Jonge mensen vragen . . .

Hoe maak ik een eind aan mijn romantische gevoelens voor iemand?

„IK BEN 20 jaar en een gedoopte getuige van Jehovah. Maar ik begon uit te gaan met een 28-jarige [ongelovige]. Ik hield van hem, en ik dacht dat hij van mij hield. Mijn ouders wisten er niets van, want ik wist dat zij het niet goed zouden vinden. Toen zij erachter kwamen, waren zij gekwetst en geschokt. Zij konden niet begrijpen hoe ik romantische gevoelens kon hebben voor een wereldse man.”

Dat schreef een christelijke jonge vrouw die wij Monique zullen noemen.a Droevig genoeg zijn een aantal jonge mensen in een soortgelijke moeilijke situatie verzeild geraakt — zij werden verliefd op of voelden zich aangetrokken tot een ongelovige, iemand die hun christelijke geloof en morele maatstaven niet deelt. Het voorgaande artikel in deze serie (Ontwaakt! van 22 mei 1994) liet zien dat zo’n relatie niet alleen God mishaagt maar ook een ernstige bedreiging vormt voor iemands geluk en welzijn. De jonge Ruth kwam tot dit besef. „Ik raakte behoorlijk gesteld op een man die geen gelovige was”, bekent zij. „Maar ik realiseerde me dat als ik een band met Jehovah wilde hebben, ik de band met deze man moest verbreken.”

Als je een christen bent, ken je waarschijnlijk de bijbelse woorden in Jakobus 4:4: „Weet gij niet dat de vriendschap met de wereld vijandschap met God is? Al wie daarom een vriend van de wereld wil zijn, maakt zich tot een vijand van God.” Maar als je romantische gevoelens koestert voor een ongelovige, zijn deze woorden wellicht niet zo gemakkelijk in praktijk te brengen. De gedachte aan het verbreken van de relatie zou zelfs verpletterend kunnen zijn. Je voelt je misschien letterlijk verscheurd van binnen. ’Hoe maak ik een eind aan mijn romantische gevoelens — of mijn liefde — voor iemand?’, vraag je je wellicht af.

De apostel Paulus heeft eens gezegd: „Naar de innerlijke mens schep ik werkelijk behagen in de wet van God, maar in mijn leden zie ik een andere wet, die strijd voert tegen de wet van mijn verstand en mij in gevangenschap voert aan de wet der zonde, die in mijn leden is. Ellendig mens die ik ben!” (Romeinen 7:22-24) Net als Paulus worstel je misschien met je gevoelens. Toch hebben een aantal christelijke jongeren deze strijd gewonnen en zijn als het ware ’uit het vuur gerukt’. (Vergelijk Judas 23.) Hoe? Door een ongezonde relatie te verbreken voordat er onherstelbare schade was aangericht.

Hulp vragen

Mark bijvoorbeeld werd, zoals hij het noemt, „tot over zijn oren verliefd” op een ongelovige toen hij nog maar veertien jaar was. In plaats van hulp te zoeken, probeerde hij zijn gevoelens geheim te houden. Maar zijn gevoelens voor het meisje werden alleen maar sterker. Het duurde niet lang of hij belde haar geregeld stiekem op. Toen zij hem terug begon te bellen, kwamen zijn ouders er al gauw achter wat er gaande was.

Maak niet dezelfde fout het probleem in je eentje te willen oplossen. Spreuken 28:26 zegt: „Hij die op zijn eigen hart vertrouwt, is verstandeloos, maar hij die in wijsheid wandelt, die zal ontkomen.” Om eerlijk te zijn, zou je in deze situatie verzeild zijn geraakt als je beoordelingsvermogen niet een beetje vertroebeld was? Soms winnen onze emoties het van ons verstand en hebben wij de hulp nodig van iemand die helderder en objectiever kan denken. Vermoedelijk kunnen je ouders je het best helpen, vooral als zij godvrezend zijn. Waarschijnlijk kennen zij je beter dan iemand anders je kent. Zij zijn ook jong geweest en kunnen geholpen worden te begrijpen wat je doormaakt. In Spreuken 23:26 geeft de bijbelschrijver Salomo de aansporing: „Mijn zoon, geef mij toch uw hart, en mogen die ogen van u een welgevallen hebben aan míjn wegen.” Waarom zou je je ouders je hart niet geven en hun laten weten dat je hulp nodig hebt?

De jonge Jim deed dat. Hij had te kampen met een hevige verliefdheid op een meisje van school. Hij zei: „Uiteindelijk vroeg ik mijn ouders om hulp. Dit was de manier om over die gevoelens heen te komen. Zij hebben mij erg geholpen.” Omdat Jim liefdevolle steun van zijn ouders heeft gekregen, raadt hij aan: „Ik denk dat andere jonge christenen niet moeten aarzelen met hun ouders te praten. Breng hen op de hoogte. Zij zullen je begrijpen.”

In een soortgelijke situatie kreeg een jongere, Andrew genaamd, hulp vanuit een andere hoek. Hij zegt over zijn bezoek aan een plaatselijke kringvergadering van Jehovah’s Getuigen: „Een van de lezingen trof mij diep. De kringopziener gaf de krachtige raad om geen relatie aan te gaan met leden van het andere geslacht die geen christenen zijn. Ik wist dat ik mijn denkwijze onmiddellijk moest corrigeren.” Wat deed hij dus? Eerst sprak hij met zijn moeder, een alleenstaande ouder, en trok voordeel van haar raad. Vervolgens benaderde hij ook een ouderling in de plaatselijke gemeente van Jehovah’s Getuigen, die in staat was verdere hulp te bieden. Gemeenteouderlingen kunnen voor iemand met problemen „als een wijkplaats voor de wind . . . zijn en een schuilplaats voor de slagregen” (Jesaja 32:2). Waarom zou je niet naar een van hen toe gaan en hem laten weten wat je dwarszit?

