Wie moet de gezinsgrootte bepalen?
DOOR ONTWAAKT!-CORRESPONDENT IN BRAZILIË
HET jongetje was nog maar drie dagen oud toen het in een plastic zak in een metrostation werd achtergelaten. Maar een Braziliaanse krant schreef dat verscheidene gezinnen hadden aangeboden de baby te adopteren.
Hoewel dit soort incidenten zeldzaam is, groeit het aantal ongewenste en aan hun lot overgelaten kinderen overal ter wereld. Maar al te vaak ontbreekt het aan verantwoord ouderschap. Is anticonceptie de oplossing? Zou het onjuist zijn als iemand de grootte van zijn gezin plande?
Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie is mondiaal ongeveer vijftig procent van de zwangerschappen niet gepland. Vaak is een zwangerschap niet alleen ongepland maar ook ongewenst.
Velen proberen zwangerschap te voorkomen, misschien wegens hun gezondheid, hun huisvesting of werkproblemen. Vandaar dat voorbehoedmiddelen, zoals de anticonceptiepil of condooms, algemeen worden gebruikt. Abortus en sterilisatie worden ook gebruikt als methoden van geboortenbeperking. Over abortus in Brazilië bericht de krant O Estado de S. Paulo: „De Wereldgezondheidsorganisatie schat dat jaarlijks vijf miljoen van de dertien miljoen vrouwen die er in Brazilië zwanger worden, de zwangerschap clandestien afbreken.” Bovendien schreef het blad Time dat 71 procent van de Braziliaanse vrouwen in de vruchtbare leeftijd die met een partner samenwonen, anticonceptie toepast. Van hen gebruikt 41 procent de pil en is 44 procent gesteriliseerd.
Een enquête wijst uit dat 75 procent van de Brazilianen vindt dat het nodig is het kindertal te plannen. Anderen wijzen gezinsplanning af omdat zij in voorbeschikking geloven of omdat zij denken dat het Gods wil is dat een gezin ’zoveel kinderen heeft als God er zendt’. Wie moet de grootte van het gezin bepalen? Moet het echtpaar dat doen of moet het door nationale of godsdienstige belangen bepaald worden?
Geboortenbeperking — Waarom controversieel?
Hoewel de Rooms-Katholieke Kerk, de grootste godsdienst van Brazilië, periodieke onthouding toestaat, heeft ze bezwaren tegen anticonceptiemethoden, of die nu abortief zijn of niet. Paus Paulus VI verklaarde: „Elke huwelijksdaad [moet] de mogelijkheid bieden tot het doorgeven van leven.” En Paus Johannes Paulus II zei: „Anticonceptie is, objectief beoordeeld, zo volslagen ongeoorloofd dat ze nooit, om welke reden ook, te rechtvaardigen is.” Het gevolg is dat veel katholieken aarzelen de grootte van hun gezin te beperken, omdat zij anticonceptie als een zonde beschouwen.
Aan de andere kant verklaart het medische blad Lancet: „Miljoenen zullen hun leven lang onopgeleid, werkloos en slecht gehuisvest zijn en geen toegang hebben tot de meest elementaire gezondheids-, welzijns- en sanitaire voorzieningen, en daarbij is een ongebreidelde bevolkingsaanwas een voorname oorzakelijke factor.” Vandaar dat sommige regeringen, uit angst voor overbevolking en armoede, gezinsplanning aanmoedigen, ondanks de bezwaren van de kerk. Zo heeft „Costa Rica het gemiddelde aantal kinderen [per gezin] van 7 tot 3 teruggebracht”, zegt de bioloog Paul Ehrlich.
In de VN-publikatie Facts for Life — A Communication Challenge wordt gezegd: „Nadat een vrouw vier kinderen heeft gehad, brengen verdere zwangerschappen grotere risico’s met zich mee voor het leven en de gezondheid van zowel moeder als kind. Vooral wanneer er niet meer dan twee jaar tussen de vorige geboorten lag, kan het lichaam van een vrouw gemakkelijk uitgeput raken door de herhaalde zwangerschappen, bevallingen, borstvoeding en zorg voor kleine kinderen.”
Grote gezinnen zijn nog steeds in zwang waar de kindersterfte hoog is, vooral in plattelandsgebieden van Afrika, Azië en Latijns-Amerika. Hoe komt dat? Velen zijn niet op de hoogte van anticonceptiemethoden. In sommige streken kan de factor meespelen dat, zoals een lid van de wetgevende macht het zei, „een man zich nog steeds slechts dan als een echte man beschouwt wanneer zijn vrouw elk jaar zwanger wordt”. De Jornal da Tarde noemt nog een mogelijke factor, vooral vanuit het gezichtspunt van de vrouw gezien: „De kinderen zijn een van hun zeldzame bronnen van plezier en geven hun het gevoel iets verwezenlijkt te hebben.” Paulo Nogueira Neto, voormalig minister van Milieuzaken in Brazilië, verklaarde bovendien: „Een kind is de oudedagsvoorziening voor de armen.”
Wat de bijbel zegt
Wist u dat Gods Woord, de bijbel, het aan de man en de vrouw overlaat de grootte van hun gezin te bepalen? De bijbel maakt tevens duidelijk dat het huwelijk niet alleen gericht hoeft te zijn op voortplanting maar dat het ook dient tot het tonen van genegenheid door eerbare seksuele intimiteit. — 1 Korinthiërs 7:3-5; Hebreeën 13:4.
Maar heeft God niet in het paradijs tegen Adam en Eva gezegd dat zij ’vruchtbaar moesten zijn, tot velen moesten worden en de aarde moesten vullen’? (Genesis 1:28) Ja, maar uit niets in de bijbel blijkt dat wij nu onder datzelfde gebod staan. De schrijver Ricardo Lezcano merkte op: „Het lijkt ietwat tegenstrijdig om voor [miljarden] mensen dezelfde formule te laten gelden die voor de enige twee bewoners van de planeet gold.” Zelfs indien een echtpaar besluit helemaal geen kinderen te hebben, is dat een persoonlijke keuze die gerespecteerd moet worden.
Interessant is dat in de New Catholic Encyclopedia wordt gezegd dat het standpunt van Jehovah’s Getuigen op de bijbel gebaseerd is: „Afgezien van geboortenbeperking, die zij aan de beslissing van het echtpaar zelf overlaten, is hun echtelijke en seksuele moraal behoorlijk streng.” Daaraan wordt toegevoegd: „Zij beschouwen de bijbel als hun enige bron van geloof en gedragsnorm.”
Zijn alle methoden ter beperking van de gezinsgrootte aanvaardbaar? Nee. Omdat het leven heilig is, verordende de Wet die God aan Israël gaf dat iemand die een miskraam veroorzaakte, als een moordenaar behandeld moest worden (Exodus 20:13; 21:22, 23). In het geval van sterilisatie, door vasectomie bijvoorbeeld, moet iemand bij zijn eigen geweten te rade gaan, daar de bijbel er niet rechtstreeks over spreekt. „Een ieder zal zijn eigen vracht dragen” (Galaten 6:5).a En daar er verscheidene methoden van geboortenbeperking zijn, kan medische raad een echtpaar helpen beslissen of het een bepaalde methode al dan niet wil toepassen.
Neem beslissingen waarmee u kunt leven
Niet alles in het leven is te plannen. Maar zou u een auto of een huis kopen zonder ernstig na te denken over wat erbij komt kijken? Een auto of een huis kan weer verkocht worden, maar kinderen kunt u niet terugsturen. Moet bij het plannen van een zwangerschap dan niet stilgestaan worden bij het vermogen van de man en de vrouw om in de noodzakelijke levensbehoeften te voorzien?
Wij zouden beslist niet willen dat ons gezin ondervoed was en evenmin zouden wij een last voor anderen willen zijn (1 Timotheüs 5:8). Bovendien hebben kinderen, naast voedsel en onderdak, onderwijs, morele waarden en liefde nodig.
Niet alleen moet berekend worden wat er nodig is in termen van werk, geld en geduld, ook de gezondheid van de vrouw moet in aanmerking worden genomen. Het verstandig timen van zwangerschappen is levenreddend en bevorderlijk voor de gezondheid. Facts for Life zegt: „Een van de meest effectieve manieren om de gevaren van zwangerschap en bevalling voor moeder en kind te beperken, is de timing van geboorten te plannen. De gevaren van een zwangerschap zijn het grootst wanneer de aanstaande moeder onder de 18 of boven de 35 is of reeds vier of meer zwangerschappen achter de rug heeft, of wanneer er nog geen twee jaar na de laatste bevalling verstreken is.”
Echtparen die overwegen kinderen te nemen, moeten bedenken dat wij, zoals de bijbel heeft voorzegd, omringd zijn door een wereld vol misdaad, honger, oorlog en economische onzekerheid (Mattheüs 24:3-12; 2 Timotheüs 3:1-5, 13; Openbaring 6:5, 6). Ware liefde voor kinderen zal echtparen helpen realistisch te zijn ten aanzien van de wereld waarin wij leven, in het besef dat het grootbrengen van kinderen in onze tijd een hele uitdaging is. In plaats van de dingen maar aan het toeval over te laten en zoveel kinderen te krijgen als zich aandienen, en dan te hopen dat alles goed zal gaan, geven velen er daarom de voorkeur aan zelf de grootte van hun gezin te bepalen, opdat hun kinderen een grotere mate van geluk en zekerheid zullen genieten.
Gods Woord helpt ons niet alleen verstandige beslissingen te nemen in gezinsaangelegenheden, maar geeft ons ook een vaste hoop voor de toekomst. De bijbel laat zien dat het de bedoeling van de Schepper is dat mensen eeuwig in vrede en geluk op een paradijsaarde wonen. Om dat te bewerkstelligen zal God weldra een eind maken aan dit goddeloze samenstel van dingen. Dan zullen, in een rechtvaardige nieuwe wereld vrij van armoede en overbevolking, kinderen nooit weer ergens worden gedeponeerd omdat zij ongewenst zijn. — Jesaja 45:18; 65:17, 20-25; Mattheüs 6:9, 10.
Het is duidelijk dat zorgzaamheid voor elkaar en voor de kinderen, naast een evenwichtige kijk op de voortplanting, een echtpaar zal helpen de grootte van hun gezin te bepalen. In plaats van de dingen gewoon op hun beloop te laten, dienen zij onder gebed Gods leiding te zoeken. „De zegen van Jehovah — die maakt rijk, en hij voegt er geen smart bij.” — Spreuken 10:22.
[Voetnoten]
[Illustratie op blz. 12]
Miljoenen kinderen worden aan hun lot overgelaten
[Illustratie op blz. 13]
Kinderen hebben liefdevolle zorg nodig