Jonge mensen vragen . . .

Hoe kunnen ongehuwde moeders het beste van hun situatie maken?

LINDA’S emoties omvatten schrik, ontkenning, angst, boosheid, vertwijfeling en wanhoop.a Het onderzoek had haar bangste vermoedens bevestigd — zij was drie maanden zwanger. Linda, ongehuwd en nog maar vijftien jaar, is slechts een van de jaarlijks een miljoen tieners in de Verenigde Staten die in verwachting raken. Tienerzwangerschap is echter een mondiaal probleem, dat zich niets aantrekt van etnische en sociaal-economische grenzen.

Sommige tienermeisjes gaan ervan uit dat een zwangerschap hen van een ongelukkig leven thuis zal verlossen of een relatie met een vriend zal bestendigen. Anderen zien een baby als een statussymbool of als iets van henzelf om te koesteren. De harde werkelijkheid van het alleenstaand ouderschap maakt echter al gauw een eind aan zulke waanideeën. Een ongehuwde moeder ziet zich gedwongen moeilijke en vaak hartverscheurende keuzen te maken. Zij kan ook te kampen hebben met financiële problemen, emotionele vertwijfeling, eenzaamheid en de stress die het zonder huwelijkspartner grootbrengen van een kind met zich brengt. Onze Schepper heeft dan ook alle reden om christenen te gebieden ’de hoererij te ontvlieden’, waaronder voorechtelijke seks. — 1 Korinthiërs 6:18; Jesaja 48:17.

Seksuele immoraliteit wordt onder Jehovah’s Getuigen niet getolereerd (1 Korinthiërs 5:11-13). Desondanks zijn er onder hen jonge ongehuwde moeders. Sommigen raakten in verwachting voordat zij Gods maatstaven leerden kennen. Anderen werden als christenen opgevoed maar vervielen tot immoraliteit. Sommigen hebben, na door de gemeente streng onderricht te zijn, berouw van hun overtredingen. Welke hulp en leiding heeft Gods Woord zulke jongeren te bieden?b

Moet ik met de vader trouwen?

De bijbel maakt duidelijk dat abortus in strijd is met Gods wet (Exodus 20:13; vergelijk Exodus 21:22, 23; Psalm 139:14-16). De bijbel leert ook dat een alleenstaande moeder de verantwoordelijkheid heeft voor haar kind te zorgen, ondanks de ongewenste omstandigheden waarin het kind is verwekt (1 Timotheüs 5:8). In de meeste gevallen is het het beste voor het meisje het kind zelf groot te brengen in plaats van het af te staan voor adoptie.c

Met het oog op de problemen die het alleen grootbrengen van een kind met zich kan brengen, zouden sommige moeders kunnen denken dat het verstandig zou zijn met de vader van het kind te trouwen. Maar veel tienervaders vinden niet echt dat zij verplichtingen tegenover de moeder of het kind hebben. Daarbij komt dat de meeste jonge vaders nog van schoolgaande leeftijd zijn en geen baan hebben. Zich storten in wat een wetenschappelijk onderzoeker betitelt als „een potentieel wankel huwelijk, dat alleen wordt aangegaan om een buitenechtelijke geboorte te voorkomen”, zal een akelige situatie misschien alleen nog erger maken. Bedenk ook dat de bijbel christenen voorschrijft „alleen in de Heer” te trouwen (1 Korinthiërs 7:39). Linda (die in het begin werd genoemd) besefte dit en besloot niet met de achttienjarige vader van haar kind te trouwen. Zij legt uit: „Hij had geen belangstelling voor God of de bijbel.”

Dit wil niet per se zeggen dat de jonge vader er helemaal buiten gelaten moet worden. Als het kind ouder wordt, wil hij misschien zijn biologische vader leren kennen. Het kan ook zijn dat de jonge vader of zijn ouders zich enigszins moreel verplicht voelen een band met het kind te hebben of financieel een steentje bij te dragen. Desondanks kunnen de ouders van een meisje er de voorkeur aan geven dat zij geen verder contact met de jonge man heeft (1 Thessalonicenzen 4:3). In sommige landen hebben de rechtbanken ongehuwde biologische vaders echter wettelijke rechten toegekend die overeenkomen met die van gehuwde vaders. Om een bittere strijd om de voogdij te voorkomen, kan het daarom het beste zijn de relatie met de ongehuwde vader en zijn familie beschaafd te houden.d Hoewel enig contact met de jonge vader nodig kan zijn, moet dat niet in een romantische of potentieel riskante omgeving plaatsvinden. Gewoonlijk is het raadzaam dat een volwassene een oogje in het zeil houdt.

Om hulp vragen

In het boek Surviving Teen Pregnancy wordt gezegd: „Als je besluit je baby te houden en groot te brengen, kies je voor onmiddellijke volwassenheid. . . . Je kiest ervoor een deel van jezelf achter je te laten dat zorgelozer was, met minder verplichtingen of verantwoordelijkheden.” Een tienerouder heeft dan ook behoefte aan hulp en steun. Het lezen van geschikte medische lectuur (die je gemakkelijk in een openbare bibliotheek zult kunnen vinden) kan een nerveuze jonge moeder in belangrijke mate helpen vertrouwen te krijgen in haar capaciteiten om een kind te verzorgen.

Bijzonder waardevol is de steun van ouders. Iemands moeder kan een ware goudmijn zijn wat ervaring met het grootbrengen van kinderen betreft. Het is waar dat het pijnlijk kan zijn iemand om hulp te vragen. De ouders van een meisje kunnen nog steeds gekwetst en kwaad zijn. Zij kunnen ook bang zijn dat de zwangerschap inbreuk zal maken op hun eigen manier van leven. „Mijn ouders waren geschokt omdat zij zo veel dingen hadden die zij graag deden”, vertelt de zeventienjarige Donna. „Nu zeggen ze dat dat niet meer kan omdat ik een baby verwacht.” Na verloop van tijd komen de meeste ouders hun pijnlijke emoties wel te boven en zijn zij bereid op de een of andere manier te helpen. Een berouwvolle jongere kan veel doen om de spanningen te verminderen door te erkennen dat zij hun verdriet heeft bezorgd en daar haar oprechte excuses voor aan te bieden. — Vergelijk Lukas 15:21.

Stel dat de ouders van het meisje weigeren de helpende hand te bieden of het zich gewoon niet kunnen veroorloven dat zij bij hen blijft wonen. In landen waar de overheid in bijstand voorziet, blijft een ongehuwde moeder misschien niet veel keus dan daar gebruik van te maken — op zijn minst in het begin. De bijbel staat christenen toe van zulke voorzieningen gebruik te maken. Dat zal echter lang geen vetpot zijn. „Het lijkt wel of geld mijn grootste probleem is”, zegt de zeventienjarige Sharon. „Ik kan voedsel en luiers kopen, maar dat is het wel.” Mettertijd is het misschien mogelijk buiten de deur te gaan werken. Het zal niet meevallen het moederschap, een baan en geestelijke activiteiten te leren combineren, maar anderen is het ook gelukt.

Wijsheid en onderscheidingsvermogen in het geval van inwonen

Indien ouders inschikkelijk zijn, kan het echt voordelen hebben thuis te blijven wonen in plaats van te proberen het zelfstandig te redden. Thuis wonen is meestal minder duur. Bovendien kan de vertrouwde huiselijke omgeving een gevoel van veiligheid en zekerheid bieden. Thuis blijven kan het voor een meisje ook gemakkelijker maken haar opleiding voort te zetten. Door het voortgezet onderwijs te voltooien, vergroot zij haar kansen aan een leven van armoede te ontkomen aanzienlijk.e

Natuurlijk kan het stress en spanningen voor alle betrokkenen teweegbrengen als drie generaties een woning delen. De alleenstaande moeder moet het misschien zien te stellen met een heel krappe woonruimte. Ouders en broers en zussen moeten er waarschijnlijk aan wennen dat hun slaap wordt verstoord door het gehuil van een baby. De gezinsroutine kan verstoord worden. Maar Spreuken 24:3 zegt: „Door wijsheid zal een huisgezin worden opgebouwd, en door onderscheidingsvermogen zal het stevig bevestigd blijken te zijn.” Ja, als alle betrokkenen van onzelfzuchtige liefde en consideratie blijk geven, kunnen wrijvingen in het gezin tot een minimum beperkt blijven.

Er zullen eveneens problemen rijzen als de jonge moeder probeert onder haar lading verantwoordelijkheid uit te komen en al het werk aan oma overlaat. (Vergelijk Galaten 6:5.) Maar het kan ook zijn dat de met de beste bedoelingen bezielde grootmoeder de verzorging van haar kleinkind nagenoeg opeist. In het boek Facing Teenage Pregnancy wordt opgemerkt: „Grootouders die het kind van een ongehuwde dochter grootbrengen alsof het hun eigen kind is, kunnen bijdragen tot familieconflicten en verwarring [bij het kind] over hun rol.” Hoewel de hulp en steun van een grootouder van onschatbare waarde is, legt de Schrift de verantwoordelijkheid voor het grootbrengen van een kind bij de ouders (Efeziërs 6:1, 4). Open communicatie en samenwerking kunnen daarom in belangrijke mate tot het voorkomen van misverstanden bijdragen. — Spreuken 15:22.

Je staat niet alleen

Hoewel het niet meevalt een onecht kind te hebben, is je situatie daardoor nog niet hopeloos. Degenen die berouw hebben van hun overtredingen ’vergeeft God rijkelijk’ (Jesaja 55:7). Door daarover te mediteren zal een alleenstaande moeder geholpen worden de gevoelens van zelfhaat te overwinnen die haar soms kunnen overvallen. Wanneer zij zich ontmoedigd voelt, kan zij zich op Jehovah verlaten en in gebed tot hem naderen. Zij kan ook Gods hulp bij het opvoeden van haar kind afsmeken. — Vergelijk Rechters 13:8.

Jehovah voorziet ook in steun via de christelijke gemeente. Hoewel Jehovah’s Getuigen immoraliteit niet door de vingers zien, staan zij welwillend tegenover degenen die berouwvol veranderingen in hun leven aanbrengen om God te behagen (Romeinen 15:7; Kolossenzen 1:10). Sommigen in de gemeente worden er misschien toe bewogen discrete manieren te zoeken om een ongehuwde ouder wat praktische hulp te verlenen. (Vergelijk Deuteronomium 24:17-20; Jakobus 1:27.) Op zijn allerminst kunnen zij vriendschap bieden en een horend oor wanneer daar behoefte aan is (Spreuken 17:17). Hoewel de ouders een ernstige zonde hebben begaan, is het kind onschuldig. De gemeente kan dus hulp bieden als de moeder van een juiste houding blijk geeft.

Natuurlijk is het het allerbeste Gods wetten niet te overtreden! Maar dwalenden die berouw hebben gekregen van hun eigenzinnige handelwijze en dienovereenkomstig hebben gehandeld, kunnen verzekerd zijn van Jehovah’s hulp om het beste van hun situatie te maken.

[Voetnoten]

[Illustratie op blz. 23]

Een ongehuwde moeder heeft behoefte aan hulp en steun