Schoon schip maken

Toen Marks ouders zijn geheime relatie ontdekten, reageerden zij onmiddellijk. „Zij vertelden me heel rechtstreeks dat ik deze relatie moest verbreken”, zegt Mark. „Mijn eerste reactie was opstandig. Wij hadden een heftige woordenwisseling, en ik sloot me in mijn kamer op. Maar al gauw begon de realiteit tot me door te dringen, en ik besefte dat het meisje en ik verschillende doeleinden hadden. Het zou geen succes worden.” Ja, mediteren over de realiteit van de situatie kan je helpen nuchterder te gaan denken. Stel jezelf de vraag: ’Heeft deze persoon dezelfde doeleinden als ik, dezelfde overtuiging, dezelfde maatstaven? Als wij zouden trouwen, zou hij of zij dan mijn inspanningen om God te aanbidden, ondersteunen? Deelt hij of zij mijn enthousiasme voor geestelijke zaken? Wat voor harmonie zou er eigenlijk in zo’n relatie kunnen bestaan?’ — Vergelijk 2 Korinthiërs 6:14-18.

Het zal echter niet gemakkelijk zijn schoon schip te maken. Monique, die wij in het begin hebben genoemd, geeft toe: „Ik probeerde tot twee keer toe een eind te maken aan de relatie, maar tevergeefs. Ik wilde hem niet helemaal loslaten. Ik probeerde hem getuigenis te geven, in de hoop dat hij Jehovah zou aanvaarden. Hij kwam zelfs een keer op zondag mee naar de vergadering. Maar hij had geen echte belangstelling voor Jehovah. Ik besefte dat het enige juiste was hem helemaal los te laten.”

Dit doet ons denken aan Jezus’ woorden in Mattheüs 5:30. Daar sprak hij over dingen die iemand kunnen verhinderen Gods koninkrijk binnen te gaan — dingen die zo dierbaar kunnen zijn als een rechterhand. Toch gaf Jezus de raad: „Hak ze af en werp ze van u weg. Want het is nuttiger voor u dat gij een van uw ledematen verliest, dan dat uw gehele lichaam in Gehenna [een symbool van eeuwige vernietiging] terechtkomt.” Ga in overeenstemming met dit beginsel moedig naar degene toe met wie je een relatie hebt en ’spreek waarheid’ (Efeziërs 4:25). Laat hem of haar in een openbare gelegenheid — niet alleen of in een romantische situatie — in niet mis te verstane bewoordingen weten dat de relatie voorbij is. De jonge Sheila herinnert zich: „Wat bij mij werkte, was definitief actie ondernemen. Geen lunches meer samen. Geen ontmoetingen meer in de studiezaal. Ik liet hem duidelijk weten waar hij aan toe was.” Een christelijk meisje, Pam genaamd, was net zo rechtdoorzee: „Ik zei hem uiteindelijk dat hij mij met rust moest laten, en ik negeerde hem gewoon.”

Over de pijn heen komen

Na het verbreken van zo’n relatie kun je je net als de psalmist voelen, die zei: „Ik ben ontdaan geworden, ik heb mij uitermate diep neergebogen; de gehele dag heb ik bedroefd rondgelopen” (Psalm 38:6). Het is alleen maar natuurlijk dat je een tijdlang verdriet hebt. De bijbel erkent dat er „een tijd [is] om te wenen” (Prediker 3:4). Maar je hoeft niet altijd verdrietig te blijven. De pijn zal mettertijd verminderen. „Ja,” geeft Mark toe, „ik heb een verdrietige tijd doorgemaakt. Mijn ouders merkten dit en zorgden ervoor dat ik meer met andere christelijke jongeren omging. Dit heeft me heel erg geholpen.” Andrew, die zich eveneens terneergeslagen voelde nadat hij een eind had gemaakt aan zijn relatie, zegt: „De ouderlingen hielpen mij. Ik ging ook meer in de prediking doen en kreeg een nauwe band met enkele christelijke broeders met wie ik een goed contact had.” Ja, ga je druk bezighouden met geestelijke activiteiten (1 Korinthiërs 15:58). Ook lichaamsbeweging zal je wellicht goed doen. Vermijd afzondering (Spreuken 18:1). Houd je geest gericht op dingen die je opvrolijken en opbouwen. — Filippenzen 4:8.

Houd ook in gedachte dat Jehovah ingenomen zal zijn met je moedige standpunt. Voel je vrij hem in gebed te benaderen om hulp en steun (Psalm 55:22; 65:2). „Ik heb heel wat gebeden opgezonden”, zegt de jonge Sheila. Nee, het is niet gemakkelijk een schadelijke relatie te beëindigen. Sheila geeft toe: „Zelfs nu het allemaal voorbij is, denk ik soms nog aan hem en vraag me af wat hij aan het doen is. Maar je blijft bij je besluit omdat je weet dat je Jehovah behaagt.”

[Voetnoot]

[Illustratie op blz. 18]

Laat hem of haar in niet mis te verstane bewoordingen weten dat de relatie voorbij is