blij dat iemand het begrijpt. Het was een aanmoediging voor me te zien hoe Jehovah in zijn goedheid mensen helpt wier lijden voor anderen onzichtbaar is. Ik ben jullie oprecht dankbaar voor het publiceren van deze artikelen. Om mijn wonden te genezen, zal ik blijven toepassen wat er in de artikelen staat. Met liefde en onbeschrijflijke dankbaarheid.” — Japan.
Een andere vrouw schrijft: „Ik heb mijn hele leven met de wonden van seksuele kindermishandeling te kampen gehad. Toen ik de uitgave van 8 oktober ontving, redeneerde ik dat Jehovah nog eerder dan wij weet wat wij nodig hebben en dat hij werkelijk van ons houdt. Door al mijn tranen kon ik nauwelijks zien, en mijn hart voelde aan alsof het zou barsten van liefde en waardering voor onze liefdevolle hemelse Vader. Deze uitgave van 8 oktober is een tijdschrift dat ik als een schat zal bewaren ’tot de vroegere dingen niet meer in de geest worden teruggeroepen noch in het hart zullen opkomen’” (Jesaja 65:17). — Verenigde Staten.
’Ik ben vrij uit mijn gevangenis!’
Een vrouw die een groot deel van haar leven diep in de put heeft gezeten, schrijft: „Hartelijk dank voor de artikelen over seksuele kindermishandeling. Eindelijk, op 53-jarige leeftijd, ben ik vrij uit mijn gevangenis! De bevrijdende sleutel was voor mij de zin waarin staat dat deze jonge slachtoffers ’niet bij machte zijn zich te verdedigen als zij bedreigd worden en God hen dus niet verantwoordelijk acht’.” Het lezen van de Ontwaakt! van 8 oktober en het besef dat, zoals het tijdschrift zei, ’HET NIET HAAR SCHULD WAS!’, hielpen haar gebruik te maken van Jezus’ loskoopoffer om aan haar genezingsproces te beginnen. — Groot-Brittannië.
Een andere vrouw zegt: „Vanaf de tijd dat ik nog maar heel klein was tot mijn eerste jaren op de basisschool werd ik herhaaldelijk seksueel lastig gevallen. Zoals in de artikelen staat, ontsnapte ik mentaal. De herinneringen bleven echter terugkomen. Ik heb altijd gedacht: ’Ik ben een vies mens. Jehovah zal mij nooit accepteren.’ Mijn gebed tot God heeft dus altijd geluid: ’Misschien geeft u me geen plaatsje in het Paradijs, maar laat mij alstublieft ten minste in uw organisatie blijven tot ik sterf.’ Dit komt doordat ik dacht, net als de slachtoffers die in de artikelen worden genoemd, dat ’ik niet echt rein genoeg ben om in Gods koninkrijk te komen’ en dat ik in Armageddon de dood zou vinden. Het was alsof gevoelens van schaamte en ellende mij verpletterden. De inhoud van de artikelen, die heel warm en vriendelijk waren, heeft mij dus geweldig geholpen. Toen ik ze las, stroomden de tranen mij over de wangen.” — Japan.
Weer een ander schrijft: „Ik wil u bedanken voor uw fijngevoelige en goed onderbouwde artikelen. Jarenlang had het trauma van misbruik mijn innerlijk verscheurd. Velen kunnen zonder moeite meevoelen met de mishandelingen en martelingen in tijden van oorlog en politieke onrust. Wij begrijpen overlevenden van de Holocaust. Kwaad dat door vreemden wordt bedreven, is gemakkelijker te verwerken. Maar waarom begrijpen sommigen het niet als de bedrijver je eigen vader, moeder, oom, zus of broer is — degenen die ons hadden moeten troosten, koesteren en beschermen? Ik heb mijn eigen littekens gezien en heb de slopende realiteit van de wanhoop gekend. Bij mijn genezing is het mijn geestelijke Vader, Jehovah, geweest die mijn verbrijzelde ik steeds weer heeft opgeraapt en mij voor de ondergang heeft behoed.” — Verenigde Staten.
’Ik ben plotseling tot leven gekomen!’
Een vrouw die zegt dat zij 28 lange jaren het gevoel had een uitgestotene te zijn, schreef: „De avond dat ik de uitgave ontving, heb ik de artikelen in één ruk uitgelezen en tranen vergoten omdat ik zo diepbewogen en dankbaar was. Ik ben zo gelukkig met de gedachte dat Jehovah mijn gevoelens zo goed begrijpt. Ik voel me alsof ik plotseling tot leven ben gekomen! Omdat de artikelen beklemtonen dat kinderen in die situatie geen verantwoordelijkheid dragen voor wat er gebeurt, besef ik dat ik helemaal geen reden heb om mijzelf verwijten te maken. Mijn geest is werkelijk tot rust gekomen.” Haar hart werd ertoe bewogen op genezing uit Gods Woord te reageren. — Japan.
Kinderverkrachting is ook een probleem in ontwikkelingslanden, zoals blijkt uit deze soortgelijke reactie uit Afrika: „De artikelen kwamen in een periode dat ik ze het hardst nodig had. Wat een opluchting uitspraken te lezen als ’wees er zeker van dat er hoop is, dat u eroverheen kunt komen’ en ’HET WAS NIET UW SCHULD!’ Toen ik de artikelen las, voelde ik me voor de eerste keer in mijn leven werkelijk veilig en gerustgesteld. Ze hebben mijn geest, ziel en lichaam ware troost gebracht. Nu zal ik de kracht hebben om de weg naar algeheel herstel af te leggen.” — Nigeria.
Een ander schrijft: „Woorden schieten te kort om mijn waardering en gevoelens uit te drukken na het lezen van de Ontwaakt! van 8 oktober over seksuele kindermishandeling. De tranen schoten mij in de ogen bij het lezen van elke paragraaf, elke bladzijde, elke schriftplaats. Het is geschreven met veel zorgzaamheid, tederheid en liefde. Als slachtoffer heb ik geworsteld met mijn gevoelens en emoties. Nu heb ik het gevoel dat er een deel van de last aan verdriet is weggetild. Dank zij uw artikelen en een vertrouwde, geduldige vriendin die luistert en mij steunt, kan ik de genezing laten beginnen.” De God van alle onverdiende goedheid maakt door middel van de priesterlijke diensten van zijn Zoon veel van deze slachtoffers „standvastig” en „sterk” (1 Petrus 5:6-11). — Verenigde Staten.
Een slachtoffer van incest was zo radeloos dat zij probeerde zich van het leven te beroven door een garage in brand te steken terwijl zij zich erin bevond. Zij werd gered en in het ziekenhuis opgenomen. Zodra de uitgave van 8 oktober verscheen, werd die bij haar gebracht. Zij huilde erg toen zij die las en nam de artikelen daarna steeds weer door om er steun uit te putten, wat haar hielp om haar suïcidale neigingen te overwinnen. Een vriendin van haar die een grote hulp voor haar is geweest, schreef: „Soms denk ik dat Ontwaakt! herdoopt moet worden in U kunt het aan!, want daarbij is ze beslist een grote hulp voor ons.” — Verenigde Staten.
’Sommigen kunnen het vergeten, anderen niet’
Een andere dankbare lezeres zegt dit: „De artikelen over seksuele kindermishandeling zijn zo evenwichtig. Ik waardeer de gebruikte schriftplaatsen. Deze artikelen zijn zo goed geschreven dat ik u er na elke paragraaf een compliment voor zou kunnen geven. Ik ben dankbaar dat u hebt laten zien dat alhoewel sommigen het kunnen vergeten, anderen dat niet kunnen. Ik heb drie jaar lang last gehad van flash-backs en de fysieke pijnen waarmee elke herinnering gepaard gaat. Maar het gaat inderdaad beter als je leert met de flash-backs om te gaan. Nogmaals dank voor die uitermate evenwichtige serie” (Verenigde Staten). Deze schriftuurlijke artikelen hebben dit slachtoffer, en vele anderen, geholpen zich opnieuw te verheugen in Jehovah’s geestelijke voorzieningen. — Filippenzen 4:4-9.
„Ik lees Ontwaakt! al jaren”, schrijft een vrouw. „Ik ben echter nog nooit zo door een artikel geraakt als door de serie getiteld ’Seksuele kindermishandeling — De wonden genezen’. Het is een moeilijk onderwerp, maar u hebt het met tact en liefde behandeld. Omdat ik zelf als kind misbruikt ben, heeft het mij immens geholpen en getroost. Ik wil dit tijdschrift zuinig bewaren, zodat ik het vaak kan herlezen. Ik kan u gewoon niet genoeg bedanken voor uw tijd, moeite en inzicht en nog het meest van al voor de liefde die u getoond hebt voor mensen die onopvallend lijden.” — Verenigde Staten.
De werkelijkheid onder de ogen zien
Voor slachtoffers die de tegen hen begane misdrijven niet kunnen vergeten, is het heel nuttig gebleken als zij met een ouderling konden praten die medegevoel had, die hen hielp het probleem realistisch te benaderen, te zien hoe Jehovah de zaak beschouwt en het in het licht van de Schrift te bekijken, zodat er genezing plaats kan vinden in de kracht van Jezus’ losprijs. In dat verband schrijft een vrouw:
„Ik kan niet onder woorden brengen hoezeer de artikelen op tijd kwamen. Ik kon mijn ogen niet geloven, zo nauwkeurig was de informatie. Ik lijd al twintig jaar aan depressiviteit en boulimie en heb overal hulp en antwoorden gezocht: bij psychiaters, psychologen, artsen, groepstherapie, afslankklinieken — het liep allemaal op niets uit.
Maar nu word ik geholpen door informatie zoals die in de uitgave van 8 oktober. Die is verschrikkelijk hard nodig. Ik kan jullie niet vertellen hoe radeloos ik me soms voel, zo door wanhoop overmand dat de dood een uitkomst lijkt. Maar nu besef ik dat wat mij als kind is overkomen, mijn schuld niet was, dat God niet denkt dat ik vies ben. Ik was slachtoffer. Dank zij informatie zoals deze zie ik in dat Jehovah wel degelijk om mij geeft, dat ik hem kan vertrouwen. Na 33 jaar geleefd te hebben, voel ik dat Jehovah’s geest de ketenen los begint te maken. Hartelijk dank dat jullie zo veel van ons houden dat jullie de moeite nemen om zo’n schitterend juweel als deze Ontwaakt! te schrijven. Blijf alsjeblieft dit soort artikelen en andere publiceren, want ze zijn onmisbaar voor onze geestelijke gezindheid.”
De volgende brief van een man vat de gevoelens van velen samen. Hij was meer dan vijftig jaar aan angsten onderhevig doordat hij als kind misbruikt was. Hij zegt: „Jehovah’s liefdevolle zorg via zijn aardse organisatie blijft ons verbazen en ons een steeds inniger verknochtheid en vertrouwen in hem inboezemen. Na de inlichtingen in de Ontwaakt! van 8 oktober 1991 over seksuele kindermishandeling zorgvuldig bestudeerd te hebben, heb ik gehuild van vreugde en het ene lied na het andere gezongen voor Jehovah, rots en vesting, onze toevlucht. Blijf die artikelen publiceren, broeders. Jehovah gebruikt jullie op manieren waarvan jullie zelf geen idee hebben.”
Van opzieners
Interessant is deze brief van een reizende opziener, belast met het toezicht over de activiteit van een aantal gemeenten van Jehovah’s Getuigen:
„Hartelijk dank voor de Ontwaakt! van 8 oktober over ’Seksuele kindermishandeling — De wonden genezen’. Er werd voortreffelijke informatie verstrekt, die wij werkelijk nodig hebben. De artikelen waren zeer nauwkeurig. Ik heb steeds weer waargenomen dat slachtoffers het er erg moeilijk mee hebben Jehovah als een liefdevolle Vader te zien. Als ik dit probleem opmerk, vraag ik hun voorzichtig: ’Ben je als kind mishandeld?’ In verreweg de meeste gevallen is het antwoord ja! In alle gevallen dat de personen in kwestie het verband konden zien tussen het misbruik en de neerslachtigheid of verwarrende gevoelens waaronder zij nu gebukt gingen, trad er een verbetering in.”
Deze korte opmerking van een ouderling geeft de gevoelens van veel ouderlingen weer: „De uitgave van 8 oktober over seksuele kindermishandeling was uitstekend en hard nodig. Als ouderlingen in de gemeenten moeten wij zo veel mogelijk over deze problemen weten om de bezorgdheid en het geduld te kunnen tonen waaraan de slachtoffers behoefte hebben. Naarmate dit samenstel achteruitgaat, komen dergelijke problemen steeds meer voor. Nogmaals bedankt voor de hulp.”
Het is voor ons hartverwarmend geweest zulke brieven te ontvangen. Doordat zulke slachtoffers van seksuele kindermishandeling ten volle gaan beseffen dat ’het niet hun schuld was’ en dank zij de hervormende kracht van Gods Woord kunnen zij nare herinneringen verwerken. Zij verheugen zich in de hoop die voor hen ligt, vol vertrouwen dat in Gods nieuwe wereld ’de vroegere dingen niet in de geest zullen worden teruggeroepen, noch in het hart zullen opkomen’ (Jesaja 65:17; Romeinen 12:12). Zelfs nu zijn zij, door de genezende kracht van Jezus’ bloed, in Gods ogen rein (Hebreeën 9:14). En het is goed als zij zich om hulp tot de ouderlingen wenden. Deze ouderlingen kunnen als „een wijkplaats voor de wind” fungeren voor degenen die in nood verkeren, door opbeurende gesprekken met hen te voeren en met hen te bidden (Jesaja 32:2; 1 Thessalonicenzen 5:14; Jakobus 5:14, 15). Op die manier kunnen slachtoffers van seksueel misbruik geholpen worden voorwaarts te gaan en vreugde te putten uit alle activiteiten van de christelijke gemeente